Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 maja 2024 r., sygn. I SA/Wr 918/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Kieres, Asesor WSA Anna Kuczyńska-Szczytkowska (sprawozdawca), , Protokolant Starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 4 września 2023 r., nr 0201-IEW1.4251.6.2022.DT w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za II, III, IV kwartał 2022 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz orzeczenia o zabezpieczeniu wykonania ww. kwoty na majątku podatnika oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Naczelnik Mazowieckiego Urzędu Celno-Skarbowego w Warszawie (dalej: NUCS, Organ I instancji) decyzją z dnia 23 maja 2023 r. (nr 448000-CZK2.5001.18.1.2023.77):

1. określił M. G. (dalej: Skarżący, Strona, Kontrolowany) przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za:

- II kwartał 2022 r. w wysokości 187.301 zł oraz przybliżoną kwotę odsetek należnych za zwłokę od tego zobowiązania na dzień wydania niniejszej decyzji w wysokości 25.458 zł,

- III kwartał 2022 r. w wysokości 125.289 zł oraz przybliżoną kwotę odsetek należnych za zwłokę od tego zobowiązania na dzień wydania niniejszej decyzji w wysokości 11.894 zł,

- IV kwartał 2022 r. w wysokości 88.750 zł oraz przybliżoną kwotę odsetek należnych za zwłokę od tego zobowiązania na dzień wydania niniejszej decyzji w wysokości 4.734 zł;

2. orzekł o zabezpieczeniu ww. zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami na majątku N., przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązań podatkowyh w podatku od towarów i usług.

Organ I instancji wskazał, że w toku kontroli celno-skarbowej w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od II do IV kwartału 2022 r. ustalono, że Skarżący z dniem 2 stycznia 2012 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą N. Jako przeważający przedmiot działalności wskazał: działalność usługową związaną z leśnictwem, a ponadto: pozyskiwanie drewna, sprzedaż hurtową drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego, działalność usługową związaną z administracyjną obsługą biura. Organ I instancji w toku kontroli, poddał szczegółowej analizie cztery podmioty, od których w analizowanym okresie Skarżący wykazał po stronie zakupów nabycia i od których łączna wartość zakupów krajowych Strony w okresie kontrolowanym stanowiła 39,97 % wszystkich nabyć w tym czasie, tj: 1) D. Sp. j., 2) G. Sp. z o.o.,3) E. Sp. z o.o., 4) I. Sp. z o.o. NUCS podał, że Kontrolowany w analizowanym okresie wykazał nabycia od podmiotów, co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że nie prowadzą one rzeczywistej działalności gospodarczej. Analiza bezpośrednich dostawców Strony oraz podmiotów występujących na wcześniejszym etapie łańcucha dostaw do Strony (tzw. kontrahenci pośredni) wykazała, że pomiędzy poszczególnymi podmiotami występują powiązania osobowe; podmioty te zarejestrowane są lub prowadzą działalność gospodarczą pod tymi samymi adresami i posiadają tę samą bazę dostawców i odbiorców; szczególne powiązania osobowe i własnościowe występują w odniesieniu do głównego dostawcy, tj. D. Sp. j. – Spółka ta jest reprezentowana przez Skarżącego. Strona i D. Sp. j. działają w tej samej branży i w tym samym regionie, mają dokładnie ten sam adres rejestracyjny, korzystają z tego samego biura rachunkowego i dokonują wzajemnych transakcji kupna i sprzedaży, posiadają także tożsamą bazę dostawców. Skarżący dokonuje na rzecz D. Sp. j. przelewów środków pieniężnych znacznie przekraczających wartość wzajemnych transakcji. Pośrednictwo Skarżącego (podmiotu stosunkowo nowego i pozbawionego jakiegokolwiek zaplecza) w dostawach towarów od D. Sp. j. (która działa od lat w branży i ma już swoją renomę) – zdaniem NUCS – jest nielogiczne i może mieć na celu tylko sztuczne wydłużenie łańcucha dostaw. Organ I instancji dodał, że nie ma kontaktu z pozostałymi omawianymi w decyzji kontrahentami Skarżącego, tj. G. Sp. z o.o., E. Sp. z o.o., I. Sp. z o.o., ponadto podmioty te nie złożyły wyjaśnień w sprawie oraz nie przedłożyły żądanych dokumentów. Dodał, że część kontrahentów ma zarejestrowane siedziby w wirtualnych biurach, a w przypadku I. Sp. z o.o. adres siedziby wydaje się być błędny (brak numeru lokalu). Podmioty opisane w decyzji dokonują transakcji, których przedmiot jest niezgodny z zadeklarowanym przez nie przeważającym przedmiotem działalności, tj. E. Sp. z o.o. wskazała, jako przeważający przedmiot działalności, sprzedaż detaliczną prowadzoną przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, zaś wystawione na rzecz Skarżącego faktury VAT dokumentują transakcje dotyczące usług transportowych. I. Sp. z o.o. zadeklarowała, jako przeważający przedmiot działalności, prowadzenie obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, natomiast faktury wystawione na rzecz Skarżącego dotyczą usług transportowych. Podmioty mające świadczyć na rzecz Skarżącego usługi transportowe (E. Sp. z o.o. oraz I. Sp. z o.o.) nie dysponują żadnymi pojazdami samochodowymi, ani nie zatrudniają żadnych kierowców mogących świadczyć tego typu usługi. Ponadto E. Sp. z o.o. oraz I. Sp. z o.o. – będące bezpośrednimi dostawcami Kontrolowanego – zostały wykreślone z rejestru czynnych podatników VAT. Analiza dostawców Skarżącego, tj. G. Sp. z o.o., I. Sp. z o.o. oraz E. Sp. z o.o., wykazała, że ww. spółki zadeklarowały nabycia od podmiotów, które nie wykazały na ich rzecz żadnej transakcji sprzedaży. Organ I instancji dodał, że Kontrolowany nie prowadzi faktycznej działalności gospodarczej pod adresem rejestracyjnym. Pod tym adresem znajduje się budynek mieszkalny zajmowany przez dwie rodziny. Podczas próby przeprowadzenia czynności kontrolnych pod adresem prowadzenia działalności gospodarczej nie spotkano żadnych przedstawicieli, ani pracowników Skarżącego, a sam budynek i ogrodzenie nie zawierały jakichkolwiek oznaczeń firmowych. W pobliżu nie znajdowały się też żadne sprzęty związane z obróbką drewna, zapasy drewna, czy inne dowody potwierdzające, że w tym miejscu prowadzona jest działalność gospodarcza. Kontrolowany nie dokonał zgłoszenia rzeczywistego miejsca prowadzenia rachunkowości oraz prowadzenia działalności gospodarczej, nieznane jest też jego faktyczne miejsce zamieszkania. Ponadto, jak ustalił NUCS, Kontrolowany nie posiada żadnych środków trwałych (maszyn, urządzeń), nieruchomości, powierzchni magazynowych czy placów, nie przekazał też żadnej dokumentacji potwierdzającej wynajmowanie tego typu powierzchni. W analizowanym okresie Kontrolowany nie zatrudniał żadnych pracowników potrzebnych m.in. do wykonywania prac fizycznych związanych z hurtowym obrotem drewnem (np. załadunek i przeładunek towarów). Z dniem 27 marca 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowej Rudzie wykreślił N. z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm., dalej: ustawa o VAT). Reasumując, Organ I instancji stwierdził, że zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, że Skarżący był uczestnikiem procederu polegającego na wprowadzaniu do obiegu prawnego faktur VAT dokumentujących czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca, celem obniżenia przez niego podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur.