Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 maja 2024 r., sygn. I SA/Wr 20/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Kieres, Asesor WSA Anna Kuczyńska-Szczytkowska (sprawozdawca), , Protokolant Starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2023 r., nr 0201-IOV-11.4103.64.2023 w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za X 2022 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu i ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za XI 2022 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 21 listopada 2023 r. (nr 0201-IOV-11.4103.64.2023) Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: DIAS, Organ II instancji), po rozpatrzeniu odwołania M. S. (dalej: Skarżący, Strona) od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Śródmieście (dalej: NUS, Organ I instancji) z 31 sierpnia 2023 r. (nr 0228-SPV.4103.20.2023) w sprawie określenia za październik 2022 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 11.559 zł oraz za listopad 2022 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu w wysokości 0,00 zł i zobowiązania podatkowego w wysokości 13.348 zł, utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie.

Z akt administracyjnych sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w oparciu o przeprowadzoną kontrolę podatkową, a następnie wszczęte z urzędu postępowanie podatkowe, Organ I instancji wydał w dniu 31 sierpnia 2023 r. decyzję, w której wskazał, że Skarżący niezasadnie odliczył podatek naliczony łącznie w kwocie 235.466,78 z faktury nr [...] z dnia 28 października 2022 r., gdyż faktura ta została błędnie wystawiona przez M. Spółka cywilna. Zdaniem Organu I instancji, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z ze zm., dalej: ustawa o VAT) czynność przekazania maszyn występującemu ze Spółki cywilnej wspólnikowi jest czynnością o charakterze nieodpłatnym, bowiem w zamian za przekazanie maszyn Spółka nie otrzymała ekwiwalentu świadczenia. NUS stwierdził również, że Spółka nie powinna była wystawić faktury dokumentującej czynność nieodpłatnego przekazania składników majątkowych na rzecz byłego wspólnika - M. S. Faktura ta została wystawiona niezgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Błędnie wystawiona faktura nie uprawnia, w świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, do odliczenia podatku naliczonego z niej wynikającego. W kontekście argumentacji podniesionej w piśmie Spółki z 24 lipca 2023 r., NUS podkreślił, że możliwość kontynuowania działalności przez Spółkę i jej dalszego rozwoju nie stanowi żadnego wzajemnego świadczenia. Kontynuacja działalności i dalsze osiąganie zysków w przyszłości przez Spółkę nie jest efektem porozumienia Spółki z byłym wspólnikiem, lecz przejawem woli pozostających w Spółce wspólników i ich decyzji gospodarczych. Nie podzielił twierdzenia Spółki, zgodnie z którym o odpłatności transakcji świadczy fakt, że Spółka zatrzymuje środki pieniężne wypracowane w przyszłości. Ich wypracowanie będzie zależeć wyłącznie od podjętych decyzji przez obecnych wspólników Spółki i innych czynników gospodarczych. Ponadto utrata przez byłego wspólnika prawa do uczestniczenia w zysku jest naturalną konsekwencją wystąpienia ze spółki i braku woli kontynuowania działalności w tej formie. Zdaniem NUS, Spółka nie otrzymała konkretnego wzajemnego świadczenia w zamian za przekazanie maszyn i urządzeń, lecz jedynie wywiązała się z umowy zawartej z byłym wspólnikiem z tytułu zmiany osobowej w Spółce. NUS dodatkowo podkreślił, że w piśmie z 10 sierpnia 2023 r. pełnomocnik Skarżącego wskazał, że zgadza się z organem, że ekwiwalent rzeczowy wydany M. S. nie jest związany z potrąceniem jakiejkolwiek należności M. S. wobec Spółki M. (...).