Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.201.2024.1.ICZ
Brak prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu samochodu elektrycznego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek ORD-IN, uzupełniony pismami z 24 maja 2024 r. oraz 31 maja 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu samochodu elektrycznego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT. Prowadzi Pan (...). Samochód, który Pan zakupił jest to samochód osobowy elektryczny do 3,5 t. Samochód wykorzystywany będzie tylko i wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. (...). Samochód nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych.
Zatrudnia Pan jednego pracownika i ma inny samochód na dojazdy do klientów. Pracownik z firmy nie będzie jeździł samochodem do domu tylko jedynie do klientów i to nie zawsze i do samochodu prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu z miejscem i informacją jaka usługa była wykonana. Ewidencja prowadzona zgodnie z wymogami. Nie prowadzi Pan regulaminu gdyż w godzinach pracy pracownik nigdy nie używał sprzętów i samochodu do celów prywatnych bo nawet nie ma na to czasu.
Po zakończeniu pracy samochód będzie garażowany przy budynku gospodarczym na Pana posesji. Istnieje możliwość pobrania go jak z każdego innego miejsca natomiast pracownik nie ma do niego klucza. Nie będzie istniała możliwość garażowania samochodu w miejscu zgłoszonym do prowadzenia działalności. Nie ma Pan możliwości zainstalowania stacji ładowania pojazdu w miejscu prowadzenia działalności gdyż firma jest w lokalu usługowym w bloku i nie da się podjechać pod same drzwi, a instalacja ładowarki w innym miejscu mogła by przewyższyć wartość samochodu.
Można ładować samochód w innym miejscu jak dom ale wiąże się to z kosztami a w domu prywatnym, ma Pan nadprodukcję prądu z instalacji fotowoltaicznej i przez to zdecydował Pan o zakupie do firmy samochodu elektrycznego.
Posiada Pan kilka innych samochodów, które użytkuje Pan prywatnie. Obecnie do klientów dojeżdża Pan samochodem spalinowym (Pan i pracownik). W związku z tym, że dla ‘’elektryków’’ są bezpłatne miejsca parkowania i bus pasy oraz to że ma Pan instalację fotowoltaiczną, zdecydował się Pan na zakup samochodu elektrycznego.
W związku z nabyciem samochodu elektrycznego jedyne koszty to zakup opon i przeglądy okresowe, ewentualnie czasami ładowanie go w trasie.
Pismem z 31 maja 2024 r. uzupełnił Pan opis stanu faktycznego w następujący sposób :
Samochód jest wykorzystywany do jeżdżenia (...). Pobiera Pan samochód z miejsca ładowania i jedzie nim od razu (...). Pracownik używa innego samochodu i sporadycznie będzie wykorzystywał samochód elektryczny. Samochód ma zasięg około 280 km i ładuje się około 12 godzin więc podczas ładowania nikt nie pobiera samochodu gdyż samochód jest wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej.
Pracownik jeżdżąc w godzinach pracy nie załatwia spraw prywatnych bo by się nie wyrobił z pracą a po godzinach pracy nie ma dostępu do samochodu elektrycznego. Jak Pan wspominał wykorzystywanie samochodu elektrycznego przez pracownika jest sporadyczne. Pracownik nie posiada klucza do samochodu a jeżeli potrzebuje tym samochodem jechać to klucz dostaje od Pana. Do pracy pracownik dojeżdża swoim samochodem.
Samochód po pracy jest podłączony do ładowarki i nikt go nie używa do celów prywatnych gdyż musi się ładować około 12 godzin, żeby na następny dzień można było go używać w pracy. Pan posiada inny samochód i Pana żona też. Poza tym samochód elektryczny ma jedną gwiazdkę w testach zderzeniowych jest mały i nie bardzo nadaje się na wyjazdy z dzieckiem gdyż nie da się tam chyba nawet zamontować fotelika bo wtedy nikt by nie usiadł z przodu. Samochód jak jest podłączony do ładowarki to klucz jest schowany i nie ma możliwości go odpiąć. Poza tym nikt ani Pan ani Pana żona nie myśli żeby jechać gdzieś tym samochodem. Został on kupiony wyłącznie do prowadzenia działalności, żeby zmniejszyć koszty paliwa.
Istnieje nadzór nad samochodem, jak Pan napisał wyżej po pracy jest wpinany do ładowarki, żeby można go używać następnego dnia. Wyjaśnił Pan cyt. „Proszę zobaczyć sobie zdjęcia tego samochodu i samemu stwierdzić czy ktoś chciałby używać taki samochód jako auto rodzinne”.
Poza tym po całym dniu jazdy tym samochodem nawet Panu nie chce się już nim jeździć. Więc dokłada Pan należytej staranności żeby samochód był wykorzystywany jedynie do działalności gospodarczej, bo z taką myślą był kupiony. Po pracy klucz do samochodu jest schowany do sejfu i nawet nie ma możliwości żeby go pobrał ktoś inny niż Pan.
Jak Pan wspominał samochód został kupiony wyłącznie do prowadzenia działalności, gdyż jest samochodem elektrycznym. Jest to nowy samochód, nie trzeba wymieniać olejów, Pana zdaniem samochód nie będzie się psuł przez kilka lat. Na samochód ten jest dotacja. Ma Pan instalację fotowoltaiczną i dlatego podjął Pan decyzję o zakupie tego samochodu. Jak by Pan chciał wykorzystywać samochód również prywatnie to kupiłby Pan Teslę. Bardzo dużo tych samochodów jeździ na dostawach pizzy i w restauracjach więc też się tym Pan sugerował.
Zgodnie z przepisami jeżeli samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności można odliczyć cały podatek Vat i przy zakupie tym się Pan sugerował. Jeżeli samochód miałby Pan ładować z prądu pod firmą (na dzień dzisiejszy i tak nie ma takiej możliwości bo firma jest w bloku i musiałby Pan ciągnąć przedłużacz na parking) to nigdy by Pan nie zakupił takiego samochodu gdyż nie opłacało by się to.
Pytanie
Czy zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1a może Pan odliczyć od samochodu 100% VAT, w związku z tym, iż samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, a jedynie na posesji prywatnej będzie wpinany do ładowarki ?
Pana stanowisko w sprawie
Jeżeli pojazd jest wyłącznie wykorzystywany do działalności gospodarczej i jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, to zgodnie z przepisami oraz w związku z faktem, że posiada Pan inne pojazdy do celów prywatnych, a jedynie w domu prywatnym jest ładowany samochód uważa Pan, że przysługuje Panu prawo do odliczenia 100% podatku VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.
Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:
W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2)należnego z tytułu:
a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:
Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.
Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.
Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.
Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.
W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Według art. 86a ust. 4 ustawy:
Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.
W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:
-sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,
-wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.
Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:
Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych,
1)przeznaczonych wyłącznie do:
a)odprzedaży,
b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2) w odniesieniu do których:
a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:
Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.
W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:
Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:
1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
a)kolejny numer wpisu,
b)datę i cel wyjazdu,
c)opis trasy (skąd – dokąd),
d)liczbę przejechanych kilometrów,
e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).
W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:
Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).
Należy podkreślić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.
Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do sprzedaży, odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.
Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli sprzedaż, odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.
Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.
Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu elektrycznego, który będzie ładowany na prywatnej posesji.
W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdu samochodowego w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.
Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania, musi wykluczać jego użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu.
Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie.
Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.
Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów.
Zatem podatnicy użytkujący samochody osobowe w działalności gospodarczej mają ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na ich zakup, eksploatację i bieżące użytkowanie. W sytuacji, gdy przedsiębiorca zdecyduje się na pełne odliczenie VAT, jest zobowiązany wykazać, że pojazd jest użytkowany wyłącznie w celach prowadzonej działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że zakupił Pan samochód elektryczny do celów prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na (…). Wyjaśnił Pan, że po zakończeniu pracy, samochód będzie garażowany przy budynku gospodarczym na Pana posesji. Powodem garażowania samochodu elektrycznego przy prywatnej posesji jest możliwość jego ładowania. Wyjaśnił Pan, że nie będzie istniała możliwość garażowania samochodu w miejscu zgłoszonym do prowadzenia działalności. Nie ma Pan możliwości zainstalowania stacji ładowania pojazdu w miejscu prowadzenia działalności gdyż firma jest w lokalu usługowym w bloku i nie da się podjechać pod same drzwi, a instalacja ładowarki w innym miejscu mogła by przewyższyć wartość samochodu. Ponadto wyjaśnia Pan, że ma możliwość ładowania samochodu elektrycznego w innym miejscu jak dom. W domu prywatnym, ma Pan nadprodukcję prądu z instalacji fotowoltaicznej i przez to zdecydował Pan o zakupie do firmy samochodu elektrycznego. Wyjaśnił Pan, że posiada inny samochód i Pana żona również. Poza tym nikt ani Pan ani Pana żona nie myśli żeby jechać gdzieś tym samochodem. Wskazał Pan, że istnieje nadzór nad samochodem, jak Pan wyjaśnił po pracy jest wpinany do ładowarki na 12 godzin, poza tym klucz do samochodu jest schowany do sejfu i nawet nie ma możliwości żeby go pobrał ktoś inny niż Pan. Nie wprowadził Pan regulaminu określającego zasady używania samochodu osobowego.
Mając na uwadze przedstawiony sposób używania samochodu elektrycznego oraz podjęte przez Pana działania, mające na celu wykluczenie użycia samochodu elektrycznego do celów innych niż działalność gospodarcza – należy stwierdzić, że nie potwierdzają one obiektywnie, że ww. samochód elektryczny jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, bez możliwości użycia tego pojazdu do celów prywatnych.
Powodem takiej oceny jest brak ustalonych zasad korzystania z samochodu wykluczających jego użycie do celów prywatnych, fakt parkowania oraz ładowania tego pojazdu w miejscu Pana zamieszkania. Parkowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania stwarza możliwości użycia go do celów prywatnych przez Pana lub członków Pana rodziny. Użycie tego samochodu w celach prywatnych nie wyklucza stwierdzenie, że Pan i Pańska żona posiadają inne samochody, że klucz do tego samochodu jest przechowywany w Pana sejfie, że po całym dniu jazdy tym samochodem nie chce się Panu już nim jeździć. Samo wpięcie samochodu do ładowarki nie świadczy o tym, że samochód nie może być użyty do celów prywatnych i istnieje nadzór nad sposobem korzystania z niego. Również informacja, że samochód ten nie jest samochodem „rodzinnym” nie wyklucza, że nie może być potencjalnie użyty do celów prywatnych.
Wszystkie wymienione przez Pana okoliczności nie wykluczają użytku do celów prywatnych tego samochodu.
Dodatkowo należy stwierdzić, że dojazd do pracy z miejsca zamieszkania i z miejsca pracy do miejsca zamieszkania służy również do zaspokojenia Pana potrzeb osobistych (prywatnych), a zatem stanowi wykorzystywanie tego pojazdu do celów innych niż Pana działalność gospodarcza.
Dojazd samochodem służbowym do miejsca zamieszkania - co do zasady - nie ma bowiem związku z działalnością gospodarczą podatnika. Należy uznać, że dojeżdżając samochodem służbowym do miejsca zamieszkania jest realizowany Pana cel prywatny.
Tym samym wykorzystywanie samochodu służbowego przez parkowanie oraz ładowanie w miejscu Pana zamieszkania, wyklucza uznanie tego samochodu osobowego za używanie go jedynie do celów działalności gospodarczej.
Ponadto podał Pan informację, że powodem zakupu samochodu elektrycznego był fakt, iż w domu prywatnym posiada Pan instalację fotowoltaiczną, z której uzyskuje Pan nadwyżki prądu, które może Pan wykorzystać do ładowania tego pojazdu oraz to, że dla tzw. „elektryków” są bezpłatne miejsca parkowania i bus pasy. Ponadto jako powód zakupu wskazał Pan, że na samochód ten jest dotacja, że nie trzeba w nim wymieniać olejów. Zwrócił Pan uwagę na fakt, że samochód elektryczny został kupiony wyłącznie do prowadzenia działalności, żeby zmniejszyć koszty paliwa.
Odnosząc się do powyższych informacji należy wyjaśnić, że obecnie obowiązujące przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie przewidują żadnych preferencji podatkowych w związku z faktem zakupu i użytkowania do działalności gospodarczej samochodów elektrycznych. Tym samym zasady dotyczące wykorzystania takiego samochodu do działalności gospodarczej są identyczne jak przepisy w zakresie używania pojazdów spalinowych. Wobec tego podniesione przez Pana argumenty o braku możliwości ładowania tego pojazdu w miejscu zgłoszonym do prowadzenia działalności gospodarczej pozostają bez wpływu na podjęte rozstrzygnięcie.
Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że samochód elektryczny wykorzystywany w Pana firmie, parkowany i ładowany w miejscu Pana zamieszkania oraz wykorzystywany przez Pana w celu dojazdu do miejsca prowadzenia działalności nie może być uznany za wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.
Tym samym, nie ma Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego, od zakupu samochodu. Opisany sposób wykorzystania pojazdu oraz brak ustalonych zasad jego używania nie wyklucza jego użycia do celów prywatnych.
W konsekwencji, przysługuje Panu prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od nabycia tego pojazdu.
Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right