Wyrok NSA z dnia 10 maja 2024 r., sygn. II FSK 997/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia WSA del. Renata Kantecka, Protokolant Adrianna Siniarska, po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. O. i J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2021 r. sygn. akt I SA/Po 671/20 w sprawie ze skargi M. O. i J. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. O. i J. G. na Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. O. i J. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2013.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] decyzją z dnia 25.06.2015 r. określił skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w wysokości 50.852 zł w miejsce zadeklarowanego w wysokości 42.764 zł, kwestionując możliwość zaliczenia do kosztów prowadzonej przez skarżącą działalności artystycznej, wydatków na nabycie samochodów osobowych marki [...] i [...], a także kosztów ich eksploatacji oraz zakupów odzieży, kosmetyków, butów, torby, tkanin, papieru fotograficznego, biletów PKP, usług TAXI, SPA, fryzjerskich, lekarskich, telefonu i akcesoriów komputerowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu decyzją z dnia 06.11.2015 r. utrzymał tę decyzję w mocy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 28.04.2016 r. (I SA/Po 35/16) decyzję tę uchylił, a Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29.08.2018 r. (II FSK 2394/16) oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego, stwierdzając, że w przypadku artystów, których działalność obejmuje również kreowanie wizerunku scenicznego, wydatki na odzież, usługi kosmetyczne i fryzjerskie oraz inne o podobnym charakterze mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów; wymaga natomiast ustalenia, czy korzystanie przez skarżącą z samochodów osobowych było związane z jej działalnością artystyczną i ma wpływ na osiągany przez nią przychód.