Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 18 czerwca 2024 r., sygn. I KK 182/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Grubba

na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2024r.

sprawy M. W., K. Z. i M. S.

skazanych za przestępstwa z art. 258§1 k.k. i inne

z powodu kasacji wniesionych przez obrońców skazanych

od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 9 października 2023r., sygn. akt II AKa 382/22, zmieniającego w części wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 25 października 2021r., sygn. akt III K 103/19

postanowił:

1. oddalić wszystkie kasacje uznając je za oczywiście bezzasadne,

2. obciążyć skazanych kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego w częściach na nich przypadających.

UZASADNIENIE

Kasacje wniesione w imieniu skazanych są bezzasadne w stopniu oczywistym.

Obrońca skazanego K. Z. sformułował w wywiedzionym nadzwyczajnym środku odwoławczym dwa zarzuty, a to naruszenia prawa materialnego – art. 258§1 k.k. oraz naruszenia prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. Oba te zarzuty należy uznać za całkowicie chybione.

Zauważenia wymaga, że orzeczenie Sądu Odwoławczego ograniczyło się do zmian w przestrzeni wymiaru kar łącznych orzeczonych wobec skazanych (a konkretnie obniżeniu tych kar) oraz zmiany rozstrzygnięcia co do kosztów sądowych za postępowanie pierwszoinstancyjne, poprzez obciążenie nimi poszczególnych skazanych (pkt I i II sentencji orzeczenia). W pozostałym zakresie wyrok Sądu Okręgowego został utrzymany w mocy (pkt III sentencji orzeczenia). Powyższe jednoznacznie świadczy o tym, że Sąd Apelacyjny nie dokonywał samodzielnych ustaleń faktycznych co do meritum sprawy, nie czynił też własnych ocen materiału dowodowego, lecz podzielił analizę dokonaną w tej płaszczyźnie przez Sąd meriti, nie stosował też samodzielnie przepisów prawa materialnego. Powyższe prowadzi do wniosku, że Sąd Apelacyjny nie mógł naruszyć art. 258§1 k.k. Nie może być także mowy o uchybieniu przez ten Sąd art. 7 k.p.k. Co do zasady bowiem zarzut naruszenia wskazanego przepisu o charakterze proceduralnym podnoszony może być w postępowaniu kasacyjnym tylko wówczas, gdy sąd odwoławczy czynił samodzielne ustalenia faktyczne, co w niniejszej sprawie, jak już wskazano, nie miało miejsca.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00