Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.62.2024.3.MD

Skoro czynność nieodpłatnego przeniesienia przez Spółkę udziałów we współwłasności samochodu osobowego na Państwa rzecz jako wspólników będzie umową nienazwaną, to wskazane nabycie nie będzie podlegało ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania samochodu osobowego z majątku spółki komandytowej do majątku prywatnego wspólników. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – 29 kwietnia 2024 r. (data wpływu 6 maja 2024 r.) i 9 maja 2024 r. (data pływu 13 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (...)

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani (...)

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowani są wspólnikami spółki komandytowej, Zainteresowany będący stroną postępowania jest komplementariuszem w spółce komandytowej, której drugim wspólnikiem (komandytariuszem) jest jego żona – Zainteresowana niebędąca stroną postępowania. Spółka oraz jej wspólnicy są rezydentami polskimi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty do majątku Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę (nienazwaną), na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników.

Samochód nie będzie używany w działalności Spółki po wycofaniu. Nie będzie też wynajmowany czy wydzierżawiany ani Spółce, ani podmiotom trzecim – nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy mienia prywatnego. Będzie on używany przez wspólników do ich prywatnych celów.

Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Ponadto Spółka w formie uchwały wyrazi zgodę na wycofanie z majątku Spółki tego samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu, ale będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku Spółki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej.

Ponieważ wspólnicy są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (nie związanych z działalnością Spółki). Tym samym, mimo iż komplementariusz (mąż) posiada 99% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 1%, to i tak samochód wejdzie do ich wspólności majątkowej bez podziału na udziały. Spółka zamierza wycofać samochód w tym roku, w trzecim kwartale 2024 r.

Samochód nie będzie już służył celom biznesowym, a będzie wykorzystywany prywatnie przez członków rodziny, a zatem nie będzie używany nawet na cele mieszane, a jedynie osobiste. Dlatego celem jest wycofanie składnika majątkowego, który nie będzie już dłużej służył celom prowadzenia działalności gospodarczej.

Utrzymywanie go na stanie nie ma sensu, jeśli będzie on służył jedynie celom osobistym wspólników i członków ich rodziny. Zatrzymanie samochodu w majątku Spółki prowadziłoby do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodu przez wspólników i członków ich rodziny.

Zauważyć należy, że Dyrektor KIS wielokrotnie udzielał odpowiedzi podatnikom, którzy w podobnym stanie faktycznym zamierzali dokonywać podobnych czynności. Przykładowo w stanie faktycznym pisma z dnia 14 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB2-3.4015.228.2021.6.ASZ wskazano:

„Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej, a Pana żona jest komandytariuszem ww. spółki. Wspólnicy spółki komandytowej, w tym Pan, planują wycofanie nieruchomości ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że własność nieruchomości nr A i B nabędą małżonkowie do swoich majtków odrębnych. Wycofanie składników z majtku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majtku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umowa nienazwana zawierająca oświadczenia: spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majtku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. Przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności; przeniesienie składników majtku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy – Kodeks spółek handlowych”

Podobnie zamierzają zrobić wspólnicy Spółki, tj. zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. W umowie wskazane będzie iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na ich potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Jednoczenie Spółka nie ma potrzeby utrzymywania samochodu w swojej masie majątkowej, z uwagi iż pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej.

Podobnie w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2022 r., nr: 0111-KDIB2-

2.4015.137.2022.2.DR:

„W chwili obecnej Spółka planuje dokonać nieodpłatnego przekazania opisywanej nieruchomości do majtku prywatnego wspólników, czyli m.in. Wnioskodawcy. Czynność ta nie będzie skutkowała obniżeniem wkładu wspólników w spółce komandytowej i nie będzie w żaden sposób powiązana z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki. Przeniesienie prawa własności nieruchomości nastąpi na rzecz wszystkich wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do posiadanych przez wspólników udziałów w zyskach tej spółki komandytowej. W umowie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości strony powołają się na treść podjętej przez Wspólników uchwały.”

Również i w tej sprawie KIS wydał interpretację indywidualną w oparciu o zbliżony opis stanu faktycznego w zakresie podstawy prawnej przekazania majątku ze spółki do majątku osobistego wspólników.

W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda umów, przez co nie ma przeszkód, aby spółka komandytowa zawarła z dwoma wspólnikami (jej właścicielami) umowy, na mocy której dokona ona nieodpłatnego świadczenia na rzecz wspólników w postaci przekazania nieodpłatnie samochodu osobowego. Jak wskazał J. Wirski Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników – podatkowe koło fortuny, PP 2/2021, w swoim artykule: (...) jakkolwiek spółka osobowa – jako posiadająca zdolność prawną – dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników.

Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek (zob. art. 8 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych), nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.

Zatem zostanie zawarta umowa nienazwana w Kodeksie cywilnym, na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólnikowi członków ich rodziny.

Odnosząc się do Kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Z umowy będzie wynikało, że spółka komandytowa zobowiązuje się przenieść nieodpłatnie samochód osobowy w związku z utratą przydatności pojazdu do wykonywania przez nią działalności gospodarczej, a wspólnicy zobowiążą się ten samochód odebrać i tym samym uwolnić Spółkę od konieczności ewidencjonowania przychodów związanych z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych.

Umowa ta nie będzie nazwana jako darowizna i w ocenie Zainteresowanych znacząco różni się od darowizny. Po drugie wycofanie samochodu w opisanych okolicznościach leży również w interesie Spółki, która zyska na wycofaniu samochodu oszczędność środków i czasu na ewidencjonowanie nieodpłatnego użytkowania pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny. Po trzecie w naszej ocenie z podatkowego punktu widzenia dojdzie do przesunięcia własności pojazdu pomiędzy wspólnikami prowadzącymi przez spółkę działalność gospodarczą, a wspólnikami jako osobami prywatnymi. Nie będzie zatem tu faktycznego przysporzenia, skoro te same osoby są wspólnikami i te same osoby nabędą pojazd po jego wycofaniu.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 29 grudnia 2022 r., nr: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR: „Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności nieruchomości na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności – to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.”

Trzeba podkreślić, że umowa nienazwana o nieodpłatnym przeniesieniu pojazdu, będzie uzasadniona względami ekonomicznymi, tj. spółka uwolni się od obowiązków administracyjnych, ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany.

Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia między spółką a Wspólnikami, ani na uprawnienia Wspólników. Nie będzie to wycofanie wkładu, ani nie będzie uregulowaniem zobowiązania lub wypłatą zysku.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że przedstawione zdarzenie przyszłe, w postaci nieodpłatnego przesunięcia składnika majątku (samochodu), nie przybierze postaci nieodpłatnego zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, „Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.”

Wskazać należy, że udziały w spółce jednego z małżonków, na podstawie wyżej cytowanego artykułu, należą również do drugiego z nich z samej mocy prawa. Dlatego mimo faktu, że mąż posiada 99% prawa do udziału w zyskach – to cały wypracowany w ten sposób zysk wchodzi w skład majątku wspólnego. 1% udziałów w zyskach żony, również wchodzi w skład majątku wspólnego.

Dlatego przesunięcie składnika majątkowego nie przybierze postaci nieodpłatnego zniesienia współwłasności, gdyż w żadnym momencie nie dochodzi do zniesienia współwłasności – dlatego też nie może być ono odpłatne, ani nieodpłatne.

Przedmiotowa czynność jest czynnością materialno-techniczną polegającą na wycofaniu z majątku spółki samochodu osobowego i przeznaczą go na własne cele osobiste. W żadnym miejscu nie dojdzie do powstania zniesienia współwłasności bądź odpłatności/nieodpłatności tego świadczenia.

Jak wskazał J. Wirski w: Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników – podatkowe koło fortuny, PP 2/2021 „Jakkolwiek spółka osobowa – jako posiadająca zdolność prawną – dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników. Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.”

Zatem zostanie zawarta umowa nienazwana w Kodeksie cywilnym, na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny. Odnosząc się do Kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Pytanie

Czy Zainteresowani, w ramach przesunięcia samochodu z majątku spółki komandytowej do wspólności majątkowej małżeńskiej, zobowiązani będą do zapłaty podatku od spadków i darowizn?

Państwa stanowisko

W Państwa ocenie, wspólnicy, którzy w ramach przesunięcia samochodu z majątku spółki komandytowej, do ich wspólności majątkowej małżeńskiej nie będą zobowiązani do zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Trzeba bowiem wskazać, że mimo iż przesunięcie ma charakter nieodpłatny, to nie jest to darowizna Spółki względem wspólników. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Pośród różnych tytułów do opodatkowania znajduje się w szczególności nabycie tytułem darowizny, czyli nieodpłatne nabycie na podstawie art. 888 Kodeksu cywilnego. Przy czym podkreślić należy, że zdaniem komentatorów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie ulega wątpliwości, że zakres tytułów powodujących skutki w zakresie opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn ma charakter enumeratywny.

Nie można zatem zakresem opodatkowania obejmować innych tytułów prawnych (ich skutków) niż te wymienione w tym przepisie (tak dla przykładu P. Borszowski (w.) K. J. Musiał, A. Nita, K. Stelmaszczyk- Borszowska, J. Wantoch-Rekowski, P. Borszowski, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2022, art. 1).

W Państwa ocenie, wycofanie samochodu z majątku spółki komandytowej i nieodpłatne przekazanie go wspólnikom nie stanowi darowizny, a inną czynność prawną nieobjętą przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, tak: interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR).

Dlatego, w Państwa ocenie nie otrzymają Państwo darowizny, która mogłaby podlegać podatkowi od spadków i darowizn.

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności samochodu na rzecz wspólników będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej ruchomości do majątku wspólnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności, to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Na mocy art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 1a omawianej ustawy:

Podkreślić przy tym należy, że katalog tytułów nabycia podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęć „darowizna” czy „zniesienie współwłasności”, dlatego w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego – świadczenie musi wzbogacić obdarowanego.

Z kolei w myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przepisy art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego regulują sposoby wyjścia ze stanu współwłasności. Zgodnie z nimi, zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. w drodze umowy między współwłaścicielami.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

- podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

- przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

- sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że są Państwo wspólnikami spółki komandytowej. Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty do majątku Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie Państwo – wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę nienazwaną), na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na swoje cele osobiste. Ponieważ są Państwo małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (niezwiązanych z działalnością Spółki). Tym samym, mimo iż komplementariusz (mąż) posiada 99% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 1%, to i tak samochód wejdzie do Państwa wspólności majątkowej bez podziału na udziały. Spółka zamierza wycofać samochód w tym roku, w trzecim kwartale 2024 r. Zamierzają Państwo zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składnika majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o jego przyjęciu. W umowie wskazane będzie, iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na Państwa potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny. Umowa między Państwem a Spółką nie przybierze formy zniesienia współwłasności ani darowizny; będzie umową nienazwaną.

Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, że przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie to bowiem – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – ani umowa darowizny ani umowa nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlega jedynie nabycie na podstawie tytułów enumeratywnie wymienionych w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności (tytułu) opisanej we wniosku.

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia przez Spółkę udziałów we współwłasności samochodu osobowego na Państwa rzecz jako wspólników będzie umową nienazwaną i nie przyjmie formy umowy darowizny ani umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, to wskazane na podstawie tej czynności nabycie nie będzie podlegało ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza, że z tytułu tej czynności po Państwa stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (...) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy Ordynacja podatkowa.