Wyrok NSA z dnia 5 września 2023 r., sygn. I FSK 820/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. sp. z o.o. z siedzibą w W. (obecnie W. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 3085/17 w sprawie ze skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia 27 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 8.100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Skarga kasacyjna i pisma procesowe
1.1. "W." sp. z o.o. z siedzibą w W. (obecnie "W." sp. z o.o. w likwidacji; dalej: Spółka lub Skarżąca) pismem z dnia 27 września 2018 r. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 3085/17.
Powołanym wyrokiem Sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 27 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące do stycznia do grudnia 2013 r.
W sprawie objętej zaskarżonym wyrokiem istota sporu między Dyrektorem IAS a Spółką sprowadzała się do potwierdzenia bądź zaprzeczenia prawidłowości zakwestionowania Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur, w których jako wystawcy figurowały następujące podmioty: J. sp. z o.o., G. sp. z o.o., G. [...], S. [...] w S., D. [...] oraz I. sp. z o.o. Zdaniem organów podatkowych, faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Skarżąca oponowała zaś temu stanowisku, wskazując na wadliwe zgromadzenie materiału dowodowego i jego ocenę.