Postanowienie SN z dnia 20 marca 2024 r., sygn. II USK 103/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania N. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

z siedzibą w G.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku
‎z udziałem J. W.
‎o ustalenie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym J. W.,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 marca 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 28 grudnia 2022 r., sygn. akt III AUa 1295/22,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 czerwca 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdził, że J. W. od 1 stycznia do 28 lutego 2021 r. nie jest objęty obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi z tytułu umowy o pracę, którą zawarł z N. sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej także jako płatnik).

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2022 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku zmienił zaskarżoną przez płatnika decyzję i stwierdził, że J. W. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i chorobowemu w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 28 lutego 2021 r. jako pracownik u płatnika.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku, wyrokiem z dnia 28 grudnia 2022 r., oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego.

W sprawie ustalono, że N. sp. z o.o. jest powiązana kapitałowo ze spółką S. sp. z o.o. - ich jedynym wspólnikiem E. Ltd. Spółki mają ten sam adres siedziby (G. ul. […]), a ich prezesem i jedynym członkiem zarządu jest T. K.. Obie spółki mają również ten sam przedmiot działalności - realizacje projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, w tym w Niemczech i Austrii. Spółki zostały powołane do realizacji różnych projektów. Nadto celem utworzenia dwóch podmiotów były kwestie podatkowe na terenie Niemiec; płatnik chciał uniknąć konieczności podwójnego opodatkowania pracowników, co nastąpiłoby w sytuacji, gdyby zatrudnienie w jednej firmie przekroczyło 183 dni. Z tego względu pracownicy byli zatrudniani w jednej spółce, a przed upływem powyższego terminu zawierali porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę, po czym na następny dzień byli zatrudniani w drugiej. Dodatkowo pracownicy zawierali umowy cywilnoprawne ze spółką, z którą aktualnie nie mieli zawartej umowy o pracę i z tego tytułu byli zgłaszani do ubezpieczenia zdrowotnego. Rozwiązując umowy pracę z jednym podmiotem, T. K. dawał pracownikom promesę zatrudnienia w drugiej spółce na takich samych lub podobnych warunkach.