Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Wa 626/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Żmich, sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik, asesor WSA Anna Milicka-Stojek (spr.), Protokolant referent stażysta Kamila Lewikowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2023 r. nr KOC/47/Sr/23 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 21 listopada 2022 r. nr UD-IV-WSZ-SRII/003505/SP/2022; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz M. K. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie (dalej jako "Kolegium" lub "organ") decyzją z 31 stycznia 2023 r. nr KOC/47/Sr/23, po rozpatrzeniu odwołania M. K. (dalej jako "skarżący"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy (dalej jako "Prezydent") z 21 listopada 2022 r. nr UD-IV-WSZ-SRII/003505/SP/2022 odmawiającą skarżącemu przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad ojcem.

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Skarżący wnioskiem z 14 listopada 2022 r. (data wpływu do Urzędu m.st. Warszawy) wystąpił o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad ojcem S. K.

Prezydent, po rozpatrzeniu powyższego wniosku, decyzją z 21 listopada 2022 r. odmówił przyznania skarżącemu ww. świadczenia pielęgnacyjnego, podając jako powód odmowy niespełnienie przesłanki z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 615 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.ś.r.", jak też niewykazanie przesłanki z art. 17 ust. 1 u.ś.r., tj. że rezygnacja z zatrudnienia lub niepodejmowanie zatrudnienia przez skarżącego mają ścisły i bezpośredni związek ze sprawowaną opieką. Jak bowiem ustalono w toku postępowania skarżący jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Urzędzie Pracy, która od 1 marca 2015 r. do dnia złożenia wniosku nie podejmowała zatrudnienia. Tymczasem organ rozpoznający wniosek zobowiązany jest zbadać, czy w odniesieniu do stanu faktycznego zaistniał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia lub jego niepodejmowaniem, a celem sprawowania osobistej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny. W niniejszej sprawie, w ocenie Prezydenta, związek taki nie zachodzi, bowiem ojciec skarżącego legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności od 22 września 2022 r., podczas gdy skarżący jest nieaktywny zawodowo od 1 marca 2015 r., a zatem od ponad 7 lat poprzedzających wydanie ww. orzeczenia nie podejmował pracy zarobkowej. Tymczasem świadczenie pielęgnacyjne jest przyznawana nie tylko ze względu na sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną lecz także z uwagi na faktyczny brak możliwości podjęcia pracy w związku ze sprawowaniem tej opieki.