Interpretacja indywidualna z dnia 10 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.159.2024.3.KW

Skutki podatkowe nieodpłatnego przesunięcia samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej,który dotyczy skutków podatkowych nieodpłatnego przesunięcia samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 czerwca 2024 r. (wpływ 6 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest Spółka Komandytowa, której wspólnikami są osoby fizyczne, będące małżeństwem. Wspólnicy - małżeństwo posiadają wspólność majątkową. Spółka oraz jej wspólnicy są rezydentami polskimi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty na majątek Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę (nienazwaną), na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników.

Samochód nie będzie używany w działalności Spółki po wycofaniu. Nie będzie też wynajmowany czy wydzierżawiany ani Spółce, ani podmiotom trzecim - nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy mienia prywatnego. Będzie on używany przez wspólników do ich prywatnych celów.

Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Ponadto Spółka w formie uchwały wyrazi zgodę na wycofanie z majątku Spółki tego samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu, ale będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku Spółki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej.

Ponieważ wspólnicy są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (nie związanych z działalnością Spółki). Tym samym mimo, iż komplementariusz (mąż) posiada 99% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 1%, to i tak samochód wejdzie do ich wspólności majątkowej bez podziału na udziały.

Samochód Spółka zamierza wycofać w tym roku, w trzecim kwartale 2024 r.

Samochód nie będzie już służył celom biznesowym, a będzie wykorzystywany prywatnie przez członków rodziny, a zatem nie będzie używany nawet na cele mieszane, a jedynie osobiste.

Zatem celem jest wycofanie składnika majątkowego, który nie będzie już dłużej służył celom prowadzenia działalności gospodarczej. Utrzymywanie go na stanie nie ma sensu, jeśli będzie on służył jedynie celom osobistym wspólników i członków ich rodziny.

Zatrzymanie samochodu w majątku Spółki prowadziłoby do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodu przez wspólników i członków ich rodziny.

Zauważyć należy, że Dyrektor KIS wielokrotnie udzielał odpowiedzi podatnikom, który w podobnym stanie faktycznym zamierzali dokonywać podobnych czynności. Przykładowo w stanie faktycznym pisma z dnia 14 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB2-3.4015.228.2021.6.ASZ wskazano: „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej - Pana żona jest komandytariuszem ww. spółki. Wspólnicy spółki komandytowej, w tym Pan, planujg wycofanie nieruchomości ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że własność nieruchomości nr A i B nabędą małżonkowie do swoich majątków odrębnych. Wycofanie składników z majątku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego.

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą oświadczenia: spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. Przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności; przeniesienie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych”

Podobnie zamierzają zrobić wspólnicy Spółki tj. zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. W umowie wskazane będzie iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na ich potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Jednoczenie Spółka nie ma potrzeby utrzymywania samochodu w swojej masie majątkowej z uwagi, iż pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej.

W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda umów, przez co nie ma przeszkód, aby spółka komandytowa zawarła z dwoma wspólnikami (jej właścicielami) umowy na mocy której dokona ona nieodpłatnego świadczenia na rzecz wspólników w postaci przekazania nieodpłatnie samochodu osobowego.

Jak wskazał J. Wirski Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników - podatkowe koło fortuny, PP 2/2021, w swoim artykule: (...) jakkolwiek spółka osobowa - jako posiadająca zdolność prawną - dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników.

Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek (zob. art. 8 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych 6 - dalej k.s.h.), nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.

Zawarta zatem zostanie umowa nienazwana, na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny.

Odnosząc się do kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 k.s.h.

Z umowy będzie wynikało, że spółka komandytowa zobowiązuje się przenieść nieodpłatnie samochód osobowy w związku z utratą przydatności pojazdu do wykonywania przez nią działalności gospodarczej, a wspólnicy zobowiążą się ten samochód odebrać i tym samym uwolnić Spółkę od konieczności ewidencjonowania przychodów związanych z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych.

Umowa ta nie będzie nazwana jako darowizna i w ocenie Wnioskodawcy znacząco różni się od darowizny. Po drugie wycofanie samochodu w opisanych okolicznościach leży również w interesie Spółki, która zyska na wycofaniu samochodu oszczędność środków i czasu na ewidencjonowanie nieodpłatnego użytkowania pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny. Po trzecie z podatkowego punktu widzenia dojdzie do przesunięcia własności pojazdu pomiędzy wspólnikami prowadzącymi przez spółkę działalność gospodarczą, a wspólnikami jako osobami prywatnymi. Nie będzie zatem tu faktycznego przysporzenia, skoro te same osoby są wspólnikami i te same osoby nabędą pojazd po jego wycofaniu.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 29 grudnia 2022 r., nr: 0111-KDIB2- 2.4015.137.2022.2.DR: „Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności nieruchomości no rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności -to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn”.

Trzeba podkreślić, że umowa nienazwana o nieodpłatnym przeniesieniu pojazdu, będzie uzasadniona względami ekonomicznymi tj. spółka uwolni się od obowiązków administracyjnych, ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany.

Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia między spółką a Wspólnikami, ani na uprawnienia Wspólników. Nie będzie to wycofanie wkładu, ani nie będzie uregulowaniem zobowiązania lub wypłatą zysku.

Pytania

1)Czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych?

2)Czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego nr 2 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Przyczyną podjęcia wskazanej uchwały na podstawie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: „k.s.h”) była utrata przydatności pojazdu do wykonywania przez spółkę działalności gospodarczej, a dokładnie stwierdzenie, że zatrzymanie samochodu w majątku spółki prowadziłoby jedynie do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania tegoż samochodu przez wspólników i członków ich rodziny. Wspólnicy postanowili zatem zawrzeć umowę nienazwaną, przewidującą nieodpłatne przekazanie pojazdu z masy majątkowej spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki, która to umowa miałaby uwolnić spółkę od obowiązków administracyjnych i ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany, oraz od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny.

W ocenie Wnioskodawcy, w Spółce nie powstanie obowiązek podatkowy w CIT, z tytułu przesunięcia z jej majątku samochodu do majątku wspólników.

Podkreślić trzeba, że Spółka nie uzyska żadnego przysporzenia, żadnego świadczenia wzajemnego. Nic nie zyska w zamian, a jedynie wyzbędzie się samochodu. Ustawa o CIT nie zawiera przepisów, które miałyby w takiej sytuacji zastosowanie, a brak przysporzenia po stronie spółki wyklucza możliwość rozpoznania przychodu.

Dyrektor KIS wielokrotnie wskazywał, że wycofanie majątku ze spółki osobowej nie prowadzi do powstania przychodu, ani po stronie spółki, ani po stronie wspólników:

• z dnia 30 stycznia 2020 r., sygnatura 0113-KDIPT2-3.4011.606.2019.3.PR,
• z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygnatura 0113- KDIPT2-3.4011.361.2019.2.RR,
• z dnia 22 lipca 2019 r., sygnatura 0115- KDIT3.4011.208.2019.2;
• z dnia 17 lipca 2019 r., sygnatura 0112-KDIL3-3.4011.187.2019.3.MC;
• z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygnatura 0114-KDIP3-1.4011.97.2019.2.ES;
• z dnia 29 marca 2019 r., sygnatura 0112-KDIL3- 3.4011.59.2018.1.WS;
• z dnia 4 czerwca 2018 r., sygnatura 0115-KDIT3.4011.228.2018.l.DB).

Co prawda zmienił się sposób opodatkowania spółek komandytowych i obecnie podlegają CIT, jednak nie wpływa to w naszej ocenie na neutralność wycofania składnika majątku Spółki na majątek wspólników.

Dodać też należy, że ustawa o CIT, podobnie jak ustawa o PIT, odsuwa moment opodatkowania składników majątku do czasu ich odpłatnego zbycia - art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT. Przepis ten nie ma jednak zastosowania w niniejszej sprawie.

Nie wystąpi opodatkowanie również w ramach datio in solutum tj. art. 14a ustawy o CIT, ponieważ na spółce nie ciąży zobowiązanie wobec wspólników np. obowiązek zwrotu pożyczki lub wypłaty dywidendy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody u podatników podatku dochodowego od osób prawnych zawiera art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”). Choć przepis ten w ust. 1 nie wymienia przekazania przez spółkę jej majątku na rzecz wspólników jako zdarzenia rodzącego taki przychód, to jednak należy wskazać, że katalog wymienionych w tym przepisie zdarzeń rodzących przychód nie ma charakteru wyczerpującego, lecz jedynie przykładowy. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 sformułowania, że przychodami są „w szczególności” zdarzenia gospodarcze w przepisie tym wymienione, tj.m.in. otrzymane pieniądze, wartość umorzonych zobowiązań itd.

Zatem wskazać należy, że przepisy ustawy o CIT nie określają wprost, że przeniesienie praw własności składników majątkowych Spółki rodzi przychód podatkowy po stronie Spółki, na gruncie powołanej ustawy.

Jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

Wobec powyższego ww. przepis odnosi się do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i otrzymujących nieodpłatne świadczenie lub świadczenie częściowo odpłatne. Wówczas podmiot ten jest obowiązany wykazać z tego tytułu przychód podatkowy.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT:

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych. Samochód został nabyty do majątku Spółki od podmiotu trzeciego. Wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę nienazwaną na mocy której, wycofają z majątku Spółki ww. samochód i przekażą go na cele osobiste wspólników. Nie będzie on przez nich wynajmowany, czy wydzierżawiany. Nie będzie używany w działalności spółki. Również nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu. Będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Po ww. przesunięciu pojazd będzie użytkowany przez wspólników do ich celów prywatnych. Przeniesienie pojazdu nastąpi na podstawie uchwały. Nieodpłatne przeniesienie pojazdu będzie uzasadnione względami ekonomicznymi.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wskazać zatem należy, że sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, wskazuje art. 14 ustawy o CIT. Stanowi on, że

Należy wskazać, że pojęcie „zbycie” nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1550), w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny, tj. określonej kwoty pieniężnej. Cena nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać zwolnienia danego podmiotu (dłużnika) z ciążących na nim zobowiązań wobec innego podmiotu.

Stosownie do art. 14a ust. 1 ustawy o CIT:

Z przepisu tego wynika, że wykonanie zobowiązania (w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji)) poprzez spełnienie świadczenia niepieniężnego generuje przychód u dłużnika.

Jak wynika z wniosku, nieodpłatne świadczenie, o którym mowa we wniosku nie będzie stanowiło uregulowania zobowiązania Spółki wobec wspólników, nie będzie również wypłatą z zysku, zatem art. 14a ustawy o CIT w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Jak już wskazano, przychodem są otrzymane pieniądze, bądź wartości pieniężne. Przy czym w przypadku osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą art. 12 ust. 3 ustawy o CIT precyzuje, że za przychody związane z taką działalnością, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wskazać należy, że skoro Spółka nie otrzymuje pieniędzy, wartości pieniężnych ani różnic kursowych, zatem po jej stronie nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 3b w zw. z 14 ust. 1 – 3, bowiem Spółka nie zbywa odpłatnie składnika majątku w postaci samochodu osobowego. Przesunięcie z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników odbywa się nieodpłatnie na mocy uchwały.

W świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że nieodpłatne przesunięcie samochodu z majątku Spółki do majątku wspólników w Spółce komandytowej nie spowoduje powstania przychodu po stronie Spółki. Przesunięcie zostanie dokonane na podstawie zawartej uchwały z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej, nie będzie wynajmowany, ani dzierżawiony przez Spółkę, jak również wycofanie wkładu nie będzie stanowiło uregulowania zobowiązań ani wypłaty zysku.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych należało uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, gdyż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).