Postanowienie SN z dnia 16 kwietnia 2024 r., sygn. II PSK 73/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki

w sprawie z powództwa A. S.
‎przeciwko Agencji z siedzibą w W.
‎o odprawę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 kwietnia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
‎z dnia 7 marca 2023 r., sygn. akt XIV Pa 48/22,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie XIV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 7 marca 2023 r., XIV Pa 48/22, oddalił apelację pozwanej Agencji w W. od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z 22 lutego 2022 r., VIII P 395/21, zasądzającego od pozwanej na rzecz powódki A. S. kwotę 26.259 zł tytułem odprawy pieniężnej.

Pozwana wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną zaskarżając ten wyrok w całości. We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania sformułowała w jego ocenie istotne zagadnienie prawne: „co oznacza „odpowiednie” stosowanie art. 5 ust. 3-6, a zwłaszcza art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (dalej też: „ustawa o zwolnieniach grupowych”), o którym mowa w art. 10 tej ustawy, w odniesieniu do pracownika zatrudnionego na podstawie powołania?”, 2/ „czy pracownikowi powołanemu, a następnie odwołanemu „w trybie indywidualnym" (art. 10 ustawy o zwolnieniach grupowych) przysługuje uprawnienie do odprawy pieniężnej, o której mowa w art. 8 ww. ustawy, w przypadku odwołania, na podstawie art. 70 § 2 k.p. bez wskazania przyczyn jednoznacznie leżących po stronie pracodawcy lub pracownika?”. Skarżąca wskazała również, iż w sprawie występuje konieczność wykładni przepisów prawnych, również związana z rozbieżnością w orzecznictwie, a mianowicie art. 10 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych. Według skarżącej skarga kasacyjna jest oczywiście zasadna ponieważ Sąd drugiej instancji całkowicie pominął rozpoznanie zasądzenia ponad żądanie i nie odniósł się w ogóle do tej kwestii w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, a zatem w sposób oczywisty nie dokonał w opisanej niżej części po prostu żadnej kontroli apelacyjnej zaskarżonego orzeczenia. Dodatkowo w jej ocenie, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. akt. III PZP 6/22, rozpoznanie apelacji w składzie jednoosobowym skutkuje nieważnością postępowania.