Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.363.2024.2.MW

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi fryzjerskie, manicure oraz usługi kosmetyczne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 6 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 21 maja 2024 r. (wpływ 21 maja 2024 r.), z 26 maja 2024 r. (wpływ 26 maja 2024 r.) oraz z 28 maja 2024 r. (wpływ 28 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani firmę (…). Zajmuje się Pani głównie prowadzeniem szkoleń, pisaniem pism oraz wniosków, a także udzielaniem informacji dotyczących grantów, fundraisingu, fundraisingiem. Pani działalność wymaga częstych interakcji z klientami oraz uczestnikami szkoleń, co wiąże się z koniecznością utrzymania profesjonalnego wizerunku. W związku z powyższym, regularne korzystanie z usług fryzjerskich, manicure hybrydowe oraz kosmetycznych, aby adekwatnie prezentować się podczas wykonywania Pani obowiązków zawodowych jest niezbędne. Charakter Pani działalności wymaga bezpośrednich kontaktów z klientami oraz profesjonalnego wizerunku. Uważa Pani, że wydatki na usługi fryzjerskie, manicure hybrydowe i kosmetyczne bezpośrednio przyczyniają się do zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów Pani firmy.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku poinformowała Pani również, że formą opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej są zasady ogólne. Dokumentacja podatkowa dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych w Pani działalności to podatkowa książka przychodów i rozchodów. Wskazała Pani również, że posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty usług fryzjerskich, manicure oraz usług kosmetycznych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż są one niezbędne dla zachowania profesjonalnego wizerunku podczas prowadzenia szkoleń i spotkań z klientami w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez firmę (…) NIP (…), czy ewentualnie tylko niektóre z tych usług może Pani wliczyć w koszty uzyskania przychodu i jeśli tak to które?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu. Biorąc pod uwagę charakter Pani działalności, który wymaga bezpośrednich kontaktów z klientami oraz profesjonalnego wizerunku, uważa Pani, że wydatki na usługi fryzjerskie, manicure hybrydowe i kosmetyczne bezpośrednio przyczyniają się do zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów Pani firmy.

Pani zdaniem profesjonalny wizerunek to podstawa w Pani pracy. Potencjalni klienci zanim podejmą współpracę oceniają Panią na podstawie wizerunku. Pierwsze 15 sekund decyduje o potencjalnym odbiorze osoby oraz ewentualnym zaufaniu, które jest niezbędne zarówno w profesjonalnej obsłudze firm w zakresie sporządzania grantów, jak i prowadzeniu szkoleń. Wygląd może zepsuć relacje z kursantami, a szkolenie może być przez to nieefektywne. Zatem w Pani ocenie niezbędne jest korzystanie z podstawowych usług kosmetycznych. Nie włącza Pani w koszty wydatkowania kosztów masaży czy pedicurzystki, bo jest to już wyłącznie dla Pani samopoczucia i nie wpływa bezpośrednio na relacje z klientem, natomiast korzystanie z usług kosmetyczki – celem zadbania o cerę, usług manicurzystki, która zadba o wygląd dłoni i paznokci, oraz usług fryzjerskich jest niezbędne, zatem powinno stanowić koszt prowadzenia firmy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przy czym zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnymi przychodami, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku, podkreślam, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku między poniesionym kosztem a uzyskiwaniem bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Na podstawie kryterium stopnia powiązania istniejącego między kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów podatkowych uzależniona jest m.in. od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

-został właściwie udokumentowany;

-wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Wskazane przez Panią wydatki nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w tej regulacji, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

 Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 3526/16:

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r., sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi Pani szkolenia, pisze Pani pisma oraz wnioski, a także udziela Pani informacji dotyczących grantów i fundraisingu, zajmuje się Pani również fundraisingiem. Zarówno we wniosku, jak i w uzupełnieniu wskazał Pani, że działalność, która Pani prowadzi, wymaga częstych interakcji z klientem oraz uczestnikami szkoleń, co wiąże się z koniecznością utrzymania profesjonalnego wizerunku. Dlatego też regularnie korzysta Pani z usług fryzjerskich, manicure hybrydowego oraz usług kosmetycznych. Czyni to Pani, aby adekwatnie prezentować się podczas wykonywania obowiązków zawodowych. Charakter Pani działalności wymaga bezpośrednich kontaktów z klientami oraz profesjonalnego wizerunku.

Schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej i nie jest zależny od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast obowiązujące zasady współżycia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu, podobnie zresztą jak osoby zatrudnione w innych zawodach, np. nauczyciele, urzędnicy, prawnicy itp.

Niewątpliwie w wykonywanym przez Panią zawodzie dbałość o wizerunek zewnętrzny jest bardzo istotny, jednak nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Wydatki związane z usługami fryzjerskimi, manicure hybrydowego oraz usługami kosmetycznymi mają charakter wydatków osobistych związanych z poprawą wizerunku i w konsekwencji nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą.

Wprawdzie wydatki te nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, jednak nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jak już wskazałem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej każda osoba może korzystać z usług kosmetycznych, manicure hybrydowego czy fryzjerskich. Z tej też przyczyny zakup tych usług stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Ponadto schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej.

Stąd, na podstawie opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz przytoczonych przepisów prawa stwierdzam, że poniesione przez Panią wydatki na usługi fryzjerskie, manicure hybrydowy oraz usługi kosmetyczne nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, gdyż wydatki te mają charakter wydatków osobistych.

Podsumowanie: w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty usług fryzjerskich, manicure hybrydowego oraz usług kosmetycznych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).