Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.169.2024.2.KK

Procedura VAT marża do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-możliwości zastosowania szczególnej procedury VAT marża do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu – jest prawidłowe,

-możliwości rezygnacji ze stosowania procedury VAT marża w odniesieniu do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu i opodatkowania ww. sprzedaży na zasadach ogólnych – jest prawidłowe,

-zastosowania szczególnej procedury VAT marża do sprzedaży złomu pochodzącego z demontażu – jest prawidłowe,

-metody ustalenia kwoty nabycia sprzedawanych w procedurze VAT marża części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu – jest nieprawidłowe,

-braku wliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych oraz prowizji za obsługę transakcji do kwoty nabycia, przy sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu – jest prawidłowe,

-prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących pobraną prowizję za obsługę transakcji – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie:

-możliwości zastosowania szczególnej procedury VAT marża do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-zastosowania szczególnej procedury VAT marża do sprzedaży złomu pochodzącego z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

-metody ustalenia kwoty nabycia sprzedawanych w procedurze VAT marża części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4),

-prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących pobraną prowizję za obsługę transakcji (pytanie oznaczone we wniosku nr 7).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – dwoma pismami z 24 maja 2024 r. (wpływ 27 maja 2024 r. oraz 4 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem Pana działalności jest sprzedaż części do pojazdów samochodowych. Części pozyskiwane są w ramach stacji demontażu pojazdów prowadzonej zgodnie z przepisami rozdziału 4 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Stacja demontażu pojazdów wpisana jest do rejestru prowadzonego przez Urząd Marszałkowski Województwa (…) pod nr (…).

Prowadzenie stacji demontażu pojazdów polega, zgodnie z ww. ustawą na usunięciu z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów i substancji niebezpiecznych, w tym płynów, wymontowaniu z nich przedmiotów wyposażenia i części nadających się do ponownego użycia, wymontowaniu elementów nadających się do odzysku lub recyklingu.

Pojazdy do demontażu nabywane są m.in. od osób fizycznych nie będących podatnikami VAT na podstawie umów cywilnoprawnych. Pojazdy nabywane są bezpośrednio od ich właścicieli, bądź w przypadku pojazdów po tzw. szkodach całkowitych – za pośrednictwem wyspecjalizowanych podmiotów organizujących aukcje pojazdów powypadkowych na zlecenie ubezpieczycieli. Jednak nawet przy zakupie przez pośrednika – umowa sprzedaży zawierana jest bezpośrednio z właścicielem pojazdu. Są to pojazdy wycofane z eksploatacji (zużyte bądź powypadkowe po tzw. szkodach całkowitych).

W wyniku demontażu z pojazdu pozyskuje się części (mechaniczne, elektroniczne, blacharskie itd.) – te z nich, które zostaną zakwalifikowane jako nadające się do dalszego użycia – przeznaczone zostają do sprzedaży. Pozostałe części nie nadające się do użytku z przyczyn technicznych (uszkodzone lub zniszczone) bądź takie, których dalsza sprzedaż byłaby nieopłacalna ekonomicznie, zostają zakwalifikowane jako złom i sprzedawane są jako złom podmiotom prowadzącym działalność w zakresie gospodarki odpadami. W ten sposób sprzedawane są złom metalowy oraz akumulatory.

Pozostałe elementy pojazdów nie nadające się do dalszego użytku bądź odpady niebezpieczne zostają przekazane do utylizacji bądź recyklingu w sposób odpowiedni dla danego rodzaju odpadu. Odpady te nie generują już przychodu – za ich odbiór należy zapłacić wyspecjalizowanym podmiotom.

Prowadzona w Pana przedsiębiorstwie dokumentacja pozwala na powiązanie każdej wymontowanej części nadającej się do dalszego użycia z konkretną umową zakupu pojazdu do demontażu – można zidentyfikować konkretny pojazd jak i osobę, która go sprzedała.

Uzupełnienie opisu stany faktycznego

Wszystkie części do pojazdów samochodowych pochodzące z demontażu są towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast złom nie jest towarem używanym w rozumieniu tego przepisu, ponieważ złom nie nadaje się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie. Złom nadaje się wyłącznie do recyklingu lub utylizacji.

Pytania

1.Czy sprzedaż części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu w prowadzonej stacji demontażu pojazdów, w przypadku gdy pojazd nabyty został od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, może korzystać z opodatkowania w procedurze marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług?

2.Czy zastosowanie procedury marży do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu w prowadzonej stacji demontażu pojazdów, w przypadku gdy pojazd nabyty został od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług jest procedurą obowiązkową, czy też możliwa jest rezygnacja z niej i opodatkowanie sprzedaży na ogólnych zasadach? Przy czym wyboru tego można dokonać w zakresie tak niektórych jak i wszystkich części wymontowanych z pojazdu nabytego od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

3.Czy sprzedaż złomu i innych odpadów pozostałych z demontażu pojazdu, które nie nadają się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, wobec nie spełnienia definicji towaru używanego z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług powinna zostać opodatkowana na ogólnych zasadach (art. 29a i art. 41 ust. 1 ustawy)? (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 24 maja 2024 r., które wpłynęło 4 czerwca 2024 r.).

4.Czy przy wyliczaniu marży przy sprzedaży używanych części samochodowych (w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy) pochodzących z demontażu, do ustalenia wysokości podatku od towarów i usług (zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy), należy przyjąć do wyliczenia kwot nabycia poszczególnych części w oparciu o szacunkową wartość rynkową (prognozowaną cenę zbycia części), czy też należy przyjąć inny klucz podziału (np. wg udziału masy danej części w masie całego pojazdu)? (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 24 maja 2024 r., które wpłynęło 4 czerwca 2024 r.).

5.Czy mając na względzie, że w przypadku nabycia do stacji demontażu pojazdów od osób fizycznych, opłacany jest podatek od czynności cywilnoprawnych (2% wartości określonej w umowie sprzedaży) – czy podatek ten powinien zostać wliczony do kwoty nabycia?

6.Czy mając na względzie, że w przypadku nabycia do stacji demontażu pojazdów od osób fizycznych, na aukcjach organizowanych przez wyspecjalizowane podmioty, podmioty te pobierają prowizję za obsługę transakcji, co dokumentują fakturą VAT ze stawką 23% – czy koszt tej prowizji powinien zostać wliczony do kwoty nabycia?

7.Czy mając na względzie, że w przypadku nabycia do stacji demontażu pojazdów od osób fizycznych, na aukcjach organizowanych przez wyspecjalizowane podmioty, podmioty te pobierają prowizję za obsługę transakcji, co dokumentują fakturą VAT ze stawką 23% – czy przysługuje prawo do odliczenia VAT z tych faktur?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem:

Ad 1.

Mając na względzie treść wyroku TSUE z 18 stycznia 2017 r. (C-471/15) – Pana zdaniem zastosowanie procedury marży jest możliwe.

Ad 2.

W związku z brzmieniem art. 120 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik ma możliwość rezygnacji z procedury marży na rzecz opodatkowania sprzedaży na zasadach ogólnych. W braku przeciwnych regulacji należy uznać, że rezygnacja ta może być dokonana w odniesieniu do każdej transakcji sprzedaży z osobna.

Ad 3.

Ze względu na fakt, że złom i inne odpady pozostałe z demontażu pojazdu nie nadające się do dalszego użytku nie mieszczą się w definicji towaru używanego z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług – uważa Pan, że ich opodatkowanie powinno nastąpić z zastosowaniem zasad ogólnych, tj. zgodnie z art. 29a i art. 41 ust. 1 ustawy. (stanowisko ostatecznie wyrażone w piśmie, które wpłynęło 4 czerwca 2024 r.).

Ad 4.

Uważa Pan, że mając na względzie fakt, że przedmiotem nabycia jest cały samochód, a przedmiotem sprzedaży wymontowane z niego części, w celu prawidłowego ustalenia marży, stanowiącej podstawę opodatkowania towarów używanych zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, należy ustalić kwotę nabycia konkretnej części.

Przepisy ustawy wymagają odrębnego ustalenia marży dla każdej transakcji sprzedaży towaru używanego. Przy tym za niewłaściwe z punktu widzenia systemowego wydaje się ustalanie proporcji poszczególnych części wg klucza wagowego – tj. udziału wagi poszczególnych części w masie samochodu. Wartości rynkowe używanych części samochodowych nie są proporcjonalne ani adekwatne do ich masy.

Dlatego za właściwe uważa Pan oparcie ustalenia kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, na szacunkowej wartości rynkowej (prognozowanej cenie zbycia części). Tak więc dla ustalenia kwot nabycia poszczególnych części należy dokonać wyliczenia opartego na stosunku szacunkowej wartości rynkowej poszczególnych części w kwocie nabycia całego pojazdu.

Procedura wyliczenia, dla zachowania wymogów z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, Pana zdaniem powinna wyglądać następująco:

Krok 1: Z ceny, za którą nabyto dany pojazd (kwoty należnej zbywcy), wyłącza się wartość złomu i zużytych akumulatorów, których sprzedaż będzie opodatkowana na zasadach ogólnych (zgodnie z opisem przedstawionym do pytania 3). Złom i zużyte akumulatory zostają wyłączone wg wartości rynkowej z dnia demontażu pojazdu. W ten sposób uzyskana zostaje łączna wartość pozostałych części, których sprzedaż zostanie opodatkowana w procedurze marży. Wskazać należy, że nie dokonanie wyłączenia złomu i akumulatorów, które będą opodatkowane na zasadach ogólnych, skutkowałoby zaniżeniem marży, czyli podstawy opodatkowania.

Krok 2: Dla każdej części zakwalifikowanej do sprzedaży w procedurze marży dla towarów używanych, pozyskanej z danego pojazdu zostaje oszacowana jej wartość rynkowa.

Krok 3: Dla każdej części zakwalifikowanej do sprzedaży w procedurze marży dla towarów używanych, pozyskanej z danego pojazdu ustala się udział procentowy jej wartości rynkowej, oszacowanej w kroku 2 w sumie wartości rynkowych wszystkich części zakwalifikowanych do sprzedaży w procedurze marży dla towarów używanych pozyskanych z danego pojazdu.

Krok 4: Ustalenie kwoty nabycia konkretnej części. Ustalony w kroku 3 udział procentowy dla danej części mnoży się przez cenę nabycia pojazdu po wyłączeniach dokonanych w kroku 1.

Tak ustalona kwota nabycia konkretnej części zostaje odjęta od kwoty sprzedaży przy ustalaniu marży przy sprzedaży każdej części zakwalifikowanej do opodatkowania w trybie art. 120 ust. 4 ustawy. (stanowisko ostatecznie wyrażone w piśmie, które wpłynęło 4 czerwca 2024 r.)

Ad 5.

Ponieważ podatek od czynności cywilnoprawnych nie jest należny zbywcy pojazdu, to nie stanowi on elementu kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Ad 6.

Ponieważ kwota prowizji za obsługę transakcji nie jest należna zbywcy pojazdu, tylko pośrednikowi w transakcji, to nie stanowi ona elementu kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Ad 7.

Ponieważ sprzedaż wszystkich części pozyskanych z demontażu pojazdów zostaje docelowo opodatkowana VAT – bądź w procedurze marży jak części używane, bądź na zasadach ogólnych jak złom i zużyte akumulatory – należy uznać, że VAT od prowizji pośrednika w zakupie podlega odliczeniu na zasadach ogólnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku:

-jest prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania szczególnej procedury VAT marża do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-jest prawidłowe – w zakresie możliwości rezygnacji ze stosowania procedury VAT marża w odniesieniu do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu i opodatkowania ww. sprzedaży na zasadach ogólnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);

-jest prawidłowe – w zakresie zastosowania szczególnej procedury VAT marża do sprzedaży złomu pochodzącego z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

-jest nieprawidłowe – w zakresie metody ustalenia kwoty nabycia sprzedawanych w procedurze VAT marża części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4),

-jest prawidłowe – w zakresie braku wliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych oraz prowizji za obsługę transakcji do kwoty nabycia, przy sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 5 i nr 6),

-jest prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących pobraną prowizję za obsługę transakcji (pytanie oznaczone we wniosku nr 7).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Na mocy art. 120 ust. 4 ustawy:

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że:

Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na orzeczenie TSUE z 18 stycznia 2017 r. w sprawie C-471/15 dotyczące zastosowania procedury VAT marża dla dostawy części samochodowych. W orzeczeniu tym TSUE orzekł, że: „Artykuł 311 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że części używane pochodzące z pojazdu samochodowego wycofanego z eksploatacji, nabytego przez przedsiębiorstwo zajmujące się recyklingiem samochodowym od osoby fizycznej i przeznaczone do odsprzedaży jako części zamienne stanowią »towary używane« w rozumieniu tego przepisu, w związku z czym dostawy tego rodzaju części dokonane przez podatnika-pośrednika są objęte zakresem zastosowania procedury marży”.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Pana działalności jest sprzedaż części do pojazdów samochodowych. Części pozyskiwane są w ramach stacji demontażu pojazdów.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy sprzedaż części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu może korzystać z opodatkowania w procedurze VAT marża.

Odnosząc się do Pana wątpliwości w oparciu o przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że szczególna procedura – jak już wcześniej wskazano – dotyczy tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu ich dalszej odsprzedaży od określonej kategorii podmiotów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotem Pana działalności jest sprzedaż części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu pojazdów. Wskazał Pan również, że wszystkie części do pojazdów samochodowych pochodzące z demontażu są towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Uwzględniając zatem powyższe informacje oraz powołane wcześniej orzeczenie TSUE w sprawie C-471/15 należy stwierdzić, że skoro nabywa Pan pojazdy przeznaczone do demontażu i dalszej odsprzedaży ich części od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to do sprzedaży tych części ma zastosowanie procedura VAT marża wskazana w art. 120 ust. 4 ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu w prowadzonej stacji demontażu pojazdów, w przypadku gdy pojazd nabyty został od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, może korzystać z opodatkowania w procedurze VAT marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy zastosowanie procedury marży do sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu w prowadzonej stacji demontażu pojazdów, w przypadku gdy pojazd nabyty został od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług jest procedurą obowiązkową, czy też możliwa jest rezygnacja z niej i opodatkowanie sprzedaży na ogólnych zasadach. Przy czym wyboru tego można dokonać w zakresie tak niektórych jak i wszystkich części wymontowanych z pojazdu nabytego od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy.

Zgodnie z art. 120 ust. 14 ustawy:

Podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów.

Według art. 120 ust. 15 ustawy:

Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, zatem że stosowanie procedury VAT marża nie jest obowiązkowe i może Pan stosować do sprzedaży części używanych pochodzących z demontażu pojazdów również ogólne zasady opodatkowania sprzedaży. Jeżeli oprócz zasad, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, stosuje Pan również ogólne zasady opodatkowania, to jest Pan obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania. W odniesieniu do dostawy, o której mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w art. 120 ust. 15 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu, może Pan zrezygnować ze stosowania procedury VAT marża i opodatkować sprzedaż na ogólnych zasadach, w zakresie niektórych jak i wszystkich części wymontowanych z demontowanego pojazdu nabytego od osób, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

W dalszej części Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż złomu i innych odpadów pozostałych z demontażu pojazdu, które nie nadają się do dalszego użytku powinna zostać opodatkowana na ogólnych zasadach.

Z opisu sprawy wynika, że złom i inne odpady pozostałe z demontażu pojazdu, które nie nadają się do dalszego użytku, nie stanowią towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zatem do sprzedaży ww. złomu nie może Pan stosować procedury szczególnej VAT marża. Sprzedaż ww. złomu powinien Pan zatem opodatkować na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym, sprzedaż złomu i innych odpadów pozostałych z demontażu pojazdu, które nie nadają się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, wobec nie spełnienia definicji towaru używanego z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, powinna zostać opodatkowana na ogólnych zasadach.

Tym samy, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również sposobu wyliczenia kwoty nabycia poszczególnych części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu.

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Ustawa o podatku VAT nie precyzuje pojęcia „kwota nabycia” w przypadku stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków. Zatem należy posiłkować się definicją zawartą w Szóstej Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowana (77/388/EWG). Artykuł 26a część B ust. 3 VI Dyrektywy dla określenia podstawy opodatkowania dostaw towarów przy zastosowaniu marży podaje definicję „ceny nabycia”. Według niej „cena nabycia” oznacza wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które dostawca otrzymał od podatnika – pośrednika opodatkowanego.

Zatem dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien Pan wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Pana pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

We wniosku wskazał Pan, że w wyniku demontażu z pojazdu pozyskuje się części (mechaniczne, elektroniczne, blacharskie itd.) – te z nich, które zostaną zakwalifikowane jako nadające się do dalszego użycia – przeznaczone zostają do sprzedaży.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy stwierdzić należy, że podstawę opodatkowania (kwotę nabycia) poszczególnych części do pojazdów samochodowych powinien Pan obliczyć tak samo jak obliczana jest wartość nabywanych przez Pana pojazdów samochodowych, z których demontowane są te części, tj. według klucza wagowego – udziału masy danej części w masie całego pojazdu. Cena nabywanego przez Pana pojazdu do demontażu warunkowana jest wagą tego pojazdu, a nie jego wartością rynkową lub wartością rynkową poszczególnych jego elementów. Ustalanie ceny nabycia poszczególnych części wymontowanych z zakupionego samochodu według wartości rynkowej spowoduje, że cena nabycia nie będzie adekwatna do rzeczywistej wartości, którą zapłacił Pan za demontowany samochód.

Przy czym istotne jest, że winien Pan prowadzić odpowiednią ewidencję umożliwiającą sprawdzenie, że wszystkie warunki stosowania procedury VAT marża dla sprzedaży części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontowanych pojazdów zostały spełnione.

Podsumowując, stwierdzić należy, że kwotę nabycia poszczególnych części do pojazdów samochodowych pochodzących z demontażu, w celu stosowania procedury VAT marża, powinien Pan obliczyć tak samo jak obliczana jest wartość nabywanych przez Pana samochodów, z których demontowane są te części, tj. według klucza wagowego – udziału masy danej części w masie całego pojazdu.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest nieprawidłowe.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy podatek od czynności cywilnoprawnych oraz prowizja za obsługę transakcji powinny być wliczone do kwoty nabycia części do pojazdów samochodowych.

Jak już wskazano powyżej dla potrzeb zastosowania procedury VAT marża, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Tak rozumiana kwota nabycia obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Zatem do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Wskazać należy, że podatek od czynności cywilnoprawnych jest należny organowi podatkowemu, natomiast prowizja za obsługę transakcji należna jest wyspecjalizowanym podmiotom, które organizują aukcje.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przy określeniu kwoty nabycia części do pojazdów samochodowych powinien Pan uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, z którego demontowane są części. Natomiast należności z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych oraz prowizji za obsługę transakcji, które są należne innym podmiotom, aniżeli sprzedawcy samochodu, nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W konsekwencji, opłacany podatek od czynności cywilnoprawnych, który należny jest organowi podatkowemu oraz prowizja za obsługę transakcji, któranależna jest wyspecjalizowanym podmiotom organizującym aukcje, nie mogą zostać wliczone do kwoty nabycia poszczególnych części do pojazdów samochodowych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 5 i 6 jest prawidłowe.

Ostatnia kwestia budząca Pana wątpliwości, dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących prowizję za obsługę transakcji, otrzymanych od podmiotów organizujących aukcję sprzedaży samochodów.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosowanie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, według art. 120 ust. 17 ustawy:

W zakresie, w jakim podatnik dokonuje dostaw towarów opodatkowanych zgodnie z ust. 4 i 5, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez tego podatnika:

1)dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków przez niego importowanych;

2)dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców;

3)dzieł sztuki nabytych od podatnika niebędącego podatnikiem, o którym mowa w ust. 4 i 5.

Z okoliczności sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem VAT. W przypadku nabycia do stacji demontażu pojazdów od osób fizycznych, na aukcjach organizowanych przez wyspecjalizowane podmioty, podmioty te pobierają prowizję za obsługę transakcji, co dokumentują fakturą VAT ze stawką 23%.

Odnosząc się do Pana wątpliwości wskazać należy, że objęcie sprzedaży towarów używanych (w tym przypadku części do pojazdów samochodowych) procedurą VAT marża nie zmienia faktu, iż sprzedaż ta nadal jest sprzedażą opodatkowaną VAT. Wskazana procedura stanowi jedynie szczególną regulację w zakresie sposobu ustalania podstawy opodatkowania z tytułu dostawy m.in. towarów używanych. Zastosowanie tej procedury nie oznacza zatem, że zmienia się status podatkowy objętej nią transakcji, tj. że dana sprzedaż zostaje wyłączona z zakresu przedmiotowego VAT czy też zostaje objęta zwolnieniem od podatku. Sprzedaż taka pozostaje czynnością opodatkowaną VAT w rozumieniu ww. art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto wskazał Pan, że sprzedawane przez Pana części do pojazdów samochodowych stanowią towary używane, a tego rodzaju towary nie zostały wymienione przez ustawodawcę w przepisach ograniczających prawo do odliczenia podatku VAT.

W zawiązku z powyższym, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT z faktur za obsługę transakcji (prowizję) wystawionych przez wyspecjalizowane podmioty organizujące aukcje.

Przy czym prawo do odliczenia będzie przysługiwało Panu pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki wskazane w art. 88 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 7 jest prawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (stanu faktycznego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Praktyczny leksykon VAT 2024. Wszystko o zmianach w rozliczeniach VAT

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.169.2024.2.KK