Interpretacja indywidualna z dnia 13 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.187.2024.2.AK

Dochód Udziałowca z Belgii z tytułu sprzedaży udziałów Spółki jako spółki nieruchomościowej będzie opodatkowany wyłącznie w Belgii na podstawie art. 13 ust. 5 w zw. z art. 13 ust. 4 UPO. Spółki nie będzie obowiązana do wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczki na podatek od dochodu z tytułu sprzedaży przez Udziałowca udziałów Spółki na podstawie art. 26aa ust. 1 Ustawy CIT, a Udziałowiec nie będzie obowiązany do przekazania Spółce kwoty zaliczki na podatek na podstawie art. 26aa ust. 4 Ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

10 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 5 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

-dochód Udziałowca z tytułu sprzedaży udziałów Spółki jako spółki nieruchomościowej będzie opodatkowany wyłącznie w Belgii, tj. w państwie, w którym przenoszący własność Udziałowiec ma siedzibę, na podstawie art. 13 ust. 5 w zw. z art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,

-Spółka będzie obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek od dochodu z tytułu sprzedaży przez Udziałowca udziałów Spółki jako spółki nieruchomościowej na podstawie art. 26aa ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

-Udziałowiec będzie obowiązany przekazać Spółce jako spółce nieruchomościowej kwotę zaliczki na podatek na podstawie art. 26aa ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 6 czerwca 2024 r. i pismem z 9 czerwca 2024 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku wspólnego jest następująca.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Udziałowiec (…)

Opis zdarzenia przyszłego

(…) sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą (…), co jest zgodne z przedmiotem działalności wskazanym w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Majątek Spółki składa się (…). Nieruchomość (…).

Nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej – (…). Ww. nieruchomość (…) - Spółka posiada (…) zawartych umów najmu (…).

Właścicielem większości udziałów w Spółce jest (…) (dalej: „Udziałowiec”). Udziałowiec jest belgijskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Belgii opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Udziałowiec prowadzi działalność (…). Udziałowiec nabył 100% udziałów w Spółce w (…) roku, następnie w (…) dokonał zbycia 50% udziałów, a (…) nabył z powrotem dodatkowe 30% udziałów. Powyższe oznacza, że Udziałowiec posiada udziały w Spółce przez okres dłuższy niż 2 lata.

Jednocześnie Udziałowiec planuje w przyszłości dokonać sprzedaży całości posiadanych udziałów w Spółce na rzecz podmiotu trzeciego.

Spółka podkreśla, że obecnie, jak i na moment transakcji zbycia udziałów, będzie spełniała przesłanki powodujące uznanie jej za spółkę nieruchomościową, o której mowa w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”), tj. na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody podatkowe, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu przychodów podatkowych.

Spółka będzie spełniała przesłanki powodujące uznanie jej za spółkę nieruchomościową także w przyszłości, w kolejnych latach podatkowych.

W celu uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca wskazuje, że ocena statusu Spółki jako spółki nieruchomościowej w rozumieniu art. 4a pkt 35 Ustawy CIT nie jest przedmiotem wniosku.

Pytania

Pytanie 1. Czy dochód Udziałowca z tytułu sprzedaży udziałów Spółki jako spółki nieruchomościowej będzie opodatkowany wyłącznie w Belgii, tj. w państwie, w którym przenoszący własność Udziałowiec ma siedzibę, na podstawie art. 13 ust. 5 w zw. z art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej UPO?

Pytanie 2. Czy Spółka będzie obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek od dochodu z tytułu sprzedaży przez Udziałowca udziałów Spółki jako spółki nieruchomościowej na podstawie art. 26aa ust. 1 Ustawy CIT?

Pytanie 3. Czy Udziałowiec będzie obowiązany przekazać Spółce jako spółce nieruchomościowej kwotę zaliczki na podatek na podstawie art. 26aa ust. 4 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie 1. Zdaniem Spółki, dochód Udziałowca z tytułu sprzedaży udziałów Spółki będzie opodatkowany wyłącznie w Belgii, tj. w kraju, w którym Udziałowiec ma siedzibę.

Uzasadnienie w zakresie stanowiska nr 1

Co do zasady, zgodnie z art. 26aa ust. 1 Ustawy CIT spółka nieruchomościowa, której udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze są zbywane, jest obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczkę na podatek od dochodu z tego tytułu w wysokości 19%, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, jeżeli:

-stroną dokonującą zbycia jest podmiot niemający siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba fizyczna niemająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

-przedmiotem transakcji zbycia są udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, w spółce nieruchomościowej.

W takiej sytuacji, w świetle art. 26aa ust. 4 Ustawy CIT podatnik jest obowiązany przed terminem, o którym mowa powyżej, przekazać płatnikowi kwotę zaliczki na podatek. W terminie wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi informację o wpłaconej zaliczce na podatek sporządzoną według ustalonego wzoru.

W kontekście powyższego Spółka wskazuje, że zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 3 pkt 4a Ustawy CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej.

Spółka podkreśla jednocześnie, że nawet jeśli istnieje, tak jak w analizowanym przypadku, źródło dochodów (przychodów) na terenie Polski, to aby ustalić, czy zaktualizuje się obowiązek podatkowy, należy przeanalizować umowy międzynarodowe dotyczące unikania podwójnego opodatkowania. W dalszym bowiem ciągu postanowienia tych umów mają pierwszeństwo w stosowaniu przed przepisami krajowymi (tu: „Ustawa CIT”), a tym samym, mogą modyfikować zakres przedmiotowy opodatkowania nierezydentów ustalony w art. 3 ust. 3 Ustawy CIT. Pierwszeństwo to wynika wprost z przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskie, gdzie w art. 91 ust. 2 wskazano, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy nie da się pogodzić z umową (tak też Małecki Paweł, Mazurkiewicz Małgorzata, CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. XI, Dmoch Komentarz do ustawy CIT).

W podobnym tonie wypowiada się prof. Modzelewski w komentarzu do Ustawy CIT, gdzie czytamy m.in., że: „(...) zakres obowiązku podatkowego może ulec modyfikacji w stosunku do niektórych dochodów po zastosowaniu postanowień właściwej umowy międzynarodowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Opis skutków prawnych zastosowania umowy należy ograniczyć do stwierdzenia, iż umowy mogą stanowić, że dany dochód (podlegający opodatkowaniu w Polsce zgodnie z polskim wewnętrznym prawem podatkowym) nie może być w Polsce opodatkowany lub może być opodatkowany, ale tylko w ograniczonym zakresie”.

Z uwagi na fakt, że Udziałowiec jest rezydentem podatkowym Belgii, w przedmiotowej sprawie należy odnieść się do postanowień właściwej umowy. Wnioskodawca wskazuje, że Polska oraz Belgia podpisały w dniu 20 sierpnia 2001 r. w Warszawie Konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. 2004 r. Nr 211, poz. 2139 ze zm.; dalej: „polsko-belgijska UPO”). Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że polsko-belgijska UPO została objęta Konwencją MLI (Konwencja wielostronna implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzona w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369, dalej: MLI)), stanowiącą narzędzie do modyfikowania postanowień UPO, w zakresie, jaki został uzgodniony przez strony danej UPO.

Zarówno Polska, jak i Belgia wyraziły chęć przyjęcia regulacji MLI w zakresie m.in. klauzuli nieruchomościowej, o której mowa w art. 13 polsko-belgijskiej UPO.

W kontekście powyższego Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 13 ust. 1 polsko-belgijskiej UPO, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 polsko-belgijskiej UPO, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w art. 13 ust. 1, 2 i 3 (tj. innego niż zysk z przeniesienia własności: majątku nieruchomego, majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, a także statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów szynowych lub drogowych) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej UPO zyski osiągane z przeniesienia własności akcji w kapitale spółki, której majątek składa się głównie, bezpośrednio lub pośrednio, z majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie (Polska), mogą być opodatkowane w Państwie, w którym ten majątek jest położony (Polska), jednak tylko w takim rozmiarze, w jakim zyski te można przypisać do majątku nieruchomego położonego w tym Państwie (Polsce). Określenie „majątek nieruchomy” użyte w tym ustępie nie obejmuje tej części majątku nieruchomego, która jest użytkowana przez przedsiębiorstwo do wykonywania jego działalności zawodowej.

W ocenie Spółki powyższe oznacza, że ww. klauzula nieruchomościowa przewiduje opodatkowanie dochodów ze sprzedaży udziałów spółki, której majątek składa się głównie (bezpośrednio lub pośrednio) z nieruchomości położonych w państwie, w którym położone są te nieruchomości, jednakże tylko i wyłącznie w odniesieniu do tych nieruchomości, które nie są użytkowane przez przedsiębiorstwo do wykonywania jego działalności zawodowej.

W tym miejscu należy wskazać, że na moment transakcji sprzedaży przez Udziałowca udziałów w Spółce, majątek Spółki będzie składał się głównie i bezpośrednio z majątku nieruchomego położonego w Polsce (…) i jednocześnie majątek ten będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (…). Z uwagi na powyższe - w świetle zdania drugiego art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej UPO, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że zysk osiągnięty z przeniesienia własności udziałów, nie powinien być opodatkowany w Polsce.

Sformułowanie „działalność zawodowa” nie zostało zdefiniowane w polski-belgijskiej UPO. Przepisy Ustawy CIT nie definiują na swój użytek działalności zawodowej. W przypadku braku definicji pojęcia „działalność zawodowa” należy odwołać się do definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa lub do znaczenia tych pojęć w języku potocznym (domniemanie języka powszechnego). Pojęcie „zawodowy” odnosi się przede wszystkim do profesjonalności jako cechy prakseologicznej wykonywania każdej działalności opartej na posiadanych umiejętnościach faktycznych lub wymaganych kwalifikacjach zawodowych.

W ocenie Wnioskodawcy, jej działalność polegająca na wynajmie i zarządzaniu nieruchomością niewątpliwie wymaga konkretnych kwalifikacji i umiejętności. Działalność Spółki jest i będzie oparta na doświadczeniu i wiedzy z branży nieruchomościowej i w ocenie Spółki - można ją uznać za „zawodową”. Spółka wskazuje, że Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyrokach z 21 grudnia 2021 r., sygn. akt II FSK 818/19, z 22 marca 2019 r., sygn. II FSK 896/17 oraz z 15 lutego 2018 r., sygn. II FSK 245/16, wskazał, iż „za dochód z działalności gospodarczej należy uznać wszelki efekt ekonomiczny (finansowy) zarobkowej działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej oraz poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż, a także działalności zawodowej, wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły”.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność zawodowa określona w art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej UPO odnosi się do działalności gospodarczej wykonywanej w ramach przedsiębiorstwa, czyli dotyczy zawodowości w rozumieniu profesjonalności i należytej staranności jej prowadzenia. Zdaniem Spółki, sposób wykorzystywania nieruchomości przez Spółkę ma niewątpliwie zawodowy charakter (związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą).

W konsekwencji, zdaniem Spółki, zysk Udziałowca z przeniesienia własności udziałów powinien być opodatkowany wyłącznie w Belgii, zgodnie z prawem belgijskim.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że co do zasady powyższy przepis odnosi się jedynie do zysków osiąganych z przeniesienia własności akcji, jednakże należy zwrócić uwagę, że przepis ten został zmodyfikowany Konwencją MLI w taki sposób, że ma również zastosowanie do zysków z przeniesienia własności udziałów. Powyższa zmiana powoduje zatem, że art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej UPO należy stosować nie tylko w odniesieniu do zysków osiąganych z przeniesienia akcji w kapitale spółki, której majątek składa się głównie, bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, ale także w odniesieniu do udziałów lub porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 lit. b Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisanej w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1369 ze zm.), określenie „akcje” zawarte w art. 13 ust. 4 polsko-belgijskiej UPO, ma zastosowanie do udziałów lub akcji lub porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście (w zakresie, w jakim takie udziały lub akcje lub prawa nie zostały już objęte), oprócz jakichkolwiek udziałów lub akcji lub praw już objętych przez postanowienia tej umowy.

Powyższe w ocenie Spółki oznacza zatem, że artykuł 13 ust. 4 znajdzie zastosowanie również w analizowanym przypadku, dotyczącym sprzedaży udziałów, bez wpływu na dalszą część tego przepisu. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w związku z osiągnięciem przez Udziałowca dochodu ze sprzedaży udziałów Spółki, której majątek będzie składał się głównie z nieruchomości użytkowanej przez Spółkę do wykonywania działalności gospodarczej (zawodowej), dochód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, a jedynie w Belgii, zgodnie z prawem belgijskim. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Udziałowiec jest belgijskim rezydentem podatkowym i podlega w Belgii opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Powyższe wynika wprost z treści przepisów polska-belgijskiej UPO.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że powyższe wnioski zostały potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.542.2019.2.MG, w której organ wskazał, że „Postanowienia art. 9 ust. 1 lit. b Konwencji MLI mają zastosowanie do art. 13 ust. 4 Konwencji (tj. klauzuli nieruchomościowej) do zysków z tytułu przeniesienia udziałów lub akcji lub innych praw w podmiotach, których wartość pochodzi głównie z majątku nieruchomego, a więc został zmodyfikowany w taki sposób, że art. 13 ust. 4 Konwencji polsko-belgijskiej, ma również zastosowanie do przeniesienia własności zarówno akcji, jak i udziałów oraz porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście”. Podobne wnioski płyną z interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2023 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.141.2023.1.MW, w której organ, w podobnym do analizowanego stanie faktycznym, podzielił w pełni stanowisko wnioskodawcy o opodatkowaniu zysku z przeniesienia własności udziałów w Belgii, odstępując od uzasadnienia.

Pytanie 2. Zdaniem Spółki, nie będzie ona obowiązana do wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczki na podatek od dochodu z tytułu sprzedaży przez Udziałowca udziałów Spółki na podstawie art. 26aa ust. 1 Ustawy CIT.

Uzasadnienie w zakresie stanowiska nr 2.

W ocenie Spółki, skoro zysk Udziałowca z przeniesienia własności udziałów powinien być opodatkowany wyłącznie w Belgii - zgodnie z argumentacją wskazaną w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pierwszego pytania, toteż Spółka (spełniająca definicję spółki nieruchomościowej), nie będzie obowiązana do wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek od dochodu. Skoro bowiem na podstawie polsko-belgijskiej UPO względem Udziałowca (podatnika) nie powstanie obowiązek podatkowy, skutkujący koniecznością opodatkowania zysku w Polsce, dlatego też brak jest podstaw do uznania, że Spółka będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania zaliczki na ten podatek.

Pytanie 3. Zdaniem Spółki, Udziałowiec nie będzie obowiązany do przekazania Spółce kwoty zaliczki na podatek na podstawie art. 26aa ust. 4 Ustawy CIT.

Uzasadnienie w zakresie stanowiska nr 3

Zdaniem Spółki, argumentacja wskazana w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pierwszego pytania co do zasady nie różni się od uzasadnienia do stanowiska w zakresie pytania drugiego oraz trzeciego.

W ocenie Spółki, skoro obowiązek opodatkowania zysku osiągniętego z przeniesienia własności udziałów w kapitale Spółki, której majątek składa się głównie z nieruchomości, wykorzystywanej przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez nią działalności, nie powstanie w Polsce, to zdaniem Spółki brak jest podstaw do uznania, że Udziałowiec na mocy art. 26aa ust. 4 Ustawy CIT będzie obowiązany do przekazania Spółce kwoty zaliczki na podatek. Zdaniem Spółki, przepis ten nie znajdzie zastosowania w analizowanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) z uwagi na obowiązek opodatkowania zysku przez Udziałowca w Belgii, zgodnie z prawem obowiązującym w Belgii (tj. w kraju siedziby Udziałowca).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązujące w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.