Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 maja 2024 r., sygn. III SAB/Gl 71/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Adam Gołuch, Sędzia WSA Beata Machcińska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 maja 2024 r. sprawy ze skargi L. S. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt i pracę cudzoziemca 1. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zobowiązuje organ do załatwienia sprawy w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt z prawomocnym orzeczeniem, 4. oddala skargę w pozostałym zakresie, 5. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z 18 stycznia 2024r. obywatelka Gruzji L. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego w rozpoznaniu jej wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy zarzucając mu naruszenie art. art. 8, 12, 35 § 1 i 36 § 1 Kpa.

W skardze wniosła o:

1. zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu w terminie 14 dni od otrzymania akt sprawy;

2. przyznanie skarżącemu od organu sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 ppsa ewentualnie wymierzenie grzywny w maksymalnej wysokości określonej w tym przepisie;

3. wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 ppsa w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 ppsa;

4. dokonywanie doręczeń elektronicznych;

5. zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że 22 marca 2023r. złożyła wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. 6 października 2023r. wniosła ponaglenie, a mimo to organ nie rozpoznał jej wniosku.

Zarzuciła, że zgodnie z art. 112a ustawy o cudzoziemcach, decyzję w sprawie zezwolenia na pobyt wydaje się terminie 60 dni, który w jej przypadku dawno już upłynął. Zaistniała więc bezczynność organu w załatwieniu wniosku. Stwierdziła, że nie ma podstaw do rozciągania ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy na wszystkie postępowania o wydanie zezwoleń pobytowych, również te, które dotyczą obywateli innych państw, którzy przybyli do Polski bez związku z wojną na Ukrainie. Zdaniem strony, bezczynność ma charakter rażący, gdyż termin załatwienia sprawy został wielokrotnie przekroczony, a przyczyny niezałatwienia sprawy leżały wyłącznie po stronie organu. Braki kadrowe nie są przyczynami niezależnymi od organu, gdyż są to okoliczności pozostające wewnątrz aparatu administracyjnego. Uzasadniając wniosek o przyznanie sumy pieniężnej pełnomocnik strony podniósł, że sytuacja, w której strona tak długo czeka na załatwienie jej sprawy nie da się pogodzić z regułami demokratycznego państwa prawnego, a jednocześnie wskazuje na rażące naruszenie prawa. Skarżąca nie może też zmienić pracy na lepiej płatną ani wyjechać do kraju pochodzenia w celu odwiedzin najbliższych.