Postanowienie SN z dnia 22 maja 2024 r., sygn. II USK 224/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z odwołania R. L.
‎przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
‎o wysokość emerytury policyjnej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 maja 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 21 listopada 2022 r., sygn. akt III AUa 1012/22,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 21 lutego 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie R. L. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie z 22 maja 2017 r. (nr KRW […]). Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie decyzją z 22 maja 2017 r. dokonał ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej R.L., określając ją od 1 października 2017 r. na kwotę 1.204,29 zł. Sąd opierając się na rozważaniach zawartych w treści uchwały Sądu Najwyższego (sygn. III UZP 1/20), co do zakresu podmiotowego art. 13b, związanych z wykładnią nieostrego pojęcia „służby na rzecz państwa totalitarnego” i przeprowadzając przez jej pryzmat postępowanie dowodowe, doszedł do wniosku, że odwołujący pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, o którym mowa w ww. przepisie. Odwołujący przez wiele lat pracował w Wydziale Śledczym, stojąc nawet na czele tego wydziału. Prowadził lub brał udział w prowadzeniu szeregu postępowań przygotowawczych w zakresie działalności antypaństwowej, w szczególności działalności opozycyjnej. Odwołujący w ramach pracy w tym wydziale podejmował również czynności operacyjne w zakresie „wrogiej i przestępczej działalności” (k. 158 akt osobowych). Następnie kontynuował służbę w Wydziale […] SB odpowiedzialnym za walkę z działalnością antypaństwową w zakładach pracy. W końcu odwołujący stanął na czele pionu Służby Bezpieczeństwa w KWMO w O., kierując służbą bezpieczeństwa. Stanął więc na czele aparatu represji w województwie ostrołęckim. Służba, którą pełnił odwołujący, była elementem aparatu represji i zwalczania wszelkich przejawów opozycji demokratycznej w PRL-u. Działania odwołującego były częścią szeroko rozumianego aparatu represji, były koniecznym elementem walki z opozycją. Sąd zauważył, że odwołujący nie zajmował marginalnych stanowisk w strukturze SB (np. kierowca, pracownik techniczny), ale stanowiska kierownicze, merytoryczne. Nie można również uznać, że służba odwołującego była krótkotrwała. W strukturach SB odwołujący pracował około 20 lat, jak podniesiono wyżej, na eksponowanych stanowiskach.