Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 maja 2024 r., sygn. III SA/Kr 397/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędziowie Sędzia WSA Jakub Makuch Asesor WSA Ewelina Dziuban (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 14 maja 2024 r. sprawy ze skargi W. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 29 grudnia 2023 r., nr SKO-NP-4115-299/23 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu w decyzji z dnia 29 grudnia 2023 r., nr SKO-NP-4115-299/23 utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji z dnia 17 lipca 2023r., znak: ŚRFA.000822.5212.16.2023, w którym odmówiono W. C. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad ojcem L. C.

W podstawie prawnej wskazano art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.), art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 390 ze zm.)

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Organ I instancji odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na przepis art. 17 ust. 1b u.ś.r., podając, że niepełnosprawność ojca skarżącej powstała w wieku 61 lat. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że do wniosku W. C., działającej przez pełnomocnika radcę prawnego M. J. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, dołączono orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 19 lutego 2019 r., znak :PZON.8321.2.159.2019, z którego wynika, że L. C. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe począwszy od 23 stycznia 2017 r. i niepełnosprawność ta istnieje od 61 roku życia. Organ ustalił na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego, że wnioskodawczyni mieszka wraz wymagającym opieki ojcem, który pozostaje w stałym leczeniu, porusza się przy pomocy laski ortopedycznej, ma problemy z komunikacją z drugą osobą ze względu na to, że ma założoną rurkę tracheotomijną, nie jest osobą leżącą, czy pampersowaną, wymaga pomocy przy porannej toalecie, nie jest w stanie przygotować posiłków, wykonywać czynności związanych z prowadzaniem gospodarstwa domowego (pranie, sprzątanie), załatwić spraw urzędowych, komunikować się z drugą osobą. Pomoc tę i opiekę zapewnia mu wnioskodawczyni, która w okresie od 31 stycznia 2017 r. do 31 października 2022 r. była uprawniona do specjalnego zasiłku opiekuńczego, w okresie zasiłkowym 2022/2023 z uwagi na przekroczenie kryterium dochodowego świadczenia tego nie otrzymała, ale w 2023 r. podjęła zatrudnienie na okres 1 lutego 2023 r. do 30 kwietnia 2023 r. Nadto organ wskazał, że są jeszcze cztery osoby zobowiązane do zapewnienia opieki i pomocy L. C. w tym samym stopniu co wnioskodawczyni, troje z nich mieszka w L., a jedna w L.1. Rodzeństwo wnioskodawczyni odmówiło przeprowadzenia wywiadu środowiskowego na okoliczność ustalania czy istnieją obiektywne okoliczności uniemożliwiające im wywiązanie z ciążącego na nich obowiązku współuczestnictwa w opiece nad ojcem. Ww. stwierdzili, iż nie mają możliwości zapewnienia opieki ojcu i nie mają zastrzeżeń do tego, aby opiekę tę sprawowała wnioskodawczyni. Ponadto organ wskazał, że istniej również możliwość zabezpieczenia opieki ojcu poprzez skorzystanie z usług świadczonych w Dziennym Ośrodku Wsparcia Aktywizacji Osób Starszych w L., który działa w godzinach do 7 do 15 i przebywający w nim seniorzy mają zapewnioną nieodpłatną opiekę i wyżywienie. W tym stanie faktycznym organ administracyjny uznał, iż nie zachodzi związek przyczynowo - skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia strony, a koniecznością zapewniania opieki ojcu.