Interpretacja indywidualna z dnia 10 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.308.2024.4.AK

Dotyczy przesunięcia samochodu z majątku spółki komandytowej do majątku wspólników.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych nieodpłatnego przesunięcia samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 czerwca 2024 r. (wpływ 6 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest Spółka Komandytowa, której wspólnikami są osoby fizyczne, będące małżeństwem. Wspólnicy - małżeństwo posiadają wspólność majątkową. Spółka oraz jej wspólnicy są rezydentami polskimi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty na majątek Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę (nienazwaną), na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników.

Samochód nie będzie używany w działalności Spółki po wycofaniu. Nie będzie też wynajmowany czy wydzierżawiany ani Spółce, ani podmiotom trzecim - nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy mienia prywatnego. Będzie on używany przez wspólników do ich prywatnych celów.

Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Ponadto Spółka w formie uchwały wyrazi zgodę na wycofanie z majątku Spółki tego samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu, ale będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku Spółki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej.

Ponieważ wspólnicy są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (nie związanych z działalnością Spółki). Tym samym mimo, iż komplementariusz (mąż) posiada 99% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 1%, to i tak samochód wejdzie do ich wspólności majątkowej bez podziału na udziały.

Samochód Spółka zamierza wycofać w tym roku, w trzecim kwartale 2024 r.

Samochód nie będzie już służył celom biznesowym, a będzie wykorzystywany prywatnie przez członków rodziny, a zatem nie będzie używany nawet na cele mieszane, a jedynie osobiste.

Zatem celem jest wycofanie składnika majątkowego, który nie będzie już dłużej służył celom prowadzenia działalności gospodarczej. Utrzymywanie go na stanie nie ma sensu, jeśli będzie on służył jedynie celom osobistym wspólników i członków ich rodziny.

Zatrzymanie samochodu w majątku Spółki prowadziłoby do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodu przez wspólników i członków ich rodziny.

Zauważyć należy, że Dyrektor KIS wielokrotnie udzielał odpowiedzi podatnikom, który w podobnym stanie faktycznym zamierzali dokonywać podobnych czynności. Przykładowo w stanie faktycznym pisma z dnia 14 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB2-3.4015.228.2021.6.ASZ wskazano: „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej - Pana żona jest komandytariuszem ww. spółki. Wspólnicy spółki komandytowej, w tym Pan, planujg wycofanie nieruchomości ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że własność nieruchomości nr A i B nabędą małżonkowie do swoich majątków odrębnych. Wycofanie składników z majątku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego.

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą oświadczenia: spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. Przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności; przeniesienie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych”

Podobnie zamierzają zrobić wspólnicy Spółki tj. zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. W umowie wskazane będzie iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na ich potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Jednocześnie Spółka nie ma potrzeby utrzymywania samochodu w swojej masie majątkowej z uwagi, iż pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej.

W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda umów, przez co nie ma przeszkód, aby spółka komandytowa zawarła z dwoma wspólnikami (jej właścicielami) umowy na mocy której dokona ona nieodpłatnego świadczenia na rzecz wspólników w postaci przekazania nieodpłatnie samochodu osobowego.

Jak wskazał J. Wirski Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników - podatkowe koło fortuny, PP 2/2021, w swoim artykule: (...) jakkolwiek spółka osobowa - jako posiadająca zdolność prawną - dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów  z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników.

Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek (zob. art. 8 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych 6 - dalej k.s.h.), nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.

Zawarta zatem zostanie umowa nienazwana, na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny.

Odnosząc się do kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 k.s.h.

Z umowy będzie wynikało, że spółka komandytowa zobowiązuje się przenieść nieodpłatnie samochód osobowy w związku z utratą przydatności pojazdu do wykonywania przez nią działalności gospodarczej, a wspólnicy zobowiążą się ten samochód odebrać i tym samym uwolnić Spółkę od konieczności ewidencjonowania przychodów związanych z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych.

Umowa ta nie będzie nazwana jako darowizna i w ocenie Wnioskodawcy znacząco różni się od darowizny. Po drugie wycofanie samochodu w opisanych okolicznościach leży również w interesie Spółki, która zyska na wycofaniu samochodu oszczędność środków i czasu na ewidencjonowanie nieodpłatnego użytkowania pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny. Po trzecie z podatkowego punktu widzenia dojdzie do przesunięcia własności pojazdu pomiędzy wspólnikami prowadzącymi przez spółkę działalność gospodarczą, a wspólnikami jako osobami prywatnymi. Nie będzie zatem tu faktycznego przysporzenia, skoro te same osoby są wspólnikami i te same osoby nabędą pojazd po jego wycofaniu.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 29 grudnia 2022 r., nr: 0111-KDIB2- 2.4015.137.2022.2.DR: „Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności nieruchomości na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności -to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn”.

Trzeba podkreślić, że umowa nienazwana o nieodpłatnym przeniesieniu pojazdu, będzie uzasadniona względami ekonomicznymi tj. spółka uwolni się od obowiązków administracyjnych, ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany.

Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia między spółką a Wspólnikami, ani na uprawnienia Wspólników. Nie będzie to wycofanie wkładu, ani nie będzie uregulowaniem zobowiązania lub wypłatą zysku.

Pytania

1)Czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych?

2)Czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania oznaczonego nr 1 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie składnika majątkowego z majątku spółki i przeniesienie go do majątku osobistego wspólników w częściach, w jakich uczestniczą oni w zysku, nie spowoduje powstania obowiązku pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku jako płatnik od przesunięcia składnika majątku w postaci samochodu z majątku Spółki do majątku wspólników. Tym samym art. 42 ust. 1 ustawy o PIT nie będzie miał zastosowania w opisanym stanie faktycznym. W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne otrzymanie przez wspólników składnika majątku od Spółki w której są wspólnikami, nie stanowi podstawy do opodatkowania. Trudno uznać, że wycofanie ze spółki pojazdu samochodowego stanowi dla wspólnika dochód z udziału w zyskach osób prawnych (spółki komandytowej) - art. 24 ust. 5 ustawy o PIT. Tym samym Spółka komandytowa nie będzie zobowiązana do poboru podatku jako płatnik.

W ocenie Wnioskodawcy, nie powstanie również obowiązek podatkowy wobec wspólnika i obowiązek poboru podatku przez Wnioskodawcę jako płatnika na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o PIT, bowiem Spółka nie wykona na rzecz wspólnika świadczenia. Wycofanie z majątku spółki składnika majątku i przekazanie go wspólnikom, w ocenie Wnioskodawcy nie mieści się w hipotezie art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o PIT, bowiem Wnioskodawca niczego nie świadczy na rzecz wspólnika, a następuje nieodpłatne przeniesienie do majątku wspólników w ramach uprawnień korporacyjnych Spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce stanowi dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., opodatkowaniu p.d.o.f. podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
• prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• prawa wieczystego użytkowania gruntów,
• innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3 - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f. stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. W przedmiotowym wniosku wskazano, że planowanie jest wycofanie ze spółki środka trwałego - samochodu osobowego - i przekazanie go wspólnikom w częściach, w jakich uczestniczą w zyskach spółki. Wycofanie nie nastąpi tytułem wypłaty zysku oraz nie będzie darowizną. Z treści przywoływanych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Zatem, wycofanie wskazanego we wniosku składnika majątku ze spółki na rzecz Wspólników nie spowoduje u nich powstania przychodu, brak jest bowiem odpłatności tego przesunięcia, a w konsekwencji Spółka nie będzie obowiązana do pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych.

Reasumując, otrzymanie w związku z wycofaniem z działalności gospodarczej spółki składnika majątku, tj. udziału w samochodzie osobowym - nie spowoduje u Wspólników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku osobowego od osób fizycznych w związku z opisaną sytuacją.

Interpretacja indywidualna z dnia 4 czerwca 2018 r. nr 0115-KDIT3.4011.228.2018.1.DB: „Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że planowane wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie jej do majątków osobistych wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Wnioskodawczyni jako wspólnika spółki jawnej, nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć jednak należy, że ewentualny dochód może powstać w momencie dokonania odpłatnego zbycia ww. nieruchomości."

Wskazać dodatkowo należy, że zdaniem Wnioskodawcy powyżej opisana sytuacja nie będzie rodzić obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez powstanie przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wyraża pogląd, iż częściowe wycofanie udziału w spółce osobowej nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym niezależnie od tego, jakie składniki majątku spółki otrzyma wspólnik (czy to będą środki pieniężne, czy inne składniki majątku). Ustawodawca nie wskazał wprost, że tego typu czynność powoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jednocześnie nie jest możliwe stosowanie w tym zakresie analogii, tj. sięganie do przepisów ustawy stanowiących, że podobne, aczkolwiek nie identyczne sytuacje prowadzą do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.),

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a ust. 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123), (dalej: Ustawa Zmieniająca), spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r. (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został zmieniony przez art. 2 pkt 1 lit. a tiret pierwszy ustawy zmieniającej).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.):

Spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika. Zaś wspólnicy tych spółek będący osobami fizycznymi, uzyskują z tytułu uczestnictwa w tych spółkach przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie na mocy art. 24 ust. 5 tej ustawy:

Pod pojęciem „przychodu z udziału w zyskach osoby prawnej” należy rozumieć wszelkie przychody, których uzyskiwanie ma źródło w posiadaniu udziałów (akcji) w spółkach – jest realizacją uprawnień majątkowych wynikających z posiadania udziałów (akcji), uprawnień majątkowych wynikających z bycia wspólnikiem spółki. Faktyczne uzyskanie tego przychodu może polegać na uzyskaniu określonych rodzajów wypłat ze spółki, ale również może być wynikiem dokonania określonych operacji dotyczących kapitałów spółki. Wyliczenie dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych zawarte w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma bowiem charakter przykładowy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych. Samochód został nabyty do majątku Spółki od podmiotu trzeciego. Wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę nienazwaną na mocy której, wycofają z majątku Spółki ww. samochód i przekażą go na cele osobiste wspólników. Nie będzie on przez nich wynajmowany, czy wydzierżawiany. Nie będzie używany w działalności spółki. Również nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu. Będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Po ww. przesunięciu pojazd będzie użytkowany przez wspólników do ich celów prywatnych. Przeniesienie pojazdu nastąpi na podstawie uchwały. Nieodpłatne przeniesienie pojazdu będzie uzasadnione względami ekonomicznymi.

Dojdzie zatem do zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1, tzn. przedstawione zdarzenie wypełnia dyspozycję art. 24 ust. 5 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych–powstanie przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do obowiązków Spółki jako płatnika, wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Spółka jako płatnik będzie zobowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu obniżenia udziału kapitałowego w spółce komandytowej zgodnie z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Ponadto dotyczą innych stanów faktycznych i prawnych. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, gdyż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).