Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 maja 2024 r., sygn. III SA/Po 70/24

Dnia 21 maja 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędzia WSA Izabela Paluszyńska ( sprawozdawca) Asesor sądowy WSA Piotr Ławrynowicz Protokolant : st.sekr.sąd. Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2024 roku sprawy ze skargi J. S. na decyzję Inspektor Transportu Drogowego z dnia 15 grudnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę

Uzasadnienie

M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z 06 czerwca 2023 r. nr [...], powołując się na art. 92a ust. 1 [powinno być: ust. 2 – uwaga Sądu] ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2022 r., poz. 2201 z późn. zm., dalej jako u.t.d.) oraz protokół kontroli drogowej z 25 listopada 2022 r., nałożył karę pieniężną w kwocie 3 000 zł na J. S., osobę zarządzającą transportem w przedsiębiorstwie [...]. Organ stwierdził naruszenia określone w przepisach:

a) lp. 4.1 załącznika nr 4 do u.t.d. jako wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie uzyskał kwalifikacji wstępnej lub nie ukończył szkolenia okresowego (wysokość kary pieniężnej: 1 500 zł);

b) lp. 4.2 załącznika nr 4 do u.t.d. jako wykonywania przewozu drogowego przez kierowcę który nie posiada orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy (wysokość kary pieniężnej: 1 000 zł);

c) lp. 4.3 załącznika nr 4 do u.t.d. jako wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie posiada orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy (wysokość kary pieniężnej: 1 000 zł).

Organ zastrzegł, że suma kar pieniężnych za naruszenia stwierdzone podczas kontroli wyniosła 3 500 zł, ale na podstawie art. 92a ust. 4 u.t.d. została obniżona do kwoty 3 000 zł.

W odwołaniu J. S. (dalej także jako strona, skarżący) napisał, że decyzję uważa za bezzasadną oraz krzywdzącą. To kierowca wyjechał bez ważnych uprawnień, bez uzgodnienia i pomimo wyraźnego zakazu. Skarżący nie posiada środka przymusu bezpośredniego wobec osób podejmujących tak nieodpowiedzialne decyzje, jak również nie naraziłby własnego życia poprzez próbę powstrzymania przed wyjazdem takiej osoby. Zna obowiązki zarządzającego transportem lecz ich wykonywanie w takiej sytuacji jest niemożliwe.