Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4018.7.2024.1.MGO
Obowiązek posługiwania się identyfikatorem podatkowym NIP.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 13 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie posługiwania się identyfikatorem podatkowym NIP lub PESEL.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pana status podatkowy to: osoba fizyczna objęta rejestrem PESEL, niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadząca działalność gospodarczą.
Ostatnio nabył Pan nieruchomość. W akcie notarialnym znajduje się Pana nr PESEL. Dopełniając obowiązku informacji podatkowej złożył Pan do Urzędu Miasta i Gminy druk IN-1 wraz załącznikami. Na końcu formularza są objaśnienia, między innymi: 1) Numer PESEL wpisują podatnicy będący osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL, nieprowadzący działalności gospodarczej lub niebędący zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.
Identyfikator podatkowy NIP wpisują pozostali podatnicy.
Jako swój identyfikator podał Pan PESEL. Pani w Urzędzie potwierdziła, że Pana identyfikatorem podatkowym jest numer PESEL, dodając, że nr PESEL jest identyfikatorem dla wszystkich nabywających nieruchomość do majątku prywatnego.
Inne zdarzenie, dotyczące numeru identyfikacji podatkowej to zakup ruchomości - samochodu do majątku prywatnego. Samochód sprowadził Pan z USA. Do Urzędu Skarbowego złożył Pan deklarację AKC-U/S. Jako identyfikator podał Pan również nr PESEL, po czym do Pana zadzwoniła Pani z Urzędu Skarbowego z prośbą o złożenie korekty deklaracji AKC-U/S, gdyż według niej Pana identyfikatorem podatkowym jest nr NIP.
Pytania
Chciałby Pan mieć pewność jaki jest Pana identyfikator podatkowy w przypadku nabywania nieruchomości lub ruchomości do majątku prywatnego. Czy zawsze nabywając nieruchomość lub ruchomość do majątku prywatnego identyfikuje się Pan nr PESEL? Jak rozumieć art. 3 ww. ustawy i jaki jest Pana identyfikator w zaistniałych przypadkach?
Pana stanowisko w sprawie
Rozumie Pan, iż w myśl art. 3 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy Pana identyfikatorem podatkowym jest PESEL, gdyż mimo iż prowadzi Pan działalność gospodarczą, nie jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Rozumie Pan też, że NIP jest identyfikatorem dla pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu art. 3 ust. 1 pkt. 2. Dla Pana spójnik „lub” oznacza spełnienie jednego z warunków art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, a Pan spełnia warunek - podatników będących osobami fizycznymi niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady powstawania powszechnego obowiązku ewidencyjnego dla celów podatkowych, w którego zakres wchodzi w szczególności obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego składanego w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP), reguluje ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 375), zwana dalej ustawą o NIP.
Zgodnie z art. 1 ustawy o NIP:
Ustawa określa:
1) zasady ewidencji:
a) podatników,
b) płatników podatków,
c) płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”;
2) zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej „NIP”;
3) zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.
W myśl art. 2 ustawy o NIP:
1. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.
2. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.
3. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.
4. Obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy posiadają numer identyfikacyjny nadany na podstawie art. 132 ust. 5, art. 134a ust. 4 oraz art. 138e ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. poz. 1570, 1598 i 1852).
Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy:
Identyfikatorem podatkowym jest:
1) numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług lub nieprowadzących działalności gospodarczej;
2) NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
W świetle powołanego przepisu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, uzyskujące, w rozumieniu odrębnych przepisów, co najmniej jeden z trzech statusów, tj. status:
1)podatnika,
2)płatnika podatku
- w obu powyższych przypadkach w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz w rozumieniu przepisów materialnego prawa podatkowego,
3)płatnika składek ubezpieczeniowych
- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2024, poz. 497), w szczególności art. 4 tej ustawy.
Zatem każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Podkreślenia wymaga, iż w odniesieniu do statusu podatnika, powszechnemu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają, co do zasady, zarówno podmioty podlegające opodatkowaniu, co najmniej jednym z obowiązujących podatków, i nie zwolnione z opodatkowania w żadnym zakresie, jak i podmioty korzystające, w tym również w całości, ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych.
Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o NIP:
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.
Stosownie do art. 5 ust. 2 ustawy o NIP:
Zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imię (imiona), imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości oraz numer PESEL, jeżeli został nadany.
W myśl art. 5 ust. 2a ustawy o NIP:
Zgłoszenia identyfikacyjnego nie dokonują podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1.
Zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy o NIP:
Zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres stałego miejsca wykonywania działalności, o ile takie miejsce posiada, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, o ile takie miejsca posiada, numer identyfikacyjny REGON, o ile został nadany, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, z wyjątkiem rachunku VAT w rozumieniu art. 2 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.
Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.
W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
W świetle art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa:
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Jednocześnie ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361) dalej zwana „ustawą” lub „ustawą o VAT” zawiera własną definicję podatnika oraz działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy ww. ustawy:
Pod pojęciem działalności gospodarczej – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zatem z punktu widzenia ustawy o VAT osoba prowadząca działalność będzie podatnikiem VAT, jeśli prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy o VAT:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Jak stanowi art. 113 ust. 13 ustawy o VAT:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Należy również zaznaczyć, że zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 6 lit. a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.):
Działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, nie jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ostatnio nabył Pan nieruchomość. W akcie notarialnym znajduje się Pana nr PESEL. Dopełniając obowiązku informacji podatkowej złożył Pan do Urzędu Miasta i Gminy druk IN-1 wraz załącznikami. Jako swój identyfikator podał Pan PESEL. Inne zdarzenie, dotyczące numeru identyfikacji podatkowej to zakup ruchomości - samochodu do majątku prywatnego. Samochód sprowadził Pan z USA. Do Urzędu Skarbowego złożył Pan deklarację AKC-U/S. Jako identyfikator podał Pan również nr PESEL.
Pana wątpliwości dotyczą identyfikatora podatkowego jakim powinien się Pan posługiwać nabywając nieruchomości lub ruchomości do majątku prywatnego.
Odnosząc się do Pana wątpliwości należy stwierdzić, że w świetle przytoczonych przepisów i na podstawie wskazanych przez Pana informacji, jest Pan osobą podlegającą obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o NIP.
Na podstawie ww. ustawy o NIP, identyfikatorem podatkowym NIP posługują się fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami oraz inne podmioty, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych. Z kolei identyfikatorem podatkowym jest numer PESEL – w przypadku podatników będących osobami fizycznymi niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług lub nieprowadzących działalności gospodarczej.
Z podanych przez Pana w opisie sprawy informacji jednoznacznie wynika, że należy Pan do kategorii osób fizycznych, dla których identyfikatorem podatkowym jest NIP. Wskazał Pan bowiem, że prowadzi Pan działalność gospodarczą. Jest Pan zatem osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym jest Pan podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Skoro w rozumieniu wskazanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych jest Pan podatnikiem, to Pana identyfikatorem podatkowym jest NIP. Bez znaczenia pozostaje fakt, że nie jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.
Odnosząc się zatem do Pana wątpliwości dotyczących identyfikatora podatkowego w przypadku nabywania nieruchomości lub ruchomości do majątku prywatnego w związku z faktem, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i z tego tytułu jest Pan podatnikiem to powinien się Pan posługiwać jednym identyfikatorem podatkowym – NIP. Zatem nabywając nieruchomość lub ruchomość do majątku prywatnego nie powinien się Pan identyfikować numerem PESEL.
W konsekwencji Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opiera się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right