Postanowienie SN z dnia 19 czerwca 2024 r., sygn. I CSK 1935/23

19 czerwca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Marta Romańska

1.odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2.zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) zł z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas po upływie tygodnia od doręczenia pozwanemu odpisu niniejszego postanowienia, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
‎w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 398⁹ § 1 k.p.c.). Obowiązkiem skarżącego jest sformułowanie i uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w nawiązaniu do przytoczonych przesłanek, a rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego
‎w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania wynika z oceny, czy okoliczności powołane przez skarżącego odpowiadają tym,
‎o których jest mowa w art. 398⁹ § 1 k.p.c.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, pozwany stwierdził, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości i wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów (art. 398 § 1 pkt 2 k.p.c.), tj. art. 4 ust. 2 Dyrektywy 93/13, art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13, art. 65 k.c., art. 354 k.c., art. 358 § 2 k.c., art. 385 oraz art. 69 ust. 3 Prawa bankowego. Pozwany stwierdził również, że w sprawie występują istotne zagadnienia prawne (art. 398 § 1 pkt 1 k.p.c.) związane z wykładnią: - art. 69 ust. 3 Prawa bankowego, sprowadzające się do odpowiedzi na pytanie „czy wobec umożliwienia kredytobiorcom posiadającym kredyty denominowane lub indeksowane do waluty innej niż waluta polska dokonywania spłaty rat kapitałowo-odsetkowych oraz dokonania przedterminowej spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie na podstawie wyżej powołanego art. 69 ust. 3 Prawa bankowego, wziąwszy pod uwagę aksjomat racjonalności krajowego ustawodawcy, uzasadnione jest przyjęcie, że kredyty denominowane lub indeksowane do waluty innej niż waluta polska są kredytami udzielonymi w złotych polskich, skoro dokonanie przez kredytobiorcę spłaty raty kapitałowo-odsetkowej albo dokonanie przedterminowej spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio ‎w walucie, do której denominowany lub indeksowany jest kredyt, prowadzi do skutecznego spełnienia świadczenia wynikającego ze stosunku zobowiązaniowego w postaci umowy kredytu oraz zaspokojenia wierzyciela w osobie kredytodawcy, bez konieczności dokonywania jakichkolwiek przeliczeń bądź innych operacji walutowych wpłacanych przez kredytobiorcę środków w walucie innej, niż waluta krajowa?”; - art. 385 § 2 k.c. w związku z art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13, sprowadzające się do odpowiedzi na pytanie „czy w razie sporu w zakresie skutków stwierdzenia bezskuteczności zawartej w umowie klauzuli dotyczącej sposobu indeksacji kredytu do waluty obcej, wobec wyeliminowania możliwości uzupełnienia przez sąd umowy poprzez wprowadzenie w miejsce niedozwolonych klauzul innego mechanizmu indeksacji, Sąd dysponuje dwiema możliwościami rozstrzygnięcia, tj. (i) po pierwsze ma możliwość stwierdzenia nieważności umowy, która bez klauzuli niedozwolonej nie może dalej funkcjonować w obrocie prawnym, ze względu na odpadnięcie koniecznego składnika (essentialia negotii) umowy nazwanej kredytu bankowego, (ii) względnie może przyjąć, że umowa jest ważna pomimo pozbawienia jej elementów przedmiotowo istotnych i funkcjonuje jako umowa kredytu zlotowego oprocentowanego w sposób zastrzeżony dla zobowiązań ‎w walucie obcej, przy czym o wyborze jednego z powyżej wskazanych rozwiązań decyduje sytuacja procesowa, w jakiej znalazły się strony toczącego się postępowania”.