Wyrok SN z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. II CSKP 2036/22

21 lutego 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący)
‎SSN Beata Janiszewska
‎SSN Marcin Łochowski (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 21 lutego 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej P. spółki jawnej w likwidacji w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie
‎z 15 kwietnia 2021 r., I ACa 391/20,
‎w sprawie z powództwa P. spółki jawnej w likwidacji w W.
‎przeciwko Z. M., H. M., P. P. i A. S.
‎o zapłatę,

uchyla zaskarżony wyrok częściowo, tj. w punktach I. i III., oraz przekazuje sprawę w tej części Sądowi Apelacyjnemu
‎w Lublinie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia
‎o kosztach postępowania kasacyjnego.

Beata Janiszewska Jacek Grela Marcin Łochowski

[SOP]i

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 15 kwietnia 2021 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie na skutek apelacji obu stron zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 16 kwietnia 2019 r. w ten sposób, że kwoty zasądzone od pozwanych na rzecz powodowej spółki jawnej P. w likwidacji obniżył w sposób bliżej określony w wyroku, zastrzegł pozwanym prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie ich odpowiedzialności do wartości stanu czynnego spadku po J. P., oddalił powództwo w pozostałej części, oddalił obie apelacje w pozostałej części i orzekł o kosztach procesu.

Sąd Apelacyjny oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych, istotnych dla rozstrzygnięcia skargi kasacyjnej:

Powodowa spółka dochodziła od pozwanych zwrotu wartości nakładów w postaci budynków i ogrodzeń, które w latach 90. XX wieku zostały wzniesione na nieruchomościach stanowiących przedmiot przysługującego pozwanym prawa własności za środki pochodzące z majątku spółki cywilnej „M.” P. J., M.Z..

Spółka jawna P. w Warszawie, która powstała w 2001 r. na skutek przekształcenia w trybie art. 26 § 4 k.s.h. spółki cywilnej „M. ” P. J., M. Z., została rozwiązana wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z 24 marca 2011 r. Między wspólnikami, tj. Z. M. a E. P. i J. P., od kilku lat istnieje konflikt, który uniemożliwiał im zajęcie wspólnego stanowiska co do prowadzenia spraw spółki, w tym jej likwidacji.