Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.136.2024.1.SR

Wyłączenie z dochodów wykonanych jednostki budżetowej równowartości środków przeznaczonych na zasilenie jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan środków trwałych jednostki podlegających amortyzacji i służące jej działalności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z dochodów wykonanych jednostki budżetowej równowartości środków przeznaczonych na zasilenie jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan środków trwałych jednostki podlegających amortyzacji i służące jej działalności.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Miasto (…) jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Od 1 stycznia 2017 r. na mocy § 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń ... (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 280), Miasto rozlicza się wspólnie ze (…) jednostkami budżetowymi, w tym Jednostką (…) (zwaną dalej: „Jednostka”).

Miasto realizuje swoje zadania w oparciu o dwa podstawowe akty prawne: ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm., zwana dalej: „u.s.g.”) oraz ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1526), które to działania, co do zasady, mają zarówno charakter publiczno-prawny (niepodlegający opodatkowaniu podatkiem VAT), jak również charakter gospodarczy (podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT i zwolniony z podatku VAT).

W zakresie objętym działalnością Jednostki, Miasto wykonuje zadania na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 (sprawy gospodarki nieruchomościami) oraz pkt 15 (sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych) u.s.g.

Przedmiotem działania Jednostki jest:

1)(…)

2)(…)

Miasto, w zakresie objętym działalnością Jednostki, realizuje zadania:

a)w zakresie działalności gospodarczej (rozumianej zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm. – zwana dalej: „u.p.t.u.”) – opodatkowane stawkami VAT (m.in. usługi wynajmu lokali użytkowych, refakturowanie mediów) oraz zwolnione z podatku VAT (m.in. wynajem lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe, dzierżawa gruntów na cele rolne),

b)poza działalnością gospodarczą – niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, realizowane jako nieodpłatne zadania publiczne oraz sprzedaż wewnętrzna na rzecz innych jednostek budżetowych Miasta.

Jednostka dokonuje zakupów towarów i usług, opodatkowanych podatkiem VAT związanych z działalnością bieżącą Jednostki, w tym: dostawa mediów, usługi remontowe i konserwacyjne dla obsługiwanych budynków oraz zakupów związanych z realizacją inwestycji (np. termomodernizacje budynków mieszkalnych i użytkowych, budowa nowych obiektów użyteczności publicznej, itp.).

W przypadku zakupów służących działalności mieszanej (podlegającej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT), wobec braku możliwości jednoznacznego przypisania przez Jednostkę podatku VAT zawartego w zakupach tylko do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, Jednostka korzysta z wyliczenia proporcji (zwanej dalej: prewspółczynnik VAT) według wzoru właściwego dla jednostki budżetowej, określonego w § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999 – zwane dalej: „Rozporządzeniem”), wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 u.p.t.u.

Przy wyliczeniu prewspółczynnika VAT, Jednostka przyjmuje dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, zgodnie z dyspozycją § 8 rozporządzenia.

Wyliczając prewspółczynnik VAT, Jednostka przyjmuje w liczniku: zrealizowany przez nią roczny obrót z działalności gospodarczej (stanowiący część rocznego obrotu Miasta z działalności gospodarczej), a w mianowniku dochody wykonane – dochody publiczne zrealizowane lub otrzymane przez Jednostkę wg sprawozdania z wykonania planu finansowego Jednostki, powiększone o równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań (zgodnie z § 2 pkt 9 rozporządzenia).

Wątpliwość Miasta powstała przy wyliczeniu przez Jednostkę prewspółczynnika VAT na 2024 r., dlatego, iż w związku z realizacją dużych inwestycji od 2022 r., nastąpiło zwiększenie wartości dochodów wykonanych Jednostki (w mianowniku) o wartość otrzymanych środków na inwestycje, w wyniku czego znacząco (względem lat wcześniejszych) obniżyła się wartość prewspółczynnika VAT, tym samym obniżając wartość podatku naliczonego VAT, a w konsekwencji pozbawiając Miasta prawa do odliczenia części podatku VAT służącego czynnościom opodatkowanym VAT w Jednostce. Jednostka, odkąd stosuje, zgodnie z obowiązującymi przepisami, prewspółczynnik VAT do ustalenia swojego prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, prowadzi działalność gospodarczą (w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u.) na zbliżonym poziomie, każdego roku wyliczany prewspółczynnik VAT kształtuje się na poziomie 39% – 41% i odzwierciedla bieżącą działalność Jednostki. W latach 2022-2023, wśród wielu inwestycji realizowanych przez Miasto poprzez Jednostkę był projekt pn. „(…)”, wartość inwestycji (sfinansowanej ze środków unijnych, środków krajowych i własnych Miasta) przekroczyła (…) mln zł. Jednostka realizuje również inne inwestycje, m.in. termomodernizacje budynków mieszkalnych i użytkowych. Wartość dochodów wykonanych Jednostki w mianowniku wzoru z rozporządzenia w zakresie środków przeznaczonych na wydatki za rok 2022 r. zwiększyła się o kwotę przeszło (…) mln zł. W roku kolejnym (gdy wyliczenie prewspółczynnika VAT będzie bazowało na danych za 2023 r.), mianownik zostanie zwiększony o wartość przeszło (…) mln zł. W konsekwencji niekorzystnego dla Miasta wyliczenia prewspółczynnika VAT, w związku z oddaniem do użytku ww. inwestycji, Miasto musiało zwrócić do Urzędu Skarbowego 1/10 wartości różnicy podatku naliczonego między ostatecznym a wstępnym odliczeniem w ramach korekty rocznej (zgodnie z art. 91 ust. 2 u.p.t.u.).

Ujęcie równowartości środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki w środki na inwestycje w mianowniku wzoru z rozporządzenia powoduje, iż de facto jest ono traktowane jako związane z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT przez Jednostkę (co jest nieprawdą, gdyż w rzeczywistości część równowartości środków przeznaczonych na wydatki inwestycyjne związana jest z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT). Powyższe stwierdzenie wynika z uzasadnienia do projektu rozporządzenia (…), gdzie czytamy: „Całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT w danej JB odpowiada wysokości zrealizowanych przez daną samorządową JB dochodów JST, (...) z uwzględnieniem środków przeznaczonych na zasilenie – w przypadku samorządowych JB. W tak zdefiniowanych dochodach mieścić się będą zarówno dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jak i działalności niemającej charakteru gospodarczego. Kwota, która pozostanie po odjęciu dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiada zatem niejako „cenie” lub „obrotowi” z tytułu świadczonych przez JB w imieniu JST zadań mieszczących się poza systemem VAT. JB tworząc bowiem plan dochodów i wydatków może poruszać się wyłącznie w tych ramach, zatem dochody (w ujęciu kwotowym), które determinują dokonywane wydatki (w ujęciu kwotowym), są wyznacznikiem ile „kosztuje” (jaka jest cena) wykonywanych „nieodpłatnych” usług publicznych a uzyskiwane dochody z tytułu danin publicznych, których obowiązek ponoszenia na rzecz JST wynika z odrębnych ustaw są niejako „ceną” działania JST w charakterze organu władzy.”

Zdaniem Miasta, przy wyliczeniu prewspółczynnika VAT wg wzoru, z mianownika winna być wyłączona równowartość środków przeznaczonych na inwestycje, tym bardziej, iż nie odzwierciedlają one zwykłego działania Jednostki i mają ostatecznie charakter jednorazowy. Za prawidłowością takiego rozumienia przemawiają przepisy § 3 ust. 5 rozporządzenia, odnoszące się do dochodów wykonanych Jednostki, a mianowicie, iż nie obejmują one dochodów uzyskanych z tytułu dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez jednostkę organizacyjną JST (czyli również Jednostkę) do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, używanych na potrzeby prowadzonej przez jednostkę działalności. Konsekwentnie, jeśli z tych dochodów wyłącza się dostawy środków trwałych własnych, tym bardziej równowartość środków na wydatki inwestycyjne służące sfinansowaniu środków trwałych służących działalności Jednostki winny być również wyłączone.

Należy wskazać, iż w wyniku realizacji inwestycji przez Jednostkę, powstałe środki trwałe zostaną wprowadzone na jej stan środków trwałych, względem nich będzie naliczana amortyzacja oraz będą służyły działalności Jednostki.

Pytanie

Czy przy wyliczeniu prewspółczynnika VAT wg wzoru określonego w rozporządzeniu, Miasto działające poprzez Jednostkę może wyłączyć z dochodów wykonanych Jednostki (wg definicji określonej w § 2 pkt 9 rozporządzenia) równowartość środków przeznaczonych na zasilenie Jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan środków trwałych Jednostki, podlegających amortyzacji i służące jej działalności?

Państwa stanowisko w sprawie

Przy wyliczeniu prewspółczynnika VAT wg wzoru określonego w rozporządzeniu, Miasto działające poprzez Jednostkę może wyłączyć z dochodów wykonanych Jednostki (wg definicji określonej w § 2 pkt 9 rozporządzenia) równowartość środków przeznaczonych na zasilenie Jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan Jednostki i służące jej działalności.

Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, jeśli zostaną spełnione dwa warunki:

-jednostka musi zostać uznana za podatnika VAT,

-towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek jest naliczony, muszą być wykorzystywane przez jednostkę do czynności opodatkowanych.

W przypadku zakupów mieszanych związanych z działalnością podlegającą i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy nie jest możliwe jednoznaczne przypisanie podatku VAT do czynności opodatkowanych VAT, Jednostka korzysta z wyliczenia prewspółczynnika VAT na podstawie wzoru określonego w rozporządzeniu, jednakże zaliczenie do dochodów wykonanych również równowartości środków, w które jest zasilana Jednostka na cele związane z wydatkami inwestycyjnymi (w wyniku poniesienia których powstaną środki trwałe wykorzystywane na potrzeby działalności Jednostki) powoduje, iż de facto są one traktowane jako związane z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W rzeczywistości równowartość środków przeznaczonych na inwestycje służy również działalności opodatkowanej VAT, a tym samym w stosunku do tej części przysługuje Miastu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od podatku należnego.

Pominięcie w dochodach własnych Jednostki równowartości środków, w które jest zasilana Jednostka z przeznaczeniem na wydatki inwestycyjne spowoduje, zgodną ze stanem faktycznym, realizację prawa Miasta wynikającego z art. 86 ust. 1 u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Według art. 86 ust. 2b ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 2d ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Stosownie do § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia:

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Na podstawie § 3 ust. 3 rozporządzenia:

Na mocy § 2 pkt 4 rozporządzenia:

Według § 2 pkt 10 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Jak stanowi § 8 rozporządzenia:

Zaproponowana metoda ma charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT. Z uwagi na fakt, że w przypadku jednostki budżetowej realizującej zadania jednostki samorządu terytorialnego utrudnione jest wyliczenie „obrotu” uzyskanego z tytułu czynności pozostających poza systemem VAT przyjęto zasadę – dla celów zastosowania sposobu obliczenia proporcji – że całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT odpowiada wysokości zrealizowanych przez jednostkę budżetową dochodów, z uwzględnieniem środków przeznaczonych na zasilenie. W tak zdefiniowanych dochodach mieścić się będą zarówno dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jak i działalności niemającej charakteru gospodarczego. Kwota, która pozostanie po odjęciu dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiada zatem niejako „cenie” lub „obrotowi” z tytułu świadczonych przez jednostkę budżetową w imieniu jednostki samorządu terytorialnego zadań mieszczących się poza systemem VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jednostka budżetowa Miasta (Jednostka (…)) realizuje zadania w zakresie działalności gospodarczej (opodatkowanej stawkami VAT oraz zwolnionej z podatku VAT) oraz poza działalnością gospodarczą (niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Jednostka stosuje prewspółczynnik wyliczony według wzoru właściwego dla jednostki budżetowej, określonego w § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Jednostka otrzymuje środki na inwestycje, np. termomodernizację budynków mieszkalnych i użytkowych, budowę nowych obiektów użyteczności publicznej, itp.

Mają Państwo wątpliwości czy przy wyliczeniu prewspółczynnika VAT wg wzoru określonego w rozporządzeniu, działając poprzez Jednostkę mogą Państwo wyłączyć z dochodów wykonanych Jednostki (wg definicji określonej w § 2 pkt 9 rozporządzenia) równowartość środków przeznaczonych na zasilenie Jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan środków trwałych Jednostki, podlegających amortyzacji i służące jej działalności.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na wskazany w Państwa pytaniu przepis § 2 pkt 9 rozporządzenia, który dotyczy dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

We wniosku opisują Państwo sytuację swojej jednostki budżetowej. Ponadto opis sprawy dotyczy przepisu § 3 ust. 3 rozporządzenia, co potwierdza, że sprawa dotyczy jednostki budżetowej, a nie urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Tym samym powołany przez Państwa w pytaniu przepis § 2 pkt 9 rozporządzenia nie ma zastosowania w rozpatrywanej spawie.

W przypadku sposobu określenia proporcji ustalonego dla jednostki budżetowej definicję dochodów wykonanych zawiera przepis § 2 pkt 10 rozporządzenia.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących wyłączenia z dochodów wykonanych jednostki budżetowej równowartości środków przeznaczonych na zasilenie jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, należy podkreślić, że definicja dochodów wykonanych samorządowej jednostki budżetowej została wprowadzona wyłącznie na potrzeby rozporządzenia w sprawie proporcji (w tym przyjętej w nim koncepcji odrębnego określania proporcji przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego). W związku z tym definicja dochodów wykonanych samorządowej jednostki budżetowej ma obejmować kwotowo tę część dochodów jednostki samorządu terytorialnego, które są efektem działalności samorządowej jednostki budżetowej (zostały zrealizowane przez tę jednostkę). W definicji dochodów wykonanych samorządowej jednostki budżetowej mieszczą się również dochody obejmujące np. otrzymane środki z budżetu Unii Europejskiej. Definicja dochodów wykonanych samorządowej jednostki budżetowej obejmuje również równowartość środków, którymi została ta jednostka zasilona z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę zgodnie z odrębnymi przepisami zasiłków, zapomóg lub innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych. Nie chodzi tu jednak o określenie jakie wydatki są finansowane z dochodów, ale o matematyczne określenie kwoty dochodów, która zostaje niejako „wypracowana” przez samorządową jednostkę budżetową (przyporządkowana samorządowej jednostce budżetowej).

Jednostka stosuje wzór, który odnosi się do dochodów wykonanych jednostki budżetowej, a ten z kolei wskazuje, że są to dochody nie tylko wynikające ze sprawozdania z wykonania planów (wskazanych w lit. a i b paragrafu 2 pkt 10 rozporządzenia), ale powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki.

Z opisu sprawy wynika, że do tej pory Jednostka w rozliczeniach VAT ujmowała w mianowniku prewspółczynnika wartość otrzymanych środków na inwestycje.

W opisie sprawy nie wskazują Państwo, że otrzymane środki na inwestycje wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego jednostki budżetowej oraz planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.

Jednocześnie z wniosku wynika (opis stanu faktycznego) cyt.: „Ujęcie równowartości środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki w środki na inwestycje w mianowniku wzoru z rozporządzenia powoduje (…)”, co wskazuje, że dla Jednostki środki te stanowią równowartość środków przeznaczonych na jej zasilenie celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego.

Dlatego biorąc pod uwagę literalne brzmienie ww. przepisu zasadnym jest przyjąć, że Jednostka ma obowiązek wliczyć do mianownika wzoru, o którym mowa wyżej wartość otrzymanych środków przeznaczonych na inwestycje, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan środków trwałych Jednostki, ponieważ środki te przeznaczone są na zasilenie tej jednostki celem sfinansowania jej wydatków inwestycyjnych związanych z przypisanymi tej Jednostce zadaniami jednostki samorządu terytorialnego.

Powyższe rozstrzygniecie znajduje potwierdzenie w wyroku NSA z 25 lutego 2021 r. sygn. akt I FSK 120/19. W ww. wyroku wyraźnie zaznaczono, że równowartość środków przeznaczonych na zasilenie jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego obejmuje całość środków otrzymywanych przez pływalnię na pokrycie wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych z działalnością obiektu.

Ponadto Sąd w uzasadnieniu do wyroku wyraził pogląd, że cyt.: „Po pierwsze podkreślić należy, że rezultaty wykładni celowościowej (funkcjonalnej) i systemowej nie powinny co do zasady prowadzić do wniosków sprzecznych z literalnym brzmieniem przepisów, a do tego w istocie prowadziłaby akceptacja argumentacji prezentowanej przez autora skargi kasacyjnej. Przyjęcie znaczenia odbiegającego od literalnej wykładni przepisu wymaga silnego uzasadnienia systemowego, bądź aksjologicznego, odwołującego się zwłaszcza do wartości konstytucyjnych.”

Na marginesie należy wskazać, że w uzasadnieniu do projektu ww. rozporządzenia wskazano, że cyt.: „… kwoty stanowiące równowartość środków przeznaczonych na zasilenie samorządowych JB celem realizacji przez te podmioty zadań JST (tj. kwoty środków zasilających samorządowe JB pochodzących z dochodów własnych JST lub z otrzymanych przez JST np. dotacji czy subwencji, z których są pokrywane wydatki samorządowych JB), będą wyłączone z dochodów wykonanych urzędu obsługującego JST na podstawie § 2 pkt 9 lit c. projektu. Środki te będą uwzględniane w wyliczaniu proporcji samorządowych JB budżetowych.”

Z treści ww. uzasadnienia nie wynika przy tym, że chodzi tu wyłącznie o środki związane z bieżącą działalnością jednostki budżetowej, co uzasadniałoby konieczność wyłączania z mianownika wzoru określonego w powołanym § 3 ust. 3 rozporządzenia środków przeznaczonych na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych jednostki budżetowej.

Zatem w analizowanej sprawie należy również przyjąć literalne brzmienie przepisu, co oznacza, że Jednostka powinna doliczyć otrzymane środki przeznaczone na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych do mianownika wzoru z rozporządzenia.

Podsumowując, przy wyliczeniu prewspółczynnika wg wzoru określonego w rozporządzeniu, Miasto działające poprzez Jednostkę nie może wyłączyć z dochodów wykonanych Jednostki równowartości środków przeznaczonych na zasilenie Jednostki w celu sfinansowania wydatków inwestycyjnych, w wyniku których powstaną środki trwałe wprowadzone na stan środków trwałych Jednostki, podlegających amortyzacji i służące jej działalności.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.