Interpretacja indywidualna z dnia 7 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4017.6.2023.1.AW

Czy Bank prawidłowo zastosował obniżoną stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącą 50% stawki podstawowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy Bank prawidłowo zastosował obniżoną stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącą 50% stawki podstawowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Bank (…) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Funkcjonuje w formie spółdzielni na podstawie przepisów ustawy Prawo bankowe, Prawo spółdzielcze oraz ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Rokiem podatkowym dla Banku jest rok kalendarzowy. Bank sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z krajowymi standardami rachunkowości.

Bank za 2022 r. błędnie wyliczył kwotę zaliczek uproszczonych na podatek dochodowy od osób prawnych (przyjął stawkę podatkową 9% zamiast stawki 19%). Stawka 19% obowiązywała Bank w roku podatkowym 2020, który stanowił podstawę do naliczania uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.

W kwietniu 2023 r. Bank zidentyfikował swój błąd, w związku z czym jak najszybciej (w ciągu 3 dni) dokonał dopłaty brakującej kwoty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych wraz z naliczonymi do dnia spłaty odsetkami od zaległości podatkowych oraz wyraził czynny żal za popełnienie czynu zabronionego. Bank dokonał zapłaty odsetek w wysokości obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiących 50% stawki podatkowej.

Bank roczne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i należnego podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 złożył w dniu 20 czerwca 2023 r. gdzie wykazał już prawidłową wysokość zaliczek za poszczególne miesiące 2022 r. wraz z kwotą zapłaconego podatku po uwzględnieniu dokonanej dopłaty podatku. Pozostałego do zapłaty podatku zgodnie z ww. deklaracją CIT-8 bank dokonał w dniu 29 czerwca 2023 r.

W związku z tym, że Bank do dnia zapłaty brakującej kwoty podatku z tytułu należnych zaliczek nie składał jeszcze deklaracji CIT-8, nie złożył również korekty tej deklaracji.

Warunki stosowania obniżonych odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej zostały i określone w art. 56a Ordynacji podatkowej. W 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyroki dotyczące możliwości zastosowania obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych (50% stawki podstawowej) w przypadku dobrowolnie skorygowanych zaliczek na CIT nawet w sytuacjach, gdy nie ma obowiązku składania deklaracji.

Pytanie

Czy Bank prawidłowo zastosował obniżoną stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącą 50% stawki podstawowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Warunki skorzystania z ulgi odsetkowej reguluje art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej. W ocenie Banku miał on możliwość skorzystania z obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącą 50% stawki podstawowej w związku z tym, że nie złożył do momentu uiszczenia zaległości podatkowej deklaracji CIT-8. Bank wyliczając odsetki sugerował się wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 maja 2022 r. (sygn. akt II FSK 2589/19, II FSK 2953/19, II FSK 3128/19, II FSK 3129/19, II FSK 39/20, II FSK 194/20) dotyczącymi możliwości zastosowania obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych (50% stawki podstawowej) w przypadku dobrowolnie skorygowanych zaliczek na CIT. W ocenie Banku bezsensowne było składanie błędnej deklaracji CIT-8, żeby ją następnie korygować – wiedząc z góry, że jest błędna. NSA w ww. wyrokach potwierdził, że brak obowiązku składania deklaracji na zaliczki nie skutkuje tym, że podatnik wpłacający zaległe zaliczki nie ma możliwości skorzystania z ulgi odsetkowej przewidzianej w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej. Jak wskazał sąd, preferencyjna wysokość odsetek ma zachęcać podatników do dobrowolnego korygowania deklaracji podatkowych i wpłacania zaległości – zatem zgodnie z tym celem należy interpretować wskazany przepis.

Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach zwrócił uwagę, że dopiero złożenie zeznania rocznego umożliwia podatnikowi zadeklarowanie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych i dopiero po zakończeniu roku podatkowego możliwe jest skorygowanie wysokości zaliczek, które w ciągu roku były uiszczanie w nieprawidłowej wysokości. Skoro ustawodawca ustanowił określony moment na zadeklarowanie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych (w zeznaniu rocznym), a przy tym przewidział możliwość wydania po zakończeniu roku podatkowego decyzji określającej wysokość odsetek za zwłokę w uiszczeniu tych zaliczek, w ocenie Banku – brak jest podstaw do zakwestionowania możliwości skorzystania z obniżonej stawki podatku przez podatnika, który odsetki te uiszcza dobrowolnie. Tym samym dobrowolna zapłata odsetek z tytułu nieterminowego uiszczenia zaliczek (bez „interwencji” organu podatkowego w postaci wydania decyzji określającej wysokość odsetek) uzasadnia zastosowanie do wyliczenia tych odsetek obniżonej stawki w wysokości 50% stawki podstawowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2324 ze zm.):

Bank jest osobą prawną utworzoną zgodnie z przepisami ustaw, działającą na podstawie zezwoleń uprawniających do wykonywania czynności bankowych obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym.

W świetle art. 20 ust. 1 Prawa bankowego:

Bankiem spółdzielczym jest bank w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1595):

Ilekroć w ustawie jest mowa o banku spółdzielczym - należy przez to rozumieć bank będący spółdzielnią, do którego w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439 i 2447 oraz z 2022 r. poz. 830 i 872) zwaną dalej „ustawą - Prawo bankowe”, stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2021 r. poz. 648) zwaną dalej „ustawą - Prawo spółdzielcze”.

Według art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak stanowi art. 25 ust. 1, 1a i 6 updop:

 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

1a. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.

 6. Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Treść art. 27 ust. 1 updop wskazuje, że:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 marca 2023 r. w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 530):

Przedłuża się do dnia 30 czerwca 2023 r. dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych termin do:

 1) złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym, który zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r.,

 2) wpłaty podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, albo różnicy między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w tym zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku

- o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, 2640 i 2745 oraz z 2023 r. poz. 185, 326 i 412), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. 2022 r. poz. 2651 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Istota deklaracji korygującej polega na ponownym, tym razem poprawnym, wypełnieniu odpowiedniego formularza i złożonych ewentualnie wraz z nim załączników. W tym celu na nowym formularzu zaznacza się inny cel niż złożenie deklaracji, a więc właśnie jej korektę.

Stosownie do art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W świetle art. 51 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

§ 1. Zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

§ 2. Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku.

Jak stanowi art. 53 § 1, 2, 3 i 4 Ordynacji podatkowej:

§ 1. Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się również do nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek w części przekraczającej wysokość podatku należnego za okres rozliczeniowy.

§ 3. Odsetki za zwłokę nalicza podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny lub osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe, z zastrzeżeniem art. 53a, art. 62 § 4, art. 66 § 5, art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 i art. 76a § 1.

§ 4. Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego.

W myśl art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej:

Stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%.

Natomiast art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że:

Obniżoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 50% stawki odsetek za zwłokę stosuje się w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:

1) złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji;

2) zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty.

Należy wskazać, że przepisy Ordynacji podatkowej wyraźnie wskazują na dwa warunki jakie należy spełnić w celu możliwości skorzystania z obniżonych odsetek za zwłokę, w wysokości 50% stawki tych odsetek. Jest to:

1. złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji;

2. zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty.

Ustawodawca obniżył wysokość odsetek w przypadku dobrowolnej korekty deklaracji złożonej przez podatnika, lecz ograniczył czasowo możliwość korzystania z tego przywileju. Dla zastosowania obniżonych odsetek za zwłokę w wysokości 50% stawki podstawowej okres sześciu miesięcy został wyznaczony jako optymalny i musi wystarczyć na wykrycie przez podatnika i skorygowanie błędów w deklaracjach. Ograniczenie czasowe dotyczy jednak wyłącznie terminu na złożenie korekty deklaracji podatkowej. Ustawodawca zachęca więc do samodzielnej weryfikacji prawidłowości złożonej deklaracji i – w razie ujawnienia błędów – złożenia w tym okresie korekty i zapłaty zaległości. Stawka obniżona znajdzie zastosowanie bez względu na wysokość ujawnionej zaległości.

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że Bank za 2022 r. błędnie wyliczył kwotę zaliczek uproszczonych na podatek dochodowy od osób prawnych (przyjął stawkę podatkową 9% zamiast stawki 19%). W kwietniu 2023 r. Bank zidentyfikował swój błąd, w związku z czym w ciągu 3 dni dokonał dopłaty brakującej kwoty zaliczki wraz z naliczonymi do dnia spłaty odsetkami od zaległości podatkowych. Bank roczne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i należnego podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 złożył 20 czerwca 2023 r. gdzie wykazał już prawidłową wysokość zaliczek za poszczególne miesiące 2022 r. wraz z kwotą zapłaconego podatku po uwzględnieniu dokonanej dopłaty podatku. Pozostałego do zapłaty podatku zgodnie z ww. deklaracją CIT-8 bank dokonał 29 czerwca 2023 r. W związku z tym, że Bank do dnia zapłaty brakującej kwoty podatku z tytułu należnych zaliczek nie składał jeszcze deklaracji CIT-8, nie złożył również korekty tej deklaracji.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy zauważyć należy, że regulacja zawarta w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej ma motywować i premiować podatników posiadających zaległości podatkowe do dobrowolnego składania korekt deklaracji podatkowych i regulowania tychże zaległości. Oznacza to, że przepis art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej pozwala na zapłatę odsetek od zaległości podatkowych w wysokości 50% stawki podstawowej w sytuacji dobrowolnego zgłoszenia faktu istnienia zaległości i odpowiednim skorygowaniu deklaracji, w tym zeznania rocznego.

W tym miejscu należy wskazać, że podatnicy nie są zobowiązani do składania w trakcie roku podatkowego deklaracji w podatku dochodowym. Brak obowiązku składania deklaracji nie oznacza, iż podatnik nie jest zobowiązany do prawidłowego obliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, tj. na gruncie niniejszej sprawy zaliczek uproszczonych za każdy miesiąc. W terminie wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego nie ma obecnie obowiązku składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) lub pobranym podatku, istnieje natomiast obowiązek składania rocznych deklaracji i zeznań podatkowych, z których będą wynikały kwoty należnych zaliczek.

Z uwagi na to, że preferencyjna stawka odsetek za zwłokę wprowadzona w przepisie art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi ulgę podatkową, to zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. akt SA/Po 596/92 należy mieć na uwadze, że „podczas dokonywania wykładni prawa należy przyjmować, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa polskiego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania), a ich zastosowanie nie może odbywać się w oparciu o wykładnię rozszerzającą, systemową czy też celowościową”.

Powyższe oznacza, że przepis dotyczący ulgi musi być interpretowany ściśle z jego brzmieniem. Skoro przepis wymaga złożenia korekty deklaracji, nie można uznać, że zasadne jest stosowanie tego przepisu również w sytuacji, gdy podatnik nie ma obowiązku składania deklaracji w ciągu roku podatkowego. Nie może bowiem dojść do korekty deklaracji, która wcześniej nie została złożona. Skoro zaliczka za określony miesiąc nie jest dokumentowana deklaracją podatkową, brak jest podstaw do korzystania z preferencyjnej stawki odsetek od zaległości przy korektach tych zaliczek dokonywanych w składanej deklaracji rocznej.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy uznać, że ze względu na niemożność złożenia korekty deklaracji odnoszącej się do zaliczek (ponieważ nie można skorygować deklaracji, której wcześniej podatnik nie składał) – nie jest możliwe zastosowanie preferencyjnej stawki wynikającej z art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym regulacje wynikające z art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej nie mogą mieć zastosowania w opisanej sytuacji.

Podsumowując, Bank nie był uprawniony do zastosowania obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącej 50% stawki podstawowej.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Zauważyć przy tym należy, że powołane przez Państwa wyroki NSA dotyczą odmiennych od przedstawionego w Państwa wniosku stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).