Postanowienie SN z dnia 18 czerwca 2024 r., sygn. I NO 8/24

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Lemańska (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Paweł Czubik
‎SSN Grzegorz Pastuszko

w sprawie z odwołania sędziego Sądu Okręgowego w Poznaniu – M. B. od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2024 r.
‎w sprawie II AKa 113/23 o stwierdzeniu i wytknięciu uchybienia Sądowi Okręgowemu w Poznaniu w sprawie III Ko 636/22,

po rozpoznaniu na posiedzeniu bez udziału stron w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej
‎i Spraw Publicznych w dniu 18 czerwca 2024 r.

uchyla w całości zaskarżone postanowienie.

Paweł Czubik Joanna Lemańska Grzegorz Pastuszko

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 17 stycznia 2024 r., II AKa 113/23, Sąd Apelacyjny w Poznaniu, działając z urzędu na podstawie art. 40 § 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst jedn. Dz.U. 2024, poz. 334; dalej: „p.u.s.p.”), wytknął Sądowi Okręgowemu w Poznaniu, orzekającemu w składzie jednoosobowym w osobie sędziego Sądu Okręgowego M. B. (dalej: Skarżący), oczywistą obrazę przepisów postępowania z art. 410 k.p.k., art. 7 k.p.k. oraz art. 2 § 2 k.p.k. przy rozpoznawaniu sprawy o sygn. akt III Ko 636/22 (pkt 1) i postanowił o wytknięciu uchybienia zawiadomić Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu oraz Ministra Sprawiedliwości.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu w analizowanej sprawie nie miał wątpliwości, żeprzy wydaniu wyroku z 3 lutego 2023 r., III Ko 636/22, w sprawie toczącej się zwniosku E. B. (dalej: Wnioskodawczyni) o zadośćuczynienie zakrzywdy i odszkodowanie za szkody wyrządzone jej zmarłemu ojcu E. L. (dalej: ojciec Wnioskodawczyni) w związku zwydaniemi wykonaniem wyroku byłego Wojskowego Sądu Okręgowego w Łodzi z 29 czerwca 1945 r., sygn. akt O-284/45, co do którego częściowe uchylenie iumorzenie postępowania stwierdzono postanowieniem byłego Najwyższego Sądu Wojskowego z 14 czerwca 1949 r., sygn. akt Sm. Odw. S. 819/49, Sąd Okręgowy wPoznaniu dopuścił się oczywistej i rażącej obrazy przepisów art. 410 k.p.k., art.7k.p.k. i art. 2 § 2 k.p.k., tj. przepisów o znaczeniu fundamentalnym wzakresieprawidłowego brania pod uwagę zebranego w toku postępowania materiału dowodowego oraz czynienia na podstawie jego oceny prawdziwych ustaleń faktycznych.