Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.216.2024.1.ANK

Czy w związku z Konwersją Długu na Kapitał Wnioskodawcy, wartość wkładu wnoszonego do spółki (Wnioskodawcy) przez Wierzyciela stanowi jego przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, który nie podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 13 ust. 5 DTT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie obowiązany jako płatnik do pobrania podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z Konwersją Długu na Kapitał Wnioskodawcy, wartość wkładu wnoszonego do spółki (Wnioskodawcy) przez Wierzyciela stanowi jego przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, który nie podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 13 ust. 5 DTT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie obowiązany jako płatnik do pobrania podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania…

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania…

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. („Wnioskodawca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną zgodnie z prawem polskim. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest polskim rezydentem podatkowym, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na (…). Wnioskodawca należy do większej grupy kapitałowej X, która prowadzi swoją działalność m.in. w USA, Kanadzie, Azji, czy na Bliskim Wschodzie („Grupa”).

Aktualnie, udziałowcami Wnioskodawcy są p. (…) oraz p. (…).

Do Grupy należy również XY („Wierzyciel”), spółka mająca siedzibę na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich („ZEA”) … . Wierzyciel jest rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu w ZEA od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży od Wierzyciela towary, maszyny (środki trwałe) oraz materiały do produkcji. W związku z realizacją tej umowy Wnioskodawca posiada wobec Wierzyciela dług, który na dzień 29 marca 2024 r. wynosił (…) USD („Dług”). Zgodnie z prawem ZEA, Wierzyciel rozpoznał Dług jako przychód należny w ZEA w całości (tj. w kwocie: … USD).

W związku z ograniczonymi aktualnie możliwościami spłaty Długu przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca i Wierzyciel rozważają konwersję Długu na kapitał Wnioskodawcy. W tym celu, Wnioskodawca podwyższy swój kapitał zakładowy i zaoferuje Wierzycielowi objęcie nowych udziałów w spółce Wnioskodawcy. Wartość emisyjna nowych udziałów będzie równa wartości Długu (tj. kwocie … USD). Wartość emisyjna nie będzie więc niższa od wartości rynkowej wkładu (tj. Długu). Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpi wraz z agio, tj. część wartości emisyjnej udziałów będzie alokowana na kapitał zakładowy, a część na kapitał zapasowy. Zgodnie z planowaną treścią uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego, w oparciu o którą ma nastąpić podwyższenie kapitału zakładowego, pokrycie nowoutworzonych udziałów ma nastąpić wkładem pieniężnym. Wierzyciel planuje złożyć oświadczenie o objęciu nowoutworzonych udziałów w zamian za wkład pieniężny. Wnioskodawca oraz Wierzyciel planują zawrzeć umowę o potrąceniu wzajemnych wierzytelności - wierzytelność Wnioskodawcy wobec Wierzyciela z tytułu pokrycia wkładu pieniężnego zostanie potrąca z wierzytelnością Wierzyciela wobec Wnioskodawcy z tytułu zwrotu Długu („Konwersja Długu na Kapitał”). Podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy nastąpi na podstawie art. 257-262 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.

W wyniku Konwersji Długu na Kapitał, Wnioskodawca będzie miał roszczenie do Wierzyciela o wniesienie wkładu na pokrycie nowoutworzonych udziałów w kapitale Wnioskodawcy, a Wierzyciel - roszczenie o zapłatę Długu wynikający z ww. umów sprzedaży. Zawarcie umowy potrącenie pomiędzy Wnioskodawcą a Wierzycielem doprowadzi do wygaśnięcia tych wierzytelności.

Wnioskodawca i Wierzyciel zwracają uwagę, że Konwersja Długu na Kapitał, jak również niniejszy wniosek nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego lub unikania opodatkowania. Zostaną one przeprowadzone z powodów biznesowych - celem wyeliminowania Długu i zaangażowania Wierzyciela w działalność Wnioskodawcy w charakterze udziałowca.

Pytania

 1. Czy w związku z Konwersją Długu na Kapitał Wnioskodawcy, wartość wkładu wnoszonego do spółki (Wnioskodawcy) przez Wierzyciela stanowi jego przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, który nie podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 13 ust. 5 DTT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie obowiązany jako płatnik do pobrania podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 Ustawy CIT?

 2. Jeśli zdaniem Dyrektora, po stronie Wierzyciela powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce, to czy w związku z Konwersją Długu na Kapitał Wnioskodawcy, Wierzyciel będzie miał prawo do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w wysokości wartości wierzytelności (Długu), w części zaliczonej uprzednio przez niego do przychodów należnych w ZEA?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z Konwersją Długu na Kapitał Wnioskodawcy po stronie Wierzyciela powstanie przychód, który nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce z uwagi na treść art. 13 ust. 5 DTT, w związku z czym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pobrania podatku u źródła i wpłacenia go do właściwego urzędu skarbowego.

Uzasadnienie do odpowiedzi na pytanie 1:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego. W jej myśl, Polska jako państwo, na terytorium którego znajduje się źródło generujące określone dochody (przychody), ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów (przychodów) generowanych przez takie źródło.

Na mocy art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, przychodem dla podmiotu wnoszącego aport do spółki w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, jest wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze. Jednocześnie, jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego. Źródłem powstania przychodu opisanego w ww. przepisie jest objęcie udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny.

Konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy, niezależnie od jej kwalifikacji dokonanej na gruncie prawa cywilnego, w tym przypadku jako potrącenia, zawsze stanowi wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego w rozumieniu prawa podatkowego. Oznacza bowiem zamianę wnoszonej wierzytelności (tu: Długu Wnioskodawcy względem Wierzyciela) na inne prawo majątkowe (udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy) i nie jest wniesieniem wkładu w formie pieniężnej, albowiem tę można zrealizować tylko przez wpłatę pieniądza (gotówki) lub przy użyciu pieniądza bankowego.

Jeżeli zatem Wierzyciel obejmie udziały we Wnioskodawcy w zamian za aport w postaci Długu, po jego stronie powstanie z tego tytułu przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT w wysokości wartości wkładu określonej w statucie lub umowie spółki.

Ponieważ Wierzyciel jest rezydentem podatkowym ZEA, podlega on ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W konsekwencji, zasady opodatkowania wynikające z Ustawy CIT są modyfikowane przez właściwą umowę międzynarodową, w tym przypadku DTT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 DTT, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. W myśl art. 7 ust. 7 DTT, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach DTT, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia art. 7 DTT.

I tak, art. 13 DTT określa sposób opodatkowania zysków ze sprzedaży majątku i ma pierwszeństwo w stosowaniu przed art. 7 DTT.

Mająca być przedmiotem aportu Wierzytelność (tu: Dług) stanowi prawo majątkowe Wierzyciela, z którego wynika jego uprawnienie do otrzymania świadczenia (tu: zapłaty ceny za sprzedawane materiały, maszyny, towary) od dłużnika. W konsekwencji, Dług stanowi prawo majątkowe należące do majątku, o którym mowa w art. 13 ust. 5 DTT. Ponieważ Wierzyciel jest rezydentem ZEA, skutki podatkowe dla Wierzyciela Konwersji Długu na Kapitał (zarówno w części dotyczącej przychodów, jak i kosztów jego uzyskania), należy rozpoznać w ZEA, a nie w Polsce. Przychód z aportu (Konwersji Długu na Kapitał) nie będzie więc opodatkowany w Polsce.

Powyższe potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora z:

 1) 11 stycznia 2021 r., 0111-KDIB2-1.4010.406.2020.3.MK - w której Dyrektor potwierdził, że przychód powstający z konwersji długu na kapitał, w której wnoszącym aport w postaci pożyczek był rezydent Japonii, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a w Japonii,

 2) 1 września 2020 r., 0114-KDIP2-1.4010.225.2020.1.JC - w której Dyrektor potwierdził, że przychód powstający z konwersji długu na kapitał, w której wnoszącym aport w postaci pożyczek był rezydent Włoch, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a we Włoszech. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie pełnił roli płatnika podatku u źródła i nie będzie obowiązany do pobrania i zapłaty podatku do właściwego urzędu skarbowego, w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie pytania nr 1, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

W powyższym przepisie, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

 4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50 % wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

 5) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT:

Ze wskazanych przepisów wynika, że źródłem powstania przychodu w nich opisanego, powstającego po stronie podmiotu wnoszącego aport (wkład niepieniężny), jest objęcie udziałów lub akcji w zamian za wkład niepieniężny, z wyłączeniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przychodem nazwanym w tym przepisie jest wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze. Jeżeli wartość ta będzie niższa od jego wartości rynkowej albo nie zostanie ona określona w statucie, umowie spółki albo innym dokumencie o podobnym charakterze.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zasady podwyższania kapitału zakładowego w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością zostały uregulowane w przepisach art. 257-262 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.)

Zgodzić należy się z Zainteresowanymi że konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy, niezależnie od jej kwalifikacji dokonanej na gruncie prawa cywilnego, w tym przypadku jako potrącenia, zawsze stanowi wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego w rozumieniu prawa podatkowego. Oznacza bowiem zamianę wnoszonej wierzytelności (tu: Długu Wnioskodawcy względem Wierzyciela) na inne prawo majątkowe (udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy) i nie jest wniesieniem wkładu w formie pieniężnej, albowiem tę można zrealizować tylko przez wpłatę pieniądza (gotówki) lub przy użyciu pieniądza bankowego.

Jeżeli zatem Wierzyciel obejmie udziały we Wnioskodawcy w zamian za aport w postaci Długu, po jego stronie powstanie z tego tytułu przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT w wysokości wartości wkładu określonej w statucie lub umowie spółki.

Ponieważ Wierzyciel jest rezydentem podatkowym Zjednoczonych Emiratów Arabskich, podlega on ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W konsekwencji, zasady opodatkowania wynikające z Ustawy CIT są modyfikowane przez właściwą umowę międzynarodową, w tym przypadku Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r. zmienionej Protokołem podpisanym w Abu Zabi dnia 11 grudnia 2013 r. zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę dnia 7 czerwca 2017 r. oraz przez Zjednoczone Emiraty Arabskie dnia 27 czerwca r. (dalej: „UPO”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO:

W myśl art. 7 ust. 7 UPO:

Artykuł 13 UPO określa opodatkowanie zysków ze sprzedaży majątku.

W myśl art. 13 ust. 5  UPO:

Zgodzić należy się z Zainteresowanymi, że mająca być przedmiotem aportu Wierzytelność (tu: Dług) stanowi prawo majątkowe Wierzyciela, z którego wynika jego uprawnienie do otrzymania świadczenia (tu: zapłaty ceny za sprzedawane materiały, maszyny, towary) od dłużnika. W konsekwencji, Dług stanowi prawo majątkowe należące do majątku, o którym mowa w art. 13 ust. 5 UPO.

W związku z Konwersją Długu na Kapitał Wnioskodawcy po stronie Wierzyciela powstanie przychód, który nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce z uwagi na treść art. 13 ust. 5 UPO, w związku z czym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pobrania podatku u źródła i wpłacenia go do właściwego urzędu skarbowego.

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zauważyć należy, że pytanie to miało charakter warunkowy i uzależnione było od uznania za nieprawidłowe stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku 1.

W związku z uznaniem stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).