Postanowienie SN z dnia 10 kwietnia 2024 r., sygn. III CZP 58/23

10 kwietnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska (przewodniczący)
‎SSN Agnieszka Jurkowska-Chocyk (sprawozdawca)
‎SSN Mariusz Łodko

na posiedzeniu niejawnym 10 kwietnia 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa M. S.
‎przeciwko Gminie Miasto Stargard
‎o zapłatę,
‎na skutek przedstawienia przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie
‎postanowieniem z 25 października 2023 r., I ACa 285/22,
‎zagadnienia prawnego:

odmawia podjęcia uchwały.

Agnieszka Jurkowska-Chocyk Małgorzata Manowska Mariusz Łodko

(r.g.)

UZASADNIENIE

Przedstawione przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne powstało przy rozpatrywaniu apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie. Przedmiotem pozwu skierowanego przeciwko Miastu Stargard było żądanie zasądzenia wypłaty części należnej dotacji z tytułu prowadzenia przedszkola, która to dotacja w ocenie powódki obliczona była nieprawidłowo i wypłacona przez pozwanego w zaniżonej wysokości. Sąd I instancji zasądził na rzecz powódki kwotę 514.043,28 zł wraz
‎z odsetkami za opóźnienie.

Za podstawę prawną uwzględnionego roszczenia głównego Sąd Okręgowy przyjął art. 471 k.c. stosowany w drodze analogii w związku z art. 90 ust. 2b ustawy ‎z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym ‎w 2016 roku. Podzielił tym samym pogląd prawny wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z 9 lipca 2020 roku w sprawie o sygn. V CSK 502/18. Sąd Okręgowy zaakceptował także stanowisko Sądu Najwyższego zajęte w uzasadnieniu wyroku ‎z 10 maja 2021 roku, V CSKP 45/21, że „chodzi tu o roszczenie odszkodowawcze (art. 471 k.c. w związku z art. 90 ust 2b u.s.o), przyjmując, że co do zasady samą szkodą jest już nieotrzymanie świadczenia publicznoprawnego w należnej wysokości”.