Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.341.2024.4.MAP

Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na amunicję.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej wydatków na amunicję, poniesionych przed rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego;
• prawidłowe - w części dotyczącej wydatków na amunicję, poniesionych po rozszerzeniu profilu działalności gospodarczej o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 11 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 czerwca 2024 r. (wpływ 6 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 5 czerwca 2024 r. (wpływ 13 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą „…” na terenie kraju od 2012 r. (dalej opisanym jako: „Firma”). Planuje Pan rozszerzenie działalności o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego ze względu na duże zainteresowanie tematem, jak również własne doświadczenie w ww. temacie. Posiada Pan też duże doświadczenie w prowadzeniu szkoleń różnego typu związanych z prowadzoną działalnością. Posiada Pan patent strzelecki, pozwolenie na broń, jest w trakcie kursu na Instruktora Strzelectwa Sportowego … (…) z dodatkowym uzyskaniem uprawnień Prowadzącego Strzelanie oraz Sędziego Strzelectwa ....

W oparciu o kody PKD: 85.51.Z, 85.59.B, 93.29.B ma Pan zamiar wykonywać zajęcia rekreacyjne oraz sportowe na strzelnicy. Jest Pan również zarejestrowany od 30 listopada 2017 r. w Rejestrze Instytucji Szkoleniowych pod numerem … . Rozlicza się Pan na zasadach ogólnych i jest płatnikiem VAT. Zajęcia rekreacyjne na strzelnicy (zgodnie z art. 11 pkt 2 ustawy o broni i amunicji, rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 15 marca 2000 r. w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic § 2 punkt 2) będą polegać na strzelaniu rekreacyjnym i treningach strzelań do tarcz z użyciem broni i amunicji zakupionej na rzecz prowadzonej działalności.

W związku z trwaniem kursu, wykonuje Pan zakupy niezbędne na potrzeby kursu i dalszej działalności instruktorskiej w postaci broni, amunicji, sprzętu taktycznego i akcesoriów ochronnych. Pozwolenie na broń jest wystawione na osobę fizyczną. Zgodnie z ustawą o amunicji na fakturze, jako nabywca jest wpisana osoba fizyczna posiadająca stosowne zezwolenie, zaś jako płatnik występuje firma. Przychody uzyskane z świadczonych usług na strzelnicy są w całości opodatkowane 23% stawką podatku VAT. Faktycznym nabywcą broni i amunicji jest Firma/płatnik. Nabywca rozporządza zakupioną bronią i amunicją na poczet działalności, nabywa broń na swoje nazwisko, jedynie z uwagi na niemożliwość zakupu bezpośrednio na Firmę. Zezwolenie na zakup broni i amunicji jest wystawiane tylko na osoby fizyczne, a nie podmioty gospodarcze. Firma/płatnik posiada stosowne zezwolenia umożliwiające zakup, zarówno broni, jak i amunicji. Zakup jest dokonywany bezpośrednio od dostawców. Koszty związane z nabyciem towaru zawsze ponosi Firma „..”. Koszty te są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie m.in. prowadzenia strzelań rekreacyjnych i treningów i strzelań na strzelnicy szkoleniowo-sportowej, do której to działalności są wykorzystywane. Klienci strzelnicy uiszczają opłatę za korzystanie z broni i zużytą amunicję do strzelania. Przychód z prowadzenia zajęć rozliczany standardowo w tej branży, czyli w zależności od ilości strzałów. Każda broń/kaliber ma inną cenę. Jest to przychód operacyjny ze sprzedaży usług. Faktury dokumentujące zakup broni i amunicji zawierają dane określone w art. 106e ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Dla celów działalności gospodarczej prowadzi Pan dokumentację podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów rozliczane są przez Pana w ramach działalności gospodarczej metodą uproszczoną (kasową).

Start kursu miał miejsce 24 lutego 2024 r. Egzamin odbył się 11 maja 2024 r. Dokumenty instruktorskie z … wystawione będą w okresie ok. 2-3 miesięcy od daty egzaminu. W okresie, w którym uczestniczył Pan w kursie prowadził Pan działalność gospodarczą w zakresie architektury.

Zostały już poczynione przez Pana kroki wstępne w celu rozszerzenia zakresu działalności gospodarczej o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego poprzez: przygotowanie strony www, rozmowy i deklaracje ze strzelnicami, zakupy sprzętu do prowadzenia szkoleń. Prawdopodobny start nastąpi po otrzymaniu dokumentów instruktorskich.

Zajęcia rekreacyjne oraz sportowe na strzelnicy, które zamierza Pan prowadzić będą następujące:

·szkolenia strzeleckie z wykorzystaniem zakupionego sprzętu (pistolety, karabiny, strzelby) oraz amunicji;

·przygotowania do egzaminu na patent;

·pierwsze kroki z bronią palną dla zainteresowanych;

·instruktaż bezpiecznego posługiwania się bronią, postawy strzeleckie, bezpieczeństwo na strzelnicach, podstawy udzielania pierwszej pomocy,

·dodatkowo: sędziowanie zawodów strzeleckich (statyczne i dynamiczne) – zdane odpowiednie egzaminy … z ww. kompetencji.

Przedmiotem wniosku są wydatki, które ponosi Pan zarówno jako uczestnik kursu, jak i instruktor prowadzący zajęcia ze strzelectwa sportowego. Kurs i związane z nim wydatki są kosztem do uzyskania później dochodu z działalności gospodarczej. W trakcie trwania kursu został zakupiony pistolet, amunicja oraz akcesoria ochronne: słuchawki, okulary. Dodatkowo wyposażenie instruktorskie w postaci sprzętu taktycznego: pas, ładownice, etc.

Na pytanie „Które ze wskazanych we wniosku wydatków zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów? Które z powyższych wydatków stanowią przedmiot Pana zapytania?” odpowiedział Pan, żewszystkie powyższe wydatki związane są z prowadzeniem szkoleń strzeleckich … dlatego też stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wykazując związek powyższych wydatków z uzyskiwanymi przez Pana, w okresie, którego ma dotyczyć wniosek z przychodami lub ich zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów wskazał Pan, że prowadzenie szkoleń zacznie się w momencie pozyskania z … dokumentu instruktorskiego. Powyższe wydatki są przygotowaniem gruntu do prowadzenia działalności w zakresie instruktorskim. Wartość poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku nie przewyższa kwoty 10 000 zł. Pod pojęciem „dodatkowych kursów i szkoleń podnoszących kwalifikacje” ma Pan na myśli: kurs balistyki praktycznej, kurs instruktora strzelectwa bojowego, kursy związane ze strzelectwem i późniejszym instruktażem, kurs instruktora strzelectwa sportowego (…).

Pytania (pytania Nr 2 i Nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy faktura wystawiona na Nabywcę: … (nr pesel), w uwadze do faktury Płatnik: Firma: „…”, stanowi podstawę do odliczenia podatku VAT?

2.Czy dla potrzeb kursu instruktorskiego samokształcenia (dodatkowych kursów i szkoleń podnoszących kwalifikacje) można odliczyć VAT od zakupionej amunicji dla potrzeb ww. kursów i szkoleń?

3.Czy zużytą amunicję na kurs instruktorski i samokształcenie (dodatkowe kursy i szkolenia podnoszące kwalifikacje) można wykazać w kosztach prowadzenia działalności gospodarczej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie Nr 3 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytań Nr 1 i Nr 2 dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu wniosku)

Uważa Pan, że ma prawo na ujęcie w kosztach prowadzenia działalności gospodarczej zakupu amunicji dla potrzeb związanych z wykorzystaniem do kursu i szkoleń podnoszących kwalifikacje.

Wydatek stanowi koszt firmowy, którego skutkiem będzie pozyskanie większej grupy klientów zainteresowanych profesjonalnym szkoleniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest :

• nieprawidłowe - w części dotyczącej wydatków na amunicję, poniesionych przed rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego;
• prawidłowe - w części dotyczącej wydatków na amunicję, poniesionych po rozszerzeniu profilu działalności gospodarczej o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Należy zauważyć, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać więc należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. To podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Należy zatem podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wskazane przez Pana wydatki na amunicję nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3526/16: „Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.”

W konsekwencji, kwestia kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów uzależniona jest od wykazania przez podatnika związku przyczynowo-skutkowego, czyli udowodnienia, że wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła tego przychodu.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego NSA odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że: „Kryterium celowości nie wyznacza wsposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.”

W doktrynie wskazuje się, że zwrot „w celu uzyskania przychodu” nie powinien być interpretowany zbyt szeroko. Możność uzyskania przychodu przez dokonanie danego wydatku powinna być oceniana z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego i praktyki obrotu gospodarczego. Nie jest bowiem wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna.

Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z opisu sprawy wynika, że:

• prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie architektury,
• planuje rozszerzenie działalności o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego,
• posiada Pan patent strzelecki, pozwolenie na broń, w momencie składania wniosku był Pan w trakcie kursu na Instruktora Strzelectwa Sportowego … (…) z dodatkowym uzyskaniem uprawnień Prowadzącego Strzelanie oraz Sędziego Strzelectwa .... Start kursu miał miejsce 24 lutego 2024 r. Egzamin odbył się 11 maja 2024 r. Dokumenty instruktorskie z … wystawione będą w okresie ok. 2-3 miesięcy od daty egzaminu,
• w oparciu o kody PKD: 85.51.Z, 85.59.B, 93.29.B ma Pan zamiar wykonywać zajęcia rekreacyjne oraz sportowe na strzelnicy. Zajęcia rekreacyjne na strzelnicy będą polegać na strzelaniu rekreacyjnym i treningów strzelań do tarcz z użyciem broni i amunicji zakupionej na rzecz prowadzonej działalności,
• w związku z trwaniem kursu wykonywał Pan zakupy niezbędne do potrzeb kursu i dalszej działalności instruktorskiej w postaci: broni, amunicji, sprzętu taktycznego i akcesoriów ochronnych,
• koszty te są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie m.in. prowadzenia strzelań rekreacyjnych i treningów i strzelań na strzelnicy szkoleniowo-sportowej, do której to działalności będą wykorzystywane,
• prowadzenie przez Pana szkoleń zacznie się w momencie pozyskania z … dokumentu instruktorskiego
• wydatki, o których mowa we wniosku są przygotowaniem gruntu do prowadzenia działalności w zakresie instruktorskim,
• przedmiotem wniosku są wydatki, które ponosi Pan zarówno jako uczestnik kursu, jak i instruktor prowadzący zajęcia ze strzelectwa sportowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki na amunicję, poniesione przed rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej, o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego nie mogą zostać uznane przez Pana za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro wydatki zostały poniesione przed rozszerzeniem profilu prowadzonej dotychczas działalności, tj. przed dniem zgłoszenia tych zmian w Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEiDG), to brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie.

Nie sposób twierdzić, że ponosząc przedmiotowe wydatki miał Pan pewność, że uzyska stosowne uprawnienia do prowadzenia zajęć ze strzelectwa sportowego, czy też, że po ich uzyskaniu rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie w jakim zostanie rozszerzona działalność gospodarcza, a tym samym, że wydatki te zmierzały do uzyskania przychodów ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przedmiotowe wydatki na tle stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, nie spełniają zatem przesłanek o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie mogą (i nie będą mogły) obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, ponieważ nie sposób również stwierdzić, że przedmiotowy wydatek w jakikolwiek sposób warunkuje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem poniesione wydatki, na amunicję wykorzystywaną na kursach przed rozszerzeniem działalności o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie są wydatkami ponoszonymi w celu powstania lub zwiększenia przychodu, czy też zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, jakim jest ta działalność gospodarcza.

Natomiast wydatki na amunicję wykorzystywaną na kursach instruktorskich i dodatkowych kursach i szkoleniach podnoszących kwalifikacje, które zostaną poniesione po rozszerzeniu profilu działalności gospodarczej o prowadzenie zajęć ze strzelectwa sportowego, będą spełniać wymagane warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj. będą pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów i zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto nie znajdują się na liście wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – ww. wydatki w tej części mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej. Osiągnie Pan bowiem przychód ze sprzedaży usług polegających na prowadzeniu zajęć rekreacyjnych oraz sportowych na strzelnicy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do kwestii objętej pytaniem. A zatem, nie odnosi się do innych kwestii zawartych w opisie sprawy oraz w Pana stanowisku, które nie były przedmiotem zapytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).