Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.266.2024.1.KK

Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina A w 2020 r. pozyskała dofinansowanie na projekt pn. „(…)” ze środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w ramach Programu Operacyjnego „(...)” dla priorytetu (...), Działanie (...), w tym koszty bieżące i aktywizacja. Projekt został zrealizowany zgodnie z umową (…) zawartą (...) pomiędzy (...) a Gminą A. Całkowita wartość projektu wyniosła: (...) zł, w tym kwota dofinansowania: (...) zł. 10 grudnia 2021 r. inwestycja została zakończona.

Obszarem objętym bezpośrednim oddziaływaniem projektu jest Gmina A. Beneficjentami, którzy korzystają z infrastruktury są mieszkańcy Gminy A oraz osoby przybywające do Gminy.

Głównym celem projektu jest podniesienie jakości życia mieszkańców i warunków funkcjonowania podmiotów gospodarczych, poprawa stanu infrastruktury publicznej, turystycznej i społecznej, poprzez realizację przedsięwzięcia rozbudowa, budowa i modernizacja obiektów w centrach miejscowości.

Celem projektu była modernizacja i wyposażenie istniejącego lokalu przy ul. (...) w A, w celu utworzenia Punktu Informacji Turystycznej. Modernizacja polegała na remoncie istniejącego pomieszczenia i dostosowaniu go do warunków prowadzenia w nim PIT, a także jego wyposażenie w meble i sprzęt komputerowy. W ramach tego zadania zostały wykonane prace budowlane związane z rozbiórką części z elementów lokalu, remontem, wykonanie instalacji sanitarnych oraz elektrycznych. W ramach oświetlenia lokalu wykorzystane energooszczędne lampy LED.

Oprócz tego, w ramach wyposażenia Punktu Informacji Turystycznej zostały zakupione następujące elementy:

-Komplet mebli, w skład których wchodzi: lada recepcyjna – 1 szt., biurko na stoisko komputerowe dla turystów – 2 szt., krzesło biurowe do stanowiska komputerowego dla turystów – 2 szt., krzesło biurowe dla pracownika PIT – 1 szt., stolik dla turystów – 1 szt., krzesła dla turystów – 3 szt., regał biurowy – 1 szt., obrotowy stojak na ulotki – 2 szt.,

-Komplet wyposażenia komputerowego, w skład którego wchodzą: laptopy 3 szt. (2 na stoisko komputerowe dla turystów, 1 dla pracownika PIT), urządzenie wielofunkcyjne 1 szt.

Gmina A jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu były wystawiane na Gminę A.

Obiekt wyremontowany w ramach projektu jest użytkowany nieodpłatnie przez samorządową instytucję kultury B.

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późń. zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne (art. 9 ust. 1).

Ośrodek Kultury w A jest jednostką organizacyjną – samorządową instytucją kultury. B działa w szczególności na podstawie ustawy z 31 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862 z późn. zm.), ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz statutu (…). B posiada osobowość prawną i jest wpisany (...) do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Gminę A, która w rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest organizatorem B. Nadzór nad działalnością B sprawuje Burmistrz Miasta A.

Zgodnie ze statutem, B realizuje cele w dziedzinie zaspokajania i rozwijania potrzeb w zakresie kultury, czytelnictwa i wiedzy społeczeństwa poprzez tworzenie i upowszechnianie różnych dziedzin kultury oraz sztuki profesjonalnej i amatorskiej. Do zadań B należą m.in. rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych społeczeństwa, stwarzanie warunków dla amatorskiego ruchu artystycznego i twórczości ludowej, prowadzenie kółek zainteresowań, organizacja imprez kulturalnych, rekreacyjnych, koncertów, przeglądów i festiwali, prowadzenie działalności bibliotecznej, współpraca z innymi podmiotami w dziedzinie kultury i sztuki.

B użytkujący punkt informacyjny może realizować dodatkowe zadania polegające na B użytkujący muzeum może realizować dodatkowe zadania polegające na sprzedaży biletów wejściowych, pocztówek, pamiątek, gadżetów reklamujących Gminę A, książek, biżuterii, map miasta i gminy, publikacji dotyczących miasta. B gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków. B pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Przychodami B są dotacje z Gminy A, wpływy z prowadzonej działalności, środki otrzymane od osób prawnych i fizycznych, środki z innych źródeł. B może prowadzić działalność gospodarczą według zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód uzyskany z działalności gospodarczej przeznacza na realizację celów statutowych. Działalność ta nie może ograniczać ani utrudniać wykonywanych zadań statutowych. B jest odrębnym od gminy czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług podlegającym pod regulacje ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W swojej działalności B wykonuje nieodpłatne zadania statutowe (m.in. zajęcia sekcji grup artystycznych, niebiletowane koncerty, festyny, imprezy kulturalne, akademie okolicznościowe i historyczne), czynności wypełniające definicję działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu (m.in. usługi pośrednictwa sprzedaży biletów obcych, usługi promocyjne i reklamowe, usługi najmu lokali i wynajmu sal oraz wynajmu sprzętu scenicznego, nagłośnieniowego, oświetleniowego, projekcyjnego), czynności podlegające opodatkowaniu korzystające ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT (m.in. organizacja warsztatów plastycznych, wokalnych, teatralnych, recytatorskich).

Elementy powstałe w wyniku realizacji projektu zostaną wykorzystane przez Gminę A do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast elementy projektu zostały przekazane samorządowej instytucji kultury – Ośrodkowi Kultury.

W związku z ubieganiem się o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w ramach Programu Operacyjnego „(...)”, Gmina A złożyła oświadczenie o braku możliwości odzyskania podatku VAT.

Pytanie

Czy w związku z realizacją projektu pn. „(…)” dofinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w ramach Programu Operacyjnego „(...)”, Gmina A ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu, Gmina A nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób podatku VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 przedmiotowej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny należy wskazać, iż Gmina A jest podatnikiem podatku VAT tylko w zakresie umów cywilno-prawnych – art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku, z tym nie jest uznawana za podatnika w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa. Realizacja projektu stanowi instrument pomocniczy dla podstawowych zadań gminy wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym – art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, w szczególności pkt 9.

Projekt zrealizowany przez Gminę A, nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy projektu niezbędne do jego funkcjonowania użytkowane są przez samorządową instytucję kultury nieodpłatnie.

Sposób wykorzystywania przekazanej do użytku infrastruktury, nie ma w opisanej sytuacji żadnego wpływu na możliwość odzyskania przez Gminę A podatku VAT, gdyż nabywane towary i usługi w ramach realizacji przedsięwzięcia polegającego na modernizacji budynku Ośrodka kultury (B), przez Gminę A nie będą wykorzystywane do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych.

Ponadto, środki, o których mowa nie są środkami wymienionymi w § 8 (rozdział 4) Rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1008) w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca, czyli Gmina A, w żaden sposób nie może oraz nie będzie mogła odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT związanego z realizacją projektu pn. „(…)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Umowa użyczenia jest umowa uregulowaną w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Jak stanowi art. 710 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT Gmina pozyskała dofinansowanie na projekt pn. „(…)”.

Celem projektu była modernizacja i wyposażenie istniejącego lokalu (…), w celu utworzenia Punktu Informacji Turystycznej. Modernizacja polegała na remoncie istniejącego pomieszczenia i dostosowaniu go do warunków prowadzenia w nim PIT, a także jego wyposażenie w meble i sprzęt komputerowy.

Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu były wystawiane na Gminę A.

Obiekt wyremontowany w ramach projektu jest użytkowany nieodpłatnie przez samorządową instytucję kultury – Regionalny Parki Edukacji, Kultury i Turystyki w A (B).

Ośrodek Kultury w A (B ) jest jednostką organizacyjną – samorządową instytucją kultury. B posiada osobowość prawną i jest wpisany pod pozycją 6 do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Gminę A, która w rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest organizatorem B. Nadzór nad działalnością B sprawuje Burmistrz Miasta A.

Elementy powstałe w wyniku realizacji projektu zostaną wykorzystane przez Gminę A do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Elementy projektu zostały przekazane samorządowej instytucji kultury – Ośrodkowi Kultury.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją wyżej wymienionego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, bowiem mimo, iż są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak – jak wynika z opisu sprawy – realizowany przez Państwa projekt będzie wykorzystywany do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż elementy powstałe w wyniku realizacji ww. projektu zostały przekazane nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia samorządowej instytucji kultury – B.

Wobec powyższego, z uwagi na niespełnienie przez Państwa przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. W konsekwencji, nie przysługuje Państwu również prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych działań, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1008 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie będzie spełniała tych warunków, nie będzie miała zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, nie będą mieli Państwo prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacja projektu pn. „(…)”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „wydatku kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00