Interpretacja indywidualna z dnia 12 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.414.2023.1.DP

Posiadanie koncesji na obrót gazem lub energią elektryczną przez nabywcę ww. towarów nie jest warunkiem wystarczającym do stosowania odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 145e ustawy o VAT

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2023 r. wpłynął Państwa  wniosek z  28 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że posiadanie koncesji na obrót gazem lub energią elektryczną przez nabywcę ww. towarów, jest warunkiem wystarczającym do stosowania odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 145e ustawy o VAT.

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) oferuje usługi maklerskie na podstawie zezwolenia wydanego w postaci decyzji Komisji Nadzoru Finansowego nr (…) z dnia (…) 2012 roku zgodnie przepisami ustawy z dnia 26 października 2000 roku o giełdach towarowych oraz obowiązującymi rozporządzeniami do przedmiotowej ustawy. Działalność Wnioskodawcy, w sposób pośredni, jest również uzależniona od uwarunkowań formalno-prawnych wynikających z innych dokumentów, w tym w szczególności regulaminów giełdy towarowej, Izby Rozliczeniowej (…) oraz Rejestru Świadectw Pochodzenia.

Wnioskodawca świadczy usługi maklerskie w zakresie nabywania i sprzedaży w swoim imieniu, ale na rachunek klientów towarów giełdowych na Rynku Dnia Następnego, Rynków Terminowych Produktów Energetycznych i Gazowych oraz Rynku Praw Majątkowych prowadzonych przez giełdę towarową na podstawie umów o świadczenie usług maklerskich.

Dodatkowo, oprócz świadczenia usług maklerskich, o których mowa powyżej, Wnioskodawca na podstawie art. 38e i 38f ustawy o giełdach towarowych uczestniczy w transakcjach rynku OTC (over the counter) nabywając i zbywając towary giełdowe i produkty energetycznie na rachunek własny w ramach transakcji bilateralnych.

Na mocy art. 145e ust. 1 i następnych ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), w okresie od 1 kwietnia 2023 roku do 28 lutego 2025 roku, w przypadku transakcji na rynku regulowanym dotyczących energii i gazu oraz praw do emisji gazów cieplarnianych, podatnikiem jest nabywca.

Ustawa o VAT stanowi, że nabywcy gazu, energii lub usługobiorcy uprawnień do emisji gazów cieplarnianych będą zobowiązani do rozliczenia VAT należnego z tytułu ich nabycia, jeżeli łącznie będą spełnione następujące warunki:

1)w przypadku dostawy tego gazu lub tej energii – nabywcą jest podatnik VAT zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, którego główna działalność w odniesieniu do nabywania gazu lub energii elektrycznej polega na ich odprzedaży i którego własne zużycie tych towarów jest nieznaczne, tj. nabywcą jest tzw. podatnik-pośrednik;

2)dostawa tych towarów jest dokonywana w ramach transakcji zawartej bezpośrednio lub za pośrednictwem uprawnionego podmiotu na:

a.giełdzie towarowej

b.rynku regulowanym lub Towarowej Giełdzie Energii (OTF)

3)dostawcą lub usługodawcą jest podatnik VAT zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Przy czym na gruncie art. 145e ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za podatnika-pośrednika uznaje się w szczególności podatnika podatku VAT będącego towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 października 2000 roku o giełdach towarowych, jak również zgodnie z art. 145e ust. 2 pkt 5 podatnika posiadającego koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót towarami wskazanymi w ust. 1 lub posiadającego rachunek w rejestrze Unii, o którym mowa w art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Oznacza to, że Wnioskodawca – jako towarowy dom maklerski – z mocy prawa posiada status podatnika-pośrednika. Posiadanie przez Wnioskodawcę statusu podatnika pośrednika jest elementem stanu faktycznego niniejszego wniosku i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności, Wnioskodawca dokonuje transakcji związanych z obrotem gazem i energią elektryczną z innymi podmiotami, które zgodnie z art. 145e ust. 2 ustawy o VAT stanowią nabywcę lub usługobiorcę, o których mowa w art. 145e ust. 1 tejże ustawy o VAT (podatnikami-pośrednikami), tj. podatnika VAT:

1)będącego spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych;

2)będącego towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych;

3)będącego spółką prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

4)będącego spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

5)posiadającego koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót ww. towarami lub posiadającego rachunek w rejestrze Unii prowadzonym w związku z systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zasad stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w stosunku do transakcji dotyczących energii i gazu dokonywanych na rzecz podmiotów zdefiniowanych w art. 145e ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy podmioty posiadające koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót energią lub gazem z mocy prawa, ex lege, bez konieczności badania stopnia zużycia energii i gazu na własne potrzeby (art. 145e ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 145e ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT) uważane są za podatników-pośredników.

Pytanie

Czy dla potrzeb rozliczania transakcji dotyczących energii elektrycznej i gazu Wnioskodawca ma prawo stosować odwrotne obciążenie w stosunku do podmiotów, które posiadają koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót energią lub gazem, ponieważ podmioty te z mocy prawa, ex lege, bez konieczności badania stopnia zużycia energii i gazu na własne potrzeby (art. 145e ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 145e ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT) uważane są za podatników-pośredników?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w okresie od 1 kwietnia 2023 roku do 28 lutego 2025 roku, dla potrzeb rozliczania transakcji dotyczących energii elektrycznej i gazu Wnioskodawca ma prawo stosować odwrotne obciążenie w stosunku do podmiotów, które posiadają koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót energią lub gazem, ponieważ podmioty te z mocy prawa, ex lege, bez konieczności badania stopnia zużycia energii i gazu na własne potrzeby (art. 145e ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 145e ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT) uważane są za podatników-pośredników.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
• eksport towarów;
• import towarów na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (który zastąpił art. 29 ust. 1 ustawy o VAT), podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika

Zgodnie z brzmieniem art. 145e ust. 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 kwietnia 2023 roku do dnia 28 lutego 2025 roku w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym i świadczenia usług w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące nabywcą tego gazu, tej energii lub usługobiorcą tych uprawnień, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1)w przypadku dostawy tego gazu lub tej energii - nabywcą jest podatnik zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, którego główna działalność w odniesieniu do nabywania gazu lub energii elektrycznej polega na ich odprzedaży i którego własne zużycie tych towarów jest nieznaczne;

2)w przypadku świadczenia tych usług - usługobiorcą jest podatnik zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT;

3)dostawa tych towarów lub świadczenie tych usług są dokonywane w ramach transakcji zawartej bezpośrednio lub za pośrednictwem uprawnionego podmiotu na:

a. giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych,

b. rynku regulowanym lub OTF w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi;

4)dostawcą lub usługodawcą jest podatnik zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Natomiast jak stanowi art. 145e ust. 2 ustawy o VAT za nabywcę lub usługobiorcę, o którym mowa w art. 145e ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT, uważa się w szczególności podatnika zarejestrowanego zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT:

1)będącego spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych;

2)będącego towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych;

3)będącego spółką prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi;

4)będącego spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi;

5)posiadającego koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku – Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót towarami wskazanymi w ust. 1 lub posiadającego rachunek w rejestrze Unii, o którym mowa w art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 roku o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Przepis art. 145e i n. ustawy o VAT wprowadził więc z dniem 1 kwietnia 2023 roku czasowy mechanizm odwrotnego obciążenia ściśle ograniczony pod względem podmiotowo-przedmiotowym.

Jednocześnie jak stanowi art. 38 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa 112”), „podatnik-pośrednik” oznacza podatnika, którego główna działalność w odniesieniu do zakupu gazu, energii elektrycznej, energii cieplnej lub chłodniczej polega na odsprzedaży tych produktów i którego własna konsumpcja tych produktów jest nieznaczna.

Wprowadzone regulacje oparte są o implementację art. 199a ust. 1 Dyrektywy VAT, który wśród transakcji, dla których możliwe jest stosowanie odwrotnego obciążenia wymienia między innymi dostawy energii i gazu na rzecz podatnika-pośrednika. Przewidziana w art. 145e ustawy o VAT regulacja ma charakter przepisów epizodycznych, która dotyczy dookreślonego zakresu przedmiotowego. Generalnie regulacje przewidują dodatkowy warunek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku transakcji dotyczących energii i gazu, poza tym, aby nabywca był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przewidziano bowiem, że w przypadku dostaw energii i gazu, główna działalność nabywcy powinna polegać na odsprzedaży tych towarów i ich zużycie powinno być nieznaczne. Warunek ten wynika z art. 38 ust. 2 Dyrektywy VAT w związku z art. 199a ust. 1 lit. e) tejże Dyrektywy, gdzie właśnie w taki sposób zdefiniowano podatnika-pośrednika.

Przy czym art. 145e ust. 2 ustawy VAT jest normą, która niewątpliwie ma na celu zapewnić wysoką pewność co do zasad stosowania obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2023 roku przepisów. Wyszczególnienie w regulacji kategorii podmiotów uznanych za spełniających definicję statusu podatnika-pośrednika stanowi zapewnienie i zarazem uproszczenie na potrzeby rozliczeń transakcji podlegających czasowemu mechanizmowi odwrotnego obciążenia. Dlatego też należy [uznać], że posiadanie koncesji wydanej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku – Prawo energetyczne, umożliwiającą obrót towarami wskazanymi w ust. 1 art. 145e ustawy o VAT stanowi o spełnieniu wymogu posiadania statusu podatnika-pośrednika dla potrzeb VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług reguluje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika., zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W analizowanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Rozdziału 1c ustawy, dotyczące czasowego odwrotnego obciążenia podatkiem dostaw gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym i usług w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych.

Art. 145e ust. 1 ustawy:

Art. 145e ust. 2 ustawy:

Art. 145f ustawy:

Pozostałe uregulowania wskazano w art. 145g – 145k ustawy.

Powyższe przepisy wprowadzone zostały na podstawie uprawnień wynikających z Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE.

Art. 199a Dyrektywy 2006/112/WE:

Art. 38 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE:

Zgodnie z ww. art. 145e ust. 1 ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia znajduje zastosowanie w odniesieniu m.in. do dostawy gazu w systemie gazowym i dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym dokonywanych bezpośrednio lub na giełdzie towarowej, rynku regulowanym lub OTF w okresie od dnia 1 kwietnia 2023 r. do dnia 28 lutego 2025 r.

W przypadku dostaw gazu w systemie gazowym i energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, do rozliczenia podatku należnego obowiązane są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące nabywcą gazu lub energii elektrycznej.

Art. 145e ust. 1 ustawy zawiera warunki, których łączne spełnienie warunkuje stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia do m.in. dostaw energii i gazu, tj.:

• w przypadku dostawy gazu lub energii – nabywcą jest podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, którego główna działalność w odniesieniu do nabywania gazu lub energii elektrycznej polega na ich odsprzedaży i którego własne zużycie tych towarów jest nieznaczne,
• dostawa tych towarów jest dokonywana w ramach transakcji zawartej bezpośrednio lub za pośrednictwem uprawnionego podmiotu na:
• giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych,
• rynku regulowanym lub OTF w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
• dostawcą jest zarejestrowany czynny podatnik VAT.

Natomiast z art. 145e ust. 2 pkt 5 ustawy wynika, że za nabywcę, o którym mowa powyżej, uważa się w szczególności podatnika posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną i gazem, wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do stosowania odwrotnego obciążenia w stosunku do podmiotów, które posiadają koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, umożliwiającą obrót energią lub gazem, bez konieczności badania stopnia zużycia energii i gazu na własne potrzeby.

Przewidziany w art. 145e ust. 2 ustawy przykładowy katalog podmiotów objętych regulacją ma na celu wskazanie podmiotów, w odniesieniu do których, co do zasady, zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia. Regulacja ta nie skutkuje jednak wyłączeniem warunku określonego w art. 145e ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazano powyżej, warunek ten znajduje swoje oparcie w prawie UE i na polskim ustawodawcy spoczywał obowiązek uwzględnienia go w przypadku skorzystania z opcji przewidzianej w art. 199a ust. 1 lit. e Dyrektywy 2006/112/WE.

Zatem,  aby wystąpił obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług na zasadach odwrotnego obciążenia (przez nabywcę), nie wystarczy, że nabywca jest podmiotem wskazanym w art. 145e ust. 2 ustawy, w szczególności, nie wystarczy, że nabywca posiada koncesję wydaną przez Prezesa URE na obrót energią elektryczną lub gazem. Niezbędne pozostaje również spełnienie kryterium wynikającego z art. 145e ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. aby w odniesieniu do nabywania gazu lub energii elektrycznej główna działalność nabywcy polegała na ich odsprzedaży, a zużycie ich na potrzeby własne było nieznaczne.

Z uwagi na powyższe okoliczności, w sytuacji dostawy energii elektrycznej lub gazu na rzecz podmiotów wskazanych w art. 145e ust. 2 ustawy, w tym podmiotów posiadających koncesję Prezesa URE na obrót energią elektryczną lub gazem, nie w każdym przypadku powinni Państwo stosować mechanizm odwrotnego obciążenia. Zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia w sytuacji dostawy energii elektrycznej lub gazu na rzecz podmiotów wskazanych w art. 145e ust. 2 ustawy będzie zasadne wyłącznie w przypadkach, gdy główna działalność tych podmiotów, w odniesieniu do nabywania gazu lub energii elektrycznej, będzie polegała na ich odsprzedaży, zaś zużycie własne ww. towarów u tych podmiotów będzie nieznaczne.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).