Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2024 r., sygn. II KK 434/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Matras (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Tomasz Artymiuk
‎SSN Dariusz Kala

Protokolant Klaudia Binienda

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jerzego Engelkinga,
‎w sprawie S. J.
‎skazanego z art. 13 § 1 k.k. w zb. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i in.
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
‎w dniu 18 kwietnia 2024 r.,
‎kasacji, wniesionej przez obrońcę
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. akt II AKa 510/21
‎utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie
‎z dnia 28 października 2021 r., sygn. akt V K 78/21,

I. na podstawie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 536 k.p.k. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie;

II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r. pr B. K. Kancelaria Prawna w W. 1200 zł w tym podatek VAT za udział w postępowaniu kasacyjnym jako obrońca z urzędu.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 28 października 2021 r. sygn. akt V K 78/21, Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie skazał S. J. za czyn kwalifikowany z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 8 lat pozbawienia wolności.

Apelację w tej sprawie wniósł obrońca oskarżonego, który zaskarżając wyrok w całości i podnosząc zarzuty naruszenia przepisów prawa procesowego oraz błędu w ustaleniach faktycznych wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu, ewentualnie, w razie przyjęcia, iż oskarżony przekroczył granice obrony koniecznej o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez nadzwyczajne złagodzenie kary wymierzonej oskarżonemu, albo też w razie przyjęcia, iż oskarżony nie działał w ramach obrony koniecznej o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę opisu czynu i kwalifikacji prawnej poprzez wyeliminowanie ustalenia o działaniu w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia P. M., w konsekwencji czego wyeliminowanie z przyjętej kwalifikacji prawnej przepisów art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. oraz art. 11 § 2 k.k. w wyniku czego wymierzenie oskarżonemu za czyn z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. kary w wysokości odpowiadającej dolnemu ustawowemu zagrożeniu. Alternatywnym żądaniem było także uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.