Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 4 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.124.2024.2.NF
Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
29 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 24 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 kwietnia 2024 r. (wpływ 6 maja 2024 r.).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
Pan A
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
Pani B.
Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)
A i B, małżonkowie, w których małżeństwie zawartym (…) 1993 r. obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, jako kupujący zawarli (…) 2004 r. warunkową umowę sprzedaży nieruchomości (…) Przedmiotem umowy było zobowiązanie do przeniesienia przez C na rzecz A i B prawa własności niezabudowanej nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działki nr 1, 2 i 3, o łącznej powierzchni (…) ha, opisanej w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…). Przedmiotowa nieruchomość na powierzchni (...) ha użytków stanowiła użytek rolny klasy IIIa, IIIb, IVa, IVb, V i VI, a na pozostałej powierzchni (...) ha stanowiła nieużytek.
Po tym jak Agencja (…) nie skorzystała z przysługującego jej według art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego prawa pierwokupu wobec nieruchomości sprzedanej warunkową umową sprzedaży z (…) 2004 r., (…) 2004 r. została zawarta umowa przeniesienia własności nieruchomości sporządzoną przez (…), której przedmiotem było przeniesienie własności niezabudowanej nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działki nr 1, 2 i 3 opisanej w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…) na rzecz A i B, którzy nabyli tę nieruchomość do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską.
Po nabyciu własności nieruchomości działka nr 1 została zabudowana przez A i B budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynkiem gospodarczym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki zostały wybudowane w zasadzie do 2007 r. Następnie w kolejnych latach w zabudowaniach trwały pracę wykończeniowe. Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działki nr 2 i 3 pozostały niezabudowane. Po nabyciu własności nieruchomości zostały oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego.
A i B przebywali na zakupionej nieruchomości w celach wypoczynkowych i traktowali ją jako nieruchomość rekreacyjną. Nieruchomość była przez małżonków okresowo zamieszkiwana. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie
Po zakończeniu dzierżawy A formalnie sam, za zgodą B zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi rolnicze na rzecz A.
(...)
W sąsiedztwie nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW występuje trend polegający na wydzielaniu z istniejących nieruchomości działek w celu ich sprzedaży jako działek przeznaczonych pod zabudowę. (…) 2023 r. A i B zawarli umowę majątkową małżeńską sporządzoną przez E – notariusza (…), na podstawie której w miejsce dotychczas obowiązującego ustroju ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej bez wyrównania dorobków. Zawarta umowa majątkowa małżeńska jest pierwszą taką umową w małżeństwie A i B, którzy wcześniej nie zawierali umów majątkowych małżeńskich.
Następnie, po ustanowieniu rozdzielności majątkowej małżeńskiej, (...) 2023 r. A i B zawarli umowę o częściowy podział majątku wspólnego umowę przejęcia długu i umowę przedwstępną uzupełniającego podziału majątku wspólnego, sporządzoną przez E – (…). Umowa dotyczyła podziału majątku wspólnego A i B w skład którego, obok innych składników majątkowych w tym nieruchomości, wchodziła także nieruchomość opisana w księdze wieczystej nr KW, składająca się z działek ewidencyjnych oznaczonych nr 1, 2 i 3. Umowa ta została zawarta przy założeniu, że intencją stron jest całkowite uregulowanie kwestii podziału majątku wspólnego na warunkach opisanych w umowie i przy jednoczesnym założeniu by wartość zabudowanej nieruchomości rolnej opisanej w księdze wieczystej nr KW, składającej się z działek ewidencyjnych oznaczonych nr 1, 2 i 3 przypadła w całości A. Pierwotnym założeniem stron, zgodnie z oświadczeniem zawartym w powyższej umowie, było by w wyniku podziału majątku wspólnego nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, składającą się z działek ewidencyjnych oznaczonych nr 1, 2 i 3 nabył na wyłączną własność A. Jednakże z uwagi na treść art. 2b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego w wyniku realizacji powyższego zamierzenia A zostałby objęty nakazem pięcioletniego osobistego prowadzenia gospodarstw rolnego na ww. nieruchomości, jak również zostałby objęty pięcioletnim zakazem zbycia ww. nieruchomości, co uniemożliwiałby realizację zamierzeń A polegających na podziale geodezyjnym ww. nieruchomości i sprzedaży wydzielonych z niej działek.
(…)
B udzieliła przy tym A pełnomocnictw:
1)do zawarcia w jej imieniu przyrzeczonej umowy uzupełniającej podział majątku wspólnego;
2)do zwykłego zarządu nieruchomością opisaną w księdze wieczystej nr KW, które obejmuje również umocowanie na wszelkich warunkach uznania pełnomocnika do:
a)do reprezentowania B we wszelkich postępowaniach dotyczących ww. nieruchomości prowadzonych przez organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego;
b)do reprezentowania B we wszelkich postępowaniach dotyczących ww. nieruchomości prowadzonych w celu ustalenia przeznaczenia nieruchomości w planach zagospodarowania przestrzennego oraz ustalenia warunków ich zagospodarowania i zabudowy;
c)do reprezentowania B w sprawach dotyczących wydania dla ww. nieruchomości decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
d)do reprezentowania B w postępowaniu administracyjnym zmierzającym do podziału geodezyjnego ww. nieruchomości w tym odbioru wynikającej z podziału dokumentacji geodezyjnej;
e)do dokonywania wszelkich czynności prawnych i faktycznych zmierzających do posadowienia na ww. nieruchomości budynków oraz oddania ich do użytkowania;
f)do reprezentowania B w postępowaniu zmierzającym do uzyskania ostatecznej decyzji (…) zgodę na nabycie lub zbycie ww. nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego w tym do eksponowania w dowolnej formie zamiaru sprzedaży na rynku w celu udokumentowania braku możliwości jej nabycia przez podmioty uprawnione;
g)do zawarcia w imieniu B i na jej rzecz umowy lub umów sprzedaży ww. nieruchomości w całości lub w części dowolnym osobom, za cenę i na pozostałych warunkach według uznania pełnomocnika, do odbioru ceny i pokwitowania odbioru ceny, do wskazania sposobu zapłaty ceny, do poddania B rygorowi egzekucji w myśl art. 777 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego w zakresie wydania nieruchomości w posiadanie nabywcy, do zawarcia umów zobowiązujących, warunkowych, przedwstępnych, sprzedaży oraz ich zmiany oraz umów o przeniesienie własności na wszelkich warunkach według uznania pełnomocnika.
A zobowiązał się do zapłaty na rzecz B kwot należnego od niej podatku od towarów i usług wraz z ewentualnymi odsetkami, jeżeli sprzedaż którejkolwiek z działek wydzielonych z nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW zostałaby uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu w całości lub części podatkiem od towarów i usług, a B oświadczyła, że ww. zobowiązanie przyjmuje.
(…)
A i B, którą przy tej czynności reprezentował A, zlecili pośrednictwo w sprzedaży części nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW profesjonaliście – osobie, która zawodowo trudni się działalnością m.in. w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Usługa pośrednictwa świadczona przez profesjonalnego przedsiębiorcę dotycząca ww. nieruchomości obejmowała organizację podziału geodezyjnego nieruchomości, uzyskanie dla działek uzyskanych w wyniku podziału decyzji o warunkach zabudowy, obsługę marketingową oraz organizację aktów notarialnych służących sprzedaży wydzielonych nieruchomości.
Po stronie pośrednika leżało opracowanie koncepcji sprzedaży majątku w postaci części nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW, podjęcie czynności prawnych i faktycznych w celu przygotowania sprzedaży i organizacja sprzedaży. Pośrednik działał na podstawie udzielonych mu pełnomocnictw, które podpisał A w imieniu własnym i jako pełnomocnik B. Przedsiębiorca, któremu A i B powierzyli wykonanie powyższych czynności, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W wyniku działań podjętych przez pośrednika nastąpiło scalenie działek ewidencyjnych oznaczonych nr 1, 2 i 3. W wyniku scalenia powstały działki ewidencyjne nr 4 i 14. Następnie w wyniku działań podjętych przez pośrednika przeprowadzony został podział geodezyjny działki ewidencyjnej nr 4, w wyniku którego działka ewidencyjna nr 4 została podzielona na działki ewidencyjne nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Wydzielona działka ewidencyjna nr 5 została przeznaczona na drogę wewnętrzną celem zapewnienia dostępu do drogi publicznej dla działek nieleżących przy drodze publicznej oraz celem zapewnienia dostępu dla wszystkich działek do (...).
Pozostałe działki ewidencyjne nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 zostały wydzielone w celu ich sprzedaży. Działka ewidencyjna nr 14 pozostała niepodzielona. Dla działek ewidencyjnych nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 zostały uzyskane decyzje o warunkach zabudowy. Obsługa marketingowa sprowadzała się do umieszczenia ogłoszeń sprzedaży w sieci Internet na popularnych stronach internetowych poświęconych ogłoszeniom dotyczącym sprzedaży nieruchomości oraz do kontaktu z osobami, które odpowiadały na zamieszczone ogłoszenia i wyrażały zainteresowanie nabyciem nieruchomości. W stosunku do żadnej z wydzielonych działek ewidencyjnych, przed dokonaniem ich sprzedaży nie została przez A i B przeprowadzona procedura ich wyłączenia z produkcji rolniczej ani nie został przez właścicieli złożony wniosek dotyczący ich wyłączenia z produkcji rolniczej według przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Żadna z wydzielonych działek nie została uzbrojona – nie są do nich doprowadzone żadne przyłącza w szczególności energetyczne, gazowe, wodociągowe, kanalizacyjne, telekomunikacyjne. A i B nie występowali dla żadnej z wydzielonych działek z wnioskiem o lokalizację sieci energetycznej, gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, telekomunikacyjnej i innej ani też nie występowali oni o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, telekomunikacyjnej i innych mediów.
(...) 2024 r., (...) 2024 r. i (...) 2024 r. A i B, którą reprezentował A dokonali sprzedaży siedmiu działek ewidencyjnych o numerach 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, których własnością A i B odpłatnie rozporządzili na rzecz nabywców. Wraz z nabyciem własności wydzielonej działki ewidencyjnej nabywcy nabywali także udział w działce ewidencyjnej nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną wynoszący 1/10 części. Dokonane sprzedaże zostały udokumentowane w formie sześciu aktów notarialnych (przy jednym akcie sprzedane zostały dwie działki ewidencyjne), sporządzonych przez F – (…).
W chwili dokonania opisanych wyżej sprzedaży każda z działek ewidencyjnych nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, zgodnie z miejscowym ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego (...) oraz zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (…) przeznaczone była na cele rolne i była objęta decyzją o warunkach zabudowy. Dokonując sprzedaży działek ewidencyjnych nr 6, 7, 8, 11, 12, 13 i udziałów w działce ewidencyjnej nr 5 ani A ani B nie prowadzili działalności gospodarczej w zakresie objętym sprzedażami w tym w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. A jest zarejestrowany jako przedsiębiorca jednoosobowy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (…)
Aktualnie zarówno A, jak i B podlegają ubezpieczeniu społecznemu rolników. B podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 stycznia 2023 r., natomiast A podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 grudnia 2023 r. Składki na ubezpieczenie społeczne rolników za A i za B są opłacone.
W związku ze wznowieniem działalności przez A z dniem 1 maja 2024 r. będzie on podlegał ubezpieczeniom społecznym w ramach ZUS.
(...) 2024 r. A i B zawarli umowę uzupełniającą podział majątku wspólnego sporządzoną przez E – (…), która uzupełnia ich wcześniejszą umowę z (...) 2023 r. o częściowy podział majątku wspólnego umowę przejęcia długu i umowę przedwstępną uzupełniającego podziału majątku wspólnego, sporządzoną przez E – (…). Na podstawie umowy uzupełniającej z (...) 2024 r. nieruchomość opisana w księdze wieczystej nr KW, obejmująca działki nr 9 i 14 o łącznym obszarze (...) ha stała się w całości wyłączną własnością A, który jest obecnie jej jedynym właścicielem. A na podstawie umowy uzupełniającej z (...) 2024 r. nabył też na wyłączną własność cały udział w działce nr 5, który dotychczas przysługiwał A i B.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego
Działka nr 5
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z problemów osobistych jakie wystąpiły w małżeństwie A i B, które to problemy doprowadziły do (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, zaświadczenie (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (...).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto, droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten sposób doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9. 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5. A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 6
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, zaświadczenie (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (…).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 Nr 17, poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto, droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6,7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5. A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 7
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinnym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości,zaświadczenie (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (...).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto, droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7,8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5.
A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i dziatek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych i nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 8
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinnym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynkiem gospodarczym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007 - 2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, zaświadczenie (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (…).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto, droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od k 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność.
B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane b sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5.
A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali w zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 9
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (…).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7,8,9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność.
B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5. A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 10
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (...).
W tym miejscu wyjaśniam, że ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby. 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrzne było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6,7, 8,9,10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność.
B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane | sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji ojej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5.
A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali w zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 11
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinnym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynkiem gospodarczym murowanym o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (…).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6,7, 8, 9,10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą dziatek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5.
A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali w zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 12
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (…).
W tym miejscu wyjaśniam, że ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12.07.1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrzne było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto, droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem t gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych.
Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w h wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność.
B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5. A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali w zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 13
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynek gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (...).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrzne było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych.
Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała w (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane) sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji o jej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji o warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5. A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali w zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Działka nr 14
Ad 1
A i B nabyli jako małżonkowie, do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, działki oznaczone pierwotnie nr 1, 2 i 3, opisane w księdze wieczystej nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) z takim zamiarem, aby w przyszłości osiedlić się, tj. zamieszkać na stałe na tej nieruchomości.
W celu zamieszkania na nieruchomości, na działce nr 1 wzniesiony został budynek mieszkalny jednorodzinny murowany o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynkiem gospodarczy murowany o powierzchni użytkowej (...) m2. Budowa rozpoczęła się w 2006 r. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
Z powodu zmian w pierwotnym projekcie architektoniczno-budowlanym oraz zmian osób pełniących funkcję kierownika budowy przedłużał się proces oddania budynku do użytkowania. Oddanie do użytku miało miejsce dopiero w 2023 r.
Działka nr 2 i działka nr 3 nie zostały nigdy zabudowane przez A i B. Zostały one oddane w dzierżawę D, który w latach 2007-2016 dzierżawił część nieruchomości o powierzchni około (...) ha i wykorzystywał ją do produkcji rolnej, którą prowadził w ramach własnego gospodarstwa rolnego. D pobierał dopłaty dla rolników i przekazywał kwoty dopłat A i B. W ramach dzierżawy D natomiast mógł pobierać pożytki naturalne z dzierżawionej nieruchomości.
Po zakończeniu dzierżawy A za zgodą B formalnie sam zaczął wykorzystywać nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW do produkcji rolniczej. Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były i są faktycznie nadal wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył i nadal świadczy usługi rolnicze na rzecz A, który pobiera dopłaty dla rolników. Za świadczone usługi D pobiera natomiast pożytki naturalne z nieruchomości.
A i B po zakupieniu działek oznaczonych pierwotnie nr 1, 2 i 3, w czasie jak trwała budowa budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz ich wykańczanie przyjeżdżali na nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, przebywali na niej okresowo i korzystali z niej w celach wypoczynkowych i rekreacyjnych. Małżonkowie okresowo zamieszkiwali na nieruchomości. W tym celu wykorzystywano znajdujący się na nieruchomości budynek mieszkalny, który był zamieszkiwany mimo, że nie był jeszcze ukończony i nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie.
Cel zakupienia nieruchomości oznaczonej pierwotnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW udało się zrealizować w taki sposób, że na nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na stałe zamieszkał A, co nastąpiło w 2017 r. Do 2023 r. A zamieszkiwał w domu, który nie był jeszcze oddany do użytku. Zamieszkanie na nieruchomości opisanej opisaną w księdze wieczystej nr KW wyłącznie przez A wyniknęło z (...). A zamierza nadal zamieszkiwać na nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 14, na której znajduje się wybudowany i oddany do użytku budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym.
Ad 2
Na moment nabycia przez A i B nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW żadna z działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 składających się na tę nieruchomość, nie była objęta decyzją o warunkach zabudowy.
Pozyskane na potrzeby zawarcia warunkowej umowy sprzedaży z (...) 2004 r. dotyczącej wskazanej nieruchomości, (...) stwierdzało, że działki nr 1, 2 i 3 przeznaczone są na cele rolnicze zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego (…).
Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego (...), o którym mowa w akapicie poprzedzającym był to miejscowy plan ogólny, o którym mowa była w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r o planowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 1989 r. Nr 17 poz. 99 ze zm.). Ustawa ta w art. 26 ust. 2 stanowiła, że „Miejscowy plan ogólny określa przyrodnicze, społeczne, ekonomiczne, kulturowe i krajobrazowe warunki przestrzennego zagospodarowania miasta, gminy (miasta i gminy) lub ich części oraz cele i zasady polityki przestrzennej tych jednostek, a w szczególności ustala warunki i sposoby: 1) zagospodarowania i wykorzystania gruntów, 2) ochrony zdrowia, 3) ochrony środowiska, 4) ochrony dóbr kultury i wartości krajobrazowych, 5) kształtowania infrastruktury technicznej i społecznej, 6) kształtowania struktur przestrzennych, 7) rozwiązań architektonicznych i budowlanych”.
Oprócz miejscowego planu ogólnego ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym przewidywała w art. 27 ust. 1 miejscowy plan szczegółowy. Zgodnie z powołanym przepisem „Miejscowy plan szczegółowy określa przeznaczenie gruntu, wyznacza linie rozgraniczające te grunty, ustala zasady uzbrojenia terenu oraz zasady kształtowania zabudowy, a w miarę potrzeby również inne warunki i wytyczne”.
Ad 3
Wydzielenie drogi wewnętrznej było warunkiem prawnym dokonania podziału działki oznaczonej jako działka nr 4 na działki ewidencyjne oznaczone numerami 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 stanowi wspomnianą drogę wewnętrzną. Droga wewnętrzna na działce nr 5 zapewnia dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6, 7, 8, 9, 10, które bez wydzielenia drogi wewnętrznej na działce nr 5 nie posiadałyby bezpośredniego dostępu do drogi publicznej. Gdyby nie wydzielono drogi wewnętrznej na działce nr 5, to nie byłby możliwy podział działki nr 4 w takim kształcie w jakim został przeprowadzony.
Ponadto, droga na działce nr 5 zapewnia dostęp dla wszystkich działek nr 6, 7, 8,9, 10, 11, 12, 13 do (...).
Ad 4
A i B pozyskali nabywców dla każdej ze sprzedanych dotychczas działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną w taki sposób, że zlecili profesjonalnemu pośrednikowi pośrednictwo w sprzedaży tych działek, które obejmowało m.in. obsługę marketingową. Przy zleceniu pośrednictwa B reprezentował A. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej zredagował i zamieścił oferty sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. W ten doszło do pozyskania nabywców dla działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, które sprzedane zostały przez A i B wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną.
A zamierza pozyskać nabywców dla przyszłych sprzedaży dotyczących działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14, które stanowią wyłączną własność A w taki sposób, że zleci profesjonalnemu pośrednikowi (temu samemu, z którego usług korzystali A i B przy sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 stanowiącej drogę wewnętrzną) pośrednictwo w sprzedaży działki nr 9 i działek, które będą wydzielone z działki nr 14. Pośrednik w ramach obsługi marketingowej będzie odpowiedzialny za zredagowanie i zamieszczenie ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz będzie utrzymywał kontakt z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty.
Ad 5
W okresie od nabycia nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w 2004 r. do wydzierżawienia części tej nieruchomości D w 2007 r. działki nr 1, 2 i 3 stanowiły nieużytek, były porośnięte chwastami i leżały odłogiem.
W 2006 r. na działce nr 1 została przez A i B rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2 oraz budynku gospodarczego murowanego o powierzchni użytkowej (...) m2. Budynki co do zasady wzniesiono do 2007 r., a następnie trwały w nich prace wykończeniowe.
Wokół nieruchomości wzdłuż jej zewnętrznych granic wykonane zostały nasadzenia drzew w pasie o szerokości około 6-8 m. Celem tych nasadzeń było stworzenie naturalnego ogrodzenia całej nieruchomości i zapewnienia atmosfery prywatności na terenie nieruchomości, która miała w przyszłości być miejscem zamieszkania A i B.
W okresie od 2007 r. do 2016 r. część nieruchomości o powierzchni około (...) ha, stanowiąca działki nr 2 i 3 była oddana w dzierżawę D. Dzierżawą nie były objęte tereny nienadające się do uprawy tzn. nieużytki, skarpa, a także teren zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz teren przeznaczony jako dojazd do tych budynków. Działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym oraz dojazd do tych budynków była przeznaczona na użytek A i B, którzy przebywali na nieruchomości w celach wypoczynkowych, wczasowych, rekreacyjnych. Od 2017 r. po formalnym zakończeniu dzierżawy A, za zgodą B sam zaczął wykorzystywać działki nr 2 i 3 do produkcji rolniczej Jednakże z uwagi na brak sprzętu rolniczego wykonywanie zasiewów, wszystkie czynności agrotechniczne oraz zbiór płodów rolnych były faktycznie wykonywane przez D, który wykorzystując posiadane maszyny rolnicze świadczył usługi na rzecz A.
Od 2017 r. A zamieszkał na stałe na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1. B pozostała (...). Zamieszkanie A na działce nr 1 miało na celu umożliwienie mu wynajęcia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy (...), należącego do majątku wspólnego małżonków. Dzięki temu możliwe było uzyskanie dodatkowych środków finansowych w postaci czynszu najmu. Konieczność uzyskania tych środków spowodowana była spadkiem dochodu z działalności gospodarczej. Ponadto zamieszkanie na nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW w budynku mieszkalnym na działce nr 1 stanowiło realizację pierwotnego zamiaru, dla którego nieruchomość ta została nabyta, tj. zamiaru osiedlenia się na niej.
Ad 6
A nie wykorzystywał działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani powstałych w wyniku ich scalenia działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz nr 4 i 14 powstałe w wyniku scalenia działek nr 1, 2 i 3, a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wydzielone z działki nr 4, do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. A z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. A z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 7
B nie wykorzystywała działek bądź udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 ani działek nr 4 i 14 bądź udziałów w tych działkach, jak również działek nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 powstałych wskutek podziału działki nr 4 i udziałów w tych działkach w pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 2 i 3 oraz powstałe w wyniku ich scalenia działki nr 4 i 14 a także działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 do czasu sprzedaży poszczególnych działek były przez A, za zgodą B wykorzystywane do działalności rolniczej od 2017 r. po tym jak zakończyła się dzierżawa tych działek przez D. Obecnie A wykorzystuje do działalności rolniczej działkę nr 9 oraz działkę nr 14, które stanowią jego wyłączną własność. B nie prowadzi obecnie pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. B nie prowadzi działalności rolniczej i w związku z tym nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Ad 8
Stroną umowy dzierżawy byli oboje małżonkowie A i B. Korzyść uzyskiwana w ramach dzierżawy przez A i B była równa kwotom dopłat dla rolników, które pobierał D. Korzyści uzyskiwali oboje małżonkowie. A i B rozliczali się między sobą z uzyskiwanych od D środków dzieląc je w częściach równych między siebie.
Nie wystąpił podatek należny z tytułu wynajmu/dzierżawy nieruchomości i nie był on rozliczany. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty dopłat dla rolników pobieranych przez D. Dopłaty nie podlegają opodatkowaniu.
Umowa dzierżawy nie była dokumentowana przez A i B. Nie były wystawiane faktury VAT. A i B w ramach umowy dzierżawy uzyskiwali tylko kwoty równe dopłatom dla rolników, pobieranym przez D.
Ad 9
A i B powierzyli wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot profesjonalny działał na podstawie udzielonych pełnomocnictw.
W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową. Wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy było jedyną możliwością dokonania podziału działki nr 4 i uzyskania informacji ojej przeznaczeniu. Dla tego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie dla każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie osobnej decyzji o warunkach zabudowy dla każdej z tych działek. Z treści uzyskanych decyzji warunkach zabudowy wynika możliwość wybudowania na każdej z działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Nie można już było opierać się na pierwszej decyzji o warunkach zabudowy, wydanej dla obszaru całej działki nr 4, bo decyzja ta została skonsumowana przy dokonaniu podziału działki nr 4.
Ad 10
A i B nie zawierali żadnych umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5.
A nie zamierza zawierać żadnych umów przedwstępnych w związku z przyszłą sprzedażą działki nr 9 wraz z udziałem w działce nr 5 oraz w związku z przyszłą sprzedażą działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14.
Ad 11
A i B w 1996 r. dokonali zamiany mieszkania, które wykorzystywali w zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na inne, większe mieszkanie, które również wykorzystywali dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu zamiany podatnikami podatku VAT.
Następnie w 2000 r. lub w 2001 r. A i B sprzedali mieszkanie, które uzyskali w ramach opisanej wyżej umowy zamiany z 1996 r. i uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyli na zakup większego mieszkania dla zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Ani A ani B nie byli z tytułu sprzedaży podatnikami podatku VAT.
Ad 12
A oprócz działki nr 9 i działek które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
B nie posiada żadnych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Ad 13
Numery ewidencyjne działek, które zostaną wydzielone z działki nr 14 nie są znane. Nie został jeszcze przeprowadzony podział geodezyjny działki nr 14.
Ad 14
Wszystkie sprzedane przez A i B działki nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce nr 5 były w chwili sprzedaży działkami niezabudowanymi. Działka nr 9 oraz działki, które zostaną wydzielone z działki nr 14 będą w chwili ich sprzedaży przez A działkami niezabudowanymi. Zabudowana część działki nr 14, na której znajduje się budynek mieszkalny i budynek gospodarczy, która to część jest wykorzystywana przez A w celu zaspokojenia jego potrzeb mieszkaniowych, zostanie wydzielona z działki nr 14 wraz z jej podziałem i ta wydzielona działka nie będzie przedmiotem sprzedaży.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy sprzedaże dokonane przez A i B (...) 2024 r., (...) 2024 r. i (...) 2024 r., których przedmiotem były przysługujące im udziały w nieruchomości obejmującej działki ewidencyjne nr 6, 7, 8, 10 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce ewidencyjnej nr 5, które to działki ewidencyjne w chwili sprzedaży stanowiły nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, należącą do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, były odpłatną dostawą towarów wykonaną przez podatnika podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i czy sprzedaże te (udokumentowane aktami notarialnymi sporządzonymi przez F – (…) skutkowały powstaniem po stronie A i B obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem A i B sprzedaże przez A i B (...) 2024 r., (...) 2024 r. i 2 lutego 2024 r. przysługujących im udziałów w nieruchomości obejmującej działki ewidencyjne nr 6, 7, 8, 10 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce ewidencyjnej nr 5, które to działki ewidencyjne w chwili sprzedaży stanowiły nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, należącą do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską, nie były odpłatną dostawą towarów wykonaną przez podatnika podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i sprzedaże te (udokumentowane aktami notarialnymi sporządzonymi przez F – (…) nie skutkowały powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług po stronie A i B.
Według art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Podlega ona opodatkowaniu niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 u.p.t.u.).
Dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u., stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
Określona czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli zostanie wykonana przez podatnika tego podatku.
Wynika to z treści art. 15 ust. 1 u.p.t.u., który głosi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 u.p.t.u., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Nabycie przez A i B prawa własności nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW nie nastąpiło w celu wykorzystywania tej nieruchomości w działalności gospodarczej ani w celu jej odsprzedaży w celach zarobkowych.
Małżonkowie wkrótce po nabyciu prawa własności przystąpili do budowy budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego oraz wykorzystywali nieruchomość w celach rekreacyjnych, okazjonalnie na niej zamieszkując. Taki sposób wykorzystywania nieruchomości był zgodny z pierwotną intencją, dla której małżonkowie nabyli prawo własności.
W wyniku (...), na nieruchomości na stałe zamieszkał wnioskodawca A, który traktuje nieruchomość jako swoje miejsce zamieszkania.
Sprzedaże mające za przedmiot działki ewidencyjne nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce ewidencyjnej nr 5, udokumentowane aktami notarialnymi sporządzonymi przez F nie zostały dokonane przez A i przez B w ramach działalności gospodarczej.
A i B dokonując sprzedaży powyższych działek ewidencyjnych dokonali wyprzedaży części majątku wspólnego.
Sprzedaż wydzielonych części nieruchomości oznaczonych jako działki ewidencyjne nr 6, 7, 8, 10, 11,12, 13 przez A i B nastąpiła z zamiarem uzyskania środków pozwalających A na spłatę jego zobowiązań wobec B wynikających z zawartej (...) 2023 r. umowy o częściowy podział majątku wspólnego umową przejęcia długu i umową przedwstępną uzupełniającego podziału majątku wspólnego (...). Nadto ze środków uzyskanych ze sprzedaży A i B, która w ramach opisanej spłaty otrzymała część środków uzyskanych tytułem ceny, zamierzają zapewnić sobie utrzymanie, a A zamierza także z uzyskanych środków realizować ciążący na nim obowiązek alimentacyjny wobec najbliższych członków rodziny.
Podkreślić należy, że potrzeba sprzedaży działek ewidencyjnych nr 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13 wyniknęła z braku innego źródła finansowania zobowiązań obciążających A z tytułu dopłaty na rzecz B oraz z tytułu obowiązku alimentacyjnego. Działalność gospodarcza, którą w przeszłości prowadził A obecnie nie rokuje jako źródło utrzymania z uwagi na brak opłacalności tego rodzaju działalności na skutek wzrostu kosztów jej prowadzenia w związku z wzrostem kosztów podwykonawców, przy pomocy których działalność ta była wykonywana.
W doktrynie (zob. T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 17, Warszawa 2024, komentarz do art. 15 u.p.t.u.) zauważono, że definicja z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. odbiega od definicji ujętej w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, która w art. 3 przewiduje, że działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Wcześniejsza ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w art. 2 definiowała działalność gospodarczą jako zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Definicje te mają więc charakter przedmiotowy. Tymczasem definicja zawarta w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. ma raczej charakter podmiotowy – odnosi się nie tyle do charakteru działalności, ile do podmiotów prowadzących tę działalność. Definicja obejmuje więc wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
Należy więc podkreślić, iż taka formuła oznacza, że działalnością gospodarczą jest każda działalność prowadzona przez producenta, a nie tylko działalność polegająca na samej produkcji. To samo dotyczy, rzecz jasna, także innych podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. Definicja nie wymaga, aby wspomniana działalność, o której mowa w art. 15 ust. 2 zd. 1 u.p.t.u., miała charakter zarobkowy. Oznacza to, iż aby zostać podatnikiem, podmiot musi spełnić dwa podstawowe warunki dotyczące swojego statusu:
1)być osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz
2)być producentem, handlowcem, usługodawcą, rolnikiem względnie osobą wykonującą wolny zawód Jeżeli te warunki są spełnione i dany podmiot wykonuje jakąkolwiek działalność, wówczas działalność ta może zostać uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu u.p.t.u., a w związku z tym podmiot ten, jeżeli działalność tę prowadzi samodzielnie, będzie uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u.
Definicja powyższa zawarta w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. jest w praktyce identyczna jak definicja zawarta w art. 9 ust. 2 zd. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej jako dyrektywa 2006/112/WE) działalność gospodarcza: „obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu”.
Warto w tym miejscu zauważyć, że obecne brzmienie definicji z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. jest wynikiem nowelizacji ustawy, która weszła w życie 1 kwietnia 2013 r. Przed tą datą art. 15 ust. 2 zd. 1 u.p.t.u. miał następujące brzmienie: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy”.
Definicja zawarta w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. w brzmieniu sprzed nowelizacji odpowiadała definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 4 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (dalej jako VI dyrektywa), która brzmiała działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i usługodawców, w tym prowadzących działalność górniczą i rolniczą oraz działalność w ramach wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu”.
Przedmiotowa nowelizacja usunęła odniesienie do przypadku, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jest to ważna zmiana, albowiem przedmiotowe sformułowanie sprawiało, że regulacja art. 15 ust. 2 wykraczała dotychczas dosyć znacząco poza definicję zawartą w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Sformułowanie to odnosiło się do wszystkich kategorii osób wymienionych w tym przepisie. Zapisu analogicznego nie ma w definicji zawartej w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Teoretycznie można rozważać, czy formuła ta wykorzystywała możliwość stworzoną w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, który przewiduje, iż państwa członkowskie mogą uznać za podatnika: „każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi (tzn. z działalność gospodarczą), w szczególności jednej z następujących transakcji: a) dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem; b) dostawa terenu budowlanego” (zob. szerzej poniżej). Wydaje się jednak, iż byłoby to nadużyciem interpretacyjnym (tak: T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 17, Warszawa 2024, komentarz do art. 15 u.p.tu.).
W stanie prawnym obowiązującym przed 1 kwietnia 2013 r., aby stać się podatnikiem, wystarczyło więc wykonać czynności, o których mowa powyżej, w sposób jednorazowy, jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Sama rzeczywista częstotliwość wykonywania owych czynności nie miała znaczenia, ważne było jedynie istnienie okoliczności wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy Jeżeli więc podatnik otwiera sklep, to wówczas nie ulega raczej wątpliwości, iż jest to okoliczność wskazująca na to, że ma on zamiar dokonywać sprzedaży towarów w sposób częstotliwy. Jeżeli natomiast dana osoba dokonuje wyprzedaży swojego majątku, to trudno mówić w tym przypadku o przypuszczalnej powtarzalności tego rodzaju transakcji (tak: T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 17, Warszawa 2024, komentarz do art. 15 u.p.t u.).
W doktrynie wskazano, że uzasadnieniem tej różnicy w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. istniejącej przed 1 kwietnia 2013 r. jest przyjęcie, iż ustawodawca podjął próbę realizacji opcji, o której mowa w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Przepis art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE ma charakter opcjonalny – przewiduje on, że państwa członkowskie mają możliwość uznania za podatnika każdej osoby, która okazjonalnie przeprowadza transakcje związane w art. 9 ust. 1 akapit 2 (działalność gospodarcza), w szczególności w odniesieniu do jednej z następujących transakcji:
1)dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu przed pierwszym zasiedleniem;
2)dostawa terenu budowlanego.
Warunki określone przez dyrektywę są więc następujące: podatnikiem może być każda osoba, która sporadycznie (okazjonalnie) dokonuje czynności opodatkowanych, a czynności te są związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza (czyli wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu).
Skoro zaś art. 15 ust. 2 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym przez przedmiotową nowelizacją przewidywał, że działalność gospodarcza, której wykonywanie w sposób samodzielny statuuje dany podmiot jako podatnika, obejmuje także przypadki, gdy w ramach działalności producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalności osób wykonujących wolne zawody czynność opodatkowana była wykonana jednorazowo (ale w okolicznościach wskazujących na zamiar częstotliwego wykonywania takich czynności), to można przyjąć, iż jedynym oparciem dla tej formuły jest właśnie art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Innymi słowy, oznacza to, że teoretycznie możliwe jest przyjęcie, że jakkolwiek niepoprawnie, to jednak opcja wynikająca z art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE została w dosyć dziwny sposób zastosowana przez polskiego ustawodawcę. Jest to jednak teza ocierająca się o nadużycie interpretacyjne (tak: T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 17, Warszawa 2024, komentarz do art. 15 u.p.t.u.).
Stanowisko, że ustawodawca nie zdecydował się na realizację opcji z art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE znajduje potwierdzenie w judykaturze. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 dotyczących sprzedaży działek stanowiących majątek prywatny udzielał odpowiedzi na pytania prejudycjalne:
– w sprawie Słaby (C-180/10):
„Czy osoba fizyczna, która na nieruchomości gruntowej prowadziła działalność rolniczą, a następnie z uwagi na zmianę planów zagospodarowania przestrzennego, która nastąpiła z przyczyn niezależnych od jej woli, zakończyła tę działalność i przekwalifikowała majątek na majątek prywatny, dokonała jego podziału na mniejsze części (nieruchomości gruntowe przeznaczone pod zabudowę letniskową) i rozpoczęła jego zbywanie – jest z tego tytułu podatnikiem VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy [VAT] (dyrektywa 2006/112) oraz art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy 77/388/EWG, zobowiązanym do rozliczania VAT z tytułu działalności handlowej?";
– w sprawie Kuć (C-181/10):
„1) Czy do rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy [VAT], który dokonuje sprzedaży działek służących jego działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne (bez VAT), ma zastosowanie art. 16 tej dyrektywy, uznający za dostawę odpłatną jedynie takie przeznaczenie aktywów przedsiębiorstwa na cele prywatne podatnika lub inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli podatek od tych aktywów podlegał w całości lub w części odliczeniu?
2) Czy [w razie odpowiedzi twierdzącej] rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy [VAT], który dokonuje sprzedaży działek służących uprzednio jego działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne (bez VAT), należy uznać za podatnika zobowiązanego do rozliczenia VAT z tytułu tej sprzedaży na zasadach ogólnych?”
W swoim rozstrzygnięciu TSUE podkreślił przede wszystkim, że art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE pozwala państwom członkowskim uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit 2 dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności pojedynczej dostawy terenu budowlanego. Mimo odmiennego stanowiska rządu polskiego, w ocenie którego opcja ta została wykorzystana i objęta art. 15 ust. 1 u.p.tu., TSUE uznał, że: „z postanowień odsyłających, jak również z brzmienia wspomnianego art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, nie wynika jednak, czy Rzeczpospolita Polska rzeczywiście skorzystała z art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT. Będzie musiał to ustalić sąd krajowy. Trzeba w tej kwestii podkreślić, że art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT wprowadza możliwość, a nie zobowiązanie wobec państw członkowskich. Zatem w celu skorzystania z możliwości przewidzianej w tym przepisie państwa członkowskie muszą podjąć stosowną decyzję […]. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału transpozycja dyrektywy do prawa krajowego nie wymaga koniecznie literalnego powtórzenia jej przepisów w wyraźnej i specjalnie do tego przeznaczonej normie prawa. Wystarczający może tu być ogólny kontekst prawny, jeżeli skutecznie zapewnia on zastosowanie dyrektywy w pełni, w sposób jasny i precyzyjny [...]. Jeżeli sąd krajowy stwierdzi, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z uprawnienia przewidzianego w art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, dostawę terenu budowlanego należy uznać za podlegającą podatkowi VAT na podstawie prawa krajowego, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z orzecznictwa wynika w tej mierze, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarcze” (tak: wyr. TSUE z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10).
Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł TSUE, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyr. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić k się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił więc w pierwszej kolejności, że samo wykonywanie prawa własności, a niewątpliwie sprzedaż majątku do takiego przypadku się zalicza, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał więc, iż w przypadku gdy sąd krajowy uzna, że Polska nie dokonała implementacji art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, wówczas sprzedaż majątku osobistego przez osobę fizyczną w dalszym ciągu może sprawić, iż osoba taka zostanie uznana za podatnika w odniesieniu do tej sprzedaży na podstawie zasad ogólnych określonych w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. (tak: T Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 17, Warszawa 2024, komentarz do art. 15 u.p.tu.).
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaznaczył, że: „zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Takie transakcje nie stanowią zaś same z siebie działalności gospodarczej w rozumieniu dyrektywy [...]. W związku z powyższym trzeba odpowiedzieć na postawione pytania w ten sposób, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem VAT na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności” (tak: wyr. TSUE z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10).
W ocenie TSUE: „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT, należy uznać ją za podmiot prowadzący »działalność gospodarczą« w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku VAT” (tak: wyr. TSUE z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10).
Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie rozpoznawanej po powyższym rozstrzygnięciu TSUE uznał, że przepis art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE nie został implementowany do polskiej u.p.t.u., a w związku z tym, co do zasady, podmiot dokonujący takiej sprzedaży nie działa w odniesieniu do niej jako podatnik (tak wyr. NSA z 7 października 2011 r., I FSK 1289/10). Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny orzekał także w kolejnych wyrokach (m.in. wyr. NSA z 15 grudnia 2011 r., I FSK 1695/11; wyr. NSA z 15 grudnia 2011 r., I FSK 1732/11).
Także w doktrynie wskazuje się, że Polska z pewnością nie skorzystała z możliwości określonej w art. 12 dyrektywy 2006/112/WE r. i nie uznała w przepisach krajowych, że każdy sprzedawca okazjonalnie dokonujący dostawy terenu budowlanego działa jako podatnik (tak: A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XVII, Warszawa 2023, komentarz do art. 15 u.p.t.u.). Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że fakt, iż Polska nie skorzystała z możliwości uznania za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą w zakresie pojedynczej dostawy terenu budowlanego, nie pozwala na stwierdzenie, że Polska skorzystała z tej opcji (zob. wyr. NSA z 1(...) 2011 r., I FSK 1536/10). Ten wniosek jest tym bardziej uzasadniony obecnie, kiedy to skreślono z art. 15 ust. 2 ustawy zastrzeżenie odnoszące się do uznania za podatnika podmiotu wykonującego jedną czynność, lecz w okolicznościach wskazujących na zamiar częstotliwego działania (tak: A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XVII, Warszawa 2023, komentarz do art. 15 u.p.t.u.).
W ocenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej największe znaczenie dla uznania danego podmiotu za podatnika (prowadzącego działalność) w zakresie sprzedaży działek ma to, że podmiot ten w zakresie tej sprzedaży angażuje pewne środki, aktywa, w związku z czym działa jak handlowiec (ewentualnie usługodawca, producent). Takimi działaniami mogą być – w ocenie Trybunału – przykładowo uzbrojenie terenu albo działania marketingowe. Trzeba jeszcze zauważyć, że w dotychczasowej polskiej praktyce podkreślano znaczenie zamiaru, z jakim sprzedawca nabył niegdyś grunty, dla rozstrzygnięcia o jego statusie podatnika. W powyższym wyroku Trybunał w ogóle nie odniósł się do tej kwestii. Wydaje się, że można postawić tezę, iż zamiar sprzedawcy, z jakim nabywał niegdyś grunty, powinien być nadal traktowany jako okoliczność mająca znaczenie dla rozstrzygania o statusie sprzedawcy, aczkolwiek w żadnej mierze nie jako okoliczność decydująca. Wydaje się, że komentowany wyrok Trybunału nie powinien w istotny sposób zmienić dotychczasowego dorobku orzeczniczego polskich sądów administracyjnych. Znaczna część poglądów wypowiadanych wcześniej przez polskie sądy administracyjne (jeśli chodzi o potraktowanie sprzedawcy gruntów jako podatnika VAT) pozostaje aktualna (tak: A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XVII, Warszawa 2023, komentarz do art. 15 u.p.t.u.).
Czynności wykonane przed dokonaniem sprzedaży wydzielonych działek takie jak przeprowadzenie podziału geodezyjnego działki ewidencyjnej nr 4 na działki ewidencyjne o nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11,12,13 oraz uzyskanie dla wydzielonych działek decyzji o warunkach zabudowy, a także zlecenie przedsiębiorcy zajmującemu się zawodowo obrotem nieruchomościami działań marketingowych nie świadczą zdaniem A i B o podjęciu przez nich działalności w zakresie obrotu nieruchomościami o profesjonalnym charakterze
Przede wszystkim czynności obejmujące podział geodezyjny, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy są pojedynczymi czynnościami, nie przybierają one charakteru ciągu czynności i nie stanowią działalności wykonywanej w sposób zorganizowany i zawodowy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim uznał, że samo wystąpienie z wnioskiem o uchwalenie dla terenu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie decyduje jeszcze o zawodowym charakterze działalności podmiotu. Przesądza bowiem o tym wiele innych okoliczności, które powodują, że aktywność podmiotu w przedmiocie zbycia działek jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (zob. wyr. WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 30 lipca 2014 r., I SA/Go 367/14). W innym wyroku trafnie zauważono, że podział nieruchomości w celu umożliwienia sprzedaży jest działaniem, które mieści się w zarządzie majątkiem prywatnym i może być w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego uzasadniony, gdy podmiot jeszcze nie wie, czy sprzeda jedną nieruchomość, czy więcej (zob. wyr. NSA z 9 maja 2014 r., I FSK 811/13). Podobnie przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, który stwierdził m.in., że wprawdzie sam podział gruntów wymaga podjęcia określonej czynności, jednakże jest niewystarczający do tego, aby uznać, że spełniona jest jedna z cech wykonywania działalności gospodarczej – wykonywanie jej w sposób zorganizowany (zob. wyr. WSA we Wrocławiu z 10 czerwca 2016 r., I SA/Wr 235/16).
Zdaniem orzecznictwa dokonanie podziału gruntu na mniejsze działki jest warunkiem sine qua non sprzedaży części posiadanej nieruchomości w postaci działki gruntu. Dokonywanie podziału działek nie jest jednakże przesłanką wystarczającą samodzielnie do uznania działalności sprzedającego za zawodową (zob. wyr WSA w Gdańsku z 12 września 2017 r., I SA/Gd 884/17).
A i B nie podjęli do już wydzielonych działek czynności takich jak uzbrojenie terenu poszczególnych działek w przyłącza energetyczne, gazowe, wodociągowe, kanalizacyjne, telekomunikacyjne.
A i B nie występowali z wnioskiem o lokalizację sieci energetycznej, gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, telekomunikacyjnej i innej oraz nie występowali o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej, telekomunikacyjnej i innych mediów.
A i B nie przeprowadzali przed dokonanymi sprzedażami poszczególnych działek wyłączenia ich z produkcji rolniczej. A i B nie składali wniosku dotyczącego wyłączenia już sprzedanych działek z produkcji rolniczej według przepisów ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Judykatura stoi na stanowisku, że elementem decydującym o zorganizowanej aktywności wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami nie jest fakt wystąpienia przez niego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i podział nieruchomości, w wyniku którego powstało kilkanaście działek wraz z wytyczoną drogą wewnętrzną i podkreśla, że sprzedawca nie wystąpił choćby z wnioskiem o lokalizację sieci wodociągowej i energetycznej oraz o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wody i innych mediów (zob. wyr. WSA w Łodzi z 1(...) 2017 r. I SA/Łd 612/17).
Nabycie nieruchomości, z której wydzielono przedmiot sprzedaży dokonanych przez A i B, nastąpiło niemal 20 lat przed pierwszą sprzedażą i było nabyciem w celu spożytkowania nieruchomości na potrzeby prywatne A i B. Przejawem tego było wybudowanie budynku mieszkalnego i przebywanie na nieruchomości w celach rekreacyjnych, wykonanie nasadzeń mających stworzyć naturalne ogrodzenie wokół nieruchomości i zapewnić na nieruchomości atmosferę prywatności. Aktualnie nieruchomość stanowi miejsce zamieszkania A, który od zawarcia (...) 2024 r. uzupełniającej umowy podziału majątku wspólnego stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości, składającej się obecnie z działek nr 9 i 14.
Nabycie nieruchomości przez A i B nie nastąpiło z zamiarem i w celu dalszej odsprzedaży zakupionej nieruchomości. Na nieruchomości nie była przez małżonków prowadzona działalność gospodarcza Orzecznictwo zauważa, że nie można uznać za poprawny poglądu, aby sprzedaż wielu działek budowlanych, jeżeli tylko stanowią one majątek odrębny podatnika i nie służą prowadzonej przez niego działalności, skutkowała powstaniem obowiązku w podatku VAT. Jeżeli zatem podatnik nie dokonał nabycia działek w celu ich odsprzedaży, działki te stanowią jego majątek osobisty, uznać należy, że ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (zob. wyr. WSA w W z 15 stycznia 2007 r., III SA/Wa 3885/06).
W innym orzeczeniu wyjaśniono, że aby uznać, że osoba występuje jako handlowiec, to nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach osobistych.
Zbycie, nawet kilkunastu działek budowlanych powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, z uwagi na brak przesłanek uznania tej działalności za taką tj. brak zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru (zob. wyr. NSA z 27 czerwca 2008 r., I FSK 252/08). W przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu odsprzedaży. Dokonując wykładni art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. należy wskazać, że istotą działalności gospodarczej handlowca jest to, że dokonuje on zakupu towarów handlowych i ich odsprzedaży (zob. wyr. NSA z 26 czerwca 2008 r., I FSK 778/07).
Czynności marketingowe podjęte przez profesjonalnego pośrednika na zlecenie A i B, którą w kontakcie z pośrednikiem reprezentował A, sprowadzały się do zamieszczenia ofert sprzedaży na popularnych stronach internetowych z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości oraz do kontaktu z osobami odpowiadającymi na zamieszczone oferty. Taki sam zakres będą miały czynności marketingowe podejmowane w przyszłości przez pośrednika w imieniu A przed sprzedażą kolejnych działek ewidencyjnych stanowiących jego wyłączną własność.
Zgodnie z orzecznictwem za przejaw działalności gospodarczej nie może być uznany zamiar umieszczenia ogłoszenia na portalu internetowym czy zamiar skorzystania z usług biura pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości; są to bowiem w pełni standardowe czynności, jakie podejmuje każda osoba zamierzająca sprzedać nieruchomość (por. wyr. NSA z 3 lipca 2020 r., I FSK 1888/17). Podobnie orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w innym orzeczeniu wskazując, że zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży w prasie i Internecie nie świadczy automatycznie o konieczności uznania aktywności strony w zakresie obrotu nieruchomościami za zawodową. W przypadku takich ogłoszeń istotne znaczenie ma to, czy wykraczają one poza zwykłe formy ogłoszeń, czy przybierają postać reklamy, stanowiąc formę marketingu. Samo zamieszczenie ogłoszenia w prasie czy Internecie (środkach przekazu będących w powszechnym użyciu) bez wskazania, że miało ono cechy wykraczające poza zwykłe ogłoszenie (np. wielkość, grafikę, formułę) i wymagało większych od zwyczajowo przyjętych nakładów, nie pozwala na stwierdzenie, że osoba je zamieszczająca zachowuje się jak handlowiec (zob. wyr. NSA z 9 maja 2014 r., I FSK 811/13).
Podkreślenia wymaga, że A i B wszystkie czynności poprzedzające dokonane sprzedaże tzn. opracowanie koncepcji, przeprowadzenie podziału geodezyjnego, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i działania marketingowe oraz pośrednictwo w sprzedaży powierzyli profesjonalnemu podmiotowi, który zawodowo zajmuje się tego rodzaju działalnością i który w związku ze swoją działalnością jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zarówno A, jak i B samodzielnie nie posiadają wiedzy, zasobów, kompetencji oraz możliwości, aby móc wykonać te czynności. Powyższe pozwala zasadnie twierdzić, że A oraz B nie podjęli działalności o charakterze profesjonalnym w zakresie obrotu nieruchomościami.
Orzecznictwo trafnie dostrzega, iż logiczne, choćby ze względów finansowych i pragmatycznych, jest wnioskowanie, że skoro strona zleca sprzedaż działek pośrednikowi w obrocie nieruchomościami, to jest to równoznaczne z tym, że sama nie działa w tym zakresie zawodowo – profesjonalnie (zob. wyr. NSA z 19 kwietnia 2012 r., I FSK 1118/11). W analogiczny sposób, zdaniem Wnioskodawcy, oceniać należy także powierzenie pośrednikowi organizacji aktów notarialnych służących sprzedaży wydzielonych nieruchomości.
Zgodnie z orzecznictwem przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. To, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy) czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze).
Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a me stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności (tak: wyrok WSA w Gliwicach z 24 marca 2022 r., I SA/G1145/21). Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że na działalność gospodarczą zbywcy wskazywać mogą w szczególności takie łączne okoliczności, jak: doprowadzenie z własnej inicjatywy do podziału zakupionego niezabudowanego gruntu rolnego o powierzchni kilku hektarów na kilkadziesiąt niezabudowanych działek; wydzielenie dróg wewnętrznych; podjęcie czynności w celu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy; wybudowanie sieci wodno-kanalizacyjnej, dostępnej dla wydzielonych działek, oraz podjęcie działań informacyjnych o sprzedaży działek, przy czym podkreślono, że właśnie kompleks powyższych czynności decyduje o uznaniu podmiotu za podatnika, przy czym największe znaczenie ma tutaj uzbrojenie terenu.
Podjęcie pojedynczych czynności spośród wyżej wymienionych (np. tylko podział działek z wydzieleniem koniecznych dróg wewnętrznych oraz podjęcie zwyczajowych działań informacyjnych o sprzedaży) mogłoby powodować, że zbywca nie byłby uznawany za podatnika (zob. wyr. NSA z 3 marca 2015 r., I FSK 1859/13). W innym orzeczeniu wskazano, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną [np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze]. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Zbycie natomiast nawet kilkunastu działek o charakterze budowlanym powstałych z podziału i po uzyskaniu warunków ich zabudowy, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w zakresie zbycia przedmiotowych udziałów w gruncie, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Sprzedaż gruntów w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie oznacza, że sprzedający nie mógł nabyć przedmiotu sprzedaży w celu jego zbycia z zamiarem uzyskania jak największej ceny z tego rodzaju sprzedaży. Nie jest to żadne kryterium wskazujące na prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż naturalne jest, że również w obrocie „prywatnym” dąży się do uzyskania jak najkorzystniejszych warunków sprzedaży (zob. wyr. WSA w Łodzi z 7 września 2017 r., I SA/Łd 610/17).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 36 § 1 i § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Stwarza to dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.
W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.
Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.
Nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
I tak, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy:
W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 5 ustawy:
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.
Z treści art. 2 pkt 15 ustawy wynika natomiast, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.
Na podstawie art. 2 pkt 19 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o rolniku ryczałtowym – rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: (…); dostawa terenu budowlanego.
Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze; (…).
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.
Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.
Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.
Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.
Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy – co do zasady – posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.
Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
W tej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.
Jednakże co ważne, wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C–291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. H.E., który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo współwłaścicielami działek nr 6, 7, 8, 10 11, 12, 13 wraz z udziałami w działce ewidencyjnej nr 5. W roku 2004 zawarli Państwo, jako kupujący, warunkową umowę sprzedaży prawa własności niezabudowanej nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działki nr 1, 2 i 3, opisanej w księdze wieczystej nr KW. Po nabyciu własności nieruchomości działka nr 1 została zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkiem gospodarczym. Wykorzystywali je Państwo na cele wypoczynkowe. Działki nr 2 i 3 pozostały niezabudowane. Zostały one oddane w dzierżawę. Dzierżawa trwała w latach 2007-2016 i z jej tytułu pobierali Państwo wynagrodzenie w równowartości kwoty dopłat dla rolników, które pobierał dzierżawca. Stroną umowy dzierżawy byli Państwo oboje i korzyści uzyskiwane z tego tytułu były rozliczane między Państwem po równo. Podjęli Państwo decyzję o sprzedaży udziałów w tych działkach. Zlecili Państwo (Panią B reprezentował Pan A na mocy udzielonego pełnomocnictwa) pośrednictwo w sprzedaży części nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW, podjęcie czynności prawnych i faktycznych w celu przygotowania sprzedaży i organizacji sprzedaży. Pośrednik działał na podstawie udzielonych mu pełnomocnictw, które podpisał Pan A w imieniu własnym i jako pełnomocnik Pani B). W wyniku działań podjętych przez pośrednika nastąpiło scalenie działek ewidencyjnych oznaczonych nr 1, 2 i 3. W wyniku scalenia powstały działki ewidencyjne nr 4 i 14. W celu dokonania podziału działki nr 4 pośrednik wystąpił w imieniu A i B o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla 8 domów. Na podstawie tej decyzji dokonano podziału działki nr 4 na działki nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z których działka nr 5 jest drogą dojazdową.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż działek nr 6, 7, 8, 10 11, 12, 13 wraz z działką ewidencyjną nr 5 stanowiła odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
Dla ustalenia, czy sprzedaż towaru (udziałów w działkach) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w pierwszej kolejności należy ustalić, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży udziałów w nieruchomości występuje z tytułu tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.
Zatem na gruncie ustawy umowa dzierżawy wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż w wyniku zawartej umowy powstaje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Należy zwrócić również uwagę na kwestię udzielonych przez Państwa pełnomocnictw udzielonych pośrednikowi.
W świetle art. 95 Kodeksu cywilnego:
§ 1.Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.
§ 2.Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W oparciu o art. 96 Kodeksu cywilnego:
Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:
Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Według art. 99 Kodeksu cywilnego:
§ 1.Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.
§ 2.Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego:
Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonywa w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Na podstawie art. 109 Kodeksu cywilnego:
Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.
Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że z tytułu sprzedaży działek nr 6, 7, 8, 10 11, 12, 13 wraz z działką ewidencyjną nr 5 – gdzie na moment sprzedaży stanowiły one składnik majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską – występowali Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, tj. sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i z tego tytułu powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.
Nieruchomość opisana w księdze wieczystej nr KW, z której powstały po scaleniu ww. działki była przedmiotem umowy dzierżawy, która na gruncie ustawy wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej. Oboje Państwo czerpaliście korzyści z tego tytułu. W związku z tym, że ww. działki były wydzierżawiane, były one tym samym, wykorzystywane przez Państwa w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Ponadto, zlecili Państwo pośrednictwo w sprzedaży części nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr KW profesjonaliście – osobie, która zawodowo trudni się działalnością m.in. w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Powierzyli Państwo – na podstawie udzielonych pełnomocnictw – wykonanie pośrednikowi wszystkich czynności poprzedzających dokonane sprzedaże, w tym opracowanie koncepcji i przeprowadzenie podziału geodezyjnego oraz uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy. Pełnomocnik wystąpił o decyzje o warunkach zabudowy zarówno w celu dokonania podziału działki nr 4, jak i dla działek które powstały już po podziale. Wystąpienie o indywidualne decyzje o warunkach zabudowy było konieczne w celu uzyskania informacji o przeznaczeniu działek nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Wyodrębniona została również droga wewnętrzna. Ponadto, obsługa marketingowa dokonywana przez pośrednika sprowadzała się do umieszczenia ogłoszeń sprzedaży w sieci Internet na popularnych stronach internetowych poświęconych ogłoszeniom dotyczącym sprzedaży nieruchomości oraz do kontaktu z osobami, które odpowiadały na zamieszczone ogłoszenia i wyrażały zainteresowanie nabyciem nieruchomości.
Tym samym, czynności wykonywane przez pośrednika w ramach udzielonego mu pełnomocnictwa, wywołują skutki bezpośrednio w Państwa sferze prawnej, gdyż to Państwo byli stroną podejmowanych czynności, a nie pośrednik występujący jako Państwa pełnomocnik.
Podjęte przez Państwa aktywności wykraczały poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do posiadanych przez Państwa udziałów w działkach, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że ich sprzedaż nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której są Państwo podatnikiem podatku VAT.
Z uwagi na treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że dokonana przez Państwa sprzedaż działek była, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślić należy, że nieruchomość z której powstały sprzedane działki była wykorzystywana przez Państwa w celach zarobkowych (była przedmiotem umowy dzierżawy), nie była więc wykorzystywana wyłącznie na zaspokojenie potrzeb osobistych. Bowiem z orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomości nie stanowiły majątku związanego z działalnością, nie mogą one służyć takiej działalności w całym okresie ich posiadania. Ponadto, jak wynika z wniosku, podjęli Państwo działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazali Państwo taką aktywność w przedmiocie zbycia udziałów w prawie własności działek, porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
Podsumowując stwierdzam, że sprzedaże dokonane przez Państwa (...) 2024 r., (...) 2024 r. i (...) 2024 r., których przedmiotem były działki ewidencyjne nr 6, 7, 8, 10 11, 12, 13 wraz z działką ewidencyjną nr 5, które to działki ewidencyjne w chwili sprzedaży stanowiły nieruchomość opisaną w księdze wieczystej nr KW, były odpłatną dostawą towarów wykonaną przez podatnika podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą i skutkowały powstaniem po Państwa stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
Tym samym, Państwa stanowisko uznałem jako nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Interpretacja też nie wywołuje skutków prawnopodatkowych w zakresie sprzedaży działek będących własnością wyłącznie Pana A.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku wyroków sądów administracyjnych wyjaśniam, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element Państwa argumentacji. Są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w interpretacji rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
