Wyrok NSA z dnia 29 sierpnia 2023 r., sygn. III FSK 1505/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dalkowska, po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 czerwca 2022 r. sygn. akt I SA/Rz 411/21 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 29 marca 2021 r. nr 1801-IEW.4123.18.2020 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 9 czerwca 2022 r., I SA/Rz 411/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. M. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z 29 marca 2021 r., nr 1801-I E W.4123.18.2020, w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie utrzymał w mocy decyzję z 4 lutego 2020 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego w R., orzekającą o solidarnej odpowiedzialności Skarżącego, jako Prezesa Zarządu C. Sp. z o.o. z siedzibą w R. (dalej: "Spółka") za zaległości podatkowe Spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od maja do października 2016 r. i za grudzień 2016 r., a także z tytułu odsetek za zwłokę oraz kosztów postępowania egzekucyjnego.

WSA w Rzeszowie uznał, że organy podatkowe zgodnie z art. 116 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020r., poz. 1325 ze zm., dalej: "o.p.") wykazały istnienie pozytywnych przesłanek do orzeczenia odpowiedzialności Skarżącego za zaległości Spółki, zaś Skarżący nie wykazał istnienia przesłanek uwalniających go od tej odpowiedzialności. Bezskuteczność egzekucji wobec Spółki wynika w sposób ostateczny z postanowienia z 28 grudnia 2018 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. Bezspornym jest również, że Skarżący pełnił funkcję prezesa jednoosobowego zarządu Spółki od 23 maja 2016 r., tj. od chwili powstania Spółki. Odnosząc się do pisemnego oświadczenia z 7 czerwca 2016 r. właściciela Spółki S. C. o zwolnieniu Skarżącego z dniem 10 czerwca 2016 r. z funkcji Prezesa Zarządu Spółki, sąd wskazał, że w KRS nie zarejestrowano zmiany związanej z odwołaniem Skarżącego z funkcji prezesa zarządu. Poza tym zasadnie organy uznały, że Skarżący pełnił faktycznie obowiązki Prezesa Zarządu w Spółce w okresie kiedy upływał termin płatności zaległości podatkowych.