Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.145.2024.1.JO

Przedmiotowe Usługi na rzecz Klienta nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, lecz w kraju, w którym Klient posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 15 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia miejsca opodatkowania świadczonych usług mycia oraz odkurzania pojazdów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

(…) S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest (…), zajmującą się hurtowym i detalicznym obrotem paliwem oraz operatorem sieci stacji paliw prowadzonych przez Spółkę (dalej: „Stacje własne”) i prowadzonych przez inne podmioty (dalej: „Franczyzobiorcy”) jako stacje franczyzowe (dalej: „Stacje Franczyzobiorców”). Stacje własne oraz Stacje Franczyzobiorców oraz Stacje Obce będą dla potrzeb niniejszego wniosku łącznie określane jako: „Stacje”. Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Zarówno stacje Wnioskodawcy, jak i jej Franczyzobiorców, działają pod tą samą marką, mają wspólną identyfikację wizualną (włącznie z używanym logo, wystrojem stacji), posiadają w asortymencie produkty marki własnej, tak by dla przeciętnego klienta stacje Franczyzobiorców i stacje własne Spółki nie różniły się zasadniczo i były kojarzone przede wszystkim z marką Spółki. Spółka oraz Franczyzobiorcy posiadają koncesję na obrót paliwami ciekłymi.

Spółka na Stacjach własnych, Franczyzobiorcy na Stacjach Franczyzobiorców umożliwiają klientom biznesowym Spółki dokonywanie zakupu określonych w zawieranych z nimi umowach towarów i usług poprzez tzw. karty paliwowe (np.: benzyna, olej napędowy, LPG, płyn do spryskiwaczy, płyny eksploatacyjne, usługi czyszczenia, mycia pojazdu).

Karty paliwowe mogą przyjąć formę plastikowej karty flotowej lub aplikacji mobilnej, którą użytkownik może zainstalować na urządzeniu elektronicznym, umożliwiającej dokonywanie transakcji na Stacjach za pomocą kodów jednorazowych lub w trybie zbliżeniowym. Karty paliwowe wykorzystywane na Stacjach są emitowane albo przez Spółkę albo przez nabywcę towarów i usług od Spółki. W przypadku, gdy karta paliwowa emitowana jest przez Spółkę, Spółka dokonuje w ramach jej użycia przez posiadacza sprzedaży towarów i usług nabywcy, który podpisał ze Spółką umowę regulującą zasady nabyć od Spółki i wykorzystania karty paliwowej. W przypadku natomiast, gdy karta paliwowa emitowana jest przez nabywcę, Spółka posiada z nabywcą umowę regulującą warunki sprzedaży towarów i usług temu nabywcy (które wydawane są na Stacjach posiadaczom kart paliwowych emitowanych przez nabywcę).

Jeżeli miejscem sprzedaży jest Stacja Franczyzobiorcy, towary i usługi nabywane są wcześniej przez Spółkę od Franczyzobiorcy.

W każdym przypadku Spółka traktuje sprzedaż towarów i usług nabywcy jako odpowiednio dostawa towarów oraz świadczenie usług na rzecz nabywcy na gruncie VAT, głównie z uwagi na następujące okoliczności:

• Spółka ma wpływ na to, jakie towary i usługi może nabyć nabywca na Stacjach (określenie ich zakresu w umowach);
• Wskazanie w umowach z nabywcami, że Spółka dokonuje sprzedaży towarów i usług na rzecz nabywców;
• Spółka w zakresie transakcji z użyciem kart paliwowych ma wpływ zarówno na cenę nabycia towarów i usług od Franczyzobiorcy, jak również na cenę odsprzedaży towarów i usług do nabywcy;
• Spółka występuje jako podmiot, który sprzedał nabywcy towar lub usługę i z tego tytułu bierze udział w procesie rozpatrzenia wad nabywanych towarów i usług (nabywca ma prawo zgłosić reklamację Spółce);
• Wnioskodawca ma wpływ na zakres Stacji objętych kartami paliwowymi oraz ograniczenia w zakresie sposobu dokonywania transakcji;
• Spółka dokumentuje przedmiotową sprzedaż fakturami wystawianymi na nabywców.

Niniejszy wniosek dotyczy sytuacji, w której za pomocą karty paliwowej usługi nabywa od Spółki podmiot emitujący kartę paliwową, prowadzący działalność gospodarczą podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, który posiada siedzibę działalności gospodarczej w kraju innym niż Polska (Niemcy) i jednocześnie nie angażuje w przeprowadzaną ze Spółką transakcję żadnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: „Klient”). Usługi nabywane przez Klienta dotyczą mycia pojazdu oraz odkurzania pojazdu (dalej łącznie: „Usługi”).

Usługa mycia pojazdu polega na umyciu pojazdu z wykorzystaniem znajdujących się na Stacji urządzeń i innych rzeczy przeznaczonych do tego celu. Proces mycia automatycznego wykonywany jest głównie przez automatyczne urządzenia czyszczące, które ograniczają zaangażowanie w proces pracowników obsługujących Stację oraz osoby korzystającej z usługi. Mycie samoobsługowe polega natomiast na umożliwieniu klientom skorzystania z urządzeń i innych rzeczy znajdujących się na Stacji w celu samodzielnego umycia pojazdu (np. myjki ciśnieniowe zapewniające strumień wody pod wysokim ciśnieniem, detergenty, artykuły do osuszania pojazdu). Usługa odkurzania pojazdu z kolei polega na udostępnieniu osobie korzystającej z usługi profesjonalnego urządzenia - odkurzacza/kompresora do pojazdów - służącego do czyszczenia (odkurzania) wnętrz pojazdów samochodowych.

Pytanie

Czy świadczenie Usług przez Spółkę na rzecz Klienta nie podlega opodatkowaniu VAT na terytorium Polski?

Państwa stanowisko

Świadczenie Usług przez Spółkę na rzecz Klienta nie podlega opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy o VAT przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Przepis ten obejmuje sytuacje, w których podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi.

Zagadnienie ustalania miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostało w rozdziale 3 działu V ustawy o VAT (art. 28a – 28o Ustawy o VAT).

Art. 28a akapit pierwszy pkt 1 ustawy o VAT stanowi, iż na potrzeby stosowania wskazanego rozdziału, przez podatnika rozumie się:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT (zgodnie z którym: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych),

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei z art. 28a ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Art. 28a ustawy o VAT wprowadza więc definicję szczególną podatnika, która ma zastosowanie w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednocześnie jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego:

• Klient jest prowadzącym działalność gospodarczą podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT,
• Klient posiada siedzibę działalności gospodarczej w kraju innym niż Polska i jednocześnie w transakcji nie bierze udziału stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,
• Usługi stanowią na gruncie VAT odpłatne świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust 2a ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki zastosowanie do określenia miejsca świadczenia na gruncie VAT i konsekwentnie opodatkowania VAT Usługi powinna znaleźć zasada określona w art. 28b Ustawy o VAT.

Tym samym, Usługi powinny podlegać opodatkowaniu w kraju siedziby Klienta.

Powyższe Spółka uzasadnia również brakiem przesłanek do zastosowania szczególnych zasad określania miejsca świadczenia usług wskazanych w art. art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. Katalog usług związanych z nieruchomościami został wskazany również w art. 31a ust. 2 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W odniesieniu do powyższego, Spółka zauważa, że żaden z wskazanych wyżej przepisów nie wskazuje usług mycia lub odkurzania pojazdów albo usług do nich rodzajowo zbliżonych wśród usług związanych z nieruchomością. Spółka nie identyfikuje również innych przesłanek, które wskazywałyby na zasadność zakwalifikowania usług mycia i odkurzania pojazdów do związanych z nieruchomością, w szczególności wskazanej w art. 31a ww. rozporządzenia przesłanki wystarczająco bezpośredniego związku z nieruchomością.

Art. 28f ustawy o VAT określa natomiast szczegółowe zasady ustalania miejsca świadczenia usług w przypadku transportu pasażerów i towarów, przez co z uwagi na rodzaj usług nie znajdzie zastosowania w przypadku objętym wnioskiem. Podobnie również usługi wstępu na imprezy (art. 28g), usługi restauracyjne i cateringowe (art. 28i), usługi krótkoterminowego wynajmu środków transportu (art. 28j), usługi turystyki (art. 28n) dotyczą innych rodzajów usług niż usługa mycia i odkurzania pojazdów.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w jednolitej praktyce organów podatkowych, np.:

• interpretacji indywidualnej z dnia 23 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.618.2020.3.MMA, odnoszącej się do sprzedaż usług myjni i odkurzania, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż: „Zatem, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie miejsce świadczenia przedmiotowych usług polegających na myciu pojazdów należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy, tj. w miejscu, w którym Operator kart paliwowych (nie posiadający siedziby na terytorium Polski i nie mający na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, przedmiotowe usługi mycia pojazdów nie podlegają opodatkowaniu w Polsce lecz w kraju, w którym Operator kart paliwowych posiada siedzibę działalności gospodarczej (tj. w Niemczech) zgodnie z przepisami prawa podatkowego obowiązującymi w tym kraju”.
• interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2016 r., sygn. ILPP4/4512-1-396/15-4/PR, w której organ podatkowy zaakceptował stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy w przypadku „odsprzedaży”: „nabytych poza granicami kraju usług mycia pojazdów oraz usług serwisowych miejscem świadczenia jest terytorium Polski (z uwagi na fakt, iż miejsce siedziby usługobiorcy Spółek przejmujących znajduje się w Polsce”.
• interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2010 r., sygn. ILPP2/443-252/10-6/EWW, zgodnie z którą: „(...) w niniejszej sprawie, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowaniu usług mycia pojazdów świadczonych przez Zainteresowanego są terytoria krajów, w których podatnicy będący usługobiorcami (kraje UE i spoza UE) posiadają siedziby".

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym miejsce świadczenia usług mycia i odkurzania pojazdów należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1-2 ustawy o VAT, tj. w miejscu, w którym Klient posiada siedzibę działalności gospodarczej. Konsekwentnie, świadczenie Usług przez Spółkę na rzecz Klienta nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a-28o ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się hurtowym i detalicznym obrotem paliwem, jest operatorem sieci stacji paliw prowadzonych przez Spółkę („Stacje własne”) i prowadzonych przez inne podmioty („Franczyzobiorcy”) jako stacje franczyzowe („Stacje Franczyzobiorców”). Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Spółka na Stacjach własnych, Franczyzobiorcy na Stacjach Franczyzobiorców umożliwia klientom biznesowym Spółki dokonywanie zakupu określonych w zawieranych z nimi umowach towarów i usług poprzez tzw. karty paliwowe (np.: benzyna, olej napędowy, LPG, płyn do spryskiwaczy, płyny eksploatacyjne, usługi czyszczenia, mycia pojazdu).

Spółka ma wpływ na to, jakie towary i usługi może nabyć nabywca na Stacjach (określenie ich zakresu w umowach), w umowach z nabywcami jest wskazanie, że Spółka dokonuje sprzedaży towarów i usług na rzecz nabywców. Spółka ma wpływ zarówno na cenę nabycia towarów i usług od Franczyzobiorcy, jak również na cenę odsprzedaży towarów i usług do nabywcy. Spółka występuje jako podmiot, który sprzedał nabywcy towar lub usługę i z tego tytułu bierze udział w procesie rozpatrzenia wad nabywanych towarów i usług (nabywca ma prawo zgłosić reklamację Spółce). Spółka ma wpływ na zakres Stacji objętych kartami paliwowymi oraz ograniczenia w zakresie sposobu dokonywania transakcji.

W analizowanej sprawie za pomocą karty paliwowej usługi nabywa od Spółki podmiot emitujący kartę paliwową, prowadzący działalność gospodarczą podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, który posiada siedzibę działalności gospodarczej w kraju innym niż Polska (Niemcy) i jednocześnie nie angażuje w przeprowadzaną ze Spółką transakcję żadnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej („Klient”). Usługi nabywane przez Klienta dotyczą mycia pojazdu oraz odkurzania pojazdu („Usługi”).

Usługa mycia pojazdu polega na umyciu pojazdu z wykorzystaniem znajdujących się na Stacji urządzeń i innych rzeczy przeznaczonych do tego celu. Proces mycia automatycznego wykonywany jest głównie przez automatyczne urządzenia czyszczące, które ograniczają zaangażowanie w proces pracowników obsługujących Stację oraz osoby korzystającej z usługi. Mycie samoobsługowe polega natomiast na umożliwieniu klientom skorzystania z urządzeń i innych rzeczy znajdujących się na Stacji w celu samodzielnego umycia pojazdu (np. myjki ciśnieniowe zapewniające strumień wody pod wysokim ciśnieniem, detergenty, artykuły do osuszania pojazdu). Usługa odkurzania pojazdu z kolei polega na udostępnieniu osobie korzystającej z usługi profesjonalnego urządzenia - odkurzacza/kompresora do pojazdów - służącego do czyszczenia (odkurzania) wnętrz pojazdów samochodowych

W analizowanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia miejsca opodatkowania Usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania. Świadczą Państwo bowiem usługi mycia oraz odkurzania pojazdu na rzecz Klienta, prowadzącego działalność gospodarczą podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, który zgodnie z Państwa wskazaniem posiada siedzibę działalności gospodarczej w kraju innym niż Polska (Niemcy) i jednocześnie nie angażuje w przeprowadzaną ze Spółką transakcję żadnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym w analizowanej sprawie miejsce świadczenia przedmiotowych Usług należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy, zatem jest to miejsce, w którym usługobiorca (Klient) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, przedmiotowe Usługi na rzecz Klienta nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, lecz w kraju, w którym Klient posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zatem miejscem świadczenia (opodatkowania) Usług świadczonych przez Państwa na rzecz Klienta, którego siedziba działalności gospodarczej znajduje się poza terytorium Polski - na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium państwa, w których Klient posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Niemcy. Tym samym ww. Usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zatem Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).