Wyrok SN z dnia 27 marca 2024 r., sygn. I USKP 103/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)
‎SSN Romualda Spyt
‎SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania I. S.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Rybniku
‎o prawo do emerytury górniczej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń

Społecznych w dniu 27 marca 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z dnia 12 sierpnia 2022 r., sygn. akt III AUa 80/21,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach do ponownego rozpoznania
‎i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 lutego 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Rybniku odmówił I. S. prawa do emerytury górniczej uznając, że ubezpieczony udokumentował 13 lat 5 miesięcy i 27 dni pracy górniczej zamiast co najmniej 25 lat. Organ rentowy nie uwzględnił między innymi okresu zatrudnienia od 1 lipca 2001 r. do 30 stycznia 2003 r. w R. S.A. i od 1 maja 2007 r. do 31 marca 2012 r. w K. S.A. stwierdzając, że nie jest to praca górnicza wymieniona w art. 50c ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.; dalej również jako ustawa emerytalna).

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rybniku w wyroku z dnia 1 grudnia 2020 r., sygn. akt IV U 59/20, zmienił zaskarżoną odwołaniem ubezpieczonego decyzję organu rentowego z dnia 5 lutego 2019 r. i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej począwszy od 1 sierpnia 2018 r.

W wyroku z dnia 12 sierpnia 2022 r., sygn. akt III AUa 80/21, Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił wniesioną od tego wyroku apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Rybniku.

Sąd drugiej instancji podzielił ustalenia Sądu Okręgowego, zgodnie z którymi decyzją z 10 czerwca 2016 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury górniczej uznając, że udokumentował on wówczas 11 lat, 4 miesiące i 13 dni pracy górniczej. Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku w wyroku z 16 marca 2017 r., sygn. IX U 1436/16, zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej począwszy od daty złożenia wniosku. Wyrokiem z 12 kwietnia 2018 r., sygn. III AUa 1140/17, Sąd Apelacyjny w Katowicach, uwzględniając apelację organu rentowego, zmienił zaskarżony wyrok i oddalił odwołanie. Sąd Apelacyjny stwierdził, że praca ubezpieczonego w Biurze Zarządu R. S.A., w sytuacji braku zjazdów pod ziemię za ten okres, nie była pracą górniczą, ale odpowiadała pracy równorzędnej z pracą górniczą, określonej w obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. przepisie art. 36 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy emerytalnej, co potwierdza pismo Spółki do Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z 30 stycznia 2004 r. i zaświadczenie Spółki z 30 stycznia 2003 r. To samo dotyczy pracy w „P.”. W pozostałym zakresie Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia i rozważania Sądu Okręgowego. Sąd Najwyższy wyrokiem z 30 stycznia 2020 r., I UK 345/18, oddalił skargę kasacyjną ubezpieczonego.