Postanowienie SN z dnia 9 kwietnia 2024 r., sygn. I USK 286/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Robert Stefanicki

w sprawie z odwołania E. K.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Zabrzu
‎o wysokość kapitału początkowego,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
‎Społecznych w dniu 9 kwietnia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z dnia 1 lutego 2023 r., sygn. akt III AUa 2202/20,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od odwołującego się E. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zabrzu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym wraz z odsetkami
‎o których mowa w art. 98 § 1¹ k.p.c.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 21 lutego 2023 r., na skutek apelacji organu rentowego, zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 24 czerwca 2020 r. i oddalił odwołanie E. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zabrzu z 19 lipca 2019 r. ustalającej odwołującemu się wartość kapitału początkowego bez uwzględnienia do okresów składkowych jego zatrudnienia od 1 do 21 października 1975 r. i od 1 czerwca 1876 r. do 30 czerwca 1979 r.

W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej odwołujący się, zaskarżając wyrok Sądu Apelacyjnego w całości, w podstawach skargi podniósł zarzuty:

1)rażącego naruszenia prawa procesowego, a mianowicie:

-§ 22 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2021 r. w sprawie postępowania o świadczenie emerytalno-rentowe w związku z art. 174 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1999 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polegający na przyjęciu, że sporne okresy składkowe zostały ustalone wyłącznie w oparciu o zeznaniach świadków, a w konsekwencji uznanie, że ubezpieczony nie wykazał w sposób niebudzący wątpliwości okresu trwania stosunku pracy, podczas gdy analiza zeznań świadków w świetle zalegającej w aktach dokumentacji, a to m.in. z zaświadczenia z dnia 30 grudnia 2015 r. winna prowadzić do logicznego wniosku, iż w okresie od 1 października 1975 r. do 21 października 1975 r. oraz od 1 czerwca 1976 r. do 30 czerwca 1979 r. E. K. świadczył nieprzerwanie pracę na rzecz tego samego podmiotu, zwłaszcza, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do odmowy uznania waloru wiarygodności zeznaniom ubezpieczonego, który w sposób niebudzący wątpliwości wskazał daty brzegowe zatrudnienia;