Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.213.2024.1.JSU

Dotyczy opodatkowania czynności wprowadzenia energii elektrycznej z instalacji OZE Wnioskodawcy do sieci dystrybucyjnej Sprzedawcy, w przypadku dokonywania rozliczeń w systemie net-billing.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 15 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania czynności wprowadzenia energii elektrycznej z instalacji OZE Wnioskodawcy do sieci dystrybucyjnej Sprzedawcy, w przypadku dokonywania rozliczeń w systemie net-billing, wpłynął 17 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca pozostaje spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT.

W związku z montażem paneli fotowoltaicznych i wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, Wnioskodawca zawarł dwie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym (dalej również jako „Sprzedawca”), których przedmiotem jest sprzedaż energii elektrycznej oraz rozliczenie energii elektrycznej wprowadzonej do sieci wytworzonej w mikroinstalacji Wnioskodawcy (dalej: „Umowy kompleksowe”)

Wnioskodawca pozostaje również prosumentem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, dalej jako „Ustawa o OZE”.

Umowy kompleksowe zostały zawarte na czas określony do dnia (...) r., przy czym w (…) r. przedsiębiorstwo energetyczne dokonało zmian Umów kompleksowych w zakresie sposobu rozliczeń. Modyfikacja polegała na dostosowaniu sposobu rozliczeń do regulacji i zasad sprzedaży dedykowanych prosumentom.

Zasady rozliczeń przewidziane w Umowach kompleksowych przewidują, że:

Sprzedawca dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie od (...) do (...) r. wobec ilości energii pobranej z sieci w celu jej zużycia na własne potrzeby prosumenta wytworzonej w mikroinstalacji w oparciu o moc takiej instalacji.

W przypadku instalacji o mocy większej niż 10 kW rozliczenie następuje w stosunku ilościowym 1 do 0,7. W przypadku instalacji o mocy nie większej niż 10 kW stosunek ilościowy wynosi 1 do 0.8. Rozliczenie, o którym mowa dotyczy instalacji, w których energia została wytworzona i wprowadzona do sieci we wskazanym wyżej okresie, tj. od (...) r. do (...) r.

Przywołane reguły dotyczą rozliczenia wytworzonej przez prosumenta energii w systemie tzw. net-metering. W ramach tego rodzaju rozliczenia prosument wprowadza nadwyżkę wyprodukowanej energii do sieci zakładu energetycznego, mogąc jednocześnie rozliczyć część tej energii w ciągu 12 kolejnych miesięcy w formie opustu o równowartości 0,7 lub 0,8 energii wprowadzonej, w zależności od mocy instalacji.

Umowy kompleksowe przewidują również, że:

W przypadku energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta od dnia (...), jeśli wprowadzenie energii do sieci nastąpiło po raz pierwszy po dniu (...). rozliczenie następuje na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych w każdej godzinie. W takim przypadku Sprzedawca dokonuje rozliczenia na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci.

Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do i pobrana z sieci przez prosumenta jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według następującego wzoru:

Eb (t) = Ep (t) - Ew (t), gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eb (t) - ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym; wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do sieci, Ep (t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci, wyrażoną w kWh, Ew (t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci wyrażoną w kWh.

Powyższe zasady odnoszą się do rozliczeń energii w ramach systemu net-billing.

Głównym założeniem tego sposobu rozliczeń pozostaje to, że prosument wprowadzający nadwyżki energii do sieci zakładu energetycznego uzyskuje za nie tzw. depozyt prosumencki, którego wartość ustalana jest na podstawie przepisów Ustawy o OZE.

Depozyt przeznaczany jest na rozliczanie zobowiązań prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od zakładu energetycznego przez okres 12 miesięcy. Po tym czasie środki te w części przekazuje się prosumentowi w formie nadpłaty, zaś w pozostałym zakresie umarza się (art. 4c Ustawy o OZE).

Niezużyta i wyprodukowana przez Wnioskodawcę na własne potrzeby energia stanowi nadwyżkę, która zostaje wprowadzona do sieci przedsiębiorstwa energetycznego.

Rozliczenie pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym i Wnioskodawcą dokonywane jest z uwzględnieniem tzw. „wartości depozytu”.

Celem depozytu jest pomniejszanie zobowiązania Wnioskodawcy (prosumenta) w kolejnych okresach rozliczeniowych. Pomniejszenie zobowiązań prosumenta następuje poprzez zmniejszenie zobowiązania wobec Sprzedawcy w następnych okresach rozliczeniowych, w których występuje wartość nadwyżki energii elektrycznej pobranej nad wprowadzoną do sieci elektroenergetycznej przez prosumenta (saldo dodatnie).

Wartość tę ustała się, jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda dodatniego oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe (brutto) stosowanej w rozliczeniach pomiędzy Sprzedawcą i prosumentem dla danego okresu rozliczenia niezbilansowania (art. 4c ust. 3 ustawy o OZE).

Na koncie prosumenta może powstać również tzw. saldo ujemne. Oznacza to wartość nadwyżki energii elektrycznej wprowadzonej do sieci nad pobraną z sieci elektroenergetycznej przez prosumenta. Wartość tę ustala się, jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego oraz rynkowej ceny energii elektrycznej dla każdego okresu rozliczenia.

Sprzedawca dokonuje rozliczenia różnicy wartości energii wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej przez Wnioskodawcę oraz energii elektrycznej pobranej z tej sieci.

Rozliczenie oparte jest o wyliczenie wartości sald dla wszystkich godzin dób, dla których saldo było dodatnie lub ujemne. Rozliczenie różnicy wartości może spowodować:

- zobowiązanie prosumenta wobec Sprzedawcy, gdy suma wartości sald dodatnich będzie większa nad sumą sald ujemnych;

- powstanie depozytu prosumenckiego, gdy suma wartości sald ujemnych będzie większa nad sumą sald dodatnich.

Dokonując rozliczenia energii w ramach systemu net-billing Sprzedawca wystawia Wnioskodawcy faktury VAT uwzględniające wartość energii nabytej przez niego w danym okresie rozliczeniowym oraz wartość energii wprowadzonej do sieci przez Wnioskodawcę.

Wystawione przez Sprzedawcę faktury zawierają specyfikację określającą kierunek poboru i wprowadzenia energii do sieci oraz jej wartość.

Określona kwotowo wartość energii wprowadzonej przez Wnioskodawcę do sieci w poprzednim okresie rozliczeniowym pomniejsza należność do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego za okres bieżący.

Zapisy umów kompleksowych nie przewidują również postanowień dotyczących wynagrodzenia pieniężnego należnego Wnioskodawcy za energię elektryczną wprowadzoną do sieci.

Zapisy umów kompleksowych nie przewidują również postanowień dotyczących wynagrodzenia pieniężnego należnego Wnioskodawcy za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci.

Na tle rozliczeń energii dokonywanych w oparciu o system net-billing Wnioskodawca powziął wątpliwości interpretacyjne dotyczące rozliczenia kwoty depozytu prosumenckiego na gruncie VAT oraz CIT, zawierające się w przedstawionych niżej pytaniach.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy wprowadzenie energii z instalacji OZE Wnioskodawcy do sieci dystrybucyjnej Sprzedawcy, w przypadku dokonywania rozliczeń w systemie net-billing, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy wprowadzenie energii z instalacji OZE Wnioskodawcy do sieci dystrybucyjnej Sprzedawcy, w przypadku dokonywania rozliczeń w systemie net-billing, stanowi czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikiem VAT jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, bez wzglądu na cel lub rezultat takiej działalności.

Opodatkowaniu VAT podlegają natomiast m.in. odpłatne dostawy towarów realizowane przez podatników VAT działających w takim charakterze.

Towarem w rozumieniu ustawy o VAT są z kolei rzeczy oraz ich części, a także wszystkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika natomiast z art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzana towarami jak właściciel w tym również:

1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W przypadku gdy przedsiębiorca, będący czynnym podatnikiem VAT, wykorzystuje instalację OZE dla celów prowadzonej działalności gospodarczej przyjąć należy, iż również energia wyprodukowana w ramach tej instalacji jest związana z tą działalnością. Wykorzystanie energii przez przedsiębiorcę na jego własne potrzeby nie podlega opodatkowaniu.

Jeżeli natomiast przedsiębiorca dokonuje chociażby okazjonalnych dostaw tej energii za wynagrodzeniem, transakcja taka stanowi czynności podlegającą opodatkowaniu VAT.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlegają czynności wykonywano odpłatnie. Istotnym pozostaje zatem w ocenie Wnioskodawcy ustalenie czy dostarczenie energii do sieci przez Wnioskodawcą następuje za wynagrodzeniem.

Ustawa o VAT nie definiuje przy tym co należy rozumieć przez czynność odpłatną.

Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenie usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzone (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Rozliczenie w ramach net-billing pozostaje rozliczeniem kosztowym opierające się o wartość energii zakupionej i oddanej. Oznacza to, że prosument sprzedaje nadwyżkę energii wprowadzonej do sieci po określonej cenie, a za energią pobraną płacić jak inni odbiorcy.

Pomimo braku wyraźnego odwołania się do wynagrodzenia w Umowach kompleksowych w tym zakresie należy odnieść się do regulacji Ustawy o OZE dotyczących rozliczeń w ramach systemu net-billing.

Zgodnie z art. 4c ust. 1 Ustawy OZE, w celu prowadzenia rozliczeń z prosumentem sprzedawca prowadzi dla niego konto (konto prosumenta), na którym ewidencjonuje ilość energii elektrycznej pobranej i wprowadzony przez prosumenta oraz wartość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej, wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci przez prosumenta w celu jej zużycia na potrzeby własne, a także wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi ze energię elektryczną wprowadzoną do sieci.

Net-billing zakłada, że pieniądze ze sprzedaży nadwyżki energii z fotowoltaiki będą znajdować się w depozycie przez okres 12 miesięcy. Dzięki nim prosument będzie mógł płacić za zużytą energię. Środki, które pozostaną nie wykorzystane są wypłacane prosumentom. Wyprodukowane nadwyżki będą sprzedawane w okresie od (...) r. do (...) r. po rynkowej miesięcznej cenie energii elektrycznej, określonej w art. 4b ust. 6 i ust. 7 ustawy o OZE, a od połowy 2024 r. po rynkowej cenie energii elektrycznej, o której mowa w art. 4b ust. 4 i ust. 5 ustawy o OZE.

Mając na uwadze powyższe, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady, wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na zasadach dla niej określonych.

Tym samym sprzedaż energii elektrycznej, należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawcę za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Dokonuje on bowiem dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji na podstawie umowy cywilnoprawnej, która została zawarta z dostawcą energii elektrycznej za wynagradzaniem.

Zatem sprzedaż tej energii elektrycznej do sieci w systemie net-billing na podstawie zawartej umowy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwana dalej „ustawą o VAT”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;

22) sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedną ze stron transakcji można uznać za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Ustawa o VAT nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z tą regulacją:

Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

W świetle zacytowanych na wstępie przepisów ustawy o VAT, sprzedaż za wynagrodzeniem energii elektrycznej (która jest towarem) – w tym energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii – co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:

Z opisu sprawy wynika, że w związku z montażem paneli fotowoltaicznych i wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, Państwa Spółka zawarła dwie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, których przedmiotem jest sprzedaż energii elektrycznej oraz rozliczenie energii elektrycznej wprowadzonej do sieci wytworzonej w mikroinstalacji Spółki. Spółka pozostaje również prosumentem w rozumieniu przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wprowadzenia energii z instalacji OZE Spółki do sieci dystrybucyjnej Sprzedawcy, w przypadku dokonywania rozliczeń w systemie net-billing.

Zasady rozliczeń przewidziane w Umowach kompleksowych przewidują, m.in. że:

W przypadku energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta od dnia (...), jeśli wprowadzenie energii do sieci nastąpiło po raz pierwszy po dniu (...). rozliczenie następuje na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych w każdej godzinie. W takim przypadku Sprzedawca dokonuje rozliczenia na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci.

Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do i pobrana z sieci przez prosumenta jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według następującego wzoru:

Eb (t) = Ep (t) - Ew (t), gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eb (t) - ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym; wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do sieci, Ep (t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci, wyrażoną w kWh, Ew (t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci wyrażoną w kWh.

Głównym założeniem tego sposobu rozliczeń pozostaje to, że prosument wprowadzający nadwyżki energii do sieci zakładu energetycznego uzyskuje za nie tzw. depozyt prosumencki, którego wartość ustalana jest na podstawie przepisów Ustawy o OZE.

Depozyt przeznaczany jest na rozliczanie zobowiązań prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od zakładu energetycznego przez okres 12 miesięcy. Po tym czasie środki te w części przekazuje się prosumentowi w formie nadpłaty, zaś w pozostałym zakresie umarza się (art. 4c Ustawy o OZE).

Niezużyta i wyprodukowana przez Wnioskodawcę na własne potrzeby energia stanowi nadwyżkę, która zostaje wprowadzona do sieci przedsiębiorstwa energetycznego.

Rozliczenie pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym i Wnioskodawcą dokonywane jest z uwzględnieniem tzw. „wartości depozytu”.

Celem depozytu jest pomniejszanie zobowiązania Wnioskodawcy (prosumenta) w kolejnych okresach rozliczeniowych. Pomniejszenie zobowiązań prosumenta następuje poprzez zmniejszenie zobowiązania wobec Sprzedawcy w następnych okresach rozliczeniowych, w których występuje wartość nadwyżki energii elektrycznej pobranej nad wprowadzoną do sieci elektroenergetycznej przez prosumenta (saldo dodatnie).

Wartość tę ustała się, jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda dodatniego oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe (brutto) stosowanej w rozliczeniach pomiędzy Sprzedawcą i prosumentem dla danego okresu rozliczenia niezbilansowania (art. 4c ust. 3 ustawy o OZE).

Podali Państwo, że Sprzedawca dokonuje rozliczenia różnicy wartości energii wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej przez Wnioskodawcę oraz energii elektrycznej pobranej z tej sieci. Rozliczenie oparte jest o wyliczenie wartości sald dla wszystkich godzin dób, dla których saldo było dodatnie lub ujemne. Rozliczenie różnicy wartości może spowodować:

- zobowiązanie prosumenta wobec Sprzedawcy, gdy suma wartości sald dodatnich będzie większa nad sumą sald ujemnych;

- powstanie depozytu prosumenckiego, gdy suma wartości sald ujemnych będzie większa nad sumą sald dodatnich.

Dokonując roztoczenia energii w ramach systemu net-billing Sprzedawca wystawia Wnioskodawcy faktury VAT uwzględniające wartość energii nabytej przez niego w danym okresie rozliczeniowym oraz wartość energii wprowadzonej do sieci przez Wnioskodawcę.

Wystawione przez Sprzedawcę faktury zawierają specyfikację określającą kierunek poboru i wprowadzenia energii do sieci oraz jej wartość.

Określona kwotowo wartość energii wprowadzonej przez Wnioskodawcę do sieci w poprzednim okresie rozliczeniowym pomniejsza należność do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego za okres bieżący.

Jak wynika z podanych przez Państwa informacji, net-billing to metoda rozliczenia energii z odnawialnych źródeł energii opierająca się na wartości wyprodukowanego prądu. Oddawana do sieci energia i energia pobierana z sieci są mierzone osobno i mają różną cenę. Wartość oddanej energii stanowi tzw. depozyt prosumencki, z którego pokrywa się koszty energii pobranej z sieci.

W okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a w związku z tą dostawą należy uznać Państwa za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Wykorzystują bowiem Państwo w sposób ciągły towary (instalacje fotowoltaiczną) do wytworzenia towaru (energii elektrycznej) która następnie dostarczacie do podmiotu trzeciego. W konsekwencji, gdy wprowadzają Państwo do sieci energię elektryczną, podlegającą rozliczeniu w systemie net-billing, dokonują Państwo na rzecz sprzedawcy energii elektrycznej dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).