Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.206.2024.2.IK

Czy usługi pośrednictwa kredytowego, stanowią transakcje pomocnicze i z tego tytułu nie wlicza się ich do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 11 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy określenia czy usługi pośrednictwa kredytowego, stanowią transakcje pomocnicze i z tego tytułu nie wlicza się ich do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

P.K. (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami zapewniając sprawną obsługę klientów Sprzedających, Kupujących i Wynajmujących nieruchomości (dalej - Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami). W trakcie procesu prezentacji i kojarzenia stron oraz badania ich potrzeb (dalej - Spotkanie) czasami okazuje się, iż strony transakcji (dalej - Klienci) poszukują finansowania na zakup nieruchomości, remont itp. wówczas Wnioskodawca oferuje pomoc w uzyskaniu finansowania (dalej - Pośrednictwo Kredytowe). Wnioskodawca nie narzuca konieczności współpracy z nim oraz nie afiszuje się tym obszarem na zewnątrz, gdyż traktuje to jako działalność poboczną. Wsparcie w zakresie Pośrednictwa Kredytowego oferuje tylko i wyłącznie jeżeli Klient poruszy ten temat na spotkaniu, w innym przypadku wsparcie w tym zakresie nie jest oferowane.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Obecnie podstawowy faktyczny profil działalności to pośrednictwo w sprzedaży, kupnie oraz najmie nieruchomości. Większość działań skierowana jest na pozyskanie nieruchomości do dalszego pośrednictwa w sprzedaży lub najmie co jest najbardziej wymagające i czasochłonne z reguły na bardzo duża konkurencję. Poza tym uczestniczymy w przygotowaniu nieruchomości, skompletowaniu dokumentacji, w okazaniach i negocjacjach prowadzących do realizacji sprzedaży.

Natomiast aby zapewnić wysoką jakość i kompleksową obsługę Wnioskodawca pomaga swoim Klientom w uzyskaniu kredytów na zakup i remont. Nie ogłasza się jednak z pośrednictwem kredytowym, nie inwestuje w marketing związany z pośrednictwem kredytowym, nie prowadzi odrębnego oznakowanego biura kredytowego. Sprzedaż produktów finansowych realizuje ,,przy okazji”. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym wsparcie w zakresie Pośrednictwa Kredytowego oferuje tylko i wyłącznie jeżeli Klient poruszy ten temat na spotkaniu, w innym przypadku wsparcie w tym zakresie nie jest oferowane.

Z uwagi na wymogi Komisji Nadzoru Finansowego i Banków Wnioskodawca musi mieć zgłoszone PKD związane z pośrednictwem kredytowym.

W roku 2023 przychody z pośrednictwa kredytowego stanowiły ok. 23,3% ogółu przychodów.

Ponieważ Wnioskodawca sprzedaż realizuje ,,przy okazji”, nie zabiega o Klientów na usługi finansowe na bardzo konkurencyjnym rynku a Wnioskodawca zna rynek, produkty z racji wieloletniego doświadczenia w branży finansowej/bankowej. Zaangażowanie podatnika sprowadza się najczęściej do poświęcenia dodatkowego czasu na symulacje, przyjęcie kompletnego wniosku przekazanie do Banku, udzielenie ewentualnych wyjaśnień itp. Szacunkowo łącznie może to zabrać max 1 dzień w miesiącu.

W roku 2023 -ok. 16% ogółu Klientów skorzystało z finansowania kredytowego.

Ponadto podatnik dodatkowo chciał wskazać na rozumienie pojęcia transakcje pomocnicze w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, przykładowo w sprawie III SA/Wa 482/19 uznano, iż "transakcje pomocnicze to takie transakcje (mające charakter pomocniczy, incydentalny czy też dodatkowy), które nie są zasadniczą częścią (głównym przedmiotem) działalności danego podatnika. Nie jest przy tym istotna częstotliwość wykonywania transakcji, o których mowa, ale ważny jest stopień zaangażowania aktywów i usług opodatkowanych przy wykonywaniu tychże czynności. Wskazanie na "pomocniczy" charakter transakcji dotyczy zatem transakcji, które nie należą do zasadniczej działalności podatnika, chociaż są ściśle z nią związane, i których skala zasadniczo nie może być większa niż skala zasadniczej działalności, przy czym skala ta powinna być mierzona stopniem zaangażowania, a nie wielkością obrotów z poszczególnych części." W niniejszej sprawie podatnik w minimalnym stopniu angażuje swoje aktywa (szacuje, że jest to może max 1 dzień w miesiącu) oraz co istotne nie oferuje klientom Pośrednictwa Kredytowego, dopiero w sytuacji gdy klient zapyta, podczas świadczenia usług Pośrednictwa w obrocie nieruchomościami o takie wsparcie to podatnik porusza temat Pośrednictwa Kredytowego.

Pytanie

Czy wartość sprzedaży z tytułu Pośrednictwa Kredytowego wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pośrednictwo Kredytowe jest usługą zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT i tym samym sprzedaż z tego tytułu nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wynika to z art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy o VAT zgodnie z którym do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT jeżeli czynności te mają charakter czynności pomocniczych. Innymi Słowy do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 wlicza się tylko i wyłącznie Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Pośrednictwo Kredytowe zdaniem Wnioskodawcy ma charakter czynności pomocniczych. TSUE w sprawie C-306/94 stwierdził, że transakcje pomocnicze nie mogą być to transakcje, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podatnika. Jeżeli więc działalność finansowa lub związana z transakcjami nieruchomościowymi stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze. U Wnioskodawcy Pośrednictwo Kredytowe nie stanowi niezbędnego elementu wbudowanego w funkcjonowanie przedsiębiorstwa, Pośrednictwo to stanowi jedynie dodatek do jego podstawowej działalności jaką jest Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, Wnioskodawca nie oferuje Pośrednictwa Kredytowego każdemu klientowi, Pośrednictwo Kredytowe jest oferowane tylko i wyłącznie jeżeli Klienci sami poruszą ten temat na Spotkaniu. Co istotne Wnioskodawca może normalnie funkcjonować bez Pośrednictwa Kredytowego co jeszcze bardziej przemawia za tym, że pośrednictwo to stanowi dla niego jedynie działalność dodatkową - pomocniczą. Natomiast TSUE w sprawie C-77/01 TSUE podkreślił, że cechę pomocniczości na gruncie przepisów o VAT należy wiązać z ograniczonym wykorzystaniem aktywów lub usług podlegających opodatkowaniu VAT. Jeżeli do przeprowadzenia transakcji zaangażowanie składników majątku (aktywów) lub usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jest niewielkie, transakcje te należy uznać za transakcje o charakterze ubocznym w rozumieniu art. 19 (2) zdanie drugie VI dyrektywy. W niniejszej sprawie Wnioskodawca oferując Pośrednictwo Kredytowe angażuje swoje aktywa w niewielkim stopniu, bowiem zaangażowanie to jest widoczne tylko i wyłącznie w momencie gdy Klienci poruszą ten temat na Spotkaniu, w przeciwnym przypadku Wnioskodawca nie przedstawia Klientom oferty w zakresie Pośrednictwa Kredytowego. Ponadto TSUE wskazał, iż sformułowanie "pomocniczy" musi dotyczyć zatem transakcji, które nie należą do zasadniczej działalności podatnika, chociaż są ściśle z nią związane i których skala nie może być większa niż skala zasadniczej działalności. (...) Tylko wówczas, gdy dane transakcje stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podlegającej opodatkowaniu, nie stanowią incydentalnych transakcji finansowych. U Wnioskodawcy Pośrednictwo Kredytowe jest co prawda związane z jego zasadniczą działalnością, ale jednak do niej nie należą, bowiem zasadniczą działalnością podatnika jest Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Ponadto Pośrednictwo Kredytowe nie jest stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności podlegającej opodatkowaniu, dosyć często zdarzają się bowiem sytuacje kiedy to Klienci Wnioskodawcy podczas Spotkania w ogóle nie poruszają tematu związanego z Pośrednictwem Kredytowym, w takim przypadku Wnioskodawca nie wychodzi sam z siebie z inicjatywą i nie proponuje tego typu usług. To w ocenie Wnioskodawcy powinno przesądzać, że Pośrednictwo Kredytowe stanowi transakcje pomocniczą na gruncie VAT. Jak trafnie stwierdzono w wyroku WSA w Gdański z 5 lipca 2023 r., sygn. akt I SA/Gd 214/23, „o pomocniczym charakterze świadczy fakt, że przedmiotowe usługi są konsekwencją wykonywania zasadniczej działalności gospodarczej, tj. sprzedaży pojazdów samochodowych. Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego stanowią usługi pomocnicze, ponieważ nie mają istotnego znaczenia dla Spółki; nie wpływają one na prowadzoną działalność w taki sposób, że brak ich wykonywania mógłby prowadzić do dużego obniżenia przychodów Spółki, co w efekcie końcowym prowadziłoby do trudnej sytuacji finansowej i zagrożenia jej funkcjonowania, jak również usługi te są od siebie niezależne, a co za tym idzie transakcje te nie mogą zakłócić prawidłowego wykonywania usług zasadniczych”. Powyższe wpisuje się w przedmiot działalności Wnioskodawcy w ten sposób, że brak wykonywania Pośrednictwa Kredytowego w żadnym wypadku nie doprowadzi do trudnej sytuacji finansowej i zagrożenia funkcjonowania działalności co sprawia, że nie mają one istotnego znaczenia dla Wnioskodawcy, mógłby spokojnie funkcjonować bez tych usług. Dodatkowo, usługi Pośrednictwa Kredytowego są niezależne od wykonywania usługi zasadniczej jaką jest Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Przekładając powyższe na przedmiot analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Pośrednictwo Kredytowe stanowi czynność mającą charakter pomocniczy w rozumieniu 113 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, a co za tym idzie wartość sprzedaży z tytułu Pośrednictwa Kredytowego nie wlicza się do wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Z powyższego przepisu wynika, że obliczając wartość sprzedaży uprawniającą podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie bierze się pod uwagę m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, jednakże z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami oraz usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, jeżeli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych.

Zatem, nie zawsze sprzedaż zwolniona z VAT powinna być pomijana przy wyliczaniu limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku np. usług w zakresie pośrednictwa kredytowego (usługi zwolnione z VAT), usługi te nie są wliczane do ww. limitu jedynie wówczas, gdy będą miały charakter pomocniczy.

Ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia charakter „pomocniczy”. W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych.

Według internetowego słownika synonimów (strona internetowa - http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa „pomocniczy” są pojęcia: „pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający”.

Przepisy unijnej dyrektywy w zakresie VAT posługują się określeniem „incidental transactions” w ramach odpowiedniego przepisu, co na język polski może być tłumaczone jako „transakcje incydentalne/uboczne”. Termin „incydentalny” wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym „mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko”, natomiast termin „uboczny” oznacza „dotyczący czegoś pośrednio, mniej istotny lub dodatkowy”. Transakcje o charakterze „incydentalnym” oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie „incydentalności” odnosi się więc nie tyle do samej częstotliwości występowania danego zdarzenia, co raczej do jego poboczności względem zasadniczej działalności podatnika.

Także w wersji francuskiej omawianej VI Dyrektywy użyto określenia „accessoire”, a w wersji niemieckiej „Hilfsumsaetze”, co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania „transakcje sporadyczne” i określa omawiane czynności jako „transakcje pomocnicze”.

W orzeczeniu z 11 lipca 1996 roku, sygn. C-306/94 TSUE uznał, że transakcjami pomocniczymi są takie transakcje, które nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego rozszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym TSUE uznał, że dla oceny pomocniczości ważna jest relacja między główną działalnością podatnika a realizowanymi czynnościami zwolnionymi z VAT. W innym orzeczeniu, z 29 kwietnia 2004 roku, sygn. C-77/01, TSUE jako kryterium pomocniczości przyjął stopień zaangażowania aktywów materialnych i niematerialnych, co do których przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia w realizację transakcji zwolnionej z VAT. Zdaniem TSUE, transakcje, które w niewielkim stopniu angażują takie aktywa mogą być potraktowane jako pomocnicze.

Reasumując Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stoi na stanowisku, iż w głównej mierze należy mieć na uwadze: stopień zaangażowania aktywów materialnych i niematerialnych, co do których przysługiwało prawo do odliczenia w obsłudze czynności zwolnionych z VAT, relacja transakcji finansowych z główną działalnością podatnika, tj. czy przedmiotowe transakcje, stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności podatnika a także cel transakcji, tj. czy głównym celem zawierania transakcji finansowych jest osiąganie dodatkowych przychodów.

Kwestią do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest wliczanie do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, wartości sprzedaży z tytułu Pośrednictwa Kredytowego.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują wbrew Pana stanowisku, że działalność w zakresie Pośrednictwa Kredytowego jest wpisana w zasadniczą Pana działalność. Czynności wykonywane przez Pana nie są czynnościami pobocznymi w stosunku do prowadzonej działalności gospodarczej, usługi te noszą cechy powtarzalności, jest to działalność planowana, a nie przypadkowa.

Usługi pośrednictwa kredytowego nie charakteryzują się odrębnością i oderwaniem od głównej Pana działalności, jaką jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, przeciwnie stanowią uzupełnienie działalności podstawowej i są niewątpliwie związane z całokształtem Pana działalności.

Jak wskazano we wniosku, pośrednictwo kredytowe jest świadczone „przy okazji”, wyłącznie jak zapyta o to Klient. Jak Klient poszukuje finansowania na zakup nieruchomości, wówczas Pan oferuje mu swoje usługi w zakresie pośrednictwa kredytowego. Zatem ma Pan w swojej ofercie pośrednictwo kredytowe.

Należy zatem stwierdzić, że Pana działalność w zakresie pośrednictwa kredytowego stanowi dodatkowy rodzaj działalności gospodarczej, występujący obok działalności podstawowej – pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Usługi pośrednictwa kredytowego mają wpływ na całokształt działalności gospodarczej. Chociaż jak Pan wskazał, zaangażowanie Pana sprowadza się najczęściej do poświęcenia dodatkowego czasu na symulacje, przyjęcie kompletnego wniosku, przekazanie go do banku, udzielenie ewentualnych wyjaśnień, co maksymalnie zajmuje 1 dzień w miesiącu, to jednak 16% ogółu klientów skorzystało z finansowania kredytowego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skoro za „pomocnicze” należy uznać te transakcje, które nie będą stanowiły bezpośredniego, stałego i koniecznego uzupełnienia podstawowej działalności podatnika, nie będą wymagały nadmiernego zaangażowania aktywów podatnika, będą występowały rzadko, to czynności polegających na świadczeniu usług pośrednictwa kredytowego, będących konsekwencją świadomego i zaplanowanego działania, nie można, w ocenie organu, uznać za transakcje dokonywane „pomocniczo”.

Jak wynika z przytoczonego orzecznictwa TSUE, przy bardzo nieostrych granicach wykładni pojęcia „incydentalnych” (pomocniczych) transakcji finansowych, nie powinien decydować jeden wskaźnik, czy też jedno kryterium, ale ich całokształt wyznaczający miejsce, znaczenie i zakres danych transakcji w całokształcie działalności gospodarczej podatnika. Jak już wskazano, aby ocenić, czy dane czynności mogą być uznane za „pomocnicze” konieczne jest ich zestawienie według różnych kryteriów (wartości, ilości, częstotliwości, wielkości zaangażowanych środków itd.) z całokształtem działalności Wnioskodawcy.

Wykonywane przez Pana zamierzone, celowe i niejednokrotne czynności w zakresie pośrednictwa kredytowego związane z Pana podstawową działalnością gospodarczą, nie stanowią czynności o charakterze pomocniczym. Zatem, w świetle obowiązującego stanu prawnego wartość sprzedaży uzyskaną przez Pana z tytułu świadczenia tych usług powinien Pan wliczyć do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazujemy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Pana. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.