Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 14 maja 2024 r., sygn. II SA/Bk 177/24

Rozstrzygnięcie organu może być oparte na domniemaniu faktycznym, jeżeli wnioskowanie jest logiczne i zgodne z doświadczeniem życiowym. Jeżeli z określonego materiału dowodowego organ wyprowadził wnioski logicznie poprawne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, to taka ocena dowodów nie narusza zasady swobodnej oceny dowodów. Tylko w przypadku wykazania, że brak jest powiązania, w świetle kryteriów wyżej wymienionych, przyjętych wniosków z zebranym materiałem dowodowym, możliwe jest skuteczne podważenie oceny dowodów dokonanej przez organ. Nie jest tu wystarczająca sama polemika naprowadzająca wnioski odmienne, lecz wymagane jest wskazanie, w czym wyraża się brak logiki lub uchybienie regułom doświadczenia życiowego w przyjęciu wniosków kwestionowanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie asesor sądowy WSA Marta Joanna Czubkowska (spr.) sędzia WSA Marek Leszczyński, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 maja 2024 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży z dnia 20 lutego 2024 r. nr SKO.433/10/2024 w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym do sądu administracyjnego postanowieniem z 20 lutego 2024 r. nr SKO.433/10/2024 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, po rozpatrzeniu wniosku A. S. z 27 stycznia 2024 r., odmówiło wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją tego organu z 16 kwietnia 2019 r. nr SKO.433/22/2019 utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy Zambrów nr Rrg.6730.93.2018 z 28 lutego 2019 r. ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo - usługowego na działkach [...] oraz na części działki nr [...], położonych w obrębie geodezyjnym N., gmina Zambrów.

Organ stwierdził, że wniosek o wznowienie postępowania został złożony z uchybieniem terminu do jego wniesienia. Wskazano, że w sytuacji złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a. bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji (art. 148 § 2 K.p.a.). Wykazanie okoliczności świadczących o dotrzymaniu terminu spoczywa na stronie ubiegającej się o wznowienie postępowania. Organ zobowiązany jest natomiast z urzędu badać dochowanie terminu. Wszczęcie bowiem postępowania w sprawie wznowienia postępowania na wniosek pomimo uchybienia terminu stanowi rażące naruszenie prawa, godzi w zasadę ogólnej trwałości decyzji administracyjnych (art. 16 § 1 K.p.a.) i stanowi podstawę stwierdzenia jej nieważności (art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.). Podkreślono, że w świetle art. 148 § 2 w zw. z art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a. za dzień dowiedzenia się przez stronę o decyzji uznać należy dzień, w którym strona powzięła wiadomość o jej istnieniu, przy czym elementami tej wiedzy - niezależnie od źródła, z którego ona pochodzi - jest fakt wydania decyzji i przedmiot zawartego w niej rozstrzygnięcia. W orzecznictwie wskazuje się, że zwrot "strona dowiedziała się o decyzji" należy rozumieć w ten sposób, że strona uzyskała informacje pozwalające zidentyfikować decyzję, której jej nie doręczono, w stopniu pozwalającym na sformułowanie żądania wznowienia postępowania. Chodzi więc tu o takie dane, jak nazwa organu, który decyzję wydał oraz sposób rozstrzygnięcia sprawy. Nie jest natomiast konieczne dokładne poznanie pełnej treści decyzji. Wystarczy, jeżeli strona uzyskała informację, czego dana decyzja dotyczy. W przedmiotowej regulacji wyraźnie wskazuje się na moment dowiedzenia się o okoliczności, a nie na moment dowiedzenia się o tym, że owa okoliczność może stanowić podstawę wznowienia postępowania (o przysługującym prawie wznowienia).