Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.203.2024.2.DD

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z tego samego dnia, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 22 maja 2024 r., o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 4 czerwca 2024 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 6 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu niezależnie od miejsca osiągania dochodów i osiąga dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (…) sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zajmuje się szyciem z naturalnych materiałów (…) oraz z tworzyw sztucznych, tj. (…). Spółka wytwarza w swojej szwalni, pracowni i wzorcowni w (…), sukienki, spódnice, bluzki, frotki lub inne części garderoby.

Proces produkcji produktów oferowanych przez Spółkę rozpoczyna się od projektu modelu odzieży przygotowanego przez projektantkę, która następnie przy współpracy z konstruktorką przygotowują prototyp modelu, który poddawany jest poprawką, celem uzyskania modelu zgodnego z projektem. Po zaakceptowaniu wzoru, u Wnioskodawcy zostają wybrane oraz zakupione materiały (tj. tkanina oraz dodatki krawieckie) niezbędne do produkcji. Szycie odzieży dokonywane jest przez swoją szwalnię lub szwalnie zewnętrzne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarza finalnie produkt gotowy w postaci sukienek, spódnic, bluzek lub innych części garderoby.

W związku z dynamicznym rozwojem Spółki, Wnioskodawca ponosi wydatki związane z promocją i reklamą swojej działalności. Spółka prowadzi działania mające na celu pozyskanie nowych klientów oraz wzrost rozpoznawalności marki. Wnioskodawca poprzez skutecznie prowadzony marketing i ponoszenie kosztów usług marketingowych zamierza zwiększyć przychody z tytułu sprzedaży.

Spółka ponosi w tym celu wydatki, do których należą:

- kampanie reklamowe a także reklamy na social media (…),

- kampanie reklamowa w Google (…);

- koszty reklamy na stronach internetowych;

- usługi fotograficznej własnych produktów, organizacji sesji zdjęciowych czy wykonanie krótkich filmów, rolek do promocji na portalach (…) (odpowiednio wykonane zdjęcia lub film zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów);

- usługi zaprojektowania kampanii reklamowej;

- usługi wykonania bannerów reklamowych;

- usługi wykonania grafiki reklamowej;

- koszty związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www (opieka WordPress), poprzez które następuje sprzedaż produktów,

- koszty przygotowania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych w tej formie komunikacji z klientem,

- zwane dalej jako „Wydatki marketingowe”.

Z uwagi na fakt, że Spółka dokonuje sprzedaży produktów dla klientów w całej Polsce, Wydatki marketingowe mają na celu dotarcie do jak największego grona potencjalnych klientów. W rezultacie ponoszonych wydatków Spółka uatrakcyjnia swoją ofertę sprzedaży, a przez to zdobywa nowych klientów, co bezpośrednio przekłada się na zwiększenie przychodów.

Intencją Spółki jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości stosowania tzw. ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2023 poz. 2805, dalej: ustawa o CIT) w związku z osiąganiem przychodów z wytwarzania produktów wykonywanych w szwalni Spółki.

Spółka zaznacza, że uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Wnioskodawca zamierza świadczyć opisaną w niniejszym wniosku usługę także w latach następnych. Wnioskodawca zaznacza, że Spółka samodzielnie zajmuje się produkcją i wytworzeniem produktów we własnym zakresie, w pracowni (szwalni) i wzorcowni Spółki i sprzedaje je następnie podmiotom niepowiązanym (najczęściej konsumentom), w szczególności za pośrednictwem sklepu internetowego. Spółka wskazuje, że dzięki poniesionym Wydatkom marketingowym w 2023 r. zwiększyła swoją sprzedaż w porównaniu do ubiegłego roku podatkowego.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi i zamierza dalej ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży wyprodukowanych produktów znajdujących się w jego ofercie sprzedażowej. Wnioskodawca przewiduje, że osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2024 r. względem roku 2023 lub osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2025 r. względem 2023 r.

Koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży gotowych produktów nie zostały i nie zostaną Spółce zwrócone w żadnej postaci i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka zaznacza, że nie jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia podatkowego o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT tj. zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu.

Dodatkowo, Wydatki marketingowe, o których mowa we wniosku, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na zasadach wynikających z art. 15 ustawy o CIT. W związku z powyższym Spółka zamierza dokonać odliczenia poniesionych w ten sposób kosztów, od podstawy opodatkowania CIT na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka zakłada, że w każdym kolejnym roku nastąpi wzrost przychodów z tytułu sprzedanych produktów w stosunku do lat wcześniejszych.

W piśmie z 6 czerwca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo, że wydatki, które zostały szczegółowe opisane we wniosku dotyczą sprzedawanego przez Spółkę asortymentu, a więc produktów, które są przez Wnioskodawcę wytwarzane.

Wnioskodawca nie wydatkuje środków (ww. wydatków) na „reklamę ogólnej działalności Spółki”, gdyż intencją Wnioskodawcy w związku z ponoszonymi wydatkami jest zwiększenie sprzedaży konkretnych produktów, tj. sukienek, spódnic, bluzek czy innych części garderoby.

Ponoszone wydatki nie dotyczą jednego konkretnego produktu, ale całości asortymentu, który Spółka wytwarza w ramach działalności wytwórczej.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję lub ulga prowzrostowa”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy o CIT art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy, przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

 1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

 2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

 3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

 4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

 5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł). Wnioskodawca będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca wskazuje, że ustawowy katalog kosztów poniesionych na działania promocyjno-informacyjne jest katalogiem otwartym na co wskazuje zwrot „w tym”.

W tym miejscu należy wskazać, że definicja słowa „reklama” oznacza, zgodnie ze słownikiem języka polskiego, działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Zgodnie z definicją, promocja oznacza marketingowe przedsięwzięcie przedsiębiorstwa, które ma na celu zwiększenie popytu na dobra i usługi, które są przez nie świadczone. Działania promocyjne wpływają na decyzje klientów i potencjalnych nabywców poprzez dostarczanie informacji, argumentacji, obietnic oraz skłanianie do kupna lub skorzystania z promowanych produktów i usług, wytwarzając przy tym pozytywną opinię o przedsiębiorstwie.

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Dodatkowo zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi.

Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca zajmuje się wytworzeniem gotowych produktów w pracowni (szwalni), w której wytwarza m.in. sukienki, spódnice bluzki, frotki oraz inne elementy garderoby. Spółka zaznacza, że sama zajmuje się wytwarzaniem gotowych produktów.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz ich promowanie są Wydatki marketingowe wymienione w opisie stanu faktycznego tj.:

- kampanie reklamowe a także reklamy na social media (…);

- kampanie reklamowa w Google (…);

- koszty reklamy na stronach internetowych;

- usługi fotograficznej własnych produktów, organizacji sesji zdjęciowych czy wykonanie krótkich filmów, rolek do promocji na portalach (…) (odpowiednio wykonane zdjęcia lub film zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów);

- usługi zaprojektowania kampanii reklamowej;

- usługi wykonania bannerów reklamowych;

- usługi wykonania grafiki reklamowej;

- koszty związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www (opieka WordPress), poprzez które następuje sprzedaż produktów;

- koszty przygotowania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych w tej formie komunikacji z klientem.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. Wydatki marketingowe mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT.

W tym miejscu należy wskazać, że wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów nie zostały, ani nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie, ponadto nie były odliczone i nie będą odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania w inny sposób niż wskazany w art. 18eb ustaw o CIT.

Powyższe stanowisko potwierdza, wykształcona w tym zakresie linia interpretacyjna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych

- z 16 października 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.391.2023.1.JKU:

Natomiast, biorąc pod uwagę wyjaśnienia Organu odnośnie rozumienia pojęć promocja, reklama i usługi reklamowe stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach Spółki oraz ich promowanie są koszty:

tworzenia i precyzyjnego kierowania reklam graficznych i tekstowych, które pojawiać się będą na krajowych i zagranicznych portalach informacyjnych, wideo, sprzedażowych, blogach itd.,

wyświetlania linków sponsorowanych w wynikach wyszukiwania wyszukiwarek internetowych,

publikowania reklam w sieci wyszukiwania, które są płatne za każde kliknięcie reklamy tekstowej lub/i graficznej,

korzystania z systemów reklamowych opartych o oferty sponsorowane rozliczane jako opłata za wystawienie oferty, a w przypadku reklamy graficznej rozliczane za każde kliknięcie w reklamę,

pozycjonowanie strony w wyszukiwarkach internetowych (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny),

wypłaty należności za świadczone usługi o charakterze promocyjno-informacyjnym na rzecz podmiotów zewnętrznych (influencerzy, obsługa mediów społecznościowych, usługi agencji marketingowych),

obsługi strony internetowej Spółki,

zdjęć (wizualizacji) nowych wyrobów wykonanych celem umieszczenia ich na stronie internetowej Spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny lub z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace).

- z 23 grudnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.412.2022.1.AR:

(…) odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach Wnioskodawcy oraz ich promowanie są:

koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów,

koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. (...), (...), (...), (...), gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki,

koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych ((...), (...)) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki,

koszty przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych Ipadach,

koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych,

koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H.,

koszty związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www,

koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie (...) w krajach takich, jak m.in.: (...), a także kosztów rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace'ami operującymi za granicą,

o ile w rzeczywistości ich poniesienie prowadzi/będzie prowadzić do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

- z 6 października 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.466.2022.2.SG:

Odnosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że działania reklamowe Spółki prowadzone za pośrednictwem sieci Internet, tj. (...) - system reklamowy (...), poprzez który odbiorca po kliknięciu w tekst lub baner, zostaje przekierowany na stronę internetową Spółki (stronę główną, podstronę produktową lub oddzielną stronę dedykowaną konkretnemu Urządzeniu) mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.p.

- z 4 stycznia 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.190.2022.2.KW:

Odnosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że działania reklamowe Spółki prowadzone za pośrednictwem sieci Internet, tj. - system reklamowy grupy, poprzez który odbiorca po kliknięciu w tekst lub baner, zostaje przekierowany na stronę internetową Spółki (stronę główną lub podstronę produktową) mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.p.

- z 30 stycznia 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.176.2022.3.KS:

Intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. W analizowanej sprawie zlecenie wykonania elementów produktu (posiłku) podmiotom trzecim (Zleceniobiorcom) nie przesądza o tym, że sprzedawane produkty nie zostały wytworzone przez Państwa; należy uznać, że spełniają Państwo warunek wytworzenia przez podatnika oferowanych produktów.

Biorąc powyższe pod uwagę, w odniesieniu do poniesionych Wydatków marketingowych przez Spółkę, mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Podsumowując, całość przedstawionych powyżej okoliczności uprawnia Wnioskodawcę do zaliczenia ww. Wydatków marketingowych do katalogu kosztów wskazanego w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT dotyczącego działań promocyjno-informacyjnych, które zostały poniesione jako koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów i będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów przy spełnieniu przez Spółkę pozostałych warunków zastosowania ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Zauważyć należy, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT,

przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy,

przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT,

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT,

przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy,

w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT,

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT,

koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży ww. produktów w okresie choćby w jednym z 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532), proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na to, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 ustawy o CIT, wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Istotne dla oceny tego kosztu jest przywołane wcześniej wyjaśnienie pojęć: „promocja”, „reklama”, „usługa reklamowa”.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ „promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast „reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film, itp. służące temu celowi”.

Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem „usług reklamowych” rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Wobec przytoczonych powyżej przepisów, zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach wytworzonych przez Państwa oraz ich promowanie są Wydatki marketingowe wymienione w opisie stanu faktycznego tj. koszty:

- kampanii reklamowych a także reklam na social mediach (…),

- kampanii reklamowych w Google (…);

- reklamy na stronach internetowych;

- usługi fotograficznej własnych produktów, organizacji sesji zdjęciowych, czy wykonania krótkich filmów, rolek do promocji na portalach (…) (odpowiednio wykonane zdjęcia lub film zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów);

- usługi zaprojektowania kampanii reklamowej;

- usługi wykonania bannerów reklamowych;

- usługi wykonania grafiki reklamowej;

- związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www (opieka WordPress), poprzez które następuje sprzedaż produktów,

- przygotowania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych w tej formie, komunikacji z klientem.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące dla Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00