Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.16.JK

Opodatkowanie IP-Box

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 17 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 16 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bk 472/22 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 17 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 czerwca 2022 r. (wpływ 29 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca (dalej również jako „Podatnik”) jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalność Gospodarczej.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym – i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym (Dz.U. Nr 80. poz. 350 ze zm. dalej jako „ustawa o PIT”), czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Podatnik koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania. Zgodnie z wpisem Podatnika do CEIDG, przedmiotem przeważającej działalność podatnika jest działalność opisana w kodzie 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem.

Ponadto, zgodnie z wpisem w CEIDG Podatnik prowadzi również działalność zaszeregowaną w następujących kodach PKD:

55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi.

62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologu informatycznych i komputerowych

63.11.Z Przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność.

63 12.Z Działalność portali internetowych.

Podstawowym przedmiotem działalność operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalność gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości.

W ramach prowadzonej działalność gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność, którą można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową dotyczącą oprogramowania komputerowego Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez niego działalność przysługują i przysługiwały mu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. Nr 24. poz. 83 ze zm.). Podatnik, w ramach działalności oraz prowadzonej działalności badawczo–rozwojowej wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na każdym etapie działalność Wnioskodawcy od ich stworzenia przez rozwój, aż po moment przeniesienia autorskich praw majątkowych na kontrahenta, zgodnie z dalszą częścią mniejszego wniosku.

W ramach tak opisanej działalność wnioskodawca świadczy lub świadczył swoje usługi na rzecz następujących podmiotów

(…)

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o umowę ze spółką, relewantnym z punktu widzenia mniejszego wniosku, jest w każdym przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz spółki autorskich praw majątkowych do całość opracowywanych w ramach umowy rezultatów o charakterze twórczym w tym w szczególności programów komputerowych stanowiących podstawowy efekt prawnoautorski świadczenia Wnioskodawcy. Zawarta przez Wnioskodawcę z Kontrahentem umowa zawiera pełną klauzulę dotyczącą przeniesienia przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta autorskich praw majątkowych do stworzonych w ramach umowy utworów w tym oprogramowania (programów komputerowych).

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy Kontrahent Podatnika będzie wyłącznym właścicielem praw autorskich do wszelkich efektów prac Podatnika w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta.

W każdym przypadku gdy w wyniku wykonywania Umowy przez Podatnika powstaną prawa własności intelektualnej, Podatnik przeniesie na Kontrahenta całość tych praw, w tym autorskie prawa majątkowe do utworów, patentów, know-how, znaków towarowych. Kontrahent Podatnika nabywa prawo do korzystania z utworów i rozporządzania nimi bez ograniczeń czasowych terytorialnych lub ilościowych.

Zawarta przez Podatnika umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz jego kontrahenta. Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz Kontrahenta jest oprogramowanie – tworzone na zlecenie Kontrahenta. Prace w wykonywanych przez Wnioskodawcę w Spółce projektach charakteryzują się interdyscyplinarnością, nie są wyłącznie związane z wiedzą programistyczną prace te mają zasięg globalny i sprowadzają się do znacznego ułatwienia procesu realizacji swej działalności przez spółkę. Efektem świadczonych przez Podatnika usług są prace programistyczne.

Tworzone przez Podatnika oprogramowanie cechuje się samodzielnością – stanowi oddzielny i niezależny od innych utworów utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego (program komputerowy). Z perspektywy technicznej i biznesowej, tworzona przez Podatnika aplikacja funkcjonuje samodzielnie, nie jest częścią innych usług ani programów komputerowych. Z tego względu, tworzony przez Podatnika utwór programistyczny spełnia przesłanki tzw. „samodzielności”.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie sprowadzają się wyłącznie do prostego utrzymywania produktów informatycznych oraz sprowadzają się w zasadniczej części do tworzenia rozwiązań programistycznych oraz ich ustawicznego rozwoju – przy zachowaniu nowatorskiego charakteru rozwiązań spółki, stosowanych dla branż cechujących się wysokim stopniem innowacyjności.

Prace Podatnika skutkują transferem wiedzy oraz praw autorskich. Rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach każdego projektu realizowanego na rzecz spółki (a także następnie przez spółkę, z wykorzystaniem usług Podatnika) mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku czy też prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych.

Zgodnie z postanowieniami umowy, tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych Wnioskodawca otrzymuje stosowne wynagrodzenie, zawierające się każdorazowo w kwocie wynagrodzenia za wykonanie umowy.

(…)

Podatnik świadczy usługi na rzecz spółki mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych, w ramach zawartej umowy konsultingowej. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług informatycznych przez Podatnika na rzecz Kontrahenta, przede wszystkim w zakresie tworzenia oprogramowania.

Spółka koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania.

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o umowę ze spółką, relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, jest w każdym przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów o charakterze twórczym, w tym w szczególności programów komputerowych stanowiących podstawowy efekt prawnoautorski świadczenia Wnioskodawcy – w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług informatycznych.

Podatnik zajmuje stanowisko Senior Backend Engineer, a do zakresu jego obowiązków należy w szczególności rozwój i wprowadzanie nowych funkcjonalności oprogramowania, badanie nowych technologii, frameworków i usług, które można wykorzystać do poprawy oprogramowania i ogólnej jakości danych.

Kontrahentowi przysługują wszelkie prawa majątkowe do systemów, programów, dokumentacji, utworów, dzieł oraz wszelkich rezultatów usług wytworzonych przez Podatnika na zlecenie Spółki i/lub jej klienta. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, Kontrahent Podatnika będzie wyłącznym właścicielem praw autorskich do wszelkich efektów prac Podatnika w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta.

W każdym przypadku, gdy w wyniku wykonywania Umowy przez Podatnika powstaną prawa własności intelektualnej, Podatnik przeniesie na Kontrahenta całość tych praw, w tym autorskie prawa majątkowe do utworów. Kontrahent Podatnika nabywa prawo do korzystania z utworów i rozporządzania nimi bez ograniczeń czasowych, terytorialnych lub ilościowych.

Zawarta przez Podatnika umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz jego kontrahenta.

(…)

Podatnik świadczy usługi na rzecz spółki mającej siedzibę w Wielkiej Brytanii w ramach zawartej umowy konsultingowej. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług informatycznych przez Podatnika na rzecz Kontrahenta, przede wszystkim w zakresie tworzenia oprogramowania.

Spółka koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania.

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o umowę ze spółką, relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, jest w każdym przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów o charakterze twórczym, w tym w szczególności programów komputerowych stanowiących podstawowy efekt prawnoautorski świadczenia Wnioskodawcy – w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług informatycznych.

Podatnik uczestniczy w projekcie informatycznym realizowanym przez Kontrahenta. Projekt polega na rozwijaniu systemu zapisów umożliwiającego uruchamianie nowych gier na platformie T. oraz ulepszaniu części T. służącej do znajdowania drużyn. Podatnik świadczy na rzecz Kontrahenta usługi w zakresie opracowania nowej technologii zastępującej poprzednią wersję procesu rejestracji.

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy. Kontrahent Podatnika będzie wyłącznym właścicielem praw autorskich do wszelkich efektów prac Podatnika w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta.

Podatnik, na mocy zawartej Umowy, przenosi na Kontrahenta całość praw własności intelektualnej do wszelkich stworzonych przez Podatnika utworów w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta. Zawarta przez Podatnika Umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz jego kontrahenta.

Wynagrodzenie związane z przeniesieniem przez Podatnika całości praw autorskich na Kontrahenta uwzględnione jest w wynagrodzeniu ogólnym podatnika otrzymywanym w związku z wykonaniem umowy.

Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz Kontrahentów jest oprogramowanie – tworzone na ich zlecenie. Efektem świadczonych przez Podatnika usług są prace programistyczne - tworzenie od zera i rozwijanie oprogramowania komputerowego.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie sprowadzają się wyłącznie do prostego utrzymywania produktów informatycznych oraz sprowadzają się w zasadniczej części do tworzenia rozwiązań programistycznych oraz ich ustawicznego rozwoju – przy zachowaniu nowatorskiego charakteru rozwiązań spółki, stosowanych dla branż cechujących się wysokim stopniem innowacyjności.

Prace Podatnika skutkują transferem wiedzy oraz praw autorskich. Rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach projektu realizowanego na rzecz spółki (a także następnie przez spółkę, z wykorzystaniem usług Podatnika) mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku czy też prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych.

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zawiera się w kwocie wynagrodzenia za wykonanie umowy. Wynagrodzenie to obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i korzystania z utworów.

Również w ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje kontynuowanie działalność przede wszystkim w ramach współpracy z tymi samymi Kontrahentami w takim samym modelu (świadczenie usług z Polski, opodatkowanie osiąganych przychodów na terytorium Polski).

Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umów następował do tej pory i będzie następował w przyszłość, w sposób uzgodniony w tym zakresie przez strony w ramach bieżącego wykonania umów.

Prace wykonywane przez Podatnika wymagają opracowania optymalnych rozwiązań i charakteryzują się niepewnością co do ich ostatecznego rezultatu, tylko w nieznacznym stopniu sprowadzają się do zwykłego utrzymywania rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę i jego kontrahentów. Prace wykonywane przez Podatnika, mają na celu również zbudowanie przewagi technologicznej odbiorcy końcowego prac Podatnika.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach świadczonych usług dochodziło i będzie w ramach zdarzenia przyszłego dochodzić do następującej sekwencji zdarzeń związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług:

1.Wytworzenie/rozwijanie/ ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania (programu komputerowego) w ramach prowadzonej przez niego działalność gospodarczej i działalność badawczo-rozwojowej – przede wszystkim oprogramowania stworzonego już wcześniej przez Wnioskodawcę, względnie, oprogramowania należącego do kontrahenta, co do którego kontrahent zlecił czynność Wnioskodawcy w zakresie jego rozwijania (kontrahent Wnioskodawcy jako właściciel oprogramowania miał pełne prawo do takiego dysponowania swoim oprogramowaniem),

2.Przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy,

3.Dalszy rozwój i ulepszanie oprogramowania przez kontrahenta Wnioskodawcy, jako właściciela autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, również przy udziale Wnioskodawcy oraz z wykorzystaniem jego usług świadczonych w sposób ciągły.

Z momentem przeniesienia praw autorskich zgodnie z punktem ad. 2 to kontrahent Wnioskodawcy nabywa pełne władztwo nad oprogramowaniem dostarczonym przez Wnioskodawcę – zasadniczo więc, zachowuje on pełną swobodę w dalszym rozwoju czy ulepszaniu tego oprogramowania. Czynności te wykonywane są jednak w porozumieniu z Wnioskodawcą, a także przez samego Wnioskodawcę w ramach liniowej charakterystyki świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Jednocześnie, do wykonywania przez Wnioskodawcę dalszych czynność związanych z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania w ramach punktu 3 powyżej nie jest konieczne oraz niezbędne udzielenie Wnioskodawcy przez jego kontrahenta tzw. licencji wstecznej, służącej pracom nad programami już dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Prace te wykonywane są w ramach dalszej współpracy, a wskazane dalsze prace objęte są kolejnymi przeniesieniami praw autorskich przez Wnioskodawcę do nowych utworów powstałych podczas rozwijania utworów dostarczonych uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów. Ewentualnie, prace te uznawane są w całość jako naprawa błędów w dostarczonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniu, w ramach ciążących na Wnioskodawcy w stosunku do jego kontrahentów obowiązków umownych w tym zakresie (naprawa ta nie oznacza jednak, że czynności Wnioskodawcy sprowadzają się do rutynowego naprawiania błędów i utrzymywania produktów).

Taki model współpracy wpisuje się w metodykę zwinnego programowania stosowaną przez Wnioskodawcę przy świadczeniu na rzecz jego kontrahentów usług polegających na dostarczeniu oprogramowania, a także wpisują się w całości w model prac przyjęty z kontrahentami, a udzielenie Wnioskodawcy licencji wstecznej na te potrzeby miałoby charakter czynności sztucznej i niewpisującej się w zasady przewidziane przepisami ustawy o prawie autorskim o prawach pokrewnych oraz zasady świadczenia przez Wnioskodawcę jego obowiązków określonych w umowach przez niego zawartych.

Prace wykonywane przez Podatnika nie są ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu czy też notorycznego, powtarzalnego utrzymania oprogramowania czy też do czynności o charakterze rutynowym. Prace Podatnika nie sprowadzają się do powielania rozwiązań zaistniałych na rynku.

W ramach zdarzenia przyszłego, Podatnik ma zamiar kontynuować działalność w identycznym zakresie – w tym i innych projektach – w obszarach opisanych powyżej, z tym samym lub innymi kontrahentami. Podstawowym i jedynym świadczeniem Podatnika w ramach zdarzenia przyszłego będzie tworzenie i sprzedaż oprogramowania (programy komputerowe) związanego z przedmiotem aktualnej działalności, co do których Podatnik przenosił będzie przysługujące mu autorskie prawa majątkowe bądź też udzielał licencji na rzecz swych kontrahentów, tworząc prawa kwalifikowane. Wnioskodawca będzie kontynuował w całości prowadzenie działalność badawczo-rozwojowej w zakresie, w jakim prowadzi ją w tej chwili.

Rozwiązania tworzone i projektowane przez Podatnika mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach prac Podatnika badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na rynku.

Wnioskodawca wskazuje, iż wszystkie usługi świadczone na rzecz kontrahentów w ramach istniejącego stanu faktycznego, a także w ramach zdarzenia przyszłego były i będą świadczone na terytorium Polski, gdzie Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził swoją działalność. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zasadniczo kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

1)wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

2)zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

5)dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania jest za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy.

Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Oczekiwanym zarówno przez Wnioskodawcę, jak i jego kontrahentów celem prac jest nowe prawo kwalifikowane i związana z nim nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w gospodarce – branża Wnioskodawcy jest branżą wysoce innowacyjną w perspektywie pozostałych branż gospodarki.

Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, iż Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i w jej ramach tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego, osiągając dochody ze sprzedaży takich praw kwalifikowanych (rozporządzenia autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania/ programu komputerowego).

Uzupełnienie opisu stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

W pierwszej kolejności odnosząc się do kwalifikacji działań z perspektywy przepisów prawa o szkolnictwie wyższym i nauce Wnioskodawca wskazuje, jak już przedstawiono we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi działalność noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej dotyczącej oprogramowania komputerowego. Charakter prowadzonych prac w ramach tej działalności pozwala przyjąć, że taka działalność badawczo-rozwojowa stanowi w istocie prace rozwojowe i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca wskazuje, że w pierwotnym wniosku zadał Krajowej Informacji Skarbowej pytanie, czy prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21, odnosząc się do podobnego stanu faktycznego, nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie okoliczności pozwalające organowi na ocenę, czy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, zostały już wyczerpująco przedstawione we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, w związku z czym Wnioskodawca podtrzymuje prośbę o ocenę przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz udzielenie merytorycznej odpowiedzi dotyczącej wątpliwości prawnych Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę także przepisy ustawy prawo o szkolnictwie wyższym.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił:

Badania prowadzone przez Wnioskodawcę zostały opisane w pierwotnym wniosku i w skrócie sprowadzają się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania komputerowego. Działalność w tym zakresie została podjęta przez podatnika w dniu 2 sierpnia 2010 r. Badania przynoszą określone efekty w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a efektem działalności Podatnika jest ulepszanie funkcjonujących rozwiązań lub rozwijanie nowych funkcjonalności od podstaw.

Dodatkowo działania Wnioskodawcy polegają na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Jest to działalność twórcza podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wyniki prac rozwojowych przyjmują formę kodu oprogramowania i dalej wykorzystywane na potrzeby działalności w ten sposób, że są sprzedawane do kontrahentów (wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych). Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że nowy i ulepszony charakter tych produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian a stanowi przejaw działalności twórczej i innowacyjnej. Wszystkie działania prowadzone w ramach działalności podatnika mają charakter badań naukowych lub prac rozwojowych i jako taka działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca pragnie się odwołać do wskazanego powyżej uzasadnienia i przytoczonego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego poddając ostateczną ocenę prowadzonej działalności Podatnika do rozstrzygnięcia Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej.

Działalność związana z tworzeniem oprogramowania cechuje się odpowiedzialnością i odpowiednio zaplanowaną i uporządkowaną metodyką pracy, której wynikiem jest codzienna systematyczna praca, w kontraktach zawieranych z klientami.

Efekty pracy nazwane oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są jedynie techniczną, a są twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca).

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Tworzone, rozwijane, ulepszane w ramach działalności gospodarczej oprogramowanie komputerowe, podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania.

W przypadku działalności Wnioskodawcy utwory obejmują oprogramowanie, działania związane z nową funkcjonalnością wcześniejszego oprogramowania, tworzenie portali służących do m.in. wyszukiwania graczy w Internecie celem stworzenia przyszłych drużyn mogących rozwijać się i rozgrywać mecze w ramach turniejów „e-sportowych”.

Efekty prac Wnioskodawcy w każdym przypadku (tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania) są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak jak wskazano we wniosku m.in. rozwiązania tworzone i projektowane przez Wnioskodawcę mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach prac Wnioskodawcy badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na rynku. W dalszej części odwołuje się do wyroku NSA z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21 w którym to nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową. Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie okoliczności pozwalające organowi na ocenę, czy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, zostały już wyczerpująco przedstawione we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, w związku z czym Wnioskodawca podtrzymuje prośbę o ocenę przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz udzielenie merytorycznej odpowiedzi dotyczącej wątpliwości prawnych Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę także przepisy ustawy prawo o szkolnictwie wyższym.

Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych utworów, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze.

Wynagrodzenie od kontrahenta jest łączną zapłatą za całość czynności realizowanych zgodnie z umową.

Ustalenie, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową jest przedmiotem wątpliwości prawnych Wnioskodawcy – wszelkie okoliczności pozwalające organowi na ocenę, czy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, zostały już wyczerpująco przedstawione we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, w związku z czym Wnioskodawca podtrzymuje prośbę o ocenę przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz udzielenie merytorycznej odpowiedzi dotyczącej wątpliwości prawnych Wnioskodawcy.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, obowiązek taki nie wynika bowiem z zapisów umownych. Rozdzielenie otrzymywanego wynagrodzenia na to należne za przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje w prowadzonej ewidencji.

Umowa, wskazuje, iż wytworzone przez Wnioskodawcę prawa do programu komputerowego jest przenoszone na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca prowadzi ewidencje wytworzonych utworów z wyodrębnieniem konkretnych programów komputerowych, które na mocy umowy są przenoszone na rzecz Kontrahenta.

Od 1 lipca 2020 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku.

Działalność opisaną we wniosku Wnioskodawca prowadzi od 2 sierpnia 2010 r.

Wniosek dotyczy dochodów Wnioskodawcy osiąganych od 1 lipca 2020 r.

Wyodrębnione zadania spełniające kryteria do zastosowania ulgi IP BOX, nie dotyczą całości prowadzonej działalności, lecz wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej działalności ewidencjonowanej zgodnie z przepisami prawa.

Pytania

1.Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej znajdzie zastosowanie ulga IP Box, tzn. obniżona stawka podatku przewidziana w art. 30ca ustawy o PIT?

2.Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) może stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 34 ustawy o PIT, a oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest prawem kwalifikowanym opisanym w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w zakresie pytania oznaczonego numerem jeden stoi Pan na stanowisku, że do osiąganych przychodów związanych ze zbyciem kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%.

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast.), dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z wprowadzonej powyższym przepisem ulgi jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że tworzone / rozwijane / ulepszane przez niego oprogramowanie, tworzone / rozwijane / ulepszane jest – w ocenie Wnioskodawcy – w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności działalności badawczo-rozwojowej.

Zauważyć przy tym należy, że zarówno przepisy ustawy o PIT posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dot. działalności badawczo-rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za działalność badawczo-rozwojową, działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:

1)twórczą;

2)obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe;

3)podejmowaną w sposób systematyczny;

4)podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka, którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu) (tak też: K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019).

Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT – dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT), ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668 ze zm.).

Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami:

1)badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

3)prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych do ulgi IP BOX:

„Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz, że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zakres działalności badawczo-rozwojowej:

i.najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, lub

ii.w nielicznych przypadkach będzie całkowicie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.”

W perspektywie działalności Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami:

I. Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) – oczekiwanym celem projektu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle.

Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) branży. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem, element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu polegającego na odtworzeniu istniejących wyników, w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np. zastąpienia zastanego oprogramowania oprogramowaniem o nowym charakterze).

Z uwagi na kryterium nowatorskości, w prowadzonych pracach posiadających znamiona działalności badawczo-rozwojowych absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu:

1)kopiowanie cudzych rozwiązań;

2)odtwarzanie cudzych rozwiązań;

3)zaangażowanie inżynierii odwrotnej (reverse engineering) jako środka do osiągnięcia celów projektu;

4)korzystanie z rozwiązań chronionych prawami autorskimi oraz prawami własności intelektualnej i przemysłowej podmiotów trzecich.

Czynności takie jasno zakazane są również przez kontrahentów Wnioskodawcy.

II. Opieraniem się na oryginalnych, nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (twórczość prac) – prace dot. tworzenia praw kwalifikowanych powinny nosić charakter prac oryginalnych, nieoczywistych.

III. Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) – co nie wyłącza konieczności planowania prac, określenia celów i kryteriów mierzenia rezultatów w działalności Wnioskodawcy, również przez pryzmat przekazania prac do jego kontrahentów.

IV. Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) – działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i metodyczny, a wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.

V. Prowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) – prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu, zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacji prowadzonej przez siebie działalności powinien on dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia – czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla niego.

Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. nr 24, poz. 83 ze zm.) – co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej – posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. nr 24, poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika.

Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:

1)Rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach;

2)Analizy twórczości prowadzonych prac;

3)Ostatecznie, ustalenia czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe, a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP BOX – i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.749.2019.2.SJ organ podatkowy, analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP BOX, stwierdził: „Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT, tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny. (…)

Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dot. identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców – zob. chociażby interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2.AP, interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.10.2020.2.PR.

W zakresie pytania drugiego, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, a także w ramach zdarzenia przyszłego można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (programy komputerowe) wytwarzane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wymienionych w przedmiotowych przepisach. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad.1.

Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym oraz argumentacją zawartą w pytaniu nr 1, przedmiot ochrony jest wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności mającej znamiona działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z objaśnieniami MF „wytworzenie” przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego prawa własności intelektualnej od podstaw. To pojęcie odnosi się do najbardziej oczywistej sytuacji, w której dane prawo w ogóle nie istniało i podatnik w ramach działalności B+R je wytworzył. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza natomiast m.in. rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego prawa, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydujące jest faktyczne rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego prawa w dowolnej postaci, o ile prowadzi do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności. Jednocześnie, zgodnie z objaśnieniami MF, każda działalność B+R, która doprowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia KPWI, niezależnie od jej skali, częstotliwości, poziomu twórczości, systematyczności czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność B+R dla potrzeb IP Box. (za: A. Hołda (red.), Podatkowe i bilansowe zamknięcie roku 2020, Warszawa 2020).

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie tworzone przez niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego – a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na gruncie ulgi IP Box.

Ad.2.

Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. Nr 24, poz. 83 ze zm.) – co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie w ocenie Wnioskodawcy kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej – posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. Nr 24, poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Dochód z prawa ochronnego podlega preferencji, o ile mamy do czynienia z prawem podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Konkludując, wyodrębnione zadania spełniające kryteria do zastosowania ulgi IP BOX, nie dotyczą całości prowadzonej działalności, lecz wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej działalności ewidencjonowanej zgodnie z przepisami prawa.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania

·4 lipca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, znak 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.2.JK.

·12 lipca 2022 r. wniósł Pan zażalenie na to postanowienie.

·2 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie, znak 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.4.JK, o utrzymaniu w mocy wyżej wskazanego postanowienia.

Skarga na postanowienie

6 października 2022 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęła skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, w której zaskarżył Pan postanowienie z2 września, znak 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.4.JK o utrzymaniu w mocy postanowienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2022 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.2.JK o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

·Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżone postanowienie nr 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.4.JK wyrokiem z 16 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bk 472/22.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z 4 października 2023 r. nr 0110-KWR2.4021.10.2023.3.RJ cofnął skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 16 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Bk 472/22.

·Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 23 listopada 2023 r. sygn. akt II FSK 430/23 umorzył postępowanie kasacyjne.

·Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wpłynął do organu 8 marca 2024 r.

·Ponieważ wyrok ten nie uchylił postanowienia I instancji, stąd Organ II instancji wydał postanowienie z 8 maja 2024 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.14.PW o uchyleniu postanowienia z 4 lipca 2022 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.309.2022.2.JK.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że mimo iż zadała Pan pytanie: Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) może stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 34 ustawy o PIT, a oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest prawem kwalifikowanym opisanym w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT? – tut. organ mając na uwadze całokształt sprawy przyjął, iż miał Pan na myśli art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 tej ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 wskazanej wyżej ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 5a pkt 39 wskazanej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z treści opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności wytwarza Pan programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podstawowym przedmiotem Pana działalności jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nawiązał Pan współpracę z trzema podmiotami. Podstawowym przedmiotem Pana świadczeń w oparciu o umowy z tymi podmiotami, relewantnym z punktu widzenia mniejszego wniosku, jest w każdym przypadku przeniesienie przez Pana na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów o charakterze twórczym w tym w szczególności programów komputerowych stanowiących podstawowy efekt prawnoautorski Pana świadczenia.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Dlatego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, zostanie dokonana w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W uzupełnieniu wniosku podkreślił Pan, że prowadzone przez Pana badania sprowadzają się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania komputerowego. Badania przynoszą określone efekty w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a efektem działalności Podatnika jest ulepszanie funkcjonujących rozwiązań lub rozwijanie nowych funkcjonalności od podstaw. Dodatkowo Pana działania polegają na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Jest to działalność twórcza podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wyniki prac rozwojowych przyjmują formę kodu oprogramowania i dalej wykorzystywane na potrzeby działalności w ten sposób, że są sprzedawane do kontrahentów (wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych). Nowy i ulepszony charakter tych produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian a stanowi przejaw działalności twórczej i innowacyjnej. Efekty pracy nazwane oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są jedynie techniczną, a są twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych kontrahentów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo‑rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

We wniosku zaznaczył Pan, że działalność prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalność gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości. Oczekiwanym zarówno przez Pana, jak i Pana kontrahentów celem prac jest nowe prawo kwalifikowane i związana z nim nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Wskazał Pan, że Pana działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do tworzenia przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Przytoczone powyżej kryteria działalności badawczo-rozwojowej odnoszą się do charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności. Ostatnie – trzecie kryterium – dotyczy natomiast rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych – zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność jest związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Pana prace mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku czy też prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan natomiast, że oczekiwanym zarówno przez Pana, jak i Pana kontrahentów celem prac jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Pana (lub Pana kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez Pana działalność (lub Pana kontrahentów) branży.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

W definicji działalności badawczo-rozwojowej kluczowe jest rozróżnienie, że działalność badawczo-rozwojowa obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

‒nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

‒łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

‒kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

‒wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

‒nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej,

‒łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych,

‒kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych,

‒wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość wyżej wskazanych czynności służy:

‒planowaniu produkcji oraz

‒projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Dotyczą one konkretnych produktów, konkretnych procesów lub konkretnych usług albo konkretnych rodzajów produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie, ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z podanych przez Pana informacji wynika, że wszystkie działania prowadzone w ramach Pana działalności mają charakter badań naukowych lub prac rozwojowych i jako taka działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzy Pan wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Pana oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania jest za przejaw Pana działalności twórczej. Tworzone przez Pana prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Efekty pracy nazwane oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oczekiwanym zarówno przez Pana, jak i Pana kontrahentów celem prac jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Pana (lub Pana kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez Pana działalność (lub Pana kontrahentów) branży. Rozwiązania tworzone i projektowane przez Pana mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach Pana prac badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na rynku.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu, o cechach wskazanych w opisie sprawy oraz tworzonych w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto wskazuję, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podkreślam, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, wskazuję, że:

-tworzy Pan wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efektem Pana twórczych prac są każdorazowo odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;

-prowadzi Pan od 1 lipca 2020 roku odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazuję także, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm.)

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozwój lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Mając powyższe na uwadze, skoro – jak wynika z przedstawionych okoliczności – wytwarza Pan samodzielnie programy komputerowe, podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawa do tych programów komputerowych, wytwarzanych przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od dochodów uzyskiwanych od 1 lipca 2020 r. oraz za lata następne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy i stan prawny nie ulegną zmianie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania postanowienia I instancji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).