Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 maja 2024 r., sygn. I SA/Po 117/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: referent stażysta Adrian Piechota po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2024 r. sprawy ze skargi S. .. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 listopada 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z 28 listopada 2023 r., nr [...], po rozpatrzeniu z odwołania z 10 lipca 2023 r., wniesionego przez S. .. (dalej jako "syndyk", "strona", "skarżący"), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z 12 czerwca 2023 r., nr [...], odmawiającą po wznowieniu postępowania, uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r., utrzymującej w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej [...] z 22 grudnia 2016 r. określającą D. K. (dalej jako: "podatnik") zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r.

Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego, organ wyjaśnił, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej [...] decyzją z 22 grudnia 2016 r. określił D. K. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w wysokości [...] zł, tj. niższej od zadeklarowanego w zeznaniu podatkowym o [...] zł.

Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania,

decyzją z 25 kwietnia 2018 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Podatnik złożył skargę na decyzję organu odwoławczego, a następnie skargę kasacyjną. Wyrokiem z 22 lutego 2022 r., sygn. akt II FSK 603/20 N. S. A. oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez stronę od wyroku WSA w Poznaniu z 19 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 591/18, oddalającego skargę podatnika.

Wnioskiem z 28 lutego 2023 r. S. .., reprezentowany przez pełnomocnika, wystąpił o wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm. – dalej: "O.p."), w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r. We wniosku strona powołała się na wyrok T. S. U. E. (dalej: TSUE) z 1 grudnia 2022 r. o sygn. C-512/21 w sprawie Aquila Part Prod Com S.A. - opublikowany w Dzienniku Urzędowym U. E. z 30 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.C.2023/35/12). W uzasadnieniu wniosku strona przywołała tezy TSUE zawarte w tym wyroku i w przedmiocie pierwszej tezy stwierdziła, że organy podatkowe, wbrew treści tezy wynikającej z wyroku TSUE z jednej strony nie określiły dokładnie znamion oszustwa i nie udowodniły oszukańczych działań podatnika, a z drugiej strony nie wykazały, że podatnik brał czynny udział w tym oszustwie lub że wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja powoływana dla uzasadnienia tego prawa była związana z oszustwem, co niekoniecznie oznacza wskazanie wszystkich uczestników oszustwa oraz prowadzonych przez nich działań. Według strony, w toku postępowania organy podatkowe: nie określiły znamion oszustwa, jakiego miał się dopuścić wnioskodawca, nie udowodniły, że wnioskodawca brał czynny udział w oszustwie, jak również, nie udowodniły że podatnik wiedział lub powinien być wiedzieć, że przeprowadzone przez niego transakcje związane były z tym oszustwem.