Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.212.2024.4.MKW

Brak uznania za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek gruntu powstałych na skutek podziału nieruchomości.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 5 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek gruntu powstałych na skutek podziału nieruchomości.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem, które wpłynęło 20 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Na podstawie umowy przenoszącej własność z 27 stycznia 2006 roku sporządzonej w formie aktu notarialnego, Repertorium (…). Wnioskodawca nabył wraz z małżonką prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w obrębie (...), gmina (...), oznaczonej w ewidencji gruntów nr 1 o pow. (…) ha, nr 2 o pow. (…) ha. Zawarcie powyższej umowy było poprzedzone zawarciem warunkowej umowy sprzedaży z 2 grudnia 2005 r., Repertorium (…).

Nieruchomość nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana (uprawiana) w zakresie rolnym oraz nie była wykorzystywana w żaden inny sposób.

Wnioskodawca w chwili obecnej nie prowadzi działalności gospodarczej (w szczególności w zakresie usług budowlanych, deweloperskich czy innych usług o zbliżonym charakterze).

19 października 2023 r. Wnioskodawca, A.L. oraz jego żona Z.L., zwrócili się z wnioskiem do Wójta Gminy (...) o zaopiniowanie wstępnego projektu podziału działek położonych w obrębie nr (...) oznaczonej w ewidencji gruntów nr 1 o pow. (…) ha, nr 2 o pow. (…) ha. W wyniku podziału miały powstać nowe działki oznaczone: nr 3 o pow. 0,1190 ha, nr 4 o pow. 0,1000 ha, nr 5 o pow. 0,1000 ha, nr 6 o pow. 0,1000 ha, nr 7 o pow. 0,1000 ha, nr 8 o pow. 0,1000 ha, nr 9 o pow. 0,1000 ha, nr 10 o pow. 0,1000 ha, nr 11 o pow. 0,1000 ha, nr 12 o pow. 0,1000 ha, nr 13 o pow. 0,1000 ha, nr 14 o pow. 0,1000 ha , nr 15 o pow. 0,1000 ha, nr 16 o pow. 0,1000 ha, nr 17 o pow. 0,1000 ha, nr 18 o pow. 0,0988 ha, nr 19 o pow. 0,1181 ha. Postanowieniem z 23 października 2023 r. o. sygn. (…) Wójt Gminy (...) pozytywnie zaopiniował wstępny projekt podziału.

Wnioskodawca wraz z żoną na dzień składania niniejszego wniosku pozostają emerytami. Zbycie własnego majątku ma służyć zaspokojeniu bieżących potrzeb Wnioskodawcy oraz zabezpieczyć go finansowo na przyszłość.

Wnioskodawca pragnie przy tym dodać, że w latach ubiegłych kilkukrotnie podejmował wraz z żoną próby zbycia nieruchomości jako całości, na cele rolne. Próby te zakończyły się jednakże niepowodzeniem, a to z uwagi na niewielkie zainteresowanie gruntem ze strony potencjalnych nabywców czyli osób prowadzących działalność rolniczą. Taki stan rzeczy był z kolei wynikiem dosyć niskiej klasy bonitacyjnej gruntu - V klasa. Wobec niemożności zbycia nieruchomości jako całości, Wnioskodawca, wraz z żoną, podjął decyzję o podziale i sprzedaży w formie mniejszych działek gruntu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan:

Działki powstały w wyniku podziału działek o nr 1 i 2 obręb nr (...), mocą decyzji Wójta Gminy (...) z 22 kwietnia 2024 roku; działki te stanowiły grunt orny i zakupione zostały z zamiarem uprawy aronii; z rozmaitych względów - między innymi takich jak: słaba klasa ziemi, zmniejszający się popyt na owoce aronii, a także fakt że w tym czasie zarówno Wnioskodawca jak i jego małżonka mieli inne źródła dochodu, ziemia nie była w żaden sposób użytkowana. Następnie Uchwalą Rady Gminy w (…) Nr (…) z 15 listopada 2018 roku, teren ten został objęty planem zagospodarowania przestrzennego i przewidziany do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Działki nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności. Nie zawierał Pan i nie zamierza zawierać umowy dzierżawy lub najmu. Nie poczynił Pan i nie zamierza podejmować żadnych działań związanych z uzbrojeniem działek w media, jak również nie ma Pan zamiaru wykonywać ogrodzeń poszczególnych działek. Nie podejmował Pan i nie zamierza podejmować działań o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej.

Nie podejmował Pan dotychczas żadnych działań marketingowych, jak również nie publikował Pan ogłoszeń informujących o sprzedaży działek. Nie jest Pan w stanie udzielić precyzyjnej odpowiedzi, kiedy nastąpi sprzedaż działek, wskazał Pan, że nie ma Pan wystarczającej wiedzy co do popytu jak również podaży działek w tym rejonie (działki są położone poza wsią, bez dobrej drogi dojazdowej i uzbrojenia technicznego). Nie zawierał Pan żadnej umowy, a co za tym idzie nie udzielał także żadnych pełnomocnictw, upoważnień, zgód dla kupujących.

Na zadanie pytanie czy przed ostatecznym zbyciem działek udzieli/udzielił Pan stronie kupującej pełnomocnictwa do działania w Pana imieniu lub wyrazi/wyraził Pan zgodę na dysponowanie ww. działkami do celów budowlanych, stwierdził Pan, że nie były wykonywane takie czynności. Na zadane pytanie czy dzień sprzedaży dla działek będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), stwierdził Pan, że nie były wykonywane takie czynności.

W trakcie swego życia, kilkakrotnie dokonywał Pan wspólnie z małżonką zakupu nieruchomości zabudowanych lub niezabudowanych, natomiast nieruchomości te nigdy nie były nabywane z zamiarem handlu (obrotu) tymi nieruchomościami.

W roku 1992 wraz z żoną nabył Pan w (…) budowany segment w szeregowcu, ale z chwilą gdy w bezpośrednim sąsiedztwie rozpoczęto budowę wysokiego bloku mieszkalnego sprzedał go Pan (segment był w stanie surowym zamkniętym) i zakupił Pan działkę pod budowę domu jednorodzinnego w którym mieszka Pan do dziś.

W roku 2003 nabył Pan wraz z żoną (…) teren w (…) z przeznaczeniem pod budowę domu dla córki, ale po upływie kilku lat i zakupie działki przez córkę w innej części miasta dokonał Pan sprzedaży dla dwóch osób. Pierwsza sprzedaż - akt notarialny (…), druga sprzedaż miała miejsce kilka lat później, tj. w roku 2013 - akt notarialny (…); działki nie były wykorzystywane do jakichkolwiek celów.

W roku 2005 nabył Pan wraz z żoną (…) trzy działki rekreacyjne w (…)stanowiące zwartą całość, z myślą o przekazaniu ich trojgu dzieci. Z uwagi na brak zainteresowania dzieci tymi działkami w 2017 roku sprzedał Pan je (…) jednemu właścicielowi, od chwili zakupu do sprzedaży działki nie były wykorzystywane.

W roku 2007 nabył Pan wraz z żoną (…) niezabudowaną nieruchomość w (…) z myślą o budowie budynku mieszkalnego o zabudowie szeregowej; tym celu zamierzał Pan utworzyć podmiot gospodarczy, lecz po przeprowadzeniu dokładnych analiz stwierdził Pan, że pomysł jest zły z uwagi na bliskość obwodnicy - projektowanej drogi (…). Ostatecznie podmiot nie został założony, a w 2020 roku sprzedał Pan (…) jedną działkę, natomiast pozostałe, w ilości 7 sztuk, decyzją Wojewody (…) zostały przejęte pod budowę autostrady, nieruchomość do chwili sprzedaży nie była wykorzystywana do jakichkolwiek celów.

W roku 2008 nabył Pan wraz z żoną (…) nieruchomość w (…), gmina (...), z zamiarem stałego zamieszkania. Sprzedał ją Pan (…) z powodu niedogodności z dojazdem do (…) (lekarze, zakupy itp.). Nieruchomość wykorzystywana była tylko przez kilka lat jako drugi dom mieszkalny o charakterze rekreacyjnym.

W roku 2013 nabył Pan wraz z żoną (…) działkę w (…) z myślą o przekazaniu jej synowi pod budowę domu; wobec faktu, że Pana syn - z uwagi na sprawy zawodowe - postanowił związać się z (…), dokonał Pan jej sprzedaży (…), działka nie była wykorzystywana do jakichkolwiek celów.

Nadmienił Pan, że z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie był Pan zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT.

Posiada Pan inne nieruchomości, ale nie zamierza Pan ich sprzedawać, docelowo przeznaczone są dla dzieci i wnuków.

Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

Czy odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę działek gruntu, wyodrębnionych w wyniku podziału jednej większej nieruchomości gruntowej, nabytej przez Wnioskodawcę 27 stycznia 2006 r. będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie objętym niniejszym wnioskiem, Wnioskodawca nie będzie podlegał opodatkowaniu - planowana przez niego sprzedaż działek, wyodrębnionych w wyniku podziału jednej nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie na wnioskodawcy ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. W wyniku planowanych transakcji sprzedaży przedmiotowych działek, nie powstanie w ogóle przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 3 oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy nieobjęta działalnością gospodarczą sprzedaż przez Wnioskodawcę działek (po dokonaniu ich podziału) nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ich sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia. Zatem, uzyskana z ww. sprzedaży kwota nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ani tym bardziej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

I tak, zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym:

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W świetle art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Ustawa nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) - jako podatnik VAT.

W oparciu o powyższe przepisy zbycie nieruchomości gruntowych (działek), a także udziału w prawie własności działek, jest traktowane jako odpłatna dostawa towarów.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej - nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Przedmiotem Pana wątpliwości w niniejszej sprawie jest kwestia tego czy odpłatne zbycie przez Pana działek gruntu, które powstały w wyniku podziału nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie Pan działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Dostawa towarów, w tym również dostawa działek, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy działki, które są przedmiotem wniosku, stanowiły grunt orny, został on zakupiony z zamiarem uprawy, lecz teren ten nie był w żaden sposób użytkowany przez Pana. Działka nie była wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności.

Wydzielone z nieruchomości działki znajdują się na terenie gdzie od 15 listopada 2018 r. obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W tym planie nowo wydzielone działki zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Nie podejmował Pan starań o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej.

Wobec powyższego należy uznać, że nie podejmował Pan działań w zakresie przekształcania działek, które by wybiegały poza zakres zwykłego zarządu majątkiem osobistym.

Nie zawierał Pan w stosunku do ww. działek przedwstępnych umów sprzedaży, a co za tym idzie nie udzielał Pan żadnych pełnomocnictw, upoważnień, zgód dla kupujących. Działki nie były dzierżawione do jakiejkolwiek działalności. Ponadto, nie podejmował Pan działań w celu uzbrojenia działek w media. Działki pozostają nieogrodzone. Nie podejmował Pan żadnych działań marketingowych, nie publikował Pan ogłoszeń informujących o sprzedaży działek.

W przeszłości dokonał Pan zbycia nieruchomości, lecz nigdy poniżej wymienione nieruchomości nie były nabywane z zamiarem handlu tymi nieruchomościami.

Z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie był Pan zobowiązany do rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Nieruchomości, które aktualnie Pan posiada nie są przeznaczone do sprzedaży, a jedynie dla Pana dzieci i wnuków.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że nie można uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek gruntu wyodrębnionych w wyniku podziału. Okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając ww. działki będzie Pan działał w charakterze handlowca. Nie podejmował Pan takich działań jak np.: uzbrojenie terenu w celu szybkiego zbycia działek, nie dokonał Pan ogrodzenie działek. Jedyną czynnością, której Pan dokonał jest podział działek na mniejsze w celu ich zbycia osobom prywatnym, z uwagi na brak zainteresowania większymi działkami wśród potencjalnych nabywców, tj. osób prowadzących działalność rolniczą.

Podział działek nie stanowi czynności, w myśl tez wynikających z wyroku TSUE C-180/10 i 181/10, które byłyby wystarczające do uznania, że w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek zachowa się Pan jak handlowiec.

Całokształt przedstawionych przez Pana we wniosku okoliczności w stosunku do posiadanych przez Pana działek wskazuje, że nie podjął Pan i nie podejmie Pan działań świadczących o zamiarze wykonywania przez Pana działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił ciąg zdarzeń, które przesądzają, że sprzedaż posiadanych przez Pana udziałów w działkach wypełnia warunki działalności gospodarczej.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży wskazanych działek wystąpi Pan w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, sprzedaż ww. działek nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu okoliczności sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy (np. zawarcie umowy przedwstępnej, udzielenie pełnomocnictwa, podjęcie działań marketingowych, itd.), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Powyższe rozstrzygnięcie obejmuje zakresem tylko Pana sytuację przedstawioną w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, jednocześnie nie wywiera skutku prawnego dla Pana żony w zakresie sprzedaży niezabudowanych działek nr 1 oraz nr 2.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).