Wyrok SN z dnia 14 maja 2024 r., sygn. II USKP 158/23

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Maciej Pacuda
‎SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania M. K.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku
‎o zasiłek chorobowy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 maja 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku
‎z dnia 28 czerwca 2022 r., sygn. akt VII Ua 24/22,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Maciej Pacuda Piotr Prusinowski Romualda Spyt

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 28 czerwca 2022 r. w sprawie z odwołania M. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku o zasiłek chorobowy oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 30 grudnia 2021 r.

Decyzją z dnia 7 lutego 2019 r. organ rentowy przyznał odwołującej się prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 18 listopada 2018 r. od podstawy wymiaru wynoszącej 2.300,32 zł. Odwołująca żądając ustalenia podstawy wymiaru zasiłku na kwotę 12.297,22 zł, zarzuciła naruszenie art. 49 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 2023 r., poz. 2780 ze zm., dalej jako: „ustawa zasiłkowa”) oraz art. 43 w związku z art. 48 ust. 2 tej ustawy przez ich niezastosowanie.

Sąd Rejonowy ustalił, że odwołująca się od dnia 10 lipca 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą (biuro rachunkowe). W okresie od dnia 2 lutego 2015 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. skarżąca była ponadto zatrudniona w innej firmie na stanowisku księgowej. Od dnia 1 lipca 2018 r. ubezpieczona w związku z wygaśnięciem tytułu pracowniczego przystąpiła do dobrowolnego ubezpieczenia społecznego jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność. Wcześniej, bo w dniu 17 czerwca 2018 r. odwołująca się uległa wypadkowi i była niezdolna do pracy nieprzerwanie do dnia 18 listopada 2018 r. Za okres niezdolności do pracy w czerwcu pracodawca ustalił i wypłacił wynagrodzenie chorobowe, którego podstawa wymiaru wynosiła 12.297,22 zł, co stanowiło przeciętne wynagrodzenie w rozumieniu ustawy zasiłkowej z okresu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy (to jest od czerwca 2017 r. do maja 2018 r.).