Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.221.2024.2.DK

Ustalenie, czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym pracowników i w części dotyczącej współpracowników.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym pracowników i w części dotyczącej współpracowników.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 kwietnia 2024 r. (data wpływu 6 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, specjalizującą się w dostarczaniu usług związanych z oprogramowaniem, takich jak usługi konsultacyjne, usługi związane z zarządzaniem aplikacjami, testowaniem aplikacji oraz usługi eksperckie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę (dalej Pracownicy), a także współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej Współpracownicy).

Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (programowanie, projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek.

Jednocześnie Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki. Zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy mają możliwość realizacji projektów na rzecz Spółki w formie zdalnej. Spółka posiada dwa biura stacjonarne w dwóch różnych lokalizacjach na terenie kraju.

Zespoły, w ramach których wykonywane są projekty współpracują nad danymi projektami w zespołach. W skład zespołów wchodzą zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy, jednocześnie stale przypisane do różnych biur Spółki. W związku z czym nad danymi projektami pracują wspólnie zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy. Z uwagi na taki charakter pracy oraz rozlokowanie biur Spółki w różnych miastach, osoby wchodzące w skład poszczególnych zespołów projektowych nie mają czasami możliwości poznać się osobiście i zintegrować lub mają rzadki kontakt osobisty.

Sprawne wykonywanie projektów wymaga zaś, by osoby je wykonujące dobrze ze sobą współpracowały, co w praktyce sprowadza się do konieczności nawiązania koleżeńskiej relacji osobiście. Współpracownicy są stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach realizowanych przez Spółkę na podobnej zasadzie jak Pracownicy. Przyjęty w Spółce model organizacji pracy jest modelem powszechnie występującym w branży IT i niejako "standardem rynkowym". Z uwagi na powyższą konieczność, Spółka planuje organizację cyklicznych spotkań integracyjnych, w których będą brać udział zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy. Spotkania organizowane będą nie więcej niż dwa razy w roku, w tym jedno z nich będzie miało charakter spotkania świątecznego, podsumowującego rok działalności Spółki.

Celem organizacji takich spotkań jest nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży, zwiększenie identyfikacji zespołów ze Spółką, motywację zespołów do wydajnej pracy, zwiększanie lojalności zespołów wobec Spółki oraz zwiększanie wydajności zespołów, co w konsekwencji prowadzi do osiągnięcia wyższego przychodu przez Spółkę. Poza korzyścią w postaci nawiązania koleżeńskich relacji pomiędzy członkami zespołów projektowych, przebieg spotkań integracyjnych ma również obejmować wymianę wiedzy i doświadczeń pomiędzy Pracownikami i Współpracownikami. Spotkania integracyjne mają zazwyczaj obejmować dojazd na miejsce wydarzenia, nocleg w hotelu, posiłki, przyjęcie oraz często dodatkowe atrakcje lub inne aktywności. Wskazane spotkania integracyjne organizowane mają być samodzielnie przez Spółkę.

Spółka będzie otrzymywać faktury za poszczególne świadczenia w ramach danego spotkania integracyjnego, takie jak faktury za koszty dojazdu, usługi hotelowe, posiłki i atrakcje. Istotną kwestią dla Spółki jest zapewnienie wszystkim członkom zespołów jednakowych możliwości do nawiązania koleżeńskich relacji oraz do wymiany doświadczeń i wiedzy. Wydatki na organizację spotkań integracyjnych nie będą sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, lecz finansowane będą z bieżących środków obrotowych.

Udział w organizowanych spotkaniach integracyjnych będzie dobrowolny. Wyjazdy organizowane są przede wszystkim ze względu na potrzebę zintegrowania Pracowników oraz Współpracowników Spółki pracujących na wspólnych Projektach, którzy niejednokrotnie nie mają okazji osobistego spotkania i bliższego poznania, umożliwienie Pracownikom oraz Współpracownikom wymiany wiedzy oraz doświadczeń z pracy nad Projektami Spółki, zakomunikowanie przez Zarząd wyników Spółki oraz dalszej wizji, docenienie najlepszych Pracowników oraz Współpracowników, wymianę doświadczeń wpływającą na budowanie odpowiednich relacji w zespole.

Pytanie

1)Czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym pracowników?

2)Czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w części dotyczącej współpracowników?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki czynione na pokrycie kosztów organizacji imprez integracyjnych, w zakresie dotyczącym Współpracowników będą stanowić koszt uzyskania przychodów. Jednocześnie nie będą stanowić one wydatków na reprezentację. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 z późn. zm.; dalej u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć każdy taki koszt, który łącznie spełnia następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania (w tym zwiększenia), zachowania lub zabezpieczenia przychodów,
• został właściwe udokumentowany, - nie znajduje się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, a więc są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Muszą one zostać także prawidłowo udokumentowane. Zdaniem Spółki, fakt prowadzenia własnej działalności gospodarczej przez Współpracowników nie przeciwstawia się okoliczności, że pozostają oni stałym elementem zespołu, pracując nad projektami wspólnie z Pracownikami. Sam rodzaj umowy łączącej Spółkę ze Współpracownikami nie może być przesłanką wyłączającą zastosowanie przepisów dotyczących zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie ma istotnego znaczenia forma umowy zawartej z daną osobą, ma natomiast znaczenie jednakowy cel wydatków, tj. nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży oraz zwiększanie wydajności zespołu, a w konsekwencji osiągnięcie wyższego przychodu przez Spółkę. Istotne jest, aby w integracji brały udział wszystkie osoby wykonujące pracę/usługi na rzecz Spółki. Współpracownicy niezależnie od tego, że prowadzą własną działalność gospodarczą, są stałym elementem całego zespołu spółki, uczestnicząc w projektach realizowanych przez spółkę na podobnej zasadzie jak pracownicy. Podkreślenia wymaga fakt, iż kontraktowanie specjalistów, zwłaszcza wyższego szczebla w branży IT, jest odpowiedzią na oczekiwania rynku i na dzień dzisiejszy „standardem” w branży, w której działa Spółka. Z całą doniosłością należy stwierdzić, iż z uwagi na „międzylokalizacyjny” oraz „międzydyscyplinarny" model działalności Spółki, w dłuższej perspektywie konieczne jest zapoznanie uczestników współdziałających przy wspólnych projektach. Wpływa to nie tylko na budowanie odpowiednich relacji w zespole ale przyczynia się do zwiększenia efektywności w realizacji kolejnych projektów.

Dodatkowo fakt organizowania bądź nie, spotkań integracyjnych, w realiach obecnej sytuacji na rynku pracy, traktowany jest jako swego rodzaju „benefit”, który wpływa na wybór przez pracowników bądź współpracowników, Spółki z którą podejmą współpracę w dłuższej perspektywie. W tym miejscu więc, jako kolejny argument przemawiający za uznaniem opisanych w zdarzeniu przyszłym wydatków jako koszty uzyskania przychodów, należy uznać fakt, bezpośredniego przełożenia organizacji spotkań integracyjnych do zbudowania odpowiednich relacji pomiędzy członkami zespołu, a w konsekwencji do zwiększenia stabilności zatrudnienia, która to przyczyni się do zmniejszenia kosztów rekrutacji ponoszonych przez Spółkę. Wpisuję to się więc wprost w definicję kosztów uzyskania przychodów to jest wydatków poniesionych w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów to takie, które zostały poniesione w celu zagwarantowania ciągłości funkcjonowania działalności gospodarczej, tak aby przynosiła przychody w przyszłości.

Przekładając to na grunt niniejszej sprawy, poniesione wydatki wpłyną na możliwość realizacji i efektywności wykonywanych zleceń oraz wpłyną na ograniczenie wydatków ponoszonych w przyszłości przez Spółka na działania rekrutacyjne, usługi Headhuntingu itp. Organizacja opisanych w zdarzeniu przyszłym stanowić może także czynnik (niezależny od wynagrodzenia), który może wpływać na decyzję danego Pracownika/Współpracownika o kontynuowaniu współpracy z danym podmiotem, co również przekłada się na zabezpieczenie źródła przychodów pracodawcy/zleceniodawcy. Jest to szczególnie ważne w branży w której działa Wnioskodawca, gdzie rotacja Pracowników oraz Współpracowników jest szczególnie duża.

Zdaniem Spółki wydatki na spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników nie stanowią tzw. wydatków reprezentacyjnych. Głównym celem tych wydatków jest bowiem integracja zespołowa w celu efektywnej realizacji zadań, a także wytworzenie więzi pomiędzy Pracownikami i Współpracownikami a Spółką, co przyczyni się do wzrostu lojalności i jest istotne w kontekście realizacji powierzonych projektów. Powyższe założenia potwierdza wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu z dnia 11 marca 2021 r. sygn. I SA/Po 676/20 dotyczący skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Nie należy również pomijać okoliczności wskazanych we wniosku, takie jak specyficzny charakter organizowania współpracy pomiędzy wskazanymi tam podmiotami to jest Pracowników i Współpracowników, w tym wypadku tworzenie zespołów mieszanych dla realizacji poszczególnych zadań, organizowanie spotkań wspólnych dla obu tych podmiotów oraz charakteru i rodzaju tych spotkań. Istotne znaczenie dla zastosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. ma okoliczność, że w ramach przyjętego w Spółce modelu organizacji pracy, Współpracownicy są stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach realizowanych przez Spółkę na podobnej zasadzie jak Pracownicy. Sam rodzaj umowy łączącej Spółkę ze Współpracownikami nie powinien być przesłanką wyłączającą zastosowanie tego przepisu. W opisywanej sytuacji, w której nie ma istotnego znaczenia forma umowy zawartej z daną osobą, ma natomiast znaczenie jednakowy cel wydatków, tj. nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży oraz zwiększanie wydajności zespołu, a w konsekwencji osiągnięcie wyższych przychód przez Spółkę.

Jednocześnie współpracownicy nie stanowią klientów spółki, w związku z czym wyklucza możliwość przypisania przedmiotowym wydatkom reprezentacyjnego charakteru, co oznacza, że w opisanych okolicznościach art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania. Wnioskodawca wskazuje także, iż oczekiwanych korzyści wynikających ze zgranego zespołu nie przyniesie Spółce organizowanie spotkań wyłącznie dla Pracowników z pominięciem Współpracowników.

Dodatkowo, przypisanie kosztów z poszczególnych części składowych organizowanych wyjazdów tj. np. usługi gastronomicznej w części dot. pracowników oraz współpracowników, może być w praktyce nader utrudnione a wręcz niemożliwe.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że w przedmiocie możliwości zaliczania wydatków na wyjazdy integracyjne w części dotyczącej pracowników Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będą stanowić one koszt uzyskania przychodów. W tym miejscu Wnioskodawca powielić pragnie argumentację przytoczoną powyżej, iż głównym celem ponoszonych wydatków jest bowiem integracja zespołowa w celu efektywnej realizacji zadań, a także wytworzenie więzi pomiędzy Pracownikami i Współpracownikami a Spółką, co przyczyni się do wzrostu lojalności i jest istotne w kontekście realizacji powierzonych projektów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że:

Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja.

Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r., Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Pracowników Spółki oraz w części dotyczącej Współpracowników.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że poniesione przez Państwa wydatki na pokrycie kosztów organizacji spotkań integracyjnych, w zakresie dotyczącym Współpracowników, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek, z którymi Spółka ma zawarte kontrakty B2B i które świadczą na jej rzecz usługi oraz uczestniczą w realizacji projektów Spółki, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W ocenie organu ponoszone w tym zakresie wydatki stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Umowa współpracy zakłada bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Stwierdzić zatem należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek, z którymi Spółka ma zawarte kontrakty B2B, ponieważ wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, a ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Zatem ww. wydatki zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy, a tym samym wpłynie pozytywnie na uzyskanie przychodu, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Państwa w związku z organizacją imprez integracyjnych dla Pracowników stwierdzić należy, że biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością i mają na celu zintegrowanie zespołu, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów.

Organizowane imprezy integracyjne, jak Państwo wskazali, mają na celu nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży, zwiększenie motywacji, wydajności oraz identyfikacji i lojalności zespołów ze Spółką, co w konsekwencji prowadzić ma do osiągnięcia wyższego przychodu. W związku z powyższym, wydatki na organizację imprez o charakterze integracyjnym dla Pracowników, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, przedstawione przez Państwa stanowisko odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wydatków na organizację imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym:

• Pracowników - należało uznać za prawidłowe, natomiast
• Współpracowników - za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanego przez Państwa wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).