Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.359.2024.1.MM

Możliwość zmiany formy opodatkowania na podstawie dokonanych wpłat zaliczek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-prawidłowe w części dotyczącej pytania nr 1,

-nieprawidłowe w części dotyczącej pytania nr 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 2 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów (PKD 49.41.Z). Działalność rozpoczął z dniem 13 czerwca 2019 roku, dokonując rejestracji we właściwym urzędzie miasta z wykorzystaniem formularza CEIDG-1.

Wnioskodawca planował wybór formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej z wykorzystaniem zasad ogólnych, jednak omyłkowo zaznaczone zostało pole formy opodatkowania w postaci podatku liniowego.

Pomimo dokonanego wyboru w formularzu CEIDG-1, Wnioskodawca był przekonany o podleganiu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (skala podatkowa).

Za wszystkie lata podatkowe począwszy od 2019 do roku 2023 Wnioskodawca złożył zeznania roczne PIT-36, obliczając należny podatek dochodowy na zasadach ogólnych.

W trakcie każdego roku podatkowego w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca odprowadzał także miesięczne zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych, obliczając należny podatek wedle skali podatkowej.

Po rozpoczęciu działalności, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tej działalności, Wnioskodawca dokonał pierwszego przelewu środków tytułem należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. W tytule przelewu bankowego Wnioskodawca, po wskazaniu okresu, za jaki należna jest opłacana przelewem składka, wpisał „SFP/PIT-5”, jako oznaczenie symbolu formularza podatkowego właściwego dla zaliczek na podatek dochodowy płacony na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca dokonywał i dokonuje tożsamego oznaczenia w ramach tytułów każdego kolejnego przelewu dotyczącego płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, że pierwszy przelew zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w roku podatkowym 2022 został dokonany przez Wnioskodawcę do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2022, a tytuł przelewu obejmował oznaczenie „SFP/PIT-5”, jako wskazanie symbolu formularza podatkowego właściwego dla zaliczek na podatek dochodowy płacony na zasadach ogólnych.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca poprzez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w ramach jego działalności gospodarczej przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zrezygnował z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1, na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 będzie negatywna, to czy Wnioskodawca poprzez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w roku podatkowym 2022 przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zrezygnował z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1, na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych począwszy od roku podatkowego 2022?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – poprzez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w ramach jego działalności gospodarczej przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych nie zrezygnował z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1, na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje umocowanie w brzmieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f.) aktualnych w miesiącu rozpoczęcia przez niego działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. w brzmieniu z roku 2019 podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c, a w tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Ponadto, na podstawie art. 9a ust. 2c u.p.d.o.f., wyżej scharakteryzowane oświadczenie podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zatem mimo pomyłki, Wnioskodawca skutecznie wybrał formę opodatkowania inną niż zasady ogólne, ponieważ złożone zostało oświadczenie na formularzu CEIDG-1, co jest równoważne ze złożeniem oświadczenie pisemnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Z kolei rezygnacja z wybranej formy opodatkowania ujęta została w art. 9a ust. 2a u.p.d.o.f., który w brzmieniu aktualnym na rok 2019 stanowił, iż podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach podatku liniowego, przed upływem terminu do wyboru formy opodatkowania w danym roku podatkowym.

W takim razie dla rezygnacji z wybranej formy opodatkowania należy nie tylko zachować termin, ale także złożyć oświadczenie woli w odpowiedniej formie.

Wnioskodawca uważa, że w stanie prawnym wówczas obowiązującym, z wykładni art. 9a ust. 2a u.p.d.o.f. wynikało, iż konieczne dla skutecznego złożenia rezygnacji z wybranej formy opodatkowania jest zachowanie formy pisemnej poprzez sporządzenie podpisanego oświadczenia woli skierowanego do naczelnika urzędu skarbowego.

Wobec powyższego, tytuł przelewu dokonanego przez Wnioskodawcę w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu rozpoczętej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie stanowił oświadczenia będącego skutecznym zrezygnowaniem z wybranej w CEIDG-1 formy opodatkowania w postaci podatku liniowego.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – poprzez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w roku podatkowym 2022 przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zrezygnował z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1, na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych począwszy od roku podatkowego 2022.

Podkreślenia wymaga, że wraz z dniem 5 października 2021 roku doszło do nowelizacji w zakresie treści art. 9a ust. 2a u.p.d.o.f., wprowadzając zmianę polegającą na zrezygnowaniu przez ustawodawcę z wymogu formy pisemnej zawiadomienia o rezygnacji kierowanego do naczelnika urzędu skarbowego. Odtąd zatem, zgodnie ze wskazanym przepisem, podatnik może zawiadomić o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach podatku liniowego na piśmie, a nie w formie pisemnej. Oczywiście konieczne jest także zachowanie terminu na rezygnację z uprzednio wybranej formy opodatkowania.

Zmiana art. 9a ust. 2a u.p.d.o.f. nastąpiła ustawą o doręczeniach elektronicznych, w której uzasadnieniu podniesiono, co następuje: „Zmiana w zakresie stosownej w przepisach prawa terminologii odbywa się w pierwszej kolejności w odniesieniu do zamiany wyrazu „pisemne” na wyrażenie „sporządzone na piśmie”, wyrażenia „w formie pisemnej” na wyrażenie „na piśmie”, wyrazu „pisemnie" na wyrażenie „na piśmie” lub „przedstawione na piśmie” (w zależności od kontekstu zdania). Zmiana ta ma na celu zrównoważenie postaci papierowej z postacią elektroniczną. Zwrot „na piśmie” odnosi się do sposobu utrwalenia informacji w postaci znaków pisma, w przeciwieństwie do zwrotu „pisemnie”, który sugeruje konieczność opatrzenia dokumentu w postaci papierowej podpisem własnoręcznym”.

Z tak przedstawionego uzasadnienia wprowadzanej modyfikacji wywnioskować należy, iż ustawodawcy chodziło o jasne wskazanie, iż oświadczenie „na piśmie” nie musi przybierać postaci tradycyjnego podpisanego dokumentu.

Wobec wskazanej zmiany podkreślenia wymaga, że obecny wymóg sporządzenia oświadczenia „na piśmie” nie jest tożsamy z wymogiem zachowania formy pisemnej.

Szczególnie istotne w kontekście analizowanego zagadnienia pozostaje orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2024 roku (II FSK 710/21), w którym Sąd wyjaśnił, co następuje: „Brak jest definicji legalnej zwrotu „sporządzenie czegoś na piśmie”. Potocznie należałoby uznać, że oznacza to, że oświadczenie to powinno zostać sporządzone przy użyciu znaków alfabetu w celu utrwalenia wypowiedzi. Ten wymóg spełniony będzie także wówczas, gdy tekst zawarty został w tytule przelewu skierowanego do organu podatkowego. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o interpretację Skarżący wyraźnie zaznaczył, że to on złożył oświadczenie o treści zawartej w tytule przelewu. Skoro tak, to nie ma wątpliwości, co do jego autora i podpis pod treścią nie jest konieczny. Podpis byłby konieczny jedynie w przypadku, gdy nie byłoby wiadomym, kto oświadczenie woli złożył”.

Niewątpliwie zatem tytuł przelewu dokonanego przez Wnioskodawcę spełnia wymóg ujęcia „na piśmie”, skoro Wnioskodawca posłużył się znakami alfabetu w celu utrwalenia wypowiedzi poprzez między innymi zamieszczenie oznaczenia „SFP/PIT-5”. W efekcie użycia wskazanych znaków graficznych Wnioskodawca miał na celu przedstawienie symbolu formularza podatkowego. Ponadto, poza wymogiem sporządzenia oświadczenia „na piśmie”, z treści art. 9a ust. 2a u.p.d.o.f., po zmianie z 5 października 2021 roku wynika także konieczność, by składane oświadczenie miało określoną treść i wniesione zostało w ustawowym terminie.

Zgodnie ze wskazanym przepisem treścią oświadczenia ma być „zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym”.

Prawo podatkowe nie przewiduje swoistych regulacji dotyczących oświadczeń woli, zatem należy odnieść się do art. 60 Kodeksu cywilnego i wskazać, że „wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej”. NSA wskazał w przytaczanym już wyżej wyroku, iż „W rozpoznawanej sprawie Skarżący złożył w tytule przelewu oświadczenie woli, zgodnie z którym jego wpłatę należy zarachować na podatek liniowy. Interpretacja jego oświadczenia woli nie pozostawia wątpliwości, że dokonał wyboru formy opodatkowania w postaci 19% podatku liniowego. W innym przypadku nie deklarowałby i nie wpłacałby przecież zaliczek na PIT 36L”.

Wskazaną konkluzję należy natomiast odnieść również do możliwości wyrażenia woli rezygnacji z wybranej formy opodatkowania, ponieważ obecnie nie występują odmienne wymogi formalne w zakresie oświadczeń woli o wyborze oraz o rezygnacji z danej formy opodatkowania, a cechą różnicującą pozostaje już jedynie treść tych oświadczeń.

W takim razie, skoro Wnioskodawca jasno wskazał, że właściwym symbolem formularza podatkowego, którego dotyczy jego wpłata zaliczki na podatek dochodowy, jest PIT-5, to niewątpliwie dokonał wyboru opodatkowana na zasadach ogólnych poprzez rezygnację z uprzednio obranej formy podatku liniowego. W innym przypadku nie deklarowałby i nie wpłacałby przecież zaliczek na PIT-36. Wniosek ten pozostaje w pełni uzasadniony, mając na uwadze wywód zawarty w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Na końcu wskazać jeszcze należy, że poza formą i treścią oświadczenia, konieczne jest zachowanie terminu na złożenie oświadczenia. Jednak Wnioskodawca podkreślił w opisie stanu faktycznego, że pierwszy przelew zaliczki na podatek dochodowy w roku 2022 miał miejsce w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2022. Oznacza to, że zachowany został również termin na rezygnację z wybranej w CEIDG-1 formy opodatkowania ze skutkiem począwszy od roku 2022.

Zatem odnosząc powyższe uwagi do sytuacji rezygnacji z wybranej formy opodatkowania, w przypadku rezygnacji wymagane jest:

1)złożenie zawiadomienia określonej treści – zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach dotyczących podatku liniowego,

2)forma – zawiadomienie składane „na piśmie",

3)termin – do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w danym roku podatkowym.

W takim razie, skoro ustawodawca nie stworzył odrębnych wymogów interpretacji treści oświadczenia o rezygnacji, wpisanie w tytule przelewu „SFP/PIT-5” będzie wystarczające dla ustalenia woli składającego oświadczenie. Na podstawie art. 65 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają również okoliczności, w których zostało złożone, więc tytuł przelewu wskazujący na opłacanie podatku na zasadach ogólnych w przypadku, gdy uprzednio dokonano wyboru w CEIDG-1 liniowej formy opodatkowania, wskazuje na rezygnację z rozliczenia podatkiem liniowym.

Powyższe, wraz z zachowaniem terminu oraz wymogu ujęcia oświadczenia „na piśmie”, rzutuje na skuteczną rezygnację Wnioskodawcy z wybranej formy opodatkowania podatkiem liniowym, począwszy od roku podatkowego 2022.

Zgadzając się ponadto z wyżej cytowanym już wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, w sprawie składania oświadczeń o wyborze lub rezygnacji z wyboru danej formy opodatkowania nie może znaleźć zastosowania art. 168 Ordynacji podatkowej, ponieważ jest to przepis dotyczący podań wnoszonych do organu podatkowego. W art. 168 § 2 Ordynacji podatkowej mowa jest o „treści żądania”, co wskazuje na to, że ma on zastosowanie do składanych przez strony wniosków, podań, generalnie pism, które wymagają reakcji organu, a nie do oświadczeń z art. 9a ust. 2a u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:

-prawidłowe w części dotyczącej pytania nr 1,

-nieprawidłowe w części dotyczącej pytania nr 2.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.:

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 5 października 2021 r.:

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi natomiast art. 9 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zauważam, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze.

Złożenie stosownego oświadczenia w określonym w przepisach terminie jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą od 13 czerwca 2019 roku, dokonując rejestracji we właściwym urzędzie miasta z wykorzystaniem formularza CEIDG-1. Planował wybór formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej z wykorzystaniem zasad ogólnych, jednak omyłkowo zaznaczył Pan pole formy opodatkowania w postaci podatku liniowego. Mimo dokonanego wyboru w formularzu CEIDG-1 był Pan przekonany o podleganiu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (skala podatkowa) i za wszystkie lata podatkowe od 2019 do 2023 r. składał Pan zeznania roczne PIT-36, obliczając należny podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Ponadto w trakcie każdego roku podatkowego w ramach prowadzonej działalności odprowadzał Pan miesięczne zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych, obliczając należny podatek wedle skali podatkowej.

Wskazał Pan, że po rozpoczęciu działalności, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tej działalności, dokonał Pan pierwszego przelewu środków tytułem należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. W tytule przelewu bankowego po wskazaniu okresu, za jaki należna jest opłacana przelewem zaliczka, wpisał Pan „SFP/PIT-5”, jako oznaczenie symbolu formularza podatkowego właściwego dla zaliczek na podatek dochodowy płacony na zasadach ogólnych. Dokonywał i dokonuje Pan tożsamego oznaczenia w ramach tytułów każdego kolejnego przelewu dotyczącego płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Pierwszy przelew zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w roku podatkowym 2022 został dokonany przez Pana do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2022, a tytuł przelewu obejmował również oznaczenie „SFP/PIT-5”, jako wskazanie symbolu formularza podatkowego właściwego dla zaliczek na podatek dochodowy płacony na zasadach ogólnych.

Pana wątpliwości dotyczą tego, czy przez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w ramach Pana działalności gospodarczej przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zrezygnował Pan z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1 na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych, jak również, czy przez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w roku podatkowym 2022 przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zrezygnował Pan z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1 na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych – począwszy od roku podatkowego 2022.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w 2019 r. nakładały obowiązek złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego. Termin ten obowiązywał zarówno podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego, jak i kontynuujących tę działalność.

Zaznaczam, że ustawodawca na podstawie regulacji zawartych w ustawie z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2320) dokonał zmiany wyrażenia „pisemnego” dla określenia formy złożonego oświadczenia na „sporządzonego na piśmie” oraz – analogicznie – zastąpił wyrażenie „w formie pisemnej” na sformułowanie „na piśmie”.

Jak wynika z uzasadnienia do tej ustawy (druk sejmowy nr 239) w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawie o ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych ustawodawca dokonał zmian o charakterze wynikowym i dostosowawczym. Stwierdził w nim, że:

Zatem przepisy podatkowe nie przewidywały i nie przewidują możliwości uznania wyboru/zmiany formy opodatkowania w sposób dorozumiany, tj. przez dokonywanie wpłaty określonym tytułem.

Dokonane przez Pana płatności (wpłaty) do urzędu skarbowego nie stanowią więc – wymaganych zakresem cytowanych wyżej przepisów – „pism” skierowanych/złożonych bezpośrednio do naczelnika urzędu skarbowego (stanowią one bowiem wyłącznie polecenie dokonania stosownej transakcji przez bank – Pana dyspozycję skierowaną do/wobec określonego banku). Innymi słowy okoliczność, że środki przelane przez Pana znalazły się w dyspozycji Skarbu Państwa na określonym rachunku bankowym oraz fakt, że dana wpłata zawierała oznaczenie w postaci bezpośredniego wskazania tytułu – wskazującego na powód jej dokonania, nie może być utożsamiana z (wymaganym przepisami) złożeniem pisemnego oświadczenia woli bądź sporządzonego na piśmie oświadczenia o zmianie formy opodatkowania.

Tym samym, dowód wpłaty podatku nie może zostać uznany za skutecznie złożone oświadczenie o wyborze/zmianie formy opodatkowania do właściwego naczelnika urzędu.

Podsumowanie: przez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w ramach Pana działalności gospodarczej przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych nie zrezygnował Pan z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1 na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych. Również przez wskazanie formularza podatkowego PIT-5 w tytule opisanego pierwszego w roku podatkowym 2022 przelewu płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych nie zrezygnował Pan z formy opodatkowania w postaci podatku liniowego wskazanej w CEIDG-1 na rzecz opodatkowania na zasadach ogólnych począwszy od roku podatkowego 2022.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionych przez Pana kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).