Postanowienie SN z dnia 4 czerwca 2024 r., sygn. III PSK 55/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z powództwa T. S.
‎przeciwko T. Spółce z o.o. w W.
‎o odszkodowanie,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 czerwca 2024 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy
‎z dnia 23 stycznia 2023 r., sygn. akt VII Pa 60/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanej tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) z ustawowymi odsetkami za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia zobowiązanemu orzeczenia do dnia zapłaty.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 23 stycznia 2023 r. zmienił, zaskarżony apelacją pozwanej T. Spółki z o.o. w W., wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 3 sierpnia 2022 r., zasądzający od pozwanej na rzecz powoda T. S. kwotę 23.729,16 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę w ten sposób, że uchylił zaskarżony wyrok w całości (pkt I), oddalił powództwo (pkt II) i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje (pkt III).

Sąd Okręgowy nie zgodził się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, jakoby zachowanie powoda nie stanowiło ciężkiego naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych oraz pozwana nie wykazała, że po stronie powoda istniała wola zabrania sterownika, a więc nie była to próba kradzieży, jak wskazano w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę. Zdaniem Sądu Okręgowego, powód wymontowując z urządzenia sterownik i umieszczając go w swojej szafce niewątpliwie naruszył podstawowy obowiązek pracowniczy dbałości o dobro zakładu pracy i ochrony jego mienia (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.), a takie zachowanie trzeba traktować w kategorii ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Nie zmienia stanu rzeczy to, że powód schował sporną część do szafki, a nie wyniósł poza zakład pracy, bo o bezprawności jego zachowania przesądzają zapisy regulaminu pracy, który zabrania przechowywania w szafce ubraniowej przedmiotów należących do pracodawcy z wyjątkiem odzieży ochronnej i środków ochrony osobistej. Pracownicy pozwanej nie są uprawnieni do dowolnego dysponowania częściami maszyn należącymi do pracodawcy, nawet zepsutymi, jeżeli nie wynika to z konkretnych zezwoleń, uprawnień czy regulaminów. Rażące niedbalstwo powoda wyraża się w tym, że chowając część do szafki miał świadomość bezprawności swojego zachowania, skoro wiedział, że musi to zgłosić przełożonemu, ale tego nie zrobił. W ten sposób świadomie naraził się na negatywne konsekwencje w postaci postępowania dyscyplinarnego. Według Sądu Okręgowego, nawet jeśli nie doszło do kradzieży i bezprawne wymontowanie części z urządzenia nie uszczupliło ostatecznie majątku pracodawcy, to jednak zagroziło jego interesowi majątkowemu, jak też naruszona została dyscyplina i porządek w miejscu pracy. Przesłanka naruszenia interesów pracodawcy aktualizuje się nawet przy jednorazowym zachowaniu pracownika, dlatego w sprawie nie miała znaczenia dotychczasowa nienaganna praca powoda.