Postanowienie SN z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. II USK 104/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z odwołania G. S.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku
‎z udziałem E. B.
‎o ustalenie ustawodawstwa,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 kwietnia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej G. S. i E. B. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. akt III AUa 1463/20,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od G. S. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Gdańsku kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

W wyroku z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. akt III AUa 1463/20, Sąd Apelacyjny w Gdańsku – w sprawie z odwołania G. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku, z udziałem E. B., oddalił apelację odwołującego się od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 23 czerwca 2020 r., sygn. akt VII U 1039/18, w którym Sąd Okręgowy oddalił odwołania odwołującego się od dwóch decyzji organu rentowego z dnia: - 6 grudnia 2017 r., w której ZUS Oddział w Gdańsku stwierdził, że od 1 lutego 2010 r. właściwym dla G. S. jest ustawodawstwo polskie. Organ rentowy wskazał, iż z informacji w komputerowej bazie danych ZUS wynika, iż ubezpieczony świadczy pracę w Wielkiej Brytanii przy jednoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej w Polsce. Ubezpieczony jednak - poza umową o pracę, dokumentami potwierdzającymi wypłatę wynagrodzenia - nie przedstawił dowodów potwierdzających faktyczne wykonywanie pracy za granicą. W tym celu organ rentowy zwrócił się także do brytyjskiej instytucji ubezpieczeniowej, która nie była w stanie potwierdzić działalności Spółki M.. W konsekwencji organ rentowy uznał, iż ubezpieczony wykonuje aktywność zawodową jedynie w Polsce. W stosunku do ubezpieczonego zastosowania nie znajdzie zatem art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. UE nr L 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.), a art. 11 ust. 3 lit a rozporządzenia stanowiący, iż osoba wykonująca w państwie członkowskim pracę na własny rachunek podlega ustawodawstwu tego państwa; - 11 stycznia 2018 r., w której organ rentowy stwierdził, że G. S. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w okresie od 1 lutego 2010 r. do nadal z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w zadeklarowanej wysokości nie niższej jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek.