Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.176.2024.2.MKA

Nieodplatne przeniesienie prawa do nakładów inwestycyjnych za nieodpłatne świadczenie usług, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania prawa do nakładów inwestycyjnych na właściciela nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 24 maja 2024 r. (wpływ 24 maja 2024 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

 A. Spółka z o. o. w (...) (dalej: „Wnioskodawca”), jest spółką prawa handlowego powstałą z wydzielenia w (...) z przedsiębiorstwa komunalnego. Jedynym jej udziałowcem jest Miasto (...) (dalej: „Miasto”).

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Na mocy zawartego z Miastem w 2014 r. porozumienia, Wnioskodawca zajmuje się zarządzaniem, utrzymaniem i konserwacją zespołu przyrodniczo-rekreacyjny pn. (...) na terenach należących do Miasta.

Kompleks przyrodniczo-rekreacyjny obejmuje: (...).

W trakcie prowadzonej działalności Wnioskodawca zrealizował na terenie objętym porozumieniem szereg inwestycji w postaci budowli i budynków sfinansowanych ze środków własnych oraz podwyższenia kapitału zakładowego przeznaczonych na cele wskazane przez Właściciela. Ponadto, działając w przekonaniu o prawnym użytkowaniu gruntów, wykonał inwestycje na terenach należących do Miasta. Stało się to na podstawie wadliwej decyzji Zarządu Miasta (...) z 29 lipca 1992 roku, na mocy której Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania gruntów. Jako podstawę prawną decyzji wyposażającej Wnioskodawcę w prawo użytkowania wieczystego wskazano ustawę z 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Jak się później okazało, przepisy ustawy zostały przez Miasto wadliwie zinterpretowane, gdyż w dniu wydania decyzji Wnioskodawca był komunalną osobą prawną, a przepisy ustawy zezwalały na uwłaszczenie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa. Dopiero nowelizacja ustawy z 7 października 1992 roku uregulowała kwestię uwłaszczenia komunalnych osób prawnych pozwalając na zastosowanie tego przepisu wobec Wnioskodawcy, jednak nie wcześniej niż od 23 grudnia 1992 roku.

Po unieważnieniu decyzji administracyjnej Miasto (...) zawarło z Wnioskodawcą umowę użyczenia na utracone grunty. Umowa została podpisana na czas określony, lecz nie dłuższy niż 10 lat.

W związku z powyższymi okolicznościami Wnioskodawca planuje nieodpłatnie przekazać Miastu wszystkie nakłady poniesione na działkach należących do Miasta rozszerzając jednocześnie umowę o zarządzanie zespołem przyrodniczo-rekreacyjnym A. o majątek objęty umową użyczenia, na którym Wnioskodawca poniósł nakłady inwestycyjne.

Nieodpłatne przekazanie Miastu nakładów wyeliminuje ewentualne roszczenia o zwrot poniesionych wydatków. Dodatkowo, obniży koszty amortyzacji oraz podatku od nieruchomości, co w długoterminowej perspektywie przyczyni się do poprawy wyników finansowych Wnioskodawcy. Zgodnie z obowiązującym porozumieniem, Wnioskodawca nadal będzie zarządzać przekazanymi Miastu składnikami majątku, które obecnie widnieją jeszcze w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako nakłady w obcych środkach trwałych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Inwestycje objęte niniejszym wnioskiem, zrealizowane przez Wnioskodawcę na działkach należących do Miasta, zostały szczegółowo wymienione w załączniku nr 1.

(...)

Inwestycje mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Zostały one zrealizowane na terenie (...) oraz terenów zielonych, które są własnością Miasta. Środki na ich sfinansowanie pochodziły zarówno z dokapitalizowania Wnioskodawcy przez Miasto, jak i z własnych środków wygospodarowanych w toku prowadzonej działalności. Wnioskodawca zarządza tymi terenami i otrzymuje wynagrodzenie za ich utrzymanie, co stanowi integralną część prowadzonej działalności gospodarczej. Dodatkowo uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów wstępu (...), biletów parkingowych, wynajmu terenu pod organizację imprez plenerowych, zajęć edukacyjnych itp. Inwestycje te mają kluczowe znaczenie dla poprawy infrastruktury oraz atrakcyjności zarządzanych przez Wnioskodawcę terenów, co prowadzi w efekcie do wyższych przychodów oraz zwiększenia liczby odwiedzających i korzystających z oferowanych usług.

Majątek powstały w ramach inwestycji służy, a po przekazaniu nakładów inwestycyjnych Miastu, nadal będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca na mocy obowiązującej umowy z Miastem będzie otrzymywał wynagrodzenie za zarządzanie wszystkimi nieruchomościami wchodzącymi w skład kompleksu przyrodniczo-rekreacyjnego A., odpowiadając za ich ubezpieczenie, obsługę, naprawy i remonty.

W związku z wykonaniem inwestycji na terenach należących do Miasta, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pytanie

Czy nieodpłatne przeniesienie prawa do nakładów inwestycyjnych na właściciela nieruchomości gruntowej będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie Miastu poczynionych nakładów przez Wnioskodawcę na terenach należących do Miasta (...), stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z Ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) nakłady na nieruchomość na podstawie art. 48 są częściami składowymi gruntu, ponieważ do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, zaś zgodnie z art. 191 k.c. własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Umowa o zarządzanie Miasta (...) z Wnioskodawcą nie zawiera postanowień dotyczących rozliczenia nakładów, a więc zgodnie z art. 230 k.c. ma odpowiednie zastosowanie przepis art. 226 k.c.

Na mocy art. 226 § 1 - nakłady dokonane przez Wnioskodawcę w dobrej wierze na nieruchomości podlegają rozliczeniu. Poczynione nakłady mogą być zakwalifikowane jako konieczne – ponieważ są niezbędne do utrzymania rzeczy w niepogorszonym stanie, przy jej normalnym użytkowaniu, jak i użyteczne, ponieważ są to nakłady dokonane w celu ulepszenia rzeczy.

Niemniej Wnioskodawca ma jednak pewne prawo do tych nakładów i może je przenieść na rzecz innego podmiotu.

Przy przeniesieniu prawa do nakładów nie dochodzi jednak do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ grunty wciąż należą do Miasta.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przeniesienie prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych w obcym środku trwałym nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Z tego powodu, przeniesienie za wynagrodzeniem nakładu budowlanego na Miasto należy traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi zaś na fakt, że opisane przez Wnioskodawcę przekazanie praw do nakładów poczynionych na gruncie Miasta nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT powinna być rozważana na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z jego treścią, za odpłatne świadczenie usług uznaje się nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z ww. przepisu wynika więc, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi być spełniona przesłanka braku związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że analizowane świadczenie będzie w pełni związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Wnioskodawca na mocy umowy o zarządzanie, jak i uchwał Zgromadzenia Wspólników w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego był zobligowany do ponoszenia nakładów inwestycyjnych w celu realizacji wskazanych przez Miasto zadań. Niezależnie od tego przeprowadził szereg przedsięwzięć inwestycyjnych działając w przekonaniu, że posiada prawo wieczystego użytkowania gruntów. Po dokonaniu nieodpłatnego przeniesienia nakładów, Wnioskodawca nadal będzie mógł zarządzać przekazanymi Miastu składnikami majątku na podstawie porozumienia w sprawie utrzymania kompleksu przyrodniczo-rekreacyjnego A. Czynność rozliczenia nakładów spowoduje u Wnioskodawcy obniżenie kosztów amortyzacji i podatku od nieruchomości wpływając zarazem na poprawę przyszłych wyników finansowych.

Mając powyższe na uwadze, opisana transakcja będzie stanowiła nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną działalnością, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

I tak stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy:

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Przy czym, za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej a więc w sytuacji, gdy podmiotem uzyskującym dominującą korzyść z tego tytułu jest nabywca (beneficjent) świadczenia, a nie podatnik.

Wskazać należy, że na podstawie art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Na mocy art. 47 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego:

Przytoczony przepis łączy się z art. 191 Kodeksu cywilnego, wyrażającym klasyczną zasadę superficies solo cedit. Zgodnie z tym przepisem:

Wzniesienie budynku lub budowli w całości na cudzym gruncie ma miejsce z zachowaniem ww. zasady superficies solo cedit. Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Na mocy art. 710 Kodeksu cywilnego

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2014 r. zawarli Państwo porozumienie z Miastem dotyczące zarządzania, utrzymania i konserwacji zespołu przyrodniczo-rekreacyjnego pn. (...) na terenach należących do Miasta (...). Kompleks przyrodniczo-rekreacyjny obejmuje (...).

W trakcie prowadzonej działalności zrealizowali Państwo na terenie objętym porozumieniem szereg inwestycji w postaci budowli i budynków sfinansowanych ze środków własnych oraz podwyższenia kapitału zakładowego. Wykonali Państwo inwestycje na terenach należących do Miasta. Stało się to na podstawie wadliwej decyzji Zarządu Miasta (...) z 29 lipca 1992 r., na mocy której nabyli Państwo prawo wieczystego użytkowania gruntów. Po unieważnieniu decyzji administracyjnej Miasto (...) zawarło z Państwem umowę użyczenia na utracone grunty. Umowa została podpisana na czas określony, lecz nie dłuższy niż 10 lat.

W związku z powyższymi okolicznościami planują Państwo nieodpłatnie przekazać Miastu wszystkie nakłady poniesione na działkach należących do Miasta rozszerzając jednocześnie umowę o zarządzanie zespołem przyrodniczo-rekreacyjnym A. o majątek objęty umową użyczenia, na którym Państwo ponieśli nakłady inwestycyjne.

Nieodpłatne przekazanie Miastu nakładów wyeliminuje ewentualne roszczenia o zwrot poniesionych wydatków. Dodatkowo, obniży koszty amortyzacji oraz podatku od nieruchomości. Zgodnie z obowiązującym porozumieniem, nadal będą Państwo zarządzać przekazanymi Miastu składnikami majątku, które obecnie widnieją jeszcze w Państwa księgach rachunkowych jako nakłady w obcych środkach trwałych.

Inwestycje mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Zostały one zrealizowane na terenie (...) oraz terenów zielonych, które są własnością Miasta. Środki na ich sfinansowanie pochodziły zarówno z dokapitalizowania Państwa przez Miasto, jak i z własnych środków wygospodarowanych w toku prowadzonej działalności. Zarządzają Państwo tymi terenami i otrzymują wynagrodzenie za ich utrzymanie. Dodatkowo uzyskują Państwo przychody ze sprzedaży biletów wstępu (...), biletów parkingowych, wynajmu terenu pod organizację imprez plenerowych, zajęć edukacyjnych itp. Inwestycje te mają kluczowe znaczenie dla poprawy infrastruktury oraz atrakcyjności terenów zarządzanych przez Państwa, co prowadzi w efekcie do wyższych przychodów oraz zwiększenia liczby odwiedzających i korzystających z oferowanych usług.

Majątek powstały w ramach inwestycji służy, a po przekazaniu nakładów inwestycyjnych Miastu, nadal będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Na mocy obowiązującej umowy z Miastem będą Państwo otrzymywali wynagrodzenie za zarządzanie wszystkimi nieruchomościami wchodzącymi w skład kompleksu przyrodniczo-rekreacyjnego A., odpowiadając za ich ubezpieczenie, obsługę, naprawy i remonty.

W związku z wykonaniem inwestycji na terenach należących do Miasta, przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przeniesienia prawa do nakładów inwestycyjnych na właściciela nieruchomości gruntowej.

Z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli), poniesione na cudzym gruncie stanowią część składową gruntu, a tym samym własność właściciela gruntu. W konsekwencji podmiot, który wybudował taki obiekt posadowiony na cudzym gruncie, nie może go sprzedać, ponieważ nie ma do niego tytułu prawnego. Niemniej jednak dysponuje on pewnym prawem do poniesionych nakładów, i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu.

Wprawdzie ustawa o podatku od towarów i usług w odniesieniu do dostawy towarów posługuje się sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a więc nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności, jednak nakłady poniesione na nieruchomość nie stanowią odrębnych rzeczy, które mogłyby stanowić towar (w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy), a więc ich przekazanie nie może uchodzić za dostawę towarów.

Analiza przedstawionego przez Państwa opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przekazania przez Państwa na rzecz Miasta nakładów inwestycyjnych poniesionych na gruntach należących do Miasta, które nie są Państwa własnością, nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić – zdefiniowany w art. 2 pkt 6 ustawy – towar.

Nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Zatem przekazanie przez Państwa na rzecz Miasta nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Państwa w związku z realizacją inwestycji na gruncie niebędącym Państwa własnością, należy traktować jako świadczenie usług (w przedmiotowej sytuacji nieodpłatne), bowiem będzie to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów, a nie budynków czy budowli wraz z gruntem.

W konsekwencji, czynność ta stanowi świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta nakładów inwestycyjnych, stanowi nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu VAT – jak wskazano – świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że będąc użytkownikiem nieruchomości na podstawie umowy użyczenia, zarządzają Państwo tymi terenami i otrzymują wynagrodzenie za ich utrzymanie, co stanowi integralną część prowadzonej działalności gospodarczej. Dodatkowo uzyskują Państwo przychody ze sprzedaży biletów wstępu (...), biletów parkingowych, wynajmu terenu pod organizację imprez plenerowych, zajęć edukacyjnych itp. Inwestycje te mają kluczowe znaczenie dla poprawy infrastruktury oraz atrakcyjności zarządzanych przez Państwa terenów, co prowadzi w efekcie do wyższych przychodów oraz zwiększenia liczby odwiedzających i korzystających z oferowanych usług. Majątek powstały w ramach inwestycji służy, a po przekazaniu nakładów inwestycyjnych Miastu, nadal będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Na mocy obowiązującej umowy z Miastem będą Państwo otrzymywali wynagrodzenie za zarządzanie wszystkimi nieruchomościami wchodzącymi w skład kompleksu przyrodniczo-rekreacyjnego A., odpowiadając za ich ubezpieczenie, obsługę, naprawy i remonty.

Jak wynika z opisu sprawy, zrealizowali Państwo szereg inwestycji w postaci budowli i budynków, które mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. W związku z wykonaniem inwestycji na terenach należących do Miasta, przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, w analizowanym przypadku związek nieodpłatnego świadczenia usług z potrzebami prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej będzie spełniony.

W konsekwencji, nieodpłatne przeniesienie przez Państwa opisanych nakładów inwestycyjnych na rzecz Miasta nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem, ponieważ nie będą spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Z okoliczności przedstawionych przez Państwa wynika, że przedmiotowe świadczenie będzie miało związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).