Wyrok SN z dnia 19 marca 2024 r., sygn. I PSKP 48/23

Nieważność postępowania ma miejsce wtedy, gdy strona postępowania wbrew swej woli zostaje faktycznie pozbawiona możności działania w postępowaniu lub jego istotnej części.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Renata Żywicka (przewodniczący)
‎

SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca)
‎

SSN Agnieszka Żywicka

w sprawie z powództwa A. K. ‎przeciwko Miejskiemu Urzędowi Pracy w K. ‎o ustalenie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 marca 2024 r., ‎skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy ‎i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach ‎z dnia 28 września 2022 r., sygn. akt V Pa 103/22,

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2022 r. Sąd Rejonowy w Kielcach oddalił powództwo A. K. (dalej jako powódka) przeciwko Miejskiemu Urzędowi Pracy w K. o ustalenie, że oświadczenie woli złożone przez nią w dniu 30 listopada 2020 r. o zmianie warunków pracy za porozumieniem stron jest nieważne oraz zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Sąd pierwszej instancji ustalił, że powódka była zatrudniona u strony w pozwanej, począwszy od 30 stycznia 1992 r., czyli ponad 30 lat. W czasie zatrudnienia w pozwanym urzędzie pracy powódka zajmowała kolejno stanowiska: operatora komputera, referenta, starszego referenta, inspektora, starszego inspektora i pośrednika pracy. Odbyła też wiele szkoleń z zakresu rynku pracy i pośrednictwa, a ponadto ukończyła studia podyplomowe w zakresie pośrednictwa pracy w 2008 r. Do 23 czerwca 2015 r. zajmowała stanowisko pośrednika pracy w referacie pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego, a od 23 czerwca 2015 r. do 14 listopada 2020 r. nie świadczyła pracy, bowiem w tym okresie przebywała na urlopie macierzyńskim, urlopie wychowawczym, zwolnieniach lekarskich i urlopach wypoczynkowych. Z dniem 16 listopada 2020 r. wróciła do pracy w pośrednictwie. Warunki pracy w referacie pośrednictwa i poradnictwa zawodowego w okresie absencji powódki uległy zmianie na tyle, że musiałaby wdrażać się do pracy na nowo. W tym czasie w związku z pandemią COVID-19 pojawił się w pozwanym Urzędzie problem związany z brakami kadrowymi w Wydziale Ewidencji i Rejestracji i potrzebą zatrudnienia dodatkowo pracownika m.in. do rejestracji osób bezrobotnych i poszukujących pracy oraz wypłacanie świadczeń z tarczy antykryzysowych. Kierownik Centrum Aktywizacji Zawodowej wraz z kierowniczką referatu pośrednictwa i poradnictwa zawodowego wybrali powódkę do Wydziału Ewidencji i Rejestracji na stanowisko inspektora. Powódka była zaskoczona przedstawioną propozycją, jednakże po przedstawieniu jej argumentów przez kierowników przyjęła ją. W trakcie tego spotkania ustalono, że powódka będzie zajmować się zaświadczeniami Rp-7, przygotowywaniem i wysyłaniem korespondencji do innych organów administracji publicznej.